10 januari 2010

Wie schrijft de allochtone thriller?


Inan Akbas: 'Zou geen enkele allochtoon sciencefiction willen schrijven?'

CLOSE-UP — BRUSSEL - NIEUWE UITGEVERIJ RICHT ZICH OP ALLOCHTONE SCHRIJVERS

'Tien procent van de Belgen is van vreemde origine,' zegt Inan Akbas, 'maar dat weerspiegelt zich niet in de literaire productie.' Daarom richt hij Beefcake Publishing op, dat allochtonen wil aanmoedigen om niet alleen over migratie te schrijven. Kandidaten hoeven niet per se Ali of Saïda te heten.

Van onze redacteur

Krijgen we een opstoot van ruimdenkendheid, dan vragen we ons hier ter redactie wel eens af waar de allochtone cultuurtalenten blijven. Een kwestie van tijd, besluiten we telkens weer. Wie zijn wij om onszelf ongelijk te geven?

Want hebben we niet, sinds ons voorlaatste hoofdbreken, kunnen kennismaken met de schrijfster Rachida Lamrabet? De dichter Roodan Al Galidi? De performer Hooman Sharifi? En met Nabil Ben Yadir, de regisseur van de succesvolle film Les barons?

'In de literaire wereld is er vooruitgang', zegt Inan Akbas. Hij is een 31-jarige Belg van Turkse afkomst, woont in Gent en werkt als programmamedewerker bij VRT-Teletekst. 'Allochtone schrijvers vinden gemakkelijker hun weg naar de uitgeverijen.Maar wat gepubliceerd geraakt, gaat meestal over migratie. Personages hebben het over hun afkomst, hun nieuwe omgeving en de zoektocht naar identiteit. Ik kan me niet voorstellen dat iedereen interesse heeft om daarover te schrijven. Zou geen enkele allochtoon sciencefiction willen schrijven? Of een thriller? Mijn roman is bijvoorbeeld literaire fictie en gaat over het verval van een vriendschap.'

Akbas schrijft niet alleen romans maar ook kortverhalen en gedichten. Over één van die romans was hij in gesprek met Querido en Manteau. 'Ik voelde me er geenszins afgewezen', zegt hij. 'Er was interesse en ik kreeg de vraag om enkele wijzigingen aan te brengen aan het manuscript. Vervolgens raakte het project wat op de lange baan. Toen ik nadien bij kleinere uitgevers terechtkwam, vroeg ik me af wat zij meer konden dan ik. Vormgeving? Kan ik zelf. Promotie? Kan ik ook. Distributie? Idem.'

Mee met de tijd

Zo komt het dat zijn roman De nullen de eerste publicatie wordt van het uitgeefhuis Beefcake Publishing, waar hij samen met Emmie Segers redacteur is. 'Als je naar de letterenwereld kijkt, merk je dat de uitgevers alles in handen hebben. Dat hoeft niet zo te zijn. Ik heb me laten inspireren door de “do it yourself,-beweging, die zich in de muziek en de film voordeed. Met de komst van nieuwe technologie zijn er alternatieve distributiemethoden mogelijk. Boeken kan men verspreiden via print on demand en e-books. De structuur van klassieke uitgeverijen is nog twintigste-eeuws, ze zijn niet aangepast aan de tijd.'

Beefcake Publishing kiest voor een tussenvorm: het levert geen print on demand, maar gaat wel volledig digitaal. Akbas: 'We verzorgen zelf de vormgeving, de foto's en het binnenwerk. Dat is een digitale versie op pdf, in tegenstelling tot de klassieke uitgeverijen, die alles eerst zetten. We drukken eerst vijfhonderd exemplaren. Als die op zijn, kunnen we heel makkelijk bijproduceren. Een traditionele drukkerij komt er niet meer aan te pas.'

De nieuwkomer neemt zich voor drie publicaties per jaar uit te brengen. Eentje daarvan, een bundeling van nieuw werk van allochtone schrijvers, zou moeten uitgroeien tot een jaarlijkse traditie. 'Er ontsnapt veel talent aan de aandacht van de uitgeverijredacteurs', zegt Akbas. 'Daarom willen we actief op zoek gaan. In het circuit van Marokkaanse en Turkse verenigingen gebeurt al veel. Kunstencentra als De Centrale in Gent groeperen interculturele activiteiten. We nemen ons voor het begrip allochtoon breed te interpreteren. Een Ierse dichter uit Wetteren is welkom bij ons, of Scandinaven of Angelsaksen. Kandidaten hoeven niet per se Ali of Saïda te heten.'

De organisatie wil meer zijn dan een uitgeverij die boeken uitbrengt. Het wordt ook een platform en een service voor schrijvers. Zegt Akbas: 'Allochtone schrijvers hebben het moeilijk om in het literaire circuit te geraken. Daarom willen we hen daarin begeleiden. We gaan lezingen opzetten en evenementen organiseren om de schrijvers zichtbaar te maken. Met een platform kan een rolmodel pas echt werken. Het voetbal heeft Vincent Kompany en Marouane Fellaini. Als je talentvolle schrijvers kunt voorstellen en mensen kunt prikkelen om dit ook te doen, dan komt er misschien navolging.'

'De nullen', Beefcake Publishing,

156 p, 15,95 euro

www.beefcakepublishing.be

Bron: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=HI2KIUNP


Geen opmerkingen:

Aanbevolen post

Wytzia Raspe over vluchtelingen, AZC’s, cruiseschepen en mensensmokkelaars

Mr. van de week is Wytzia Raspe. Zij is 25 jaar jurist vreemdelingenrecht in allerlei verschillende rollen. Sinds 2005 schrijft en blogt z...