27 februari 2011

VACATURE/ STAGEPLEK Refugee Protection Intern

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR)
Closing date: 04 Mar 2011
Location: Ecuador - Santo Domingo de los Tsáchilas, Santo Domingo

Duties and Responsibilities:

Under direct supervision of the Associate Protection Officer in Santo Domingo, the Refugee Protection Intern:

- Supports the Protection Unit in the day-to-day casework;
- Interviews cases with special protection needs;
- Provides case analysis for Eligibility Committee;
- Identifies cases with Special Protection Needs for eventual resettlement;
- Participates in Durable Solutions Committees;
- Follows up and liaises with partners and UNHCR staff on individual cases, including detention cases;
- Contributes to the prevention of refoulement or expulsion;
- Conducts basic interviews with asylum-seekers and refugees in order to provide legal counseling and/or determine and address their needs, takes further action where necessary;
- Supports compilation/research of country of origin information;
- Acts as interpreter and translator when and as required;
- Provides logistic support to the Protection Unit or other Units when and as necessary;
- Contributes to reporting activities to HQ when and as required;
- Performs other duties as required.

Requirements:

- University degree, preferably in Refugee, Human Rights Law, or related
- Relevant experience in refugee determination legal analyses
- Sound knowledge of Human Rights, particularly Refugee Rights
- Fluent Spanish is indispensable for the post; fluent English is a requirement to perform duties
- Strong analytical writing skills in English and Spanish
- Proficiency in Excel, Word and PowerPoint
- Able to work on own initiative and as a part of a team
- Capable to work with deadlines
- Practical understanding of the Region

Notes:

a) Proposed internship period: Minimum six months- expected from April 2011.
b) Subsequent Employment by UNHCR: There is no expectation of employment at the end of the Internship.
c) This is an unpaid internship. Per UNHCR policy, no compensation or expense reimbursement will be made available.

How to apply
Potential candidates should submit their CV with a cover letter in Spanish by e-mail to zevola@unhcr.org

Reference Code: RW_8DRTE2-41


bron: http://www.reliefweb.int/rw/res.nsf/db900sid/OCHA-8DRTNA?OpenDocument




Law Blogs
Law blog

Online cursus Determination of Refugee Status (RLD 2)

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR)


Type: Training Material
Keywords: Refugees
Training Description

The purpose of Determination of Refugee Status is to help you learn:
the criteria that apply in granting refugee status
how to assess whether an application meets those criteria
how to identify applications on which you should seek specialised legal advice
the essential features of eligibility procedures
how to recommend improvements to existing or proposed procedures for determining refugee status

Intended Audience
This training tool is intended for anyone concerned with determining the eligibility for refugee status. Its users may thus be UNHCR staff at Headquarters or in the field, government officials at various levels, UNDP staff, as well as staff of non-governmental organisations with whom UNHCR cooperates.

Bron: http://www.reliefweb.int/rw/rwt.nsf/db900SID/NVEA-5ULKA9?OpenDocument

Cursus: http://www.reliefweb.int/rw/rwt.nsf/db900SID/NVEA-5ULKA9/$File/unhcr-RLD2.pdf?OpenElement

Law Blogs
Law blog

Cursus: Labour Migration Academy: Enhancing Protection, Promoting Development and Facilitating Governance

International Training Centre of the ILO (ITC ILO)
Location: Italy(Turin)
Date: 04-07-2011 to 15-07-2011
Language: English

The main aim of the Labour Migration Academy is to provide advanced knowledge and enhance the capacity of key actors involved in migration issues to better understand labour migration challenges and opportunities in a changing global economic and social context. The Labour Migration Academy covers a wide range of migration cross-cutting themes such as protection, governance and development.

What is included in the course fee?

This covers tuition fees; the use of training facilities and support services; training materials and books; accommodation and full board at the Centre’s campus; a lump sum allowance for incidental expenses at the Turin Centre and emergency medical care and insurance.

How to Register

Applications to attend the course should be supported by a nomination letter from the sponsoring/funding institution, indicating how the candidate will be financed (to be sent to socpro@itcilo.org)

Please apply online at the following web address: http://intranetp.itcilo.org/STDRF?coord_code=A904073&set_language=en
Applications to participate in the workshop should be
addressed no later than 14th May 2011
Training Cost
3250 Euros

Intended Audience
This training course is aimed at the following groups: - Policy makers and administrators from concerned governmental institutions; - Representatives of workers and employers’ organizations handling migration matters; - Staff of international development agencies and regional economic communities; - Staff of NGOs and civil society organizations and activists dealing with migrant workers; - Representatives of Diasporas and migrants’ associations; - Researchers and academics working on migration issues. Participants are expected to attend up to seven hours of class daily and complete some homework assignments during the course.

Training Contact
Ms Miriam Boudraa
Email: socpro@itcilo.org
Telephone: 00390116936359

http://www.itcilo.org/en/expertise-services/labour-migration

Bron: http://www.reliefweb.int/rw/rwt.nsf/db900SID/OCHA-8E6MWU?OpenDocument




Law Blogs
Law blog

Courses in International Humanitarian Law and Principles

Finnish Red Cross (FRC)


Location: Denmark(Copenhagen)
Date: 14-03-2011 to 16-03-2011
Language: English

Location: Finland(Helsinki)
Date: 11-04-2011 to 13-04-2011
Language: English

Type: Training Course or Seminar
Keywords: Humanitarian Principles and Ethics, International Humanitarian Law
Training Description

A strong knowledge of International Humanitarian Law is an essential tool for actors working during armed conflict and other situations of violence.

The courses serve as a unique opportunity to discuss the legal and policy challenges of contemporary armed conflicts through lectures, group discussions, case studies and network building.

The courses are organized by the Danish Red Cross and the Finnish Red Cross with support of the International Committee of the Red Cross (ICRC) and funded by the European Community’s Humanitarian Office (ECHO).

How to Register:

More information and the application form:

www.ihlforhumanitarians.org

Danish Red Cross: (Questions relating to the workshops in Copenhagen)
Ms. Susi Nielsen
Telephone: +45 61 80 95 55
E-mail: sui@drk.dk

Finnish Red Cross: (Questions relating to the workshops in Helsinki)
Ms. Elisa Vepsäläinen
Telephone: +35 84 03 58 78 37
E-mail: elisa.vepsalainen@redcross.fi
Training Cost
Courses are free of charge. Accomodation costs will be covered. Each participant is responsible for covering flight costs. However, the organizers will to the extent possible to be able to subsidize costs for a number of participants from overseas primarily.
Intended Audience
The courses are tailored to high level humanitarian professionals interested in strengthening their capacity to use IHL and humanitarian principles in their work and in their dialogue with authorities, military actors, armed groups, other humanitarian organizations as well as the media. Courses are open to legal and non-legal high level humanitarian professionals, e.g. senior representatives of NGOs, IGOs, Red Cross/Crescent Societies, and Humanitarian Donor Agencies. Applicants should occupy positions within their respective organizations with decision-making and/or policymaking roles at the national, regional or global level.
Training Contact
Elisa Vepsäläinen
Email: elisa.vepsalainen@redcross.fi
Telephone: +358403587837For further information:

http://www.redcross.fi/punainenristi/humanitaarinenoikeus/ajankohtaista/en_GB/ihlforhumanitarians/

Info: http://www.reliefweb.int/rw/rwt.nsf/db900SID/OCHA-89ZA35/$File/COURSE%20INFORMATION.pdf?OpenElement

Law Blogs
Law blog

25 februari 2011

Congres over internationale migratie

Sinds kort is Sir Richard Plender benoemd als gasthoogleraar aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit Groningen.

Hij houdt zich in het bijzonder bezig met migratierecht.

Op 31 maart en 1 april zal er een congres in Groningen plaatsvinden aangaande International Migration Law. Vooraanstaande sprekers uit binnen en buitenland zullen dan diverse onderwerpen aangaande migratierecht adresseren.

U kunt zich aanmelden via mail: eurosec@rug.nl
Vermeld u daarbij de volgende details:
• Naam
• Instelling
• Op welke dag(en) u wil deelnemen.
• Of u wenst deel te nemen aan het diner op donderdag 31 maart.

Zie voor meer informatie het bijgesloten programma en http://www.rug.nl/gcl/congressen/migrationlawconference

Deelname is gratis.



~ Thursday 31 March 2011 ~
• Chair: Laurence Gormley
Professor of European Law & Jean Monnet Professor, Groningen
10.15 Registration, Tea / Coffee
11.00 Opening by the Dean of the Law Faculty, Jan Berend Wezeman
11.05 Welcoming address by Sir Richard Plender
Visiting Professor of Economic and Business Law, University of Groningen, formerly
Justice of the High Court, London
11.30 Current trends in World Migration by Frans Willekens
Director of Netherlands Interdisclplinary Demographic Institute (Nederlands
Interdisciplinair Demografisch Instituut NIDI-KNAW).
12.10 Comments and questions
12.30 Lunch break
• Chair: Heinrich Winter
Professor of Regulatory Enforcement
13.30 Nationality and Immigration Law by Sir Richard Plender and
Michael Petersen
Formerly UNHCR Representative Stockholm
14.10 Comments and questions
14.30 The right to leave one’s country by Dimitry Kochenov
Senior Lecturer Faculty of Law University of Groningen
15.10 Comments and questions
15.30 Tea / Coffee break
15.45 Migration for employment by Ryszard Cholewinski
Senior Policy Specialist at the International Labour Organization (ILO) for the International
Migration Programme
16.25 Comments and Questions
16.45 Exeptional duties to accept aliens by Bruno Nascimbene
Professor University of Milan Dipartimento di Diritto Pubblico, Processuale Civile,
Internazionale ed Europeo
17.25 Comments and questions
18.00 Reception, followed by Dinner.
Dinner speech: ‘The nexus of migration and integration in the light of human
rights norms’. By Dora Kostakopoulou,
Jean Monnet Professor in European Law and European Integration, University of Manchester
~ End of day one ~

~ Friday 1 April 2011 ~
• Chair: Gareth Davies
Professor of European Law, Vrije Universiteit Amsterdam, Faculty of Law,
Transnational Legal Studies
09.00 Treatment of Settled Immigrants by Kees A. Groenendijk
Head of the Centre for Migration Law at the Radboud University Nijmegen
09.45 Comments and questions
10.05 Admission of refugees by Guy S. Goodwin-Gill
Senior Research Fellow, All Souls College, Oxford University
10.45 Comments and questions
11.05 Tea / Coffee break
11.20 Family reunification by Adam Weiss
Deputy Director of the Aire Centre, London
12.00 Comments and questions
12.20 Lunch break
• Chair: Pieter Boeles
Emeritus Professor of Immigration Law, University of Leiden
13.20 Naturalisation by Kai Hailbronner
Professor Emeritus University of Constance and Director of the Centre for International
and European Law on Immigration and Asylum, holder of Jean Monet Chair and Erasmus
Chair, University of Constance
14.00 Comments and Questions
14.20 Expulsion and deportation by Michael Kingsley-Nyinah
Director of the Executive Office, United Nations Relief and Works Agency for Palestine
Refugees in the Near East
15.00 Comments and questions
15.20 Tea / Coffee break
15.40 Access to social protection for non-citizen migrants by Gijs Vonk
Professor of Social Security Law, Groningen
16.20 Comments and questions
16.40 Closing Observations: Sir Richard Plender
17.00 Drinks
~ End of conference ~




Law Blogs
Law blog

Vacature Hoormedewerker in TER APEL

De vacature
De hoormedewerker kent afwisselende werkzaamheden namelijk: Het informeren van vreemdelingen over procedures. Het horen van vreemdelingen om inzicht te krijgen in de zaak. Het voorstellen om een onderzoek uit te (laten) voeren. Het concipiëren van een concept verslag over de bevindingen, dit concept verslag laten resumpteren en ondertekenen. Het verstrekken van informatie en advies t.b.v. de zaak (na ruggespraak). Het onderhouden van de noodzakelijke functionele contacten in- en extern. Het verwerken van gegevens in de IND-systemen. Het administratief verwerken van dossiers die op de locatie worden behandeld. Heb jij ervaring op bestuurlijk/juridisch vlak? Neem dan z.s.m. contact met ons op!!

Jouw profiel
Administratief-juridisch medewerker Beleidsmedewerker juridische zaken Beleidsmedewerker juridische zaken overheid Juridisch medewerker
Sociaal-juridische dienstverlening (hbo) Sociaal-juridische dienstverlening (sjd) (hbo)

Het bedrijf
Onze relatie, de Immigratie- en Naturalisatiedienst, is onderdeel van het Ministerie van Buitenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. De IND is verantwoordelijk voor de uitvoering van het vreemdelingenbeleid in Nederland.

Meer info:
http://www.jobselectie.nl/vacature/20853-vacature-hoormedewerker-in-ter-apel.html





Law Blogs
Law blog

23 februari 2011

Uitbuiting illegalen in villawijk

Dit is de eerste zaak waarbij de politie van Kennemerland jaagt op illegalen die als huishoudelijke hulp fungeren in dure villawijken in en om Haarlem. Nadat deze zaken in beroep door de rechter gegrond werden verklaard heeft de politie in 2012 het nogmaals geprobeerd.

Zie krantenbericht:: http://www.telegraaf.nl/binnenland/9104158/__Uitbuiting_illegalen_in_villawijk__.html

 "Uit observaties bleek dat grote groepen niet-westerse, allochtone vrouwen vanuit verschillende buslijnen aankwamen in Haarlem en overstapten op buslijnen richting dure villabuurten in de omgeving Haarlem, Heemstede, Aerdenhout en Overveen. Volgens medewerkers van Connexxion maakten elke dag, in de ochtenduren, rond de dertig vrouwen van Afrikaanse afkomst gebruik van de lijnen 140 en 80."



Law Blogs
Law blog

21 februari 2011

Gezocht: Belgische advocaten / juristen vreemdelingenrecht

Voor de groep "Vreemdelingenrecht" op Linkedin ben ik op zoek naar Belgische (Vlaamse of Nederlands lezende Waalse) advocaten vreemdelingenrecht / migratierecht om lid te worden van de groep en dan meer specifiek de subgroep over het Belgische vreemdelingenrecht.

Het komt nog al vaak voor dat inwoners van Nederland in België willen gaan wonen om zo gebruik te maken van het Europese recht om in hun geval gezinshereniging mogelijk te maken.

Om de kennis van de groep op dit gebied uit te breiden maar ook om mensen adressen van gekwalificeerde juristen te bieden om zich tot te kunnen wenden wil ik advocaten / juristen uit België met vakkennis op dit gebied vragen om lid te worden van deze groep op Linkedin.

Law Blogs
Law blog

Waar moet u een mvv gaan aanvragen? (beleid)

Hiervoor is de tekst van de Vreemdelingencirculaire van belang. Hierin staat het volgende:

"De mvv is in artikel 1, onder h, Vw als volgt omschreven: het bij een Nederlandse diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging in het land van herkomst, het land van bestendig verblijf of, bij gebreke daarvan, het dichtstbijzijnde land waar wel een vertegenwoordiging is gevestigd, dan wel bij het Kabinet van de Gouverneur van de Nederlandse Antillen of het Kabinet van de Gouverneur van Aruba aldaar, door de vreemdeling in persoon aangevraagde en aldaar door die vertegenwoordiging of dat Kabinet na voorafgaande machtiging van de Minister van BuZa afgegeven visum voor een verblijf van langer dan drie maanden.

Een vreemdeling die zich naar Nederland wil begeven voor een verblijf van langer dan drie maanden moet in beginsel in het bezit zijn van een geldig document voor grensoverschrijding voorzien van een geldige mvv , welke hij in persoon heeft aangevraagd bij de Nederlandse diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging in het land van zijn herkomst of het land van zijn bestendig verblijf en welke hem aldaar in persoon is verstrekt door die vertegenwoordiging. Een land van bestendig verblijf is een land waar de vreemdeling gerechtigd is om langer dan drie maanden te verblijven op grond van enige verblijfstitel. Indien in het land van herkomst of bestendig verblijf geen Nederlandse diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging aanwezig is, dient de mvv in persoon te worden aangevraagd bij de Nederlandse diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging in het dichtstbijzijnde land waar wel een vertegenwoordiging is gevestigd. Aldaar zal vervolgens de mvv in persoon aan de vreemdeling worden verstrekt.

In algemene termen geldt dat het moet gaan om een land waar de vreemdeling gerechtigd is om langer dan drie maanden te verblijven op grond van enige verblijfstitel die het verblijf rechtmatig maakt. Hierbij is niet vereist dat de vreemdeling al gedurende drie maanden feitelijk in dat land verbleven heeft op het moment dat de aanvraag om een mvv wordt ingediend. Wel zal op het moment van indienen van de aanvraag, dan wel op het toetsmoment, sprake moeten zijn van nog ten minste drie maanden rechtmatig verblijf om te kunnen spreken van bestendig verblijf.

Van bestendig verblijf kan sprake zijn in de volgende gevallen:

– de vreemdeling verblijft in een land op basis van een verblijfsvergunning met een geldigheidsduur van meer dan drie maanden.
– de vreemdeling is in het land waar hij of zij verblijft, gerechtigd de uitkomst van een aanvraag om verblijf (aldaar) af te wachten.
– de vreemdeling heeft in het land waar hij of zij verblijft een verblijfsprocedure doorlopen, waarvan de uitkomst in rechte onaantastbaar is geworden, en er bestaat een juridisch beletsel tegen uitzetting.
De algemene uitgangspunten dat het verblijf rechtmatig moet zijn (naar maatstaven van het betreffende land) en voor een periode langer dan drie maanden, zijn hierop steeds van toepassing

Indien naar het oordeel van de Minister het handhaven van de termijn van meer dan drie maanden rechtmatig verblijf tot onredelijke gevolgen zal leiden, kan in voorkomende gevallen een kortere termijn volstaan, mits geen sprake is van het omzeilen van de mvv -procedure dan wel het oneigenlijk gebruik daarvan.

In ieder geval zal geen bestendig verblijf worden aangenomen indien de vreemdeling in het bezit is van een toeristen- of zakenvisum.

Het aantonen van bestendig verblijf zal steeds dienen te geschieden aan de hand van officiële documenten, afgegeven door de autoriteiten van het land waar de vreemdeling verblijft. Uit deze documenten zal telkens moeten blijken dat de vreemdeling aldaar rechtmatig verblijft, en voor welke periode. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt primair bij de vreemdeling.

Indien daartoe voldoende concrete aanleiding bestaat, kan nader onderzoek worden ingesteld naar de redenen om vanuit dit derde land, niet zijnde het land van herkomst, verblijf in Nederland te vragen. Dit zou zich bijvoorbeeld kunnen voordoen wanneer binnen zeer korte tijd nadat in dit derde land om verblijf aldaar is gevraagd, de vreemdeling een aanvraag voor verblijf hier te lande indient, via de mvv -procedure. Niet is het de bedoeling dat zo op oneigenlijke wijze gebruik wordt gemaakt van de mvv -procedure. Hierbij kan met name gedacht worden aan mvv -aanvragen ingediend in de Nederland in ruime zin omringende landen, zoals de lidstaten van de EU. Van geval tot geval zal worden bezien of de uitkomst van het onderzoek aanleiding biedt dit tegen te werpen in de procedure en de afgifte van de mvv te weigeren.

De aanvraag tot het verlenen van een mvv van een vreemdeling die niet rechtmatig in Nederland verblijft wordt afgewezen (zie REK-uitspraak van 16 maart 1995; RV 1995, 44). De mvv wordt verleend om legale binnenkomst in Nederland mogelijk te maken voor een vreemdeling die verblijf langer dan drie maanden in Nederland beoogt. Een mvv kan niet worden verleend om de binnenkomst in Nederland achteraf te legaliseren. Indien de vreemdeling op grond van artikel 8, aanhef en onder f, dan wel h, Vwrechtmatig in Nederland verblijft, wordt de aanvraag tot het verlenen van een mvv eveneens afgewezen.

Indien de vreemdeling op grond van artikel 8, aanhef en onder i, Vwrechtmatig in Nederland verblijft gedurende de vrije termijn en er sprake is van een aanvraag tot het verlenen van een mvv , staat zulks niet noodzakelijk aan een inhoudelijke beoordeling van deze aanvraag in de weg. Uit de lengte van de periode waarin en het doel waarvoor de vreemdeling in Nederland verblijft, moet wel blijken dat dit verblijf in Nederland niet gericht is op het omzeilen van het vereiste van een mvv .

De mvv is een nationaal visum. De bevoegdheid tot afgifte van een mvv ligt bij de Minister van BuZa. De Minister van BuZa heeft in een groot aantal gevallen van zijn bevoegdheid mandaat verleend aan het Hoofd van de Visadienst. Als Hoofd van de Visadienst is aangewezen het Hoofd van de IND.

Uit de besluiten zal altijd moeten blijken dat het gaat om een bevoegdheid van de Minister van BuZa. Alle beslissingen ten aanzien van mvv ’s dienen steeds namens de Minister van BuZa te worden genomen. De mvv kan worden afgegeven door een Nederlandse diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging in het buitenland na voorafgaande machtiging van de Visadienst van het Ministerie van BuZa.

Er is voor mvv -aanvragen geen wettelijke beslistermijn. Ingevolge artikel 4:13 juncto 4:14 Awb dient binnen een redelijke termijn te worden beslist. Een termijn van drie maanden wordt redelijk geacht. In elk geval wordt binnen acht weken na ontvangst van de aanvraag bericht binnen welke termijn een beslissing kan worden verwacht (zie artikel 4:14 Awb). De Algemene Termijnenwet is van toepassing (zie B1/10.2.1)."

Bron: Vreemdelingencirculaire zoals geldig op 15 feburari 2011






Law Blogs
Law blog

Effectiviteitsbeginsel noopt tot aparte toetsing aan Terugkeerrichtlijn bij herhaalde aanvraag (uitspraak)

LJN: BP5177, Rechtbank 's-Gravenhage , Awb 11/3029 en 11/3027

Datum uitspraak: 17-02-2011
Datum publicatie: 21-02-2011
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Voorlopige voorziening+bodemzaak
Inhoudsindicatie: Mededeling terugkeerbesluit in AA besluit is geen besluit ingevolge artikel 1:3 Awb. Dit rechtsgevolg wordt getoetst in de asielzaak. Geen strijd met Terugkeerrichtlijn, nu artikel 7 lid 4 Tri een nul dagen termijn mogelijk maakt bij een kennelijk ongegronde aanvraag. Dat is i.c. het geval omdat de aanvraag met artikel 4:6 Awb is afgedaan. Ten aanzien van verzoekers beroepsgrond dat het bestreden besluit in strijd is met de Terugkeerrichtlijn overweegt de voorzieningenrechter het volgende. Deze beroepsgrond van verzoeker is gericht tegen één van de rechtsgevolgen van het bestreden asielbesluit, te weten de vertrektermijn van nul dagen. Dit is een rechtsgevolg dat op grond van artikel 45 Vw 2000 rechtstreeks voortvloeit uit de afwijzing van de asielaanvraag van verzoeker. Hoewel het bestreden besluit onder kopje 5 “Rechtsgevolgen van deze beschikking” vermeldt dat het besluit tevens wordt aangemerkt als een terugkeerbesluit in de zin van de Terugkeerrichtlijn, is van een afzonderlijk besluit als bedoeld in artikel 1:3 Algemene wet bestuursrecht, zoals de gemachtigde van verweerder ter zitting ook als standpunt naar voren heeft gebracht, geen sprake nu de vertrekplicht reeds op grond van de wet een rechtsgevolg is dat voortvloeit uit de afwijzende asielbeschikking. Volgens de jurisprudentie van de ABRS (onder meer een uitspraak 24 juli 2002, JV 2002/311) moet de rechter de asielafwijzing toetsen in het licht van het daaraan verbonden rechtsgevolg. Volgens de ABRS betekent dat niet dat het rechtsgevolg los van de strekking van de beschikking op de asielaanvraag waaruit het voortvloeit kan worden beoordeeld en staat het de rechter niet vrij het beroep tegen de afwijzing van die aanvraag gegrond te verklaren, alhoewel er geen grond is voor verlening van een verblijfsvergunning asiel. Desalniettemin zal de voorzieningenrechter op grond van het effectiviteitsbeginsel beoordelen of de voor eiser geldende nul-dagen termijn in overeenstemming is met de Terugkeerrichtlijn. Volgens dit beginsel dient een nationale procesregel de uitoefening van de rechten die een belanghebbende in voorkomend geval aan het Unierecht ontleent, niet in de praktijk onmogelijk of uiterst moeilijk te maken (onder meer het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 27 februari 2003, C-327/00, LJN: AN8759). Daar komt bij dat op grond van artikel 13, eerste lid, Terugkeerrichtlijn aan de betrokken onderdaan van een derde land een doeltreffend rechtsmiddel moet worden toegekend tegen onder meer het terugkeerbesluit. De voorzieningenrechter is van oordeel dat de voor eiser geldende nul-dagen termijn in overeenstemming is met de Terugkeerrichtlijn, nu artikel 7 lid 4 van de Terugkeerrichtlijn de mogelijkheid biedt om de vertrektermijn op nul dagen te stellen, als een aanvraag voor een verblijfsvergunning kennelijk ongegrond is. Dit is, naar het oordeel van de voorzieningenrechter, het geval in de onderhavige situatie waarin sprake is van een herhaalde asielaanvraag zonder dat er nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden zijn.

Bron: rechtspraak.nl




Law Blogs
Law blog

IND krijgt schobbering van Raad van State (uitspraak)

Jaren geleden toen ik nog bij Procesvertegenwoordiging van de IND werkte en de Vreemdelingenwet 2000 net in werking was en de Raad van State had geoordeeld dat vanaf dan er geen beoordeling van het strafrechtelijk voortraject bij bewaringszaken meer kon worden getoetst door de vreemdelingenrechters, vroeg rechter Rombouts informatie op over het strafrechtelijk voortraject in de zaak van een terrorisme verdachte. Mijn collega kreeg opdracht van onze teammanager om de rechtbank te berichten dat die informatie niet zou worden verstrekt omdat naar het oordeel van de IND dit buiten de grenzen van het geding viel. Vervolgens verklaarde de rechtbank de bewaring daarom onrechtmatig en kwam een niet zo frisse heer op straat terecht. Grote stukken in de kranten, de rechter op spotprenten en mijn collega op het matje bij een hoge pief van Justitie

Maar de geschiedenis herhaalt zich altijd zoals blijkt uit onderstaande nieuwe uitspraak:


LJN: BP5116, Raad van State , 200910155/1/V2

Datum uitspraak: 14-02-2011
Datum publicatie: 21-02-2011
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Hoger beroep
Inhoudsindicatie: Ten aanzien van het betoog van de staatssecretaris, dat hij de door de rechtbank gestelde vragen niet hoefde te beantwoorden, heeft de rechtbank, onder verwijzing naar de uitspraak van de Afdeling van 14 november 2001 in zaak nr. 200104819/1 (AB 2002,19), overwogen dat het niet past dat een partij weigert inlichtingen te verstrekken, omdat zij van mening is dat deze niet van belang zijn voor de beoordeling van het geschil. Daarmee is de rechtbank, anders dan in de grief is gesteld, gemotiveerd ingegaan op dat betoog van de staatssecretaris. Evenmin bestaat grond voor het oordeel dat de rechtbank, door de zaken van de medeplegers bij de beoordeling te willen betrekken, buiten de grenzen van het geschil is getreden. Uit de bij de rechtbank overgelegde stukken en het verhandelde tijdens het onderzoek ter zitting blijkt dat de vreemdeling, ter onderbouwing van zijn beroep op het gelijkheidsbeginsel, heeft betoogd dat aan de medeplegers van de gijzeling waarvoor hij is veroordeeld wel verblijfsvergunningen zijn verleend. Deze door de vreemdeling gestelde strijdigheid met het gelijkheidsbeginsel maakt derhalve onderdeel uit van het geschil.

Bron:rechtspraak.nl





Law Blogs
Law blog

IND moet iemand die tegenwoordig asiel aanvraagt de mogelijkheid tot een medisch onderzoek bieden (uitspraak Raad van State)

LJN: BP5112, Raad van State , 201011657/1/V2

Datum uitspraak: 10-02-2011
Datum publicatie: 21-02-2011
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Hoger beroep

Inhoudsindicatie: Nu, naar niet in geschil is, de minister de vreemdeling geen medisch onderzoek heeft aangeboden, heeft hij het voorschrift van artikel 3.109, vijfde lid, van het Vb 2000 geschonden. De duidelijke bewoordingen van dit voorschrift laten niet toe dat de minister een vreemdeling, die te kennen geeft een asielaanvraag te willen indienen, geen medisch onderzoek aanbiedt. Nu niet kan worden uitgesloten dat voormelde schending de materiële inhoud van het besluit op de asielaanvraag heeft beïnvloed, heeft de voorzieningenrechter ten onrechte overwogen dat de vreemdeling niet in haar belangen is geschaad doordat de minister haar ten onrechte geen medisch onderzoek heeft aangeboden. De voorzieningenrechter heeft aldus niet onderkend dat van het ter zake van toepassing zijnde geldende algemeen verbindende voorschrift niet kon worden afgeweken.



Uitspraak

201011657/1/V2.
Datum uitspraak: 10 februari 2011

RAAD VAN STATE
AFDELING
BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

[de vreemdeling], mede voor haar minderjarig kind,
appellante,

tegen de uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank 's Gravenhage, nevenzittingsplaats Assen, van 26 november 2010 in zaak nrs. 10/37625 en 10/37623 in het geding tussen:

de vreemdeling

en

de minister voor Immigratie en Asiel.


1. Procesverloop

Bij besluit van 28 oktober 2010 heeft de minister een aanvraag van de vreemdeling om haar een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen. Dit besluit is aangehecht.

Bij uitspraak van 26 november 2010, verzonden op dezelfde dag, heeft de voorzieningenrechter, voor zover thans van belang, het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 3 december 2010, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht.

De minister heeft een verweerschrift ingediend.

Vervolgens is het onderzoek gesloten.


2. Overwegingen

2.1. In de enige grief betoogt de vreemdeling dat de voorzieningenrechter ten onrechte heeft overwogen dat zij, hoewel de minister ten onrechte geen medisch onderzoek heeft aangeboden alvorens haar te horen, niet in haar belangen is geschaad, nu tijdens de gehoren rekening is gehouden met mogelijke psychische problemen en voorts niet is gebleken dat zij niet in staat was consistent en adequaat te verklaren. Hiermee heeft de voorzieningenrechter niet onderkend dat de minister niet van het bepaalde in artikel 3.109, vijfde lid, van het Vreemdelingenbesluit 2000 (hierna: het Vb 2000) heeft kunnen afwijken, aldus de vreemdeling.

2.1.1. Ingevolge artikel 3.109, eerste lid, van het Vb 2000 wordt de aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd, bedoeld in artikel 28 van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: de Vw 2000), niet eerder door de vreemdeling ingediend dan zes dagen nadat hij overeenkomstig door onze minister gestelde regels te kennen heeft gegeven die aanvraag te willen indienen.
Ingevolge het vijfde lid, voor zover thans van belang, wordt de vreemdeling die te kennen geeft de in het eerste lid bedoelde aanvraag te willen indienen een medisch onderzoek aangeboden.

2.1.2. Bij besluit van 23 juni 2010 tot wijziging van het Vb 2000 (Stb. 2010, 244), is, voor zover thans van belang, voormeld vijfde lid aan artikel 3.109 van het Vb 2000 toegevoegd.
Bij deze wijziging is - onder verwijzing naar de brieven van de staatssecretaris van Justitie aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal van 16 december 2008 en van 7 oktober 2009 (Kamerstukken II, 2008-09, 29 689, nr. 243 en 2009-10, 19 637, nr. 1305) - toegelicht, voor zover thans van belang, dat het medisch onderzoek de zorgvuldigheid van de asielprocedure bevordert. Hiermee kunnen medische en psychische problemen die van invloed zijn op het horen van de asielzoeker worden onderzocht. Dit kan leiden tot het oordeel dat het horen om medische redenen niet mogelijk is en dat de asielzoeker wordt doorgezonden naar de verlengde asielprocedure, aldus de toelichting.

2.1.3. In aanmerking genomen dat het ingevolge artikel 31, eerste lid, van de Vw 2000 aan de desbetreffende vreemdeling is om de door hem aan zijn aanvraag ten grondslag gelegde feiten en omstandigheden tegenover de minister aannemelijk te maken, hij daartoe in het bijzonder de gelegenheid krijgt in het nader gehoor en hetgeen tijdens dit gehoor naar voren is gebracht voor de minister uitgangspunt is voor de beoordeling van de asielaanvraag, volgt uit het voorgaande dat de minister met de toevoeging van het vijfde lid aan artikel 3.109 van het Vb 2000 onder meer heeft beoogd het belang van het vroegtijdig signaleren van medische en psychische problemen, die gevolgen kunnen hebben voor het gehoor en de interpretatie ervan, te beschermen.

2.1.4. Nu, naar niet in geschil is, de minister de vreemdeling geen medisch onderzoek heeft aangeboden, heeft hij het voorschrift van artikel 3.109, vijfde lid, van het Vb 2000 geschonden. De duidelijke bewoordingen van dit voorschrift laten niet toe dat de minister een vreemdeling, die te kennen geeft een asielaanvraag te willen indienen, geen medisch onderzoek aanbiedt. Nu niet kan worden uitgesloten dat voormelde schending de materiële inhoud van het besluit op de asielaanvraag heeft beïnvloed, heeft de voorzieningenrechter ten onrechte overwogen dat de vreemdeling niet in haar belangen is geschaad doordat de minister haar ten onrechte geen medisch onderzoek heeft aangeboden. De voorzieningenrechter heeft aldus niet onderkend dat van het ter zake van toepassing zijnde geldende algemeen verbindende voorschrift niet kon worden afgeweken.
De grief slaagt.

2.2. Het hoger beroep is kennelijk gegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden vernietigd. Gelet op het vorenoverwogene zal de Afdeling, doende hetgeen de rechtbank zou behoren te doen, het door de vreemdeling tegen het besluit van 28 oktober 2010 ingestelde beroep alsnog gegrond verklaren en dit besluit vernietigen wegens schending van artikel 3.109, vijfde lid, van het Vb 2000.

2.3. De minister dient op na te melden wijze in de proceskosten te worden veroordeeld.


3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

I. verklaart het hoger beroep gegrond;
II. vernietigt de uitspraak van de rechtbank 's-Gravenhage, nevenzittingsplaats Assen, van 26 november 2010 in zaak nr. 10/37623;
III. verklaart het door de vreemdeling bij de rechtbank in die zaak ingestelde beroep gegrond;
IV. vernietigt het besluit van de minister voor Immigratie en Asiel van 28 oktober 2010, kenmerk 0907.08.1028;
V. veroordeelt de minister voor Immigratie en Asiel tot vergoeding van bij de vreemdeling in verband met de behandeling van het beroep en het hoger beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van € 1.311,00 (zegge: dertienhonderdelf euro), geheel toe te rekenen aan door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand.


Aldus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, voorzitter, en mr. P.A. Offers en mr. C.J. Borman, leden, in tegenwoordigheid van mr. E.J.J.M. van Tielraden, ambtenaar van staat.


w.g. Lubberdink
voorzitter
w.g. Van Tielraden
ambtenaar van staat

Uitgesproken in het openbaar op 10 februari 2011

43-549.
Verzonden: 10 februari 2011

Voor eensluidend afschrift,
de secretaris van de Raad van State,

mr. H.H.C. Visser

Bron: rechtspraak.nl



Law Blogs
Law blog

Brief van minister Leers aan de kamer over de advisering van BMA bij zieke asielzoekers

19 637
Vreemdelingenbeleid Nr. 1398
BRIEF VAN DE MINISTER VOOR IMMIGRATIE EN ASIEL

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 11 februari 2011

In uw brief d.d. 28 januari 2011 met kenmerk 2011Z01454 die bij brief d.d. 28 januari 2011 met kenmerk 2011Z01454/2011D04310 werd vervangen, vraagt u mij om vragen te beantwoorden over de advisering BMA over zieke asielzoekers. Hierbij doe ik u de beantwoording toekomen.
De minister voor Immigratie en Asiel,
G. B. M. Leers



Antwoord op aanvullende vragen van de algemene commissie voor Immigratie en Asiel (2011Z1454/2011D04310) naar aanleiding van de uitzending van Zembla van 22 januari 2011 en hetgeen tijdens het Vragenuur op 25 januari 2011 (Handelingen der Kamer II, vergaderjaar 2010–2011, nr. 43, mondelinge vragen van het lid Wiegman-van Meppelen Schepping) aan de orde is geweest
1
Rekent u het tot uw verantwoordelijkheid om uit te sluiten dat in het geval van een gedwongen terugkeer bij de asielzoeker een medische noodsituatie ontstaat, doordat de behandelmogelijkheden en de feitelijke toegankelijkheid van zorg in het land van herkomst ontbreekt? Zo nee, waarom niet?
De minister voor Immigratie en Asiel is verantwoordelijk voor het vreemdelingenbeleid waarin onder andere is geregeld dat vreemdelingen niet naar hun land van herkomst worden teruggestuurd als op korte termijn een medische noodsituatie zal ontstaan doordat de benodigde medische behandeling niet kan plaatsvinden in het land van herkomst.
Deze verantwoordelijkheid is begrensd. Nederland kent een uitstekende gezondheidszorg vergeleken met veel andere landen in de wereld. De Nederlandse overheid kan het gat tussen onze kwaliteit en standaarden en die van elders niet via het vreemdelingenbeleid dichten en moet dit ook niet willen om diverse redenen. Ten eerste kan het op individuele basis realiseren van feitelijke toegang tot medische zorg in het land van herkomst vanuit Nederland leiden tot onrechtvaardigheden en/of precedentwerking ten opzichte van de landgenoten van de vreemdeling. Ten tweede draagt het niet bij aan de lange termijn oplossingen in landen van herkomst op het gebied van het realiseren van toegang tot medische zorg. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt immers primair bij de autoriteiten in het land van herkomst.
Daarnaast kleeft aan een beoordeling van de feitelijke toegankelijkheid tot medische zorg in het land van herkomst een aantal (praktische) bezwaren. Zo kan niet deugdelijk worden getoetst welke factoren een rol zullen spelen bij de persoonlijke situatie van de vreemdeling en in welke mate deze factoren de toegang tot de zorg wel of niet mogelijk zullen maken, maar ook niet de vraag worden beantwoord voor welke aandoeningen, in welke hoeveelheden en hoe lang de Nederlandse overheid op individuele basis zorg moet bieden. De toets of de benodigde medische behandeling beschikbaar is in het land van herkomst valt derhalve wel onder mijn verantwoordelijkheid, maar de feitelijke toegang tot deze behandelmogelijkheden niet. Dit wordt bevestigd door jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM)1, waarin doorslaggevende betekenis wordt toegekend aan de aanwezigheid van medische voorzieningen (en sociale opvang) en niet aan de vraag of die voorzieningen in het geval van de individuele vreemdeling ook feitelijk toegankelijk zijn.
In het geval dat een medisch adviseur van het Bureau Medische Advisering (BMA) in het advies medische reisvoorwaarden stelt, draagt de vreemdeling als eerste de verantwoordelijkheid voor het realiseren van de reisvoorwaarden. In het geval van gedwongen vertrek wordt de vreemdeling hierbij ondersteund door de Nederlandse overheid. De Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) kan bijvoorbeeld voor de vreemdeling de feitelijke overdracht van zijn behandeling voorbereiden, door voor vertrek hierover afspraken te maken met een behandelaar in het land van herkomst. De DT&V geeft derhalve feitelijke invulling aan de door BMA gestelde reisvoorwaarden. De verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid strekt bij gedwongen terugkeer tot het moment dat de vreemdeling wordt overgedragen. Als de reisvoorwaarden niet kunnen worden vervuld, zal niet tot uitzetting worden overgegaan. Overigens staat het stellen van specifieke reisvoorwaarden los van de beoordeling of binnen drie maanden bij uitblijven van de benodigde medische behandeling een medische noodsituatie zal ontstaan.
2, 3, 4 en 13
Deelt u de mening van de commissie Klazinga2 dat een medisch advies zonder dat de individuele toegang tot zorg kan worden beoordeeld, als onverantwoorde individuele zorg is te beschouwen en dus in strijd is met goed hulpverlenerschap conform de wet BIG? Zo nee, waarom niet?
Deelt u de mening van de commissie Klazinga dat het vanuit professioneel en medisch-ethisch oogpunt onjuist is om op basis van een door de IND geformuleerde vraagstelling het oordeel over de beschikbaarheid van behandelmogelijkheden in het land van herkomst bij artsen onder te brengen? Zo nee, waarom niet?
Bent u bereid om de verantwoordelijkheid voor het bepalen van de behandelmogelijkheden en de feitelijke toegankelijkheid, conform de adviezen van de commissie Klazinga en de commissie Smeets3, bij de IND neer te leggen? Zo nee, waarom niet?
Bent u bereid niet langer te onderzoeken of een medische behandeling in algemene zin beschikbaar is in het herkomstland, maar om te onderzoeken of er een feitelijke toegankelijkheid tot de benodigde medische behandeling in het individuele geval van betrokken patiënt? Zo nee, waarom niet? Zo ja, kunt de Kamer informeren over de door u voorgenomen maatregelen?
De discussie in de diverse genoemde rapporten omvat zowel de vraag welk beleidscriterium moet worden gehanteerd (individuele dan wel feitelijke toegankelijkheid of algemene beschikbaarheid van zorg) als de vraag wie dit moet beoordelen. Zoals in de kabinetsreactie van 19 maart 20044 op het rapport van de commissie Smeets is aangegeven, is het in de praktijk voor wat betreft het te hanteren beleidscriterium nagenoeg onmogelijk om de vraag te beantwoorden of de individuele vreemdeling bij terugkeer naar het land van herkomst feitelijk toegang zal krijgen tot de nodige medische zorg. Zoals ik in antwoord op vraag 1 heb aangegeven, vind ik het ook niet wenselijk om het gat tussen onze kwaliteit en standaarden en die van elders in de wereld via het vreemdelingenbeleid te dichten. Voorts is de vraag naar de feitelijke toegankelijkheid tot de medische zorg voor een individu geen medische vraag omdat verschillende niet-medische factoren een rol kunnen spelen zoals financiële, geografische en infrastructurele factoren, alsmede veiligheidsaspecten. De vraag naar de feitelijke toegankelijkheid tot de medische zorg voor een individu valt dus buiten het medisch deskundigheidsgebied van de medisch adviseur van het BMA. Door een beoordeling over de feitelijke toegankelijkheid tot de medische behandeling te maken zou de adviseur van het BMA daarnaast in strijd handelen met een van de zorgvuldigheidseisen die volgens vaste jurisprudentie aan een medisch advies worden gesteld, namelijk de eis dat de rapportage is beperkt tot medische aspecten. Gelet op het voorgaande zie ik geen aanleiding om af te stappen van de lijn dat beschikbaarheid van de behandeling maatgevend is voor de besluitvorming.
Ten aanzien van de vraag wie de beoordeling moet maken, heeft de toenmalige staatssecretaris van Justitie bij brief van 7 oktober 2009 5 aangegeven dat voor de beoordeling van de vraag of voor een specifiek ziektebeeld een medische behandeling in een land aanwezig is, medische kennis nodig is van het betreffende ziektebeeld en de toepasselijke behandelwijzen. Medewerkers van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) mogen en kunnen deze vraag niet beantwoorden zonder tussenkomst van een medisch deskundige. Een medisch adviseur van het BMA heeft deze expertise wel. Een medisch adviseur van het BMA is bovendien (in tegenstelling tot de behandelend arts), niet alleen op de hoogte van de individuele klachten en specifieke behandeling van de vreemdeling, maar tevens ook van de criteria die gelden bij de vraagstelling van de IND, zoals wat er precies met beschikbaarheid van behandeling in het vreemdelingenbeleid bedoeld wordt. Gelet hierop zie ik evenmin aanleiding om af te stappen van de lijn dat de beoordeling van behandelmogelijkheden in het land van herkomst het best gedaan kan worden door een medisch adviseur van het BMA.
5 en 11
Op welke wijze is de onafhankelijkheid van het Bureau Medische Advisering (BMA) geborgd?
Deelt u de mening met de in de uitzending van Zembla geïnterviewde medici dat BMA-artsen de uitvoering van het vreemdelingenbeleid zwaarder laten wegen dan het belang van de patiënt? Zo nee, waarom niet?
Nee, deze mening deel ik niet. De medisch adviseur van het BMA is onafhankelijk. De medisch adviseurs van het BMA worden niet gestuurd in de advisering door de IND. Wel formuleert de IND de door de medisch adviseur te beantwoorden vraagstelling. Het vreemdelingenbeleid is voor de adviserende arts een gegeven en de tuchtrechter heeft tot dusver nooit geoordeeld dat een medisch adviseur van het BMA in strijd met de zorgvuldigheidsnorm handelt door binnen de gegeven vraagstelling te blijven.
De medisch adviseur van het BMA brengt op basis van professioneel autonome beantwoording van de voorgelegde vraagstelling onafhankelijk medisch advies uit aan de IND. Het beoordelen van de medische aspecten, voorbereiden en opstellen van het medisch advies gebeurt onder de persoonlijke verantwoordelijkheid van de medisch adviseur die het advies uitbrengt. Het gaat hierbij om een weging van objectiveerbare medische informatie over de persoon en de beschikbaarheid van medische behandeling in het land van herkomst. De vreemdelingrechtelijke beslissing valt buiten de verantwoordelijkheid van de medisch adviseur.
De medisch adviseur van het BMA oefent zijn taken derhalve uit met inachtneming van de toepasselijke wettelijke kaders waaronder de Wet Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (Wet BIG), de Wet inzake de geneeskundige behandelingsovereenkomst en de Wet bescherming persoonsgegevens. Klachten over het gebrek aan onafhankelijkheid van het BMA zijn tot dusver nooit gegrond verklaard door de tuchtrechter. Ook de Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft in haar rapport «Medische advisering in het kader van het vreemdelingenbeleid door BMA» uit 2006 geconcludeerd dat de medisch adviseurs, binnen de aan BMA gestelde randvoorwaarden, hun werk over het algemeen deskundig, professioneel autonoom en zorgvuldig verrichten. De Inspectie heeft niet getwijfeld aan de onafhankelijkheid van de voor het BMA werkzame artsen.
In de uitzending van Zembla d.d. 22 januari 2011 wordt de medisch adviseur van het BMA onder meer verweten dat de feitelijke toegankelijkheid van de medische behandeling in het land van herkomst niet wordt meegenomen in de beoordeling. Een medisch adviseur van het BMA zou door het maken van een beoordeling over de feitelijke toegankelijkheid in het land van herkomst in strijd handelen met de zorgvuldigheidseisen. Daarnaast spelen bij de individuele toegankelijkheid tot de medische behandeling niet-medische factoren een rol, zoals financiële, geografische en infrastructurele factoren, alsmede veiligheidsaspecten (zie het antwoord op vragen 2 t/m 4 en 13).
6 en 8
Hoe is toezicht geregeld op het BMA? Is er sprake van regulier toezicht door de Inspectie voor de Gezondheidszorg? Zo nee, bent u bereid om regulier toezicht door de Inspectie voor de Gezondheidszorg te laten plaatsvinden op het werk van de BMA-artsen? Zo nee, waarom niet?
Bent u bereid om de werkwijze van het BMA opnieuw door de Inspectie voor de Gezondheidszorg te laten toetsen?
De artsen van BMA dienen bij hun werkzaamheden te handelen overeenkomstig de daartoe gestelde wettelijke vereisten, waaronder de Wet BIG. De beoefenaren van de bij de Wet BIG geregelde beroepen staan onder toezicht van de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Daarnaast kunnen klachten bij het tuchtcollege worden ingediend. Naast de wettelijke vereisten is, ter bevordering en bewaking van de kwaliteit van het werk van de medisch adviseurs van het BMA, alsmede hun onafhankelijkheid, een protocol opgesteld (te raadplegen via de website van de IND: www.ind.nl). Er zijn in dit protocol zorgvuldigheidsmaatstaven neergelegd, welke de medische adviseurs van het BMA bij hun functioneren voordurend in acht moeten nemen. Over de kwaliteit van de adviezen legt BMA jaarlijks door middel van een jaarverslag – dat ook aan de Inspectie wordt verzonden – verantwoording af. Deze jaarverslagen zijn openbaar.
Naar aanleiding van besprekingen in uw Kamer in het voorjaar en de zomer van 2004 over het rapport van de commissie Smeets, heeft de Inspectie voor de Gezondheidszorg een onderzoek uitgevoerd naar de kwaliteit, deskundigheid en onafhankelijkheid van de adviezen van het BMA. Zoals ik heb aangegeven in antwoord op vraag 5 en 11, heeft de Inspectie geconcludeerd dat de medisch adviseurs, binnen de aan BMA gestelde randvoorwaarden, hun werk over het algemeen deskundig, professioneel autonoom en zorgvuldig verrichten. De Inspectie heeft niet getwijfeld aan de onafhankelijkheid van de voor BMA werkzame artsen. Ik zie dan ook geen aanleiding om de werkwijze van BMA opnieuw door de Inspectie te laten toetsen.
7
In 2006 heeft de Inspectie voor de Gezondheidszorg in haar rapport onder meer geconstateerd dat BMA-artsen indirecte druk van de IND ervaren om complexe medische vragen met ja of nee te beantwoorden. Uit dit rapport kan worden afgeleid dat deze professionele beperking niet leidt tot eenduidige adviezen. Kunt u toelichten of en zo ja, dit verbeterpunt en andere verbeterpunten zijn gerealiseerd en of de overige geadviseerde maatregelen6 zijn uitgevoerd?
De toenmalige minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie heeft bij brief van 2 oktober 20067 per geadviseerde maatregel van de Inspectie voor de Gezondheidszorg gemotiveerd aangegeven welk gevolg daaraan wordt gegeven. Zoals in deze brief is vermeld, wordt de door de Inspectie aanbevolen maatregel betreffende het opzetten van een adviesvolgsysteem niet gerealiseerd. Advisering en besluitvorming moeten, gelet op de onafhankelijke positie van BMA, strikt gescheiden blijven. Wel is, zoals in deze brief toegezegd, een onderzoek gedaan naar de bruikbaarheid van medische adviezen van BMA, dat geleid heeft tot het rapport «Kwaliteitstoets medische adviezen, Bruikbaarheid BMA-adviezen bij uitzetting» van december 2009. Dit rapport is openbaar en is ook aan de Inspectie voor de Gezondheidszorg toegezonden.
Voorts staat in het rapport van de Inspectie op pagina’s 18 en 19 het volgende vermeld: «De geïnterviewde artsen gaven aan geen rechtstreekse druk vanuit de IND te ervaren.[...] De medische adviseurs staan wel indirect onder druk. Deze druk is in het systeem ingebouwd. Van de medische adviseurs wordt verwacht dat zij ook bij complexe beelden of moeilijk objectiveerbare diagnoses, of in situaties waarbij niet-medische factoren een rol spelen, de adviesaanvragen na onderbouwing toch met ja of nee te beantwoorden. [...] Vijf artsen gaven aan dat ze met name bij de vraag naar het ontstaan van een medische noodsituatie op korte termijn bij het uitblijven van de behandeling, tegen grenzen aanlopen. [...] Een antwoord met «ja» of «nee» is daarom vaak niet mogelijk. [...] Als in een bepaald geval zo’n antwoord niet mogelijk is, houdt de adviseur een slag om de arm. Bij het dossieronderzoek werden bijvoorbeeld de volgende antwoorden aangetroffen: het ontstaan van een medische noodsituatie is zeer waarschijnlijk; het optreden van een medische noodsituatie met name op de wat langere termijn kan niet geheel worden uitgesloten; uitblijven van een behandeling kan leiden tot een medische noodsituatie.[...]».
Uit bovenstaande passages uit het rapport blijkt, naar mijn mening, dat de weergave zoals vervat in uw vraag, niet in lijn is met hetgeen in het rapport hierover is vermeld. Ik deel uw conclusie niet dat uit het rapport kan worden afgeleid dat er sprake is van een professionele beperking die zou leiden tot niet eenduidige adviezen. In het rapport van de Inspectie is dienaangaande geen maatregel of verbeterpunt aanbevolen. Zoals ik in antwoord op vraag 5 en 11 heb aangegeven, brengt de medisch adviseur op basis van professioneel autonome beantwoording van de voorgelegde vraagstelling onafhankelijk medisch advies uit aan de IND. Hiermee acht ik voldoende gewaarborgd dat de medisch adviseur van het BMA professioneel kan handelen zonder dat druk op hem wordt uitgeoefend.
9, 12 en 14
Hoe vaak komt het voor dat BMA-artsen en specialisten tot een ander oordeel komen ten aanzien van de vraag of een zieke vreemdeling verblijf in Nederland moet worden toegestaan wegens ernstige ziekte en ontoereikende medische zorg in het herkomstland? Bent u bereid om de aard en de omvang door de Inspectie voor de Gezondheidszorg in kaart te brengen?
Vindt u niet dat BMA-artsen niet op de stoel van medisch specialisten horen te zitten? Hoort het oordeel van een behandelend medisch specialist niet te prevaleren boven het advies van een BMA-arts?
Kunt u uiteenzetten in hoeverre de oordelen van BMA-artsen zich verhouden tot de door elke medicus afgelegde eed van Hippocrates?
Het uitspreken van de eed van Hippocrates markeert in Nederland de voltooiing van de universitaire artsopleiding, maar heeft op zich geen juridische betekenis. Uiteraard staat ook bij de medisch adviseurs voorop dat zij hun beroep professioneel, deskundig en zorgvuldig uitoefenen. De medisch adviseurs van BMA geven geen oordeel over de vraag of aan een vreemdeling verblijf in Nederland moet worden toegestaan op medische gronden. De behandelaars van de vreemdeling worden evenmin gevraagd om hier een oordeel over te geven. Het is immers aan de beslismedewerkers van de IND om te beoordelen of een vreemdeling voldoet aan de in de regelgeving en het vreemdelingenbeleid vastgelegde criteria voor verblijf op medische gronden.
De medisch adviseurs van het BMA beantwoorden op grond van objectieve medische gegevens een aantal door de beslismedewerkers van de IND gestelde vragen met betrekking tot, onder meer, de medische situatie van vreemdelingen die verblijf in Nederland op medische gronden aanvragen en de beschikbaarheid van de medische behandeling in het land van herkomst. Voor de beantwoording van de vragen met betrekking tot de individuele medische klachten, diagnostiek en specifieke behandeling van de vreemdeling, maken de medisch adviseurs gebruik van de informatie die door de behandelaars van de vreemdeling is verstrekt. In het algemeen wordt de informatie van de behandelend arts over feitelijke klachten en behandeling overgenomen. Indien er gerede twijfel bestaat over deze feitelijke informatie, bijvoorbeeld omdat er sprake is van tegenstrijdige informatie van verschillende behandelaars, bestaat de mogelijkheid voor de medisch adviseur van het BMA om een expertise te laten verrichten bij een specialist (niet zijnde de behandelaar) in het betreffende vakgebied. Zie in dit verband ook het antwoord op vraag 15 t/m 17.
Voor de beoordeling van de aanwezigheid c.q. beschikbaarheid van de behandeling op enige plek in het land van herkomst wordt door de medische adviseurs van het BMA gebruik gemaakt van informatie van ter plekke werkzame artsen van International SOS en de vertrouwensartsen die specifiek voor BMA worden aangetrokken via het Ministerie van Buitenlandse Zaken. In het medisch advies wordt de beoordeling van de informatie uit het land van herkomst afgewogen tegen de individuele medische situatie van de vreemdeling.
Behandelend artsen geven soms medische verklaringen af over zaken zoals de reisvaardigheid, de behandelmogelijkheden in het land van herkomst of de beoordeling van de medische noodsituatie op de korte termijn. Hoewel ik dit begrijpelijk vind gelet op de betrokkenheid van behandelaars bij hun patiënten, is een dergelijke handelwijze niet in overeenstemming met de richtlijnen van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst (KNMG) «Omgaan met medische gegevens». Vanwege zijn rol als behandelaar wordt de behandelend arts namelijk niet als onafhankelijk en objectief gezien en kan hij in die rol geen geneeskundige verklaringen afgeven die prognoses of andere niet te objectiveren uitspraken bevatten over bijvoorbeeld gevolgen van terugkeer of behandelmogelijkheden in het land van herkomst. Het geven van een advies, dat een ander doel dient dan behandeling of begeleiding, moet objectief en deskundig gebeuren en derhalve door een onafhankelijke arts die deskundigheid heeft op het gebied waarop de vraagstelling zich afspeelt. Conform de KNMG-richtlijnen is dit namelijk een adviestaak die toebehoort aan een medisch adviseur en niet aan de behandelend arts. Een andere reden waarom een behandelend arts geen geneeskundige verklaring mag afgeven is om de vertrouwensrelatie tussen de patiënt en de arts niet te schaden. Deze relatie kan aangetast worden als het oordeel dat de arts geeft in zijn geneeskundige verklaring niet gunstig uitpakt voor zijn patiënt. De behandelend specialist behoort derhalve juist niet op de stoel van de medisch adviseur te zitten. Gelet op het voorgaande acht ik het door u voorgestelde onderzoek door de Inspectie voor de Gezondheidszorg niet opportuun.
10
Hoe vaak komt het voor dat afzonderlijke BMA-artsen tegenstrijdige adviezen uitbrengen, zoals in het geval van Angolese PTSS-gevallen?
Ik kan niet inhoudelijk op deze individuele zaak in gaan, maar in het algemeen is het zo dat ogenschijnlijk vergelijkbare zaken, waarin vreemdelingen lijden aan Posttraumatische Stressstoornis (PTSS), van elkaar kunnen verschillen. Elke zaak wordt op zijn individuele medische merites beoordeeld. De medisch adviseur van het BMA weegt in het medisch advies de beoordeling van de informatie over de behandelmogelijkheden in het land van herkomst af tegen de individuele situatie van de vreemdeling. Het kan immers zijn dat in de ene zaak een net iets andere medische behandeling en/of medicatie of bijkomende aandoening aan de orde is dan in de andere zaak. Ook kunnen behandelmogelijkheden in een land van herkomst in de loop der tijd veranderen.
15, 16 en 17
Kunt u uiteenzetten hoe vaak BMA-artsen, die vaak alleen basis arts zijn, in 2009 en 2010 een extern deskundige hebben geconsulteerd ten behoeve van een medisch advies?
Kunt u toelichten waarom BMA-artsen niet verplicht zijn om een extern deskundige arts die gespecialiseerd is een specifiek ziektebeeld, te raadplegen bij complexe medische zaken?
Bent u bereid om het BMA-protocol dusdanig aan te passen dat BMA-artsen bij complexe medische zaken verplicht zijn om een gespecialiseerde externe deskundige te consulteren?
De minimumeis voor het zijn van medisch adviseur bij het BMA is inderdaad basisarts. De meeste medische adviseurs van het BMA hebben verschillende specialisaties en opgebouwde ervaring. Zo zijn er veel verzekeringsartsen, een aantal bedrijfsartsen en huisartsen en een enkele medisch specialist. Zoals ik in antwoord op vraag 9, 12 en 14 heb aangegeven, maken medisch adviseurs van het BMA voor de beantwoording van vragen met betrekking tot de individuele medische klachten, diagnostiek en specifieke behandeling van de vreemdeling, gebruik van de informatie die door de behandelaars van de vreemdeling is verstrekt. In het algemeen wordt de informatie van de behandelend arts over feitelijke klachten en behandeling overgenomen. Indien er gerede twijfel bestaat over deze feitelijke informatie, bijvoorbeeld omdat er sprake is van tegenstrijdige informatie van verschillende behandelaars, bestaat de mogelijkheid voor de medisch adviseur van het BMA om een expertise te laten verrichten bij een specialist (niet zijnde de behandelaar) in het betreffende vakgebied. Dit is reeds vastgelegd in het BMA-protocol. Ik zie derhalve geen aanleiding om het protocol aan te passen.
Uit het jaarverslag van BMA over 2009 blijkt dat er 30 expertises zijn uitgevoerd door een onafhankelijke expertisearts. Over het jaar 2010 zijn er op dit moment nog geen gegevens beschikbaar. Gelet op de gestelde termijn van beantwoording van deze vragen is het niet mogelijk geweest deze gegevens tijdig te verzamelen.

Bron: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-19637-1398.html

Ehhhhhhhh....... is nu zelfs minister Leers de waterscheiding tussen regulier vreemdelingenrecht en asielrecht uit het oog verloren? Die hele verhaal gaat niet over asielzoekers aleen maar over alle vreemdelingen die een reguliere aanvraag medische noodsituatie indienen toch? Of ben ik nu in de bonen?

Law Blogs
Law blog

Eisen beloning kennismigranten aangepast | FA Rendement

Werken er in uw onderneming kennismigranten en wilt u van de kennismigrantenregeling gebruik maken, dan moet u rekening houden met de nieuwe beloningseisen. Minister Kamp van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft het minimumbrutoloon voor kennismigranten in 2011 begin dit jaar bekend gemaakt.

Het gebruik van de kennismigrantenregeling kan voor uw onderneming een hoop werk schelen. Normaal gesproken moet u namelijk voor werknemers van buiten de Europese Economische Ruimte (EER) en werknemers uit Bulgarije of Roemenië een tewerkstellingsvergunning aanvragen bij het UWV WERKbedrijf. Als uw onderneming gebruik maakt van de kennismigrantenregeling dan is dat niet nodig. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) beoordeelt of uw onderneming van deze regeling gebruik kan maken door te kijken naar het salaris van de werknemer.

Vereisten kennismigrantenregeling
Voor een werknemer van 30 jaar of ouder moet het bruto jaarsalaris in 2011 minstens € 50.619 bedragen om hem als kennismigrant te mogen aanmerken. Voor jongere werknemers is de salariseis dat ze minstens € 37.121 op jaarbasis moeten verdienen. Daarnaast kan uw onderneming als kennismigrant aanmerken de buitenlandse werknemers die in Nederland zijn afgestudeerd, die u uiterlijk een jaar na afstuderen in dienst neemt en die u minstens € 26.605 per jaar aan loon betaalt. Het is niet mogelijk om de kennismigrantenregeling zonder overleg met de IND toe te passen. Op de site van de IND staan formulieren die u hiervoor in moet vullen. Het is belangrijk dat uw onderneming aan de vereisten voldoet, want de IND en de Arbeidsinspectie gaan hier strenger op controleren.


Bron: Eisen beloning kennismigranten aangepast | FA Rendement

Law Blogs
Law blog

VACATURES: Vluchtelingenwerk Nederland zoekt twee projectleiders

VluchtelingenWerk Nederland zoekt per direct 2 projectleiders, te weten:




Projectleider Verankering Banenoffensief Vluchtelingen (VBOV) (m/v)
36 uur per week, 100%, vacaturenummer 06
voor de periode van 1 april 2011 tot 1 april 2012

&

Projectleider Kwaliteit in Diversiteit (KiD) (m/v)
32 uur per week, 88,89%, vacaturenummer 07
voor de periode van 1 mei 2011 tot 1 januari 2012




Law Blogs
Law blog

Rapport over hervestiging van Bhutaanse vluchtelingen

Nederland heeft de afgelopen jaren tientallen Bhutaanse vluchtelingen hervestigd. Na voordracht door de UNHCR nodigt de Nederlandse regering hen uit om hier een nieuw bestaan op te bouwen. Een recent rapport beschrijft de ervaringen van twintig vluchtelingen.

Uitzichtloos in kampen
Deze vluchtelingen zijn eind jaren negentig soms na gevangenschap en gruwelijke martelingen verdreven uit Bhutan. In Nepal verbleven zij al vijf tot twintig jaar in vluchtelingenkampen in een uitzichtloze situatie.

From the Himalaya's to the Lowlands
De ervaringen van twintig vluchtelingen die inmiddels anderhalf tot twee jaar in Nederland wonen, komen uitgebreid aan bod in het Engelstalige rapport 'From the Himalaya's to the Lowlands – in Search of Peace and Hapiness'. Hoe is het om in Nederland te wonen? Krijgen ze voldoende ondersteuning bij de opbouw van hun nieuwe bestaan? Hoe verloopt de inburgering?

Betere opvang en integratie
Het rapport besluit met aanbevelingen voor een betere opvang en integratie van uitgenodigde vluchtelingen. Het rapport is een coproductie van Global Human Rights Defence en VluchtelingenWerk Nederland.

Bron: http://www.vluchtelingenwerk.nl/actueel/rapport-over-hervestiging-van-bhutanese-vluchtelingen.php


Law Blogs
Law blog

Gratis boek: Intuïtief goed spellen

Misschien handing voor ons Nederlandser die er ook vaak mee tobben maar zeker voor mensen die Nederlands als tweede taal aan het leren zijn:

Auteur Kees van Kempen
ISBN 978-87-7061-148-3
2. Editie
57 pagina's
Een goed gehanteerde spelling is niet zelden een doorslaggevende eerste indruk die je maakt in je schriftelijke sociale contacten. Nog wat belangrijker wordt het als je scripties, verslagen en werkstukken moet inleveren aan je opleiders. Spelfouten hierin worden je hoogst kwalijk genomen.

Maar misschien heb je de laatste spellingwijzigingen (uit 2005) helemaal niet goed gevolgd. Dan is het een goed idee om deze beknopte uitgave te raadplegen. Alle probleemgebieden in de huidige spelling zul je erin tegenkomen.

In dit gratis boek vind je handige tips waarmee je onbekende woorden correct kan spellen. Daarnaast geeft het boek uitleg over de bestaande spellingsregels.

Dit boek is hier gratis te downloaden: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2764/service/integration/prm/frameset/studenten/studieboeken.dhtml

Law Blogs
Law blog

18 februari 2011

Antwoorden op kamervragen over de beslissing van de Raad van State dat illegalen niet meer aan de grens mogen worden aangehouden

Vragen van het lid Van Nieuwenhuizen (VVD) aan de minister voor Immigratie en Asiel over de beslissing van de Raad van State dat illegalen niet meer aan de grens mogen worden aangehouden (ingezonden 14 januari 2011).

Antwoord van minister Leers (Immigratie en Asiel) (ontvangen 2 februari 2011).

Vraag 1 Kent u het artikel «Illegalen mogen niet meer worden aangehouden aan grens»?1Antwoord 1 Ja.

Vraag 2 Is het waar dat het Mobiel Toezicht Vreemdelingen van de Koninklijke Marechaussee naar aanleiding van de uitspraken van de Raad van State voorlopig onmogelijk wordt gemaakt?
Antwoord 2 Nee. De uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 28 december 2010 heeft wel directe gevolgen voor de uitvoering van het Mobiel Toezicht Veiligheid (MTV) aan de grens met België en Duitsland.
Uit de uitspraak volgt dat controles nabij de grens met België en Duitsland die zijn gebaseerd op artikel 50 van de Vw2000 en A3/2.4 van de Vreemdelingencirculaire 2000 onrechtmatig zijn. Hiermee is een deel van de vreemdelingrechtelijke bevoegdheden van de KMar vooralsnog niet toepasbaar. Er wordt nu zo veel mogelijk gebruik gemaakt van de beperkte mogelijkheden die het vreemdelingenrecht nog biedt.
Daarnaast kunnen ambtenaren van de Koninklijke Marechaussee, in samenwerking met de politie, op grond van andere dan vreemdelingrechtelijke bevoegdheden controleren in de grenszone. De uitspraak ziet niet op de strafrechtelijke bevoegdheden van de Koninklijke Marechaussee.

Vraag 3 Deelt u de mening dat het van groot belang is dat deze grenscontroles langs de grens met België en Duitsland blijven bestaan? Zo nee, waarom niet? Antwoord 3 Ja. Grenszones zijn vaak extra gevoelig voor grensoverschrijdende criminaliteit en voor illegaliteit. Inzet van de Koninklijke Marechaussee is juist daar van groot belang.

Vraag 4 Klopt het dat een aangehouden illegale vreemdeling een schadevergoeding heeft verkregen van € 1 365,–? Tot welke reactie geeft dit u aanleiding? Welke maatregelen bent u van plan te nemen om een soortgelijke schadevergoeding in de toekomst te voorkomen? Antwoord 4 Ja.
Het genoemde bedrag is door de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State aan betrokken vreemdeling toegekend als schadevergoeding voor de in bewaring verbleven periode. Het is staande jurisprudentie dat bij een onrechtmatig verblijf in bewaring een richtbedrag per in bewaring verbleven dag wordt toegekend als vergoeding voor immateriële schade. Daarvan wordt enkel afgeweken indien er bijzondere redenen zijn voor matiging van het bedrag.

Vraag 5 Welke maatregelen bent u van plan te nemen om zeker te stellen dat illegale vreemdelingen die aan de grens worden aangehouden in de toekomst kunnen worden vastgezet, ook indien zij geen strafbare feiten hebben begaan? Antwoord 5 MTV controles zullen met spoed van een deugdelijke juridische basis worden voorzien. Daartoe wordt op korte termijn een wijziging van het Vreemdelingenbesluit 2000 voorbereid.

Vraag 6 Bent u bereid de Tweede Kamer middels een brief te informeren over de wijze waarop en op welke termijn u ervoor gaat zorgen dat de grenscontroles voor illegalen kunnen worden hervat? Wanneer denkt u deze brief aan de Tweede Kamer te kunnen toesturen? Bent u voornemens dit te koppelen aan de in het regeerakkoord opgenomen strafbaarstelling van illegaliteit en de handhaving? Zo ja, hoe en wanneer?
Antwoord 6 De brief over de gevolgen van de uitspraak voor het mobiel toezicht van de Koninklijke Marechaussee bij de binnengrenzen is samen met de beantwoording van deze Kamervragen naar de Tweede Kamer gezonden. De Kamer wordt separaat geïnformeerd over strafbaarheidstelling illegaliteit.

Bron: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-tk-20102011-1298.html


Law Blogs
Law blog

Kamerstuk: brief van Minister over uitzettingen naar Griekenland

Op 21 januari jl. heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM, Straatsburg) uitspraak gedaan in de zaak M.S.S. tegen België en Griekenland. Beknopt gezegd, gaat het in die zaak om een asielzoeker die door België is overgedragen aan Griekenland in het kader van de Dublin-verordening (343/2003/EG). Het Hof oordeelt dat een Dublin-overdracht aan Griekenland onder de huidige omstandigheden in het kader van het EVRM niet aanvaardbaar is. Dit in verband met de slechte detentie- en leefomstandigheden voor asielzoekers in Griekenland en het niveau van de Griekse asielprocedure. Hoewel het hier gaat om een zaak tegen België en Griekenland, heeft deze ook gevolgen voor andere Europese landen, waaronder Nederland. De Nederlandse Staat zal deze uitspraak vanzelfsprekend respecteren.
Dit heeft tot gevolg dat de groep van ongeveer 1950 asielzoekers, die hier al verblijft en ten aanzien van wie eerder is vastgesteld dat volgens de criteria van de Dublin-verordening Griekenland verantwoordelijk is, zal worden opgenomen in onze nationale asielprocedure voor de inhoudelijke behandeling van het asielverzoek.
Om de inhoudelijke behandeling van deze circa 1950 asielaanvragen efficiënt en zorgvuldig te laten verlopen, zullen door de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) en de overige partners in de vreemdelingenketen goede afspraken worden gemaakt.

De wijze waarop deze asielzoekers terugstromen in de asielprocedure, wordt in belangrijke mate bepaald door de stand van hun huidige «Dublin»-procedure. Daarbij is leidend of de eerdere beschikking waarin is geoordeeld dat Griekenland verantwoordelijk is voor de behandeling van het asielverzoek reeds in rechte is komen vast te staan.

Voor de asielzoekers die de nationale rechtsmiddelen (beroep en hoger beroep) hebben uitgeput en nog in de Nederlandse opvang verblijven in afwachting van hun feitelijke overdracht aan Griekenland en/of de uitkomst van hun klachtprocedure bij het EHRM, geldt dat zij een nieuwe asielaanvraag moeten indienen. Zij zullen (via hun gemachtigde) op deze mogelijkheid worden gewezen. Degenen van wie de nieuwe asielaanvraag vervolgens wordt afgewezen in de algemene asielprocedure behouden opvang tot vier weken na bekendmaking van het besluit op de asielaanvraag Hiermee wordt voorkomen dat hun positie, ten opzichte van asielzoekers met een eerste asielaanvraag, minder gunstig zou zijn.

Voor asielzoekers die nog in afwachting zijn van een uitspraak in beroep of hoger beroep tegen het eerder genomen besluit dat Griekenland verantwoordelijk is voor de behandeling van hun aanvraag, geldt dat de IND in goed overleg met de rechtbanken en de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRS) zal bezien hoe deze zaken terugvloeien in de asielprocedure.

De categorie asielzoekers ten aanzien van wie een terug- of overname verzoek is verzonden aan Griekenland, maar aan wie nog geen beschikking is uitgereikt waarin formeel is beslist dat Griekenland verantwoordelijk is voor hun aanvraag, kan in plaats van een Dublin-besluit een inhoudelijke beoordeling tegemoet zien.

Onvoorzien fluctuaties in de instroom daargelaten, is het uitgangspunt dat de IND na een omsteltijd van ongeveer een maand, binnen ongeveer zes maanden een beslissing zal nemen op de 1950 asielaanvragen. In individuele zaken kan deze termijn langer zijn, indien nader onderzoek nodig is om tot een zorgvuldig besluit te komen.

Toekomstige gevallen waarin normaliter op grond van de criteria in de Dublin-verordening een terug- over overnameverzoek aan Griekenland zou worden gericht, kunnen eveneens worden opgenomen in onze nationale asielprocedure, tenzij overdracht aan een andere lidstaat dan Griekenland op grond van de Dublin-verordening of andere internationale overeenkomsten in de rede ligt. Deze handelwijze is in lijn met de aanpak van onder andere Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Zweden, België, Noorwegen en Denemarken. Ook die lidstaten hebben aangegeven voorlopig af te zien van het overdragen van asielzoekers naar Griekenland en over te gaan tot het inhoudelijk behandelen van desbetreffende asielverzoeken.
In de omstandigheid dat de komende periode geen Dublin-overdrachten naar Griekenland zullen plaatsvinden, is aanleiding om de detachering van de Nederlandse Dublin Liaison Officer (DLO) te beëindigen. De taak van deze ambtenaar was onder andere om op de luchthaven van Athene aanwezig te zijn bij de aankomst van Dublinclaimanten.

Om te bewerkstelligen dat overdrachten aan Griekenland zo spoedig mogelijk kunnen worden hervat, zet de Nederlandse regering er tegelijkertijd op in dat de Europese Unie samen met de Europese Commissie, UNHCR en andere EU-landen, Griekenland ondersteunt om hun grensbewaking en asielprocedure, met inbegrip van de opvang van asielzoekers en de centra voor vreemdelingendetentie, op het vereiste niveau te brengen, zodat asielzoekers ook in Griekenland kunnen rekenen op adequate omstandigheden en bescherming en Griekenland zijn Europese en internationale verplichtingen weer kan nakomen. De plannen die Griekenland heeft gepresenteerd in het «National Action Plan on the Reform of the Asylum System and on Migration» zien er op zichzelf goed uit en zijn een goede eerste aanzet, maar het is nu van belang dat deze plannen ook in de praktijk worden gebracht. Daarbij geldt dat het aanbod tot operationele steun en samenwerking, op geen enkele wijze afbreuk mag doen aan het uitgangspunt dat Griekenland zelf primair en volledig verantwoordelijk is voor het aanbrengen van de noodzakelijke en toegezegde aanpassingen in de Griekse asielprocedure. Op de JBZ-raden zal ik, naast de urgentie van samenwerking, de Griekse autoriteiten op deze eigen verantwoordelijkheid blijven aanspreken.
De minister voor Immigratie en Asiel,
G. B. M. Leers

Bron: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-19637-1397.html


Law Blogs
Law blog

Wijzingingen in de Vreemdelingencirculiare met betrekking tot uitzetting en voorlopige voorzieningen

Besluit van de Minister voor Immigratie en Asiel van 8 februari 2011, nr. WBV 2011/1, houdende wijziging van de Vreemdelingencirculaire 2000

De Minister voor Immigratie en Asiel,

Gelet op de Vreemdelingenwet 2000 (Staatsblad 2000, 495), het Vreemdelingenbesluit 2000 (Staatsblad 2000, 497) en het Voorschrift Vreemdelingen 2000 (Staatscourant 2001, nr. 10);

Besluit:
ARTIKEL I De Vreemdelingencirculaire 2000 wordt als volgt gewijzigd:
A
Paragraaf A4/6.2 Vreemdelingencirculaire komt te luiden:
6.2 Geen uitzetting ondanks de vertrekplicht In de volgende gevallen vindt vooralsnog geen uitzetting plaats ondanks het feit dat de vertrekplicht is ingegaan:
• indien uit een signalering of anderszins blijkt dat door een buitenlandse autoriteit de opsporing (en aanhouding ter fine van uitlevering) van een vreemdeling is of wordt gevraagd (zie A4/10.2);

• indien het betreft een vreemdeling die als verdachte van een strafbaar feit is aangehouden, of tegen wie een strafvervolging wegens een misdrijf is ingesteld, of die tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf is veroordeeld, of ten aanzien van wie een vrijheidsontnemende maatregel is opgelegd. Een en ander zolang het onderzoek nog niet is beëindigd, of omtrent de strafvervolging nog niet onherroepelijk is beslist, of de opgelegde straf of maatregel nog niet is ondergaan. In zodanige gevallen mag niet tot uitzetting worden overgegaan, tenzij het OM daartegen geen bezwaar heeft;

• indien de vreemdeling een voorlopige voorziening heeft gevraagd tegen de voorgenomen uitzetting en de uitspraak op dit verzoek mag worden afgewacht. Voor de voorwaarden waaronder een verzoek om voorlopige voorziening mag worden afgewacht wordt verwezen naar B1/10.6.4. Voor de situatie waarin uitzetting (vooralsnog) achterwege blijft vanwege gezondheidsredenen, wordt verwezen naar A4/7.
Onderdanen EU/EER en onderdanen van Zwitserland De uitzetting van een onderdaan van de EU/EER of van Zwitserland, die na beëindiging van het verblijf om redenen van openbare orde, openbare veiligheid of gezondheid, tijdig een voorlopige voorziening heeft ingediend blijft achterwege. Hierop zijn de volgende uitzonderingen mogelijk (zie artikel 8.24, eerste lid, Vb):
• indien het besluit met toepassing van artikel 4:6 Awb is genomen;

• indien het besluit reeds door de rechtbank of voorzieningenrechter is beoordeeld;

• indien het besluit is gebaseerd op dwingende redenen van openbare veiligheid.
De toegang tot het Nederlands grondgebied van een onderdaan van de EU/ EER of van Zwitserland die voor de behandeling van een bezwaarschrift, beroepschrift, dan wel een verzoek om een voorlopige voorziening gericht tegen de beëindiging van het rechtmatig verblijf, geen gemachtigde heeft gesteld, wordt hangende de procedure niet geweigerd, tenzij:
a. zijn aanwezigheid de openbare orde of de openbare veiligheid ernstig zal verstoren; of

b. het bezwaar of beroep is gericht tegen de weigering van toegang tot het grondgebied.
In het algemeen zal bij ongewenstverklaring sprake zijn van zowel de onder a als b beschreven situatie (zie artikel 8.24, tweede lid, Vb).
B
Paragraaf B1/10.6.4 Vreemdelingencirculaire komt te luiden:
10.6.4 Het verzoek om een voorlopige voorziening Indien de werking van het besluit niet wordt opgeschort totdat op het bezwaar is beslist en de vreemdeling de behandeling van het bezwaarschrift niet in Nederland mag afwachten, kan de rechtbank worden verzocht een voorlopige voorziening te treffen. De voorzieningenrechter is bevoegd kennis te nemen van het verzoek. De behandeling van het verzoek kan plaatsvinden in een nevenzittingsplaats. Indien een verzoek om een voorlopige voorziening is ingediend om uitzetting te voorkomen, en nog niet op het bezwaar of administratief beroep is beslist, beslist de voorzieningenrechter zoveel mogelijk ook op het bezwaar of administratief beroep (artikel 78 Vw). Als regel mag de uitspraak op een tijdig ingediend verzoek om voorlopige voorziening hangende bezwaar of beroep in Nederland worden afgewacht, tenzij:
a. het een opvolgend verzoek om voorlopige voorziening betreft;

b. de aanvraag om een verblijfsvergunning met toepassing van artikel 4:6 Awb is afgewezen:

c. redenen van openbare orde (waaronder begrepen de openbare rust) of nationale veiligheid zich daartegen verzetten;

d. de uitzetting daardoor onredelijk wordt belemmerd; of

e. sprake is van misbruik van recht.
Ad a.
Uitgangspunt is dat een vreemdeling de uitspraak op zijn eerste verzoek om voorlopige voorziening mag afwachten. Van een eerste verzoek om voorlopige voorziening is sprake als niet eerder in het bodemgeschil (de totale behandelingsduur van het geschil dat ontstaat op het moment van het bezwaar en (hoger) beroep) om een voorlopige voorziening is verzocht. Een tweede of herhaald verzoek om voorlopige voorziening mag in de regel niet worden afgewacht.
Ad b.
Indien sprake is van een herhaalde aanvraag waarbij geen nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden naar voren zijn gebracht die tot heroverweging van het eerdere oordeel aanleiding geven, kan de herhaalde aanvraag met toepassing van artikel 4:6, tweede lid, Awb worden afgewezen. Dit houdt in dat in de afwijzende beschikking ten aanzien van de motivering wordt verwezen naar de eerdere afwijzende beschikking. Bij een dergelijke afwijzing van de aanvraag mag de behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening in de procedures tegen die afwijzing – het bezwaar en het (eventueel daarop volgende) beroep – niet in Nederland worden afgewacht.
Ad c.
Bij een ongewenstverklaarde vreemdeling zullen redenen van openbare orde dan wel de nationale veiligheid zich tegen het afwachten van de behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening verzetten. Een ongewenstverklaarde vreemdeling zal derhalve de behandeling van zijn verzoek om voorlopige voorziening niet in Nederland mogen afwachten.
Ook in andere gevallen waarbij (nog) geen sprake is van een ongewenstverklaring, maar wel van bijzondere omstandigheden in het kader van de openbare orde of nationale veiligheid, kunnen redenen van openbare orde of nationale veiligheid zich verzetten tegen het afwachten van de behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening. In dat geval wordt aan de vreemdeling kenbaar gemaakt dat hij op grond van redenen van openbare orde of nationale veiligheid de behandeling van zijn in te dienen verzoek om voorlopige voorziening niet in Nederland zal mogen afwachten.
Ad d.
De uitzetting wordt geacht onredelijk te worden belemmerd indien een concrete mogelijkheid van terugkeer naar het land van herkomst of toelating tot een derde land verloren zou gaan doordat de behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening door de vreemdeling mag worden afgewacht. Hiervan wordt geacht in ieder geval sprake te zijn indien:
• een paspoort, de daarin voorkomende visa of vervangende reisdocumenten nog slechts voor korte tijd geldig zijn;

• de vreemdeling kan worden uitgezet door middel van overgave aan de buitenlandse grensautoriteiten ingevolge terug- en overnameovereenkomsten of Verordening 343/2003 en de terugname of overdracht ingevolge de bepalingen van de overeenkomst of verordening illusoir zou worden;

• de vreemdeling met een door DT&V georganiseerde overheidsvlucht uitgezet zou kunnen worden terwijl door het afwachten van de behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening uitzetting voor langere tijd illusoir zou worden.
Ad e.
Van misbruik van het recht zal slechts sprake zijn indien het verzoek om voorlopige voorziening evident geen enkel redelijk belang heeft, dat sprake is van indiening van het verzoek te kwader trouw. Hierbij zullen de omstandigheden van het geval een belangrijke rol spelen. Te denken valt bijvoorbeeld aan de situatie dat de vreemdeling na zijn inbewaringstelling één of meerdere procedures is gaan voeren met het kennelijke doel om de uitzetting dan wel de verkrijging van een reisdocument te vertragen.
De vreemdeling wordt in de regel uiterlijk 24 uur voor uitzetting door de DT&V op de hoogte gesteld van de datum en het tijdstip van de geplande uitzetting.
C
Paragraaf B1/10.10.2 Vreemdelingencirculaire komt te luiden:
10.10.2 Geen opschorting Het instellen van beroep bij de rechtbank schort de werking van het besluit niet op. Een voorlopige voorziening kan aangevraagd worden om uitzetting hangende het beroep achterwege te laten. Voor de voorwaarden waaronder een verzoek om voorlopige voorziening mag worden afgewacht wordt verwezen naar B1/10.6.4.
D
Paragraaf B1/10.11 Vreemdelingencirculaire komt te luiden:
10.11 Hoger beroep Tegen de uitspraak van de rechtbank, staat beperkt hoger beroep open bij de ABRvS. Ook de Staat kan hoger beroep instellen. Er staat geen hoger beroep open tegen uitspraak van (de voorzieningenrechter van) de rechtbank:
• op een verzoek om een voorlopige voorziening;

• over een visum voor een verblijf van drie maanden of minder (artikel 84, onder b, Vw);

• over een besluit op bezwaar of administratief beroep, indien de voorzieningenrechter gelijk met de voorlopige voorziening uitspraak over dat bezwaar of administratief beroep heeft gedaan (zie artikel 84, onder c, juncto artikel 78 Vw).
De ABRvS bevestigt de uitspraak van de rechtbank, hetzij met overneming, hetzij met verbetering van de gronden, of doet, met gehele of gedeeltelijke vernietiging van de uitspraak, hetgeen de rechtbank had behoren te doen. Ook is het mogelijk dat de ABRvS de zaak terugverwijst naar de rechtbank die deze in eerste aanleg heeft behandeld. Dit is mogelijk indien – voorzover hier van belang – de rechtbank de niet-ontvankelijkheid van het beroep heeft uitgesproken en de Afdeling deze uitspraak vernietigt met ontvankelijkverklaring van het beroep of indien dan de Afdeling om andere redenen van oordeel is dat de zaak opnieuw moet worden behandeld. In het geval de afdeling de uitspraak van de rechtbank vernietigt met ontvankelijkverklaring van het beroep kan de Afdeling ook zonder terugverwijzing de zaak afdoen, indien zij naar haar oordeel geen nadere beoordeling door de rechtbank behoeft. Binnen twee weken na de dagtekening van de uitspraak zendt de griffier van de ABRvS een afschrift van de uitspraak aan de belanghebbende en aan de Minister van Justitie.
Vereisten Hoger beroep op de ABRvS kan worden ingesteld door het indienen van een beroepschrift door de vreemdeling in persoon, zijn wettelijke vertegenwoordiger, zijn bijzondere gemachtigde of een raadsman indien deze verklaart daartoe bepaaldelijk te zijn gevolmachtigd. Hoger beroep bij de ABRvS dient binnen een termijn van vier weken te worden ingesteld, gerekend met ingang van de dag na die waarop de uitspraak van de rechtbank is verzonden. De grieven moeten worden ingediend bij de ABRvS. Daarbij moet een afschrift van de bestreden uitspraak in beroep worden overgelegd.
Geen opschorting Hoger beroep bij de ABRvS schort de werking van de uitspraak van de vreemdelingenkamer niet op.
Voorlopige voorziening Een voorlopige voorziening kan bij de Voorzitter van de ABRvS aangevraagd worden om de werking van het bestreden besluit hangende het hoger beroep op te schorten. Voorwaarden voor het vragen van een voorlopige voorziening zijn dat er een beroepschrift is ingediend bij de ABRvS in de bodemprocedure, en er een spoedeisend belang is. Voor de voorwaarden waaronder een verzoek om voorlopige voorziening mag worden afgewacht wordt verwezen naar B1/10.6.4.
De Voorzitter heeft de mogelijkheid in de uitspraak op het verzoek om een voorlopige voorziening ook onmiddellijk uitspraak te doen in de hoofdzaak. Dit geldt ook indien het verzoek niet ter zitting is behandeld.
Bericht politie De politie wordt middels een signalering in het BVV op de hoogte gesteld van de verblijfsstatus van de vreemdeling. Eerst nadat een beslissing in rechte onaantastbaar is geworden, worden aan de Korpschef aanwijzingen gegeven hoe verder ten aanzien van de vreemdeling moet worden gehandeld.
E
Paragraaf C22/5.1 Vreemdelingencirculaire komt te luiden:
5.1 Beroep Als de asielzoeker tijdig beroep instelt bij de Rechtbank 's-Gravenhage, verblijft hij rechtmatig in Nederland op grond van artikel 8, onder h, Vw. Bovendien worden de rechtsgevolgen van de beschikking op grond van artikel 82, eerste lid, Vw opgeschort, behoudens de uitzonderingen hieronder genoemd. De asielzoeker is in alle gevallen verplicht medewerking te verlenen aan de voorbereiding van het vertrek of de uitzetting (zie artikel 61, tweede lid Vw, juncto artikel 63, derde lid, Vw).
Op grond van artikel 82, tweede en vierde lid, Vw wordt de werking van de beschikking niet opgeschort:
• als de beschikking is gegeven tijdens de algemene asielprocedure;

• als de beschikking de afwijzing van een herhaalde aanvraag inhoudt;

• als de beschikking een afwijzing betreft op grond van artikel 30, eerste lid, onder a, Vw;

• als de vreemdeling rechtens zijn vrijheid is of wordt ontnomen op grond van artikel 6 of 59 Vw.
Een tijdig ingediend verzoek om een voorlopige voorziening mag in beginsel worden afgewacht. Voor de gevallen waarin een verzoek om voorlopige voorziening niet mag worden afgewacht wordt verwezen naar B1/10.6.4.
F
Paragraaf C22/5.2 Vreemdelingencirculaire komt te luiden:
5.2 Hoger beroep Het instellen van hoger beroep bij de ABRvS schort de werking van de bestreden uitspraak niet op.
Een voorlopige voorziening kan bij de Voorzitter van de ABRvS aangevraagd worden om de werking van het bestreden besluit hangende het hoger beroep op te schorten. Voor de voorwaarden waaronder een verzoek om voorlopige voorziening mag worden afgewacht wordt verwezen naar B1/10.6.4.
G
Paragraaf C22/5.3 Vreemdelingencirculaire komt te luiden:
5.3 Voorlopige voorziening Indien een voorlopige voorziening wordt gevraagd tegen de voorgenomen uitzetting, zal de beslissing van de voorzieningenrechter daarop in de regel hier te lande mogen worden afgewacht, mits het verzoek daartoe tijdig is ingediend.
Voor de voorwaarden waaronder een verzoek om voorlopige voorziening mag worden afgewacht wordt verwezen naar B1/10.6.4.
ARTIKEL II Dit besluit treedt in werking met ingang van de dag na de dagtekening van de Staatscourant waarin het wordt geplaatst.
Dit besluit zal met de toelichting in de Staatscourant worden geplaatst.
Den Haag, 8 februari 2011
De Minister voor Immigratie en Asiel,
namens deze:
de directeur-generaal Vreemdelingenzaken,
L. Mulder.
TOELICHTING ALGEMEEN In die gevallen waarin de wetgever geen gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid om aan het maken van bezwaar of het instellen van beroep schorsende werking toe te kennen – indien bijvoorbeeld de uitzonderingssituaties van de artikelen 73 en 82 Vw zich voordoen of de aanvraag buiten behandeling is gesteld dan wel tot ongewenstverklaring is beslist – is om schorsing van het besluit toch mogelijk te maken in artikel 8:81 Awb de voorlopige voorzieningenprocedure geregeld. De rechter kan met het toewijzen van het verzoek om voorlopige voorziening de werking van het besluit opschorten. In vreemdelingrechtelijke procedures zal over het algemeen om een voorlopige voorziening worden verzocht om de eventuele uitzetting op te schorten.
In de brief van 11 januari 2011 aan de Voorzitter van de Tweede Kamer (TK 2010–2011, 19637, nr. 1389) is een tweetal nieuwe situaties vermeld waarin de vreemdeling de behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening niet in Nederland mag afwachten. Het gaat om de situatie dat sprake is van een tweede of volgende aanvraag zonder dat er nieuwe feiten of veranderde omstandigheden zijn vermeld en om de situatie dat sprake is van misbruik van recht. Daarnaast is met de gewijzigde formulering beoogd om duidelijker weer te geven welke situaties relevant zijn voor beantwoording van de vraag of de behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening in Nederland mag worden afgewacht.
De Minister voor Immigratie en Asiel,
namens deze:
de directeur-generaal Vreemdelingenzaken,
L. Mulder.


Bron: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2011-2838.html?zoekcriteria=%3fzkt%3dUitgebreid%26pst%3dStaatsblad%257CStaatscourant%257CTractatenblad%257CParlementaireDocumenten%26dpr%3dAfgelopenWeek%26spd%3d20110218%26epd%3d20110218%26sdt%3dDatumPublicatie%26owp%3dMigratie%2ben%2bintegratie%2b%257c%2bEmigratie!Migratie%2ben%2bintegratie%2b%257c%2bImmigratie!Migratie%2ben%2bintegratie%2b%257c%2bIntegratie!Migratie%2ben%2bintegratie%2b%257c%2bNederlanderschap!Migratie%2ben%2bintegratie%2b%257c%2bOrganisatie%2ben%2bbeleid!Migratie%2ben%2bintegratie%2b%257c%2bTijdelijk%2bverblijf%26ap%3d%26pnr%3d1%26rpp%3d10&resultIndex=0&sorttype=1&sortorder=4

Law Blogs
Law blog

Aanbevolen post

Wytzia Raspe over vluchtelingen, AZC’s, cruiseschepen en mensensmokkelaars

Mr. van de week is Wytzia Raspe. Zij is 25 jaar jurist vreemdelingenrecht in allerlei verschillende rollen. Sinds 2005 schrijft en blogt z...