Waarom de staatssecretaris mag besluiten om geen categoriaal beschermingsbeleid voor Afghanisatn te voeren (uitspraak)
LJN: BL0551,President Rechtbank 's-Gravenhage , zittingsplaats Amsterdam , AWB 09/30854
Datum uitspraak: 22-01-2010
Datum publicatie: 26-01-2010
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Eerste aanleg - meervoudig
Inhoudsindicatie: Afghanistan / artikel 29, eerste lid, aanhef en onder d, van de Vw 2000
Verweerder heeft ter zitting aangevoerd dat de situatie in Afghanistan weliswaar is verslechterd en dat hij dit ook heeft meegewogen, maar dat de indicator als neergelegd in artikel 3.106, onder c, van het Vb 2000 doorslaggevend blijft. Volgens vaste jurisprudentie van de AbRS komt aan verweerder een ruime beoordelingsvrijheid toe bij de beoordeling van de situatie in het land van herkomst en bij de beantwoording van de vraag of er aanleiding bestaat gebruik te maken van de bevoegdheid om een categoriaal beschermingsbeleid te voeren. Alleen als het besluit niet strookt met wettelijke voorschriften of verweerder, bij afweging van alle daarvoor in aanmerking komende belangen en gegeven de feitelijke grondslag ervan, niet tot dat besluit heeft kunnen komen, komt het voor vernietiging in aanmerking. De aan verweerder te stellen motiveringseisen moeten aansluiten op dat toetsingskader. Gelet op deze volgens de AbRS aan de verweerder te stellen motiveringseisen is de rechtbank van oordeel dat verweerder zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat terugkeer van eiser naar Afghanistan niet van bijzondere hardheid zal zijn. Nu uit de brief van de minister van Buitenlandse Zaken aan verweerder van 19 maart 2009 blijkt dat het beleid van de ons omringende landen sinds de totstandkoming van het beleid zoals neergelegd in het WBV 2008/25 niet is gewijzigd, hetgeen door eiser ook niet is betwist, heeft verweerder met inachtname van de opnieuw verslechterde situatie in Afghanistan aan dat beleid doorslaggevende betekenis kunnen toekennen. Naar het oordeel van de rechtbank was verweerder er verder niet toe gehouden de beslissing om naar aanleiding van het laatste ambtsbericht niet tot een wijziging van het in WBV 2008/25 neergelegde beleid over te gaan, separaat kenbaar te maken.
bron: rechtspraak.nl
Datum uitspraak: 22-01-2010
Datum publicatie: 26-01-2010
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Eerste aanleg - meervoudig
Inhoudsindicatie: Afghanistan / artikel 29, eerste lid, aanhef en onder d, van de Vw 2000
Verweerder heeft ter zitting aangevoerd dat de situatie in Afghanistan weliswaar is verslechterd en dat hij dit ook heeft meegewogen, maar dat de indicator als neergelegd in artikel 3.106, onder c, van het Vb 2000 doorslaggevend blijft. Volgens vaste jurisprudentie van de AbRS komt aan verweerder een ruime beoordelingsvrijheid toe bij de beoordeling van de situatie in het land van herkomst en bij de beantwoording van de vraag of er aanleiding bestaat gebruik te maken van de bevoegdheid om een categoriaal beschermingsbeleid te voeren. Alleen als het besluit niet strookt met wettelijke voorschriften of verweerder, bij afweging van alle daarvoor in aanmerking komende belangen en gegeven de feitelijke grondslag ervan, niet tot dat besluit heeft kunnen komen, komt het voor vernietiging in aanmerking. De aan verweerder te stellen motiveringseisen moeten aansluiten op dat toetsingskader. Gelet op deze volgens de AbRS aan de verweerder te stellen motiveringseisen is de rechtbank van oordeel dat verweerder zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat terugkeer van eiser naar Afghanistan niet van bijzondere hardheid zal zijn. Nu uit de brief van de minister van Buitenlandse Zaken aan verweerder van 19 maart 2009 blijkt dat het beleid van de ons omringende landen sinds de totstandkoming van het beleid zoals neergelegd in het WBV 2008/25 niet is gewijzigd, hetgeen door eiser ook niet is betwist, heeft verweerder met inachtname van de opnieuw verslechterde situatie in Afghanistan aan dat beleid doorslaggevende betekenis kunnen toekennen. Naar het oordeel van de rechtbank was verweerder er verder niet toe gehouden de beslissing om naar aanleiding van het laatste ambtsbericht niet tot een wijziging van het in WBV 2008/25 neergelegde beleid over te gaan, separaat kenbaar te maken.
bron: rechtspraak.nl
Reacties