Franse vluchtelingenorganisaties hebben maandenlang bij Den Haag en Parijs aangedrongen op overbrenging van de 37-jarige Amarjargal Ganaa naar Frankrijk. Maar vanwege Europese asielverdragen mag een asielzoeker alleen worden teruggestuurd naar het land van herkomst.
Omdat Mongolië weigerde de afgewezen asielzoeker terug te nemen, zou de man nog lange tijd in een Nederlands uitzetcentrum achter prikkeldraad zitten. De enige 'oplossing' zou zijn dat de Franse overheid hem zou uitnodigen naar zijn kinderen in Frankrijk te komen.
Laatste moment
Om enige druk uit te oefenen hadden Franse hulporganisatie aangekondigd woensdag in Parijs te demonstreren bij de Nederlandse ambassade. Dinsdag kwam het verlossende woord dat Frankrijk de man alsnog zou toelaten. Zijn Franse advocaat zegt tegen de Wereldomroep dat de kwestie de afgelopen dagen in Parijs en Den Haag 'ook op ministersniveau' was aangekaart.
De Nederlandse advocaat mr. R. Seth Paul, die de afgelopen maanden de vreemdelingenbewaringsprocedure van het gezin heeft begeleid, hoopt dat de 37-jarige vader binnen enkele dagen op het vliegtuig naar Frankrijk wordt gezet om met zijn kinderen herenigd te kunnen worden.
Huwelijk
Amarjargal Ganaa en zijn echtgenote Alta Ming vroegen in 2007 asiel aan in Nederland. Kort daarop kwam ook hun destijds tienjarige zoon naar Nederland. Tijdens hun verblijf in een asielzoekerscentrum in Rotterdam werd in juli 2008 hun tweede zoontje geboren.
Kort daarna werd hun asielverzoek afgewezen. Daarbij speelde een rol dat de man en de vrouw en hun oudste zoon apart van elkaar naar Nederland waren gereisd, en elk apart asiel hadden aangevraagd. Daardoor was voor de immigratiedienst IND niet vast te stellen of ze daadwerkelijk (in Mongolië) getrouwd waren.
Uitzetting
Na de afwijzing van hun asielverzoek werd in juni 2010 eerst Alta Ming aangehouden wegens 'illegaal verblijf in Nederland', en vier maanden later ook Amarjargal Ganaa. Het lukte Nederland niet het echtpaar terug te sturen naar Mongolië omdat zij bij hun reis naar West-Europa - zoals veel asielzoekers - geen geldige identiteitspapieren bij zich hadden.
Eind vorig jaar werd de vrouw, die ziek en zwanger was, op last van een Nederlandse rechter vrijgelaten uit vreemdelingenbewaring; ze werd gesommeerd binnen twee dagen Nederland te verlaten. Ze reisde met haar twee kinderen naar Rennes in Frankrijk waar ze werd opgevangen door kennissen: een ander asielzoekersgezin uit Mongolië.
De afgelopen maanden zwierf ze met haar twee kinderen in Rennes van het ene kraakpand naar het andere, en kregen ze af en toe onderdak in een noodopvang.
Kraambed
Begin januari werd de zieke vrouw opgenomen in een ziekenhuis. Daar konden Franse artsen wel het leven van haar te vroeg geboren baby redden, maar niet dat van de verzwakte Alta Ming. De Franse kinderbescherming bracht de twee oudste kinderen onder in een pleeggezin.
Sindsdien probeerden hulporganisaties voor elkaar te krijgen dat Nederland en Frankrijk zouden meewerken aan hereniging van de vader met zijn drie kinderen. Zijn op 3 januari geboren zoontje is inmiddels een maand oud maar ligt nog steeds in een couveuse in het ziekenhuis; zijn twee andere kinderen verwerken op een andere lokatie het onverwachte overlijden van hun moeder.
Bron: http://www.rnw.nl/nederlands/article/mongoolse-asielzoeker-mag-toch-naar-zijn-kinderen?goback=%2Egmp_1624427%2Egde_1624427_member_42640997
Law blog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten