Van vluchteling tot pleegzorgwerker door Zahed Nurin schrijver/ pleegzorgwerker
"Ik werk al 12 jaar als gezinsbegeleider van de pleeggezinnen. Ik voel me zelf als pleegkind in mijn pleegland Nederland. Na een periode van oorlog mijn vertrouwen is aangetast in de mensheid. De warme opvang in Nederland heeft mij aangeraakt. In heel korte tijd heb ik heel veel gekregen: Ik werd na 6 weken als vluchteling erkend, ik ben na 5 jaar Nederlander geworden, met alle rechten, ik heb een kans gekregen om de opleiding SPH te volgen en met succes afronden. Ik wilde iets teruggeven aan Nederland. Ik voel me ook als een pleegkind dat worstel met loyaliteiten en aarden in het nieuwe pleegland. Het wek als begeleider van gezinnen heeft mij veel vertrouwen gegeven. Ik mag van betekenis zijn voor mijn medemens dat geeft mij voldoening en zelf vertrouwen. Ik vertelde hoe is mijn hechting aan Nederland is gegaan. Ik heb met mijn aanpassingsvermogen de nieuwe waarden eigen gemaakt. Mijn leiding gevende en collega's ervaar ik als bronnen vertrouwen veiligheid. Ik kan belemmerende waarden los laten. Dankzij mijn culturele achtergrond kan ik mensen nog beter helpen. Ik combineer Nederlandse en Afghaanse wijsheden. Aangezien ik veel meegemaakt heb, kan ik makkelijk relativeren en positief zijn. Ik werk empowerment gericht. Ik kijk naar de mens als een creërend wezen die kan goddelijk scheppen. Ik bleef de Nederlandse taal leren. Ik maakte van mijn vluchten een kans en schreef mijn familieverhaal . Het hoogste punt van mijn inzet is het verschijnen van mijn roman ‘’Bitterzoete thee’’ dat in juni 2015 verschenen is. Met dit boek wil ik onze wereld stukje mooier maken."
Samenvatting
Auteur: Zahed Nurin
Uitgever: Vrije Uitgevers, De
- Nederlands
- 288 pagina's
- Vrije Uitgevers, De
- juni 2015
Bitterzoete thee
Als de tweelingbroers Jamiel en Jalil zeven jaar oud zijn, neemt hun vader, dorpshoofd van Golrontscha, een besluit dat hun leven - en dat van de volgende generaties - compleet zal veranderen. Geheel tegen de dorpstradities in, stuurt hij zijn zoons naar school in Kabul.
Op enkele dagen lopen van hun geïsoleerde dorp, komen de gevoelige Jamiel en de vechtlustige Jalil in aanraking met een andere wereld. Samen houden ze zich staande op de strenge militaire school in de hoofdstad. Ook tijdens hun pilotenopleiding in Rusland zijn ze onafscheidelijk.
Door de burgeroorlog en het schrikbewind van de Taliban maken zowel het land Afghanistan als de tweelingbroers een vrije val. Jamiel en Jalil komen voor onmogelijke keuzes te staan. Beiden kijken de dood in de ogen, slechts een van hen overleeft het regime en vindt een veilige haven in Nederland. Daar zet hij alles op alles om ook zijn vrouw en jongste zoon in veiligheid te brengen.
Bitterzoete thee, de debuutroman van Zahed Nurin, is gebaseerd op een waargebeurd familieverhaal. Zahed groeide op in Afghanistan, studeerde rechten in Rusland en is nu maatschappelijk werker in zijn nieuwe thuisland, Nederland.
Zahed Nurin over zijn roman:
'Als kind droomde ik er al van om te schrijven. Ik was een zorgeloos kind en genoot van de geborgenheid, warmte en liefde van mijn ouders, grootouders en mijn familie. Toen ik twaalf jaar oud was, begon de oorlog. Die duurde jaren. Leven werd overleven. Tijdens het bewind van de Taliban, moest ik vluchten.
In Nederland werd ik warm ontvangen en met mijn resterend vertrouwen begon ik mijn leven weer op te bouwen. Ik kreeg de kans om weer te gaan studeren en ben maatschappelijk werker geworden. Net als een pleegkind zich aan pleegouders hecht, is Nederland mijn pleegland geworden. Ik ervaar hier voldoende vrijheid om mij hier te wortelen en tegelijkertijd loyaal te blijven aan mijn geboorteland.
Via een van de pleegvaders ben ik lid geworden van een leeskring. Mijn interesse in literatuur werd weer aangewakkerd en ik begon korte stukjes van mijn leven op papier te zetten.
Ik voelde me steeds rijker in twee culturen te leven, te denken, te voelen en te dromen en ging op zoek naar mijn familiegeschiedenis, naar de wortels van mijzelf. Ik ging in dialoog met mezelf om te ontdekken wie ik was als kind en ik besprak met mijn vader hoe hij zijn kinderjaren had beleefd.
In Bitterzoete thee wil ik de verschillende kanten van gewone mensen in Afghanistan laten zien; hoe hun harten kloppen, wat ze doen uit liefde en uit haat, wat hun zoetste dromen zijn en wat hun grootste nachtmerries, hoe bitter oorlog is. Naast stoffige landschappen en ruige bergen wil ik ook bloemenvelden tonen. Met deze roman probeer ik een waarachtige ontmoeting tot stand te brengen tussen mensen in Afghanistan en hier, om zo de kloof van wantrouwen te overbruggen. Daarmee geef ik hopelijk niet alleen iets terug aan mijn liefdevolle ouders, maar ook aan Nederland, waar ik met mijn familie de kans kreeg om ons leven weer vorm te geven.'
Als de tweelingbroers Jamiel en Jalil zeven jaar oud zijn, neemt hun vader, dorpshoofd van Golrontscha, een besluit dat hun leven - en dat van de volgende generaties - compleet zal veranderen. Geheel tegen de dorpstradities in, stuurt hij zijn zoons naar school in Kabul.
Op enkele dagen lopen van hun geïsoleerde dorp, komen de gevoelige Jamiel en de vechtlustige Jalil in aanraking met een andere wereld. Samen houden ze zich staande op de strenge militaire school in de hoofdstad. Ook tijdens hun pilotenopleiding in Rusland zijn ze onafscheidelijk.
Door de burgeroorlog en het schrikbewind van de Taliban maken zowel het land Afghanistan als de tweelingbroers een vrije val. Jamiel en Jalil komen voor onmogelijke keuzes te staan. Beiden kijken de dood in de ogen, slechts een van hen overleeft het regime en vindt een veilige haven in Nederland. Daar zet hij alles op alles om ook zijn vrouw en jongste zoon in veiligheid te brengen.
Bitterzoete thee, de debuutroman van Zahed Nurin, is gebaseerd op een waargebeurd familieverhaal. Zahed groeide op in Afghanistan, studeerde rechten in Rusland en is nu maatschappelijk werker in zijn nieuwe thuisland, Nederland.
Zahed Nurin over zijn roman:
'Als kind droomde ik er al van om te schrijven. Ik was een zorgeloos kind en genoot van de geborgenheid, warmte en liefde van mijn ouders, grootouders en mijn familie. Toen ik twaalf jaar oud was, begon de oorlog. Die duurde jaren. Leven werd overleven. Tijdens het bewind van de Taliban, moest ik vluchten.
In Nederland werd ik warm ontvangen en met mijn resterend vertrouwen begon ik mijn leven weer op te bouwen. Ik kreeg de kans om weer te gaan studeren en ben maatschappelijk werker geworden. Net als een pleegkind zich aan pleegouders hecht, is Nederland mijn pleegland geworden. Ik ervaar hier voldoende vrijheid om mij hier te wortelen en tegelijkertijd loyaal te blijven aan mijn geboorteland.
Via een van de pleegvaders ben ik lid geworden van een leeskring. Mijn interesse in literatuur werd weer aangewakkerd en ik begon korte stukjes van mijn leven op papier te zetten.
Ik voelde me steeds rijker in twee culturen te leven, te denken, te voelen en te dromen en ging op zoek naar mijn familiegeschiedenis, naar de wortels van mijzelf. Ik ging in dialoog met mezelf om te ontdekken wie ik was als kind en ik besprak met mijn vader hoe hij zijn kinderjaren had beleefd.
In Bitterzoete thee wil ik de verschillende kanten van gewone mensen in Afghanistan laten zien; hoe hun harten kloppen, wat ze doen uit liefde en uit haat, wat hun zoetste dromen zijn en wat hun grootste nachtmerries, hoe bitter oorlog is. Naast stoffige landschappen en ruige bergen wil ik ook bloemenvelden tonen. Met deze roman probeer ik een waarachtige ontmoeting tot stand te brengen tussen mensen in Afghanistan en hier, om zo de kloof van wantrouwen te overbruggen. Daarmee geef ik hopelijk niet alleen iets terug aan mijn liefdevolle ouders, maar ook aan Nederland, waar ik met mijn familie de kans kreeg om ons leven weer vorm te geven.'
Recensie(s)
Indrukwekkende roman over een Afghaanse familie die de diverse (burger)oorlogen in Afghanistan meemaakt en zwaar gebukt gaat onder het schrikbewind van de taliban. Het verhaal begint in 1947, waardoor je iets gaat begrijpen van de oorzaken van de problematiek in de regio. De tweelingbroers Jamiel en Jalil Azizi worden op hun zevende door hun vader naar Kabul gestuurd voor een goede schoolopleiding. Deze beslissing druist in tegen de wil van de moellah (dorpsgeestelijke). Vanaf dat moment staat de familie Azizi in een kwaad daglicht. Er volgt een keten van laster, eerwraak, bedreiging en geweld. Jamiel en Jalil zien hoe hun eigen familie verdeeld raakt over de waarden van geloof en traditie. Inmiddels zijn zij zelf in Rusland opgeleid tot gevechtspiloot. Hun idealen van sociale hervorming en democratie gaan in rook op als de taliban de macht grijpen na de aftocht van het Russische bezettingsleger. Jalil wordt vermoord. Jamiel vlucht naar Nederland, waar hij asiel vraagt voor zijn gezin. Een mooi geschreven debuutroman waarin de auteur zijn eigen ervaringen heeft verwerkt. Met noten en woordenlijst.
L. Torn
Via de link die zo verschijnt kan je hem bij Bol.com kopen of u klikt alvast hier
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Reacties