Je zou denken dat je koffers nodig hebt om de wereld over te reizen, maar als het erop aankomt, heb je alleen jezelf nodig. Als je genoeg spaargeld hebt, brengen mensen je overal naartoe – zelfs over grenzen heen.
Wat brengt een vrouw ertoe haar thuis en land midden in de nacht te verlaten en vluchteling te worden? Onze Engelse Marie Claire collega Corinne Redfern reisde samen met de zwangere Aysha en haar twee jonge kinderen van Griekenland naar Duitsland om te ontdekken waarom zij Syrië achterliet, en wat de toekomst haar zal brengen.
“Ik zie mezelf niet graag als een vluchteling. Ik woonde in een prachtig gedeelte van Aleppo en, had human research gestudeerd, als twintiger het land door gereisd en als burgerlijk ingenieur voor de regering gewerkt. Ik ontmoette mijn man zes jaar geleden, toen ik 34 was. Hij was een arts, maar ik herinner me dat ik niet bijzonder van hem onder de indruk was. Hij vroeg me daarentegen bijna meteen ten huwelijk. Uiteindelijk ging ik op zijn aanzoek in; ik denk dat ik diep van binnen wist dat hij de ware was. Vanaf dat moment waren we onafscheidelijk. Ons huis was oud en prachtig, met enorm hoge plafonds, witte muren en betegelde vloeren. We spendeerden onze dagen op ons werk en onze avonden met vrienden – we gingen uit eten, luisterden naar muziek… we leidden normale levens.
“‘s Nachts lag ik wakker en hoorde ik de bommen vallen”
Aanvankelijk was ik niet bang toen er dingen begonnen te veranderen. Ik dacht niet dat mijn leven erdoor beïnvloed zou worden. Maar na maanden van gevechten tussen rebellerende soldaten en president Bashar al-Assad, begonnen er bommen te vallen. De verschillende groeperingen begonnen elkaar aan te vallen, en toen probeerde óók IS het land nog eens over te nemen. Ik ben een Palestijnse, maar hiermee vergeleken stelde de Gaza-oorlog niet veel voor. Er was geen water en elektriciteit en in bepaalde gebieden werd het verboden om foto’s op je telefoon te hebben, Amerikaanse producten te gebruiken en naar buiten te gaan na zonsondergang. Wie ongehoorzaam was, verdween. We gingen ’s avonds niet langer de deur uit en we gingen niet meer naar vrienden. ‘s Nachts lag ik wakker en hoorde ik de bommen vallen, terwijl ik me af vroeg of we de nacht zouden overleven.Lees het artikel zelf middels deze link: http://www.marieclaire.nl/lifestyle/echteverhalen/van-carrierevrouw-tot-vluchteling-de-2400-kilometer-lange-reis-van-een-syrische-moeder/
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten