Viering voortbestaan Instituut voor Immigratierecht (ooggetuige verslag)

Er was vandaag een feestje aan de Leidse universiteit: de vakgroep vreemdelingenrecht of zo als het daar heet het Instituut voor immigratierecht was er in geslaagd om zoveel fondsen bij elkaar te sprokkelen dat een nieuwe hoogleraar betaald kon worden en het instituut kon blijven bestaan. Reden voor een feestje dus en bij ons juristen is dat dan al gauw een intellectueel programma gevolgd door een hapje en een drankje. In dit geval werd er een boek gepresenteerd over het Europese migratierecht.

Tot mijn schrik moet ik bekennen dat na zelf al 12 jaar te zijn afgestudeerd ik nauwelijks meer bekende gezichten tegenkwam en de universitaire wereld is zo'n incrowd dat je als praktijkjurist er niet helemaal bijhoort. Bovendien is niet iedere boekenwurm even sociaal begaafd of gewend aan netwerken en alleen op de Leidse universiteit kom je bij borrels de types tegen die je gesprekspartner "even iets moeten vragen" en vervolgens het gesprek richting collegeroosters en dat soort zaken gaan afbuigen en je de facto buitensluiten. Gelukkig waren de nieuwe hoogleraar en zijn student-assistente wel blij me weer te zien dus dan sta je er niet helemaal verloren bij op zo'n borrel vol onbekende gezichten.

Ondanks dat ik zelf inmiddels ook college heb gegeven val ik onbewust op mijn eigen universiteit weer in de rol van beginneling. Maar nou moet ik ook zeggen dat als ik de minister van justitie, Hirsch Ballin, uit zijn hoofd een enorm boeiende en grappige speech zie afsteken ik me heel nederig ga voelen en me bedenk dat ik nog veel moet leren om het zo te kunnen.

Het programma was als volgt:

15.30 – 16.00 Binnenkomst, thee
16.00 – 16.05 Welkomstwoord prof. mr. P. Boeles
16.05 – 16.15 Aanbieding boek European Migration law door prof. mr. L.J.
Brinkhorst aan de Minister van Justitie mr. E.H. Hirsch Ballin
16.15 – 16.25 Toespraak Minister van Justitie mr. E.H. Hirsch Ballin.
16.25 – 16.40 Optreden Tatiana Koleva (Marimba/percussie)
16.40 – 16.45 Toespraak mr. F. Blaisse, voorzitter Leids Universiteits Fonds
16.45 – 17.00 Toespraak prof. mr. P.R. Rodrigues, hoogleraar immigratierecht
17.00 – 19.00 Borrel

Professor Boeles refereerde in zijn openingswoord nog aan Hanneke Steenbergen die het vak in Leiden is gestart en helaas al weer jaren geleden aan borstkanker is overleden. Haar vader was weer trouw van de partij.

Minister Hirsch Ballin was in plaats van mevrouw Albayrak gekomen die in eerste instantie als oud-student was gevraagd maar dat was helemaal niet erg. Op tv komt hij altijd wat houterig over maar in het echt is hij een leuk spreker die vertelde hoe zijn eigen familie met het vreemdelingerecht te maken had gekregen doordat zijn vader als jood voor Hitler moest vluchten. En de enige reden dat hij geen Fransman is geworden lag in het feit dat de Nederlandse naturalisatieprocedure in de tijd van zijn ouders sneller kon als de Franse. Hij vertelde dat voor mensen met een migrantenachtergrond de identiteit altijd moeilijk is te bepalen. Zijn vader stelde zich in het buitenland altijd als Nederlander voor terwijl de Nederlanders hem een Duitser noemden. Mevrouw Albayrak had hem recent een boek laten lezen dat Twice Stranger heette en diezelfde problematiek bij de Grieken en Turken die in 1920 van land hadden moeten ruilen beschreef.

Professor Boeles had een oud-cliente gevraagd om muziek te komen spelen. Zij (ergens uit Oost-Europa denk ik) had een instrument gekozen dat in de loop der tijd naar Latijns-Amerika was gemigreerd en daar een nationaal instrument is geworden. Op de Marimba speelde ze Duke Ellington en Piazolla. Leuk om de band te zien die tussen de cliente en de jurist was gegroeid.

Vervolgens kwam Peter Rodrigues de nieuwe hoogleraar aan het woord. Hij beschreef de omzwervingen van Otto Frank en de vreemdelingrechtelijke aspecten er aan. Immers dat wat er in de Tweede Wereldoorlog met name met de joden is gebeurd is de aanleiding voor het Vluchtelingenverdrag geworden. Voor de oorlog liet Nederland bijvoorbeeld alleen joden toe die konden aantonen dat ze daadwerkelijk in levensgevaarwaren. De mensen die gewoon geen leven in Duitsland hadden werden geweigerd.

Zouden ze eens vaker moeten doen zo'n middag. Goed voor de binding met je oude faculteit en voor de faculteit goed om fondsen te werven.

Alleen jammer dat de advocaten de weg naar zo'n gelegenheid niet weten te vinden als het geen studiepunten oplevert. Immers, een goede interactie tussen wetenschap en praktijk haalt het niveau van beide partijen naar een hoger plan en is ook gewoon leuk.

Meer weten: Kijk eens hier http://www.law.leidenuniv.nl/org/publiekrecht/immigratierecht/