31 januari 2013

Artikel: 'Wie en waar is de onuitzetbare? Een Arendtiaans perspectief'

Samenvatting artikel:
Wat betekent het om onuitzetbaar te zijn en te zijn gedetineerd in vreemdelingenbewaring binnen het huidige Nederlandse vreemdelingenbeleid? Dit artikel analyseert de menselijke, juridische en politieke status van de onuitzetbare niet zozeer vanuit een ethisch, maar een politiek-filosofisch perspectief. Daarbij laat ik me inspireren door Hannah Arendts analyse in 1951 van het lot van statelozen in het interbellum; een situatie die verontrustend veel lijkt op die van onuitzetbare illegalen nu. Hoewel Arendts analyse veel is becommentarieerd, is opvallend genoeg tot nu toe onopgemerkt gebleven dat Arendt hier expliciet ingaat op de conditie van onuitzetbaarheid. 
Ik noem drie samenhangende kenmerken van de menselijke status van de onuitzetbare: ze is rechteloos, thuisloos (een apatride) en een mens zonder meer, dat wil zeggen: iemand die is gereduceerd tot naakt leven. In dit verband spreek ik van een 'naturalistische reductie', de stapsgewijze afbraak van een gekwalificeerd menselijk bestaan. Ik laat zien dat deze situatie verwijst naar de principiële en onophefbare politieke spanning tussen universele mensenrechten en nationale soevereiniteit, het principe waarop de moderne natiestaat is gebaseerd. Ik schets twee aspecten van deze spanning: het samenvallen van mensenrechten en burgerrechten enerzijds, en het samenvallen van burgerschap en nationaliteit anderzijds. Ik bespreek hierbij Arendts kritiek op de ontoereikendheid van de mensenrechten om het lot van statelozen en onuitzetbaren te verbeteren, namelijk vanwege hun theoretische fundering in een zogenaamd onvervreemdbare menselijke natuur, ofwel vanwege hun a-politieke karakter. 
De onuitzetbare is onderworpen is aan het regime van uitzetbaarheid. Dat verwijst naar het gegeven dat het huidige Nederlandse vreemdelingenbeleid niet in het teken staat van asiel maar van terugkeer. Uitzetbaar zijn betekent onderworpen zijn aan willekeur: het risico op willekeurige arrestatie en detentie. Verder is de onuitzetbare uitzetklaar en wordt daartoe beschikbaar gehouden in vreemdelingendetentie, maar tegelijkertijd bevindt ze zich in het limbo van de onuitzetbaarheid, omdat ze helemaal niet uitgezet kan worden. Het detentiecentrum lijkt op de reguliere gevangenis, omdat in beide gevallen sprake is van opsluiting en vrijheidsberoving. Maar waar in een gevangenis  individuen worden vastgezet op grond van een specifieke daad waarmee ze de wet hebben overtreden, worden illegalen gedetineerd op grond van bepaalde algemene criteria die betrekking hebben op hun collectieve identiteit. In dit opzicht lijkt het detentiecentrum op het kamp: een plaats immers waar bepaalde groepen ongewensten worden geconcentreerd en geïnterneerd. Een tweede overeenkomst tussen het detentiecentrum en het kamp betreft de juridische status ervan. De hedendaagse vreemdelingendetentie vormt een juridische schemerzone of schaduwwereld. Het zijn in cynische zin letterlijk 'u-topia's' (ου-τόποι), 'niet-plaatsen', 'nergens', 'niemandsland'. Het gaat om administratieve detentie, op grond van een bestuursrechtelijke in plaats van strafrechtelijke maatregel. Dat houdt in dat er geen aanklacht hoeft te zijn, en geen proces door een onpartijdige rechter of tribunaal. De belangrijkste aanwijzing voor de schimmige juridische status van de vreemdelingendetentie is dat onuitzetbaren worden opgesloten voor onbepaalde tijd - namelijk in afwachting van hun uitzetting, die ongewis is - opnieuw in tegenstelling tot veroordeelde delinquenten. Het is inzichtgevend om hier de test voor het identificeren van ontrechting toe te passen die Arendt bedacht. Volgens haar is het beste criterium om te bepalen of iemand buiten de wet is geplaatst de bepaling van het feit of zijn of haar juridische positie verbetert door een misdrijf te plegen. Dat is inderdaad het geval bij de hedendaagse onuitzetbaren. Immers, hij of zij wordt dan gedetineerd volgens het strafrecht, met alle genoemde daarbij behorende rechten. 
Onuitzetbaar zijn betekent dus: geen thuis in de wereld hebben, en daarom veroordeeld zijn tot het enige thuis dat natiestaten de thuislozen te bieden hebben: detentiecentra of kampen.

Bio:
Ik ben universitair docent praktische filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen, en ben in 2010 gepromoveerd op een proefschrift over de politieke fenomenologie van Hannah Arendt (aan de Universiteit van Amsterdam). In mijn proefschrift is een hoofdstuk gewijd aan een analyse van de situatie van illegalen. In mijn huidige postdoc-onderzoek ga ik onder meer in op de kwestie van onuitzetbaarheid.

referentie:
Borren, Marieke (2012), 'Wie en waar is de onuitzetbare? Een Arendtiaans perspectief'Tijdschrift voor Humanistiek, nr. 50/5, pp. 62-77
Het artikel is te vinden op http://xs4all.academia.edu/ MariekeBorren
 
Aangeleverd door de schrijfster: dr. M. (Marieke) Borren
universitair docent
Rijksuniversiteit Groningen, vakgroep Praktische filosofie
 
Zij geeft het volgende aan: "Ik ben erg benieuwd naar reacties van juristen op dit artikel (ik ben zelf politiek filosoof, zonder achtergrond in het recht)."
 



Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Vluchtelingenwerk "Zorgen kinderpardon deels weggenomen"

De zorgen rond het kinderpardon zijn deels weggenomen, concluderen VluchtelingenWerk Nederland en Defence for Children na het lezen van de regeling die Staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie vandaag gepubliceerd heeft. Eerder deze week uitten beide organisaties hun zorgen over een te strikte invulling van het kinderpardon en de permanente regeling voor langdurig verblijvende kinderen.

Verbeteringen
VluchtelingenWerk en Defence for Children zijn opgelucht dat twee van de vier zorgpunten zijn weggenomen. Kinderen die na de start van de asielprocedure van hun ouders zijn geboren, tellen mee voor het kinderpardon. En kinderen of hun ouders mogen vasthouden aan hun opgegeven identiteit, ook als zij hier geen bewijs voor hebben.

Knelpunten
VluchtelingenWerk en Defence for Children maken zich nog zorgen over het feit dat kinderen en jongeren die zonder ouders naar Nederland zijn gekomen (de alleenstaande minderjarige vreemdelingen) onder toezicht van de Rijksoverheid of voogdij-instelling Nidos moeten zijn geweest. Met name voor jongeren die nu achttien, negentien of twintig jaar oud zijn, kan dat een probleem zijn, omdat zij geen voogd van Nidos meer hebben. Ook hebben zij geen opvang van de Rijksoverheid meer. De organisaties gaan er van uit dat dit punt nog aan de orde komt in het Kamerdebat en pleiten ervoor dat deze jongeren ook op andere wijze mogen aantonen dat ze al die tijd in Nederland zijn geweest.
Ook blijven er zorgen over de permanente regeling voor langdurig verblijvende kinderen. Door de bijzonder strenge voorwaarden die hier voor gelden (vergelijkbaar met de zogenaamde buitenschuld-vergunning), leert de ervaring dat er vrijwel geen enkel kind een beroep op zal kunnen doen. Defence for Children en VluchtelingenWerk vinden dat deze invulling geen recht doet aan de bijzondere belangen van kinderen.

Vergeten kinderen
Op 8 december 2012 verzochten zes vluchtelingen- en kinderrechtenorganisaties in een brandbrief aan staatssecretaris Teeven om een aantal vergeten groepen kinderen ook onder het kinderpardon te laten vallen. Zoals gewortelde kinderen zonder asielverleden en jongeren die hier langer zijn dan vijf jaar, maar nu volgens de regels van het kinderpardon te oud zijn. Daarnaast betreuren de organisaties het dat de kinderen van ouders die verdacht worden van mogelijke betrokkenheid bij oorlogsmisdaden (1F) geen pardonvergunning krijgen. Zij worden gestraft voor mogelijke daden van hun ouders.

Waardige oplossingIn samenwerking met advocaten en andere organisaties zullen Defence for Children en VluchtelingenWerk verder strijden voor de rechten van kinderen die nu uitgesloten zijn van een waardige oplossing voor hun problemen. Binnenkort volgt nog een Kamerdebat dat beide organisaties nauwlettend zullen volgen.




http://www.vluchtelingenwerk.nl/actueel/zorgen-kinderpardon-deels-weggenomen.php#.UQqktu2zh-E.twitter




Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Kamerstukken asiel en immigratie van laatste 2 weken


Antwoorden Kamervragen over barrieres bij de gezinshereniging van vluchtelingen

Kamerstuk | 22-01-2013

Procedurele waarborgen asielprocedure

Kamerstuk | 21-01-2013

Antwoorden Kamervragen jacht op schoonmaaksters

Kamerstuk | 21-01-2013

Antwoorden kamervragen over het bericht dat de gemeente Smallingerland in januari 2013 begint met noodopvang voor uitgeprocedeerde asielzoekers

Kamerstuk | 17-01-2013





Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Nederlandse jurisprudentie over onderzoek naar familie van AMV-ers

Raad van State 201104976/1/V2

datum van uitspraak: woensdag 6 juni 2012
datum van publicatie: donderdag 14 juni 2012
proceduresoort: Hoger beroep
rechtsgebied: Vreemdelingenkamer - Asiel


2.3.2. Reeds uit de bewoordingen van voormeld artikellid, gelezen in samenhang met de overige artikelen, volgt dat de daarin voorgeschreven onderzoeksplicht naar de daadwerkelijke beschikbaarheid van opvang voor de niet-begeleide minderjarige eerst aan de orde is in het geval de minderjarige niet binnen de hem daartoe gestelde termijn voor vrijwillig vertrek aan zijn terugkeerverplichting voldoet en daardoor voor de minister de bevoegdheid ontstaat om hem uit te zetten. Andere taalversies, zoals de Engelse, Franse en Duitse versie van deze bepaling, bevestigen deze lezing. De door de minister voorgestane handelwijze, inhoudende dat hij eerst in het kader van

zodanige uitzetting beoordeelt of hij de minderjarige op dat moment naar opvang in de zin van artikel 10, tweede lid, van de Terugkeerrichtlijn kan terugsturen, is dan ook niet in strijd met dit artikellid. Aan de vraag of en, zo ja, in hoeverre de implementatie van deze richtlijnbepaling de minister ertoe verplicht bij de uitzetting een beoordeling te verrichten die verder strekt dan de beoordeling die hij reeds in het kader van de toelatingsprocedure heeft verricht, wordt derhalve thans niet toegekomen. Gelet hierop klaagt de minister terecht dat de voorzieningenrechter ten onrechte heeft overwogen dat het besluit van 29 maart 2011 in strijd is met de Terugkeerrichtlijn.

Bron: http://www.raadvanstate.nl/uitspraken/zoeken_in_uitspraken/default.asp

Ik vermoed dat het verschil met Engeland zou kunnen komen doordat we hier een verblijfsvergunning voor alleenstaande minderjarigen toekennen en mensen dan echt niet gaan procederen omdat de staat hun ouders niet zoekt. En dat er  pas weer wordt gekeken als iemand 18 is. Maar wellicht valt er op het gebied van de artikel 8 priveleven-hint ook voor een Nederlandse zaak te scorenop het gebied van belangenafweging (doordat staat niet helpt zoeken bouwt iemand priveleven op).

Met dank aan mr Timmer voor de uitspraak

Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

UK uitspraak over (AMA's) AMV-ers uit Afghanistan / plicht van staat om onderzoek te doen naar familie. Maar leidt het tot iets?

Via @BAILII http://www.bailii.org/ew/cases/EWCA/Civ/2013/32.html

Rechter verwijst naar artikel 19.3 van de Reception Directive. Dat is RICHTLIJN 2003/9/EG VAN DE RAAD van 27 januari 2003 tot vaststelling van minimumnormen voor de opvang van asielzoekers in de lidstaten.

3. In het belang van de niet-begeleide minderjarige trachten
de lidstaten de gezinsleden van niet-begeleide minderjarigen zo
spoedig mogelijkop te sporen. In gevallen waarin gevaar
bestaat voor het leven of de lichamelijke integriteit van de
minderjarige of zijn naaste familieleden, met name indien zij in
het land van herkomst zijn achtergebleven, moet bij het verzamelen,
verwerken en verspreiden van gegevens over deze
personen vertrouwelijkheid worden gewaarborgd, zodat hun
veiligheid niet in gevaar wordt gebracht.

Hij is niet echt een fan van verblijf geven aan mensen die geen bescherming nodig hebben. Een kinderpardon zou niet aan hem besteed zijn.

Wellicht ter inspiratie. Hij verwijst ook naar de zaak Rashid.

Doe Nederland actief onderzoek naar familie in het land van herkomst zoals in Engeland duidelijk wel wordt gedaan (lees alle individuele zaken die in deze uitspraak worden meegenomen en allen worden afgewezen.. Wat ik citeer is het algemene stuk)

"At paragraph 25 of the judgment, Maurice Kay LJ stated:

There is a hypothetical spectrum. At one end is an applicant who gives a credible and cooperative account of having no surviving family in Afghanistan or of having lost touch with surviving family members and having failed, notwithstanding his best endeavours, to re-establish contact. It seems to me that, even if he has reached the age of 18 by the time his appeal is considered by the tribunal, he may, depending on the totality of the established facts, have the basis of a successful appeal by availing himself of the Rashid/S principle and/or section 55 by reference to the failure of the Secretary of State to discharge the duty to endeavour to trace. In such a case Ravichandran would not be an insurmountable obstacle. At the other end of the spectrum is an applicant whose claim to have no surviving family in Afghanistan is disbelieved and in respect of whom it is found that he has been uncooperative so as to frustrate any attempt to trace his family. In such a case, again depending on the totality of established facts, he may have put himself beyond the bite of the protective and corrective principle. This would not be because the law seeks to punish him for his mendacity but because he has failed to prove the risk on return and because there would be no causative link between the Secretary of State's breach of duty and his claim to protection. Whereas, in the first case, the applicant may have lost the opportunity of corroborating his evidence about the absence of support in Afghanistan by reference to a negative result from the properly discharged duty to endeavour to trace, in the second case he can establish no such disadvantage.

I have to say that, like the Court of Appeal in S, I have great difficulties with the judgments in Rashid. In cases that are concerned with claims for asylum, the purpose of the grant of leave to remain is to grant protection to someone who would be at risk, or whose Convention rights would be infringed, if he or she was returned to the country of nationality. Of course, breaches of the duty of the Secretary of State in addressing a claim may lead to an independent justification for leave to remain, of which the paradigm is the Article 8 claim of an asylum seeker whose claim has not been expeditiously determined, with the result that he has been in this country so long as to have established private and family life here. But to grant leave to remain to someone who has no risk on return, whose Convention rights will not be infringed by his return, and who has no other independent claim to remain here (such as a claim to be a skilled migrant), is to use the power to grant leave to remain for a purpose other than that for which it is conferred. In effect, it is to accede to a claim to remain here as an economic migrant. The principle in Rashid has been referred to as "the protective principle", but this is a misnomer: the person seeking to rely on this principle needs to do so only because he has been found not to be in need of protection. I do not think that the Court should require or encourage the Secretary of State to grant leave in such circumstances either in order to mark the Court's displeasure at her conduct, or as a sanction for her misconduct. I agree with the short judgment of Lightman J in S. He said:

… I have the gravest difficulty seeing how the fact that the challenged administrative act or decision falls within one category of unlawfulness as distinguished from another, and in particular the fact that it constitutes an abuse of power giving rise to conspicuous unfairness, can extend to the remedies available to the courts.


Nonetheless, the Secretary of State's breach of duty may be relevant to her or the Tribunal's decisions. Her failure may be relevant to the assessment of risk on return. The lack of evidence from the Secretary of State as to the availability or otherwise of familial support should be taken into account. In addition, there are cases in which the consequences of her breach of duty are relevant. SL (Vietnam) [2010] EWCA Civ 225 [2010] INLR 651 was such a case. The appellant should have been granted leave to remain under the then minors policy. If he had been, he would have been able to work lawfully. Because of his precarious immigration status, he could not work lawfully, and he resorted to the large-scale cultivation of cannabis. The circumstances in which he had done so were relevant to the assessment of the gravity of his drug offending, and should have been taken into account when deciding whether his deportation should have been upheld. Similarly, the failure to endeavour to trace may result in a failed asylum seeker, who may in consequence lose contact with his family, putting down roots here and establishing a valid Article 8 claim. The necessity for such a causative link was stated in paragraph 25 of the Judgment where Maurice Kay LJ gave as the reason for a claimant failing to avail himself of "the protective and corrective principle" that there was "no causative link between the Secretary of State's breach of duty and [the appellant's] claim to protection".

I would also add a comment to what was said by this Court in KA about the line between minority and adulthood. One should, in addition, take into account what I conceive to be the reason for the Secretary of State's policy to grant limited leave to remain to children, irrespective of his or her asylum claim. It would simply be inhumane to return an unaccompanied young child, specifically in cases such as the present to Afghanistan, at least where there will be no family to take care of him or her on arrival in Kabul. But that rationale applies with less and less force with increasing age.

In this connection, it is necessary to bear in mind that the birthday that has been ascribed to a claimant is often arbitrary. For example, a claimant contending to have been aged 16 in June 2012, but who is unable to give his date of birth, may as a formality have been given the date of birth of 1 January 1996. If his age is disputed, and he is assessed as aged 18, he may be recorded as having been born on 1 January 1994. Thus, the Secretary of State's decision letter dated 28 January 2010 in relation to EU records his date of birth as "01 January 1995 (disputed) 01 January 1993 (assessed)". I do not think that anyone believed that he was born on 1 January of either year. That date was given as a formality to reflect his age as asserted and assessed. In such a case, the origin of the precise date of birth is a further reason why the achievement of adulthood cannot of itself necessarily change the assessment of risk on return.

Lastly, I should mention a point made by the Secretary of State which I consider to have substance. Unaccompanied children who arrive in this country from Afghanistan have done so as a result of someone, presumably their families, paying for their fare and/or for a so-called agent to arrange their journey to this country. The costs incurred by the family will have been considerable, relative to the wealth of the average Afghan family. The motivation for their incurring that cost may be that their child faces risk if he or she remains with them in Afghanistan, or it may simply be that they believe that their child will have a better life in this country. Either way, they are unlikely to be happy to cooperate with an agent of the Secretary of State for the return of their child to Afghanistan, which would mean the waste of their investment in his or her journey here.

I turn to consider the facts of the individual cases before the Court. " 


 Dit is de zaak Rashid waarnaar verwezen wordt http://www.bailii.org/ew/cases/EWCA/Civ/2005/744.html

Voor Nederlandse uitspraken: Met dank aan: Mariette Timmer ‏@mariettetimmer
 ABRS 6/6/12 201104976/1/V2; ABRS 18/7/12 201109932/1 /V2



Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

PvdA en VVD botsen over asielbeleid

De regels voor gezinshereniging van vluchtelingen zijn te streng geworden. "Het is volledig doorgeslagen", zegt PvdA-Kamerlid Khadija Arib. "Met dit beleid tarten we de fundamentele rechten van toch al getraumatiseerde mensen."


Lees verder hier: http://www.trouw.nl/tr/nl/4500/Politiek/article/detail/3386200/2013/01/31/PvdA-en-VVD-botsen-over-asielbeleid.dhtml#.UQpRSTGDSc8.twitter





Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

28 januari 2013

NA heel wat vertraging wegens ziekte gaan eindelijk de certificaten de deur uit

U weet wel: van de Vreemdelingenrecht dag voor het goede doel.

Als ik weer een beetje opgeknapt  ben zal ik eens brainstormen over een opvolger er van.








Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Immigration: news and resources round up (ook interessant voor ons kaaskopjes)

An exploration of news, multimedia, teaching resources and websites on the hot political and social issue of immigration
UK Border
UK Immigration is at the top of the list of social issues this week. Stimulate a discussion or debate in class using our round up of resources. Photograph: Steve Parsons/PA Wire/Press Association Images
A recent survey credits immigration as British society's most important social problem. So, in response to the news that a huge backlog of applications to stay in Britain has been found boxed up in the Sheffield offices of the UK Border Agency, we pull together the best news, teaching resources, websites and multimedia on the subject of immigration to the UK.

From the the Guardian

UK Border Agency has backlog dating back 10 years, inspector finds
News story on chief inspector's discovery of boxes in the UKBA's Sheffield offices stashed with more than 16,000 unprocessed applications from migrants for permission to stay in Britain, some of them dating back almost a decade.
Border Agency - Guardian readers' stories
Guardian readers share their stories and experiences of dealing with the UK Border Agency in seeking permission to stay in Britain for themselves or their partners.
Immigration is British society's most important social problem
Results of a survey which shows one in three Brits believe tension between immigrants and people born in the UK is a major cause of division in the UK. And yet, as this article explains, the country is at heart tolerant of those who come to its shores.
Deportation story video
The moving and powerful story of Roseline Akhulu who was diagnosed with kidney failure a few months after arriving in the UK in 2004. After a successful transplant, the UK border agency rejected her claim to remain in UK, but if sent back to Nigeria she will be unable to afford the life-saving drugs she needs.
Estimating future migration from Romania and Bulgaria
On 1 January 2014 British labour markets will be open to Romanian and Bulgarian nationals (the 'A2') as they are to people from the rest of the EU. Many are wondering what the effects will be and the issues are explored here.
UK immigration: five essential charts
Some useful data in chart form on the facts around migration: including how many born in the UK and born elsewhere (and where), migration over time, reasons for coming here and English as main language.

On the Guardian Teacher Network

Immigration and racism from primary sources
Fascinating teaching resource from the People's History Museum which uses real historical sources to explore the subject, including a telegram from Barbados to Britain in 1953 asking the British government to prohibit discrimination on the grounds of race, colour or religion.
Mo Farah - inspiring a generation
This lesson takes us on Mo's amazing journey from Somalia to London 2012. The learning activities give us some insight into the plight of the refugee and the secret of success.
Suitcase stories - tales of immigration
Powerful teaching resource which looks at the tales of four immigrants as they arrive in post-war Britain.
Migration explored
Interactive geography teaching resource which explores a wide range of aspects of immigration, including push and pull factors, comparing immigration to emigration and effects on the host country of a migrant labour system.
Immigration podcast
Made by a history teacher to help her students with their GCSE history WJEC exams on immigration to the USA in the 1920s - but the podcast has a wider appeal to those studying immigration.

The best of the web

Migration Observatory
This is a gem of a website, packed full of info and downloadable data - including tools to create your own bespoke charts.
British Future
Interesting organisation set up to think about the future of Britain to debate identity and integration, migration and opportunity. The British history section of the website is particularly useful. Also see this Ipso Mori poll commissioned by British Future which showed immigrants are most positive about the UK's future.
19 Princelet Street, the museum of immigration and diversity in Europe
Citizenship guru Sir Bernard Crick suggests every schoolchild in England should visit this rarely opened, awesome museum which goes to the heart of who we are today. It is specially opened to school groups by appointment only and is a place where attitudes can be challenged and developed.
Migration watch
Anti-immigration group website provides some provocative material for discussion in the classroom.
Migration stats
Detailed data to crunch through from the Office for National Statistics.

Bron: http://www.guardian.co.uk/teacher-network/teacher-blog/2013/jan/27/immigration-uk-news-resources-education?CMP=twt_gu



Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

„Ontwikkeling afgewezen jonge asielzoeker staat soms jaren stil”

Ze komen uit landen als Sierra Leone, Angola, Ethiopië, Guinee, Somalië en Afghanistan. Zonder familie arriveren ze in Nederland, waar ze als alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama’s) een tijdelijke verblijfsvergunning krijgen. Als ze achttien zijn, moeten ze in veel gevallen het land verlaten. De organisatie Beyond Borders helpt (ex-)ama’s door middel van voorlichting en training om te werken aan hun toekomstperspectief, binnen of buiten Nederland.
Mark de Koning is projectmedewerker en trainer bij Beyond Borders. Sinds vorig jaar biedt de organisatie in Rotterdam, Den Haag en Utrecht empowermenttrainingen voor ex-ama’s aan. Tijdens negen groepsbijeenkomsten leren de deelnemers hun mogelijkheden te ontdekken en te ontwikkelen. Ook krijgen ze wekelijks begeleiding van een coach. „Het gaat vaak om jongeren die al lange tijd uitgeprocedeerd zijn en geen opleiding meer kunnen volgen. Ze staan stil in hun ontwikkeling en zijn afhankelijk van anderen die hun steun bieden. Tijdens de training spreken we hen aan op hun talenten en kwaliteiten. We kijken hoe ze die kunnen versterken, zodat ze die, op de een of andere manier, kunnen inzetten. Voor sommigen kan dat alsnog in Nederland, voor anderen is terugkeer naar het land van herkomst de beste optie. Ze moeten zelf de keus maken. Wij reiken informatie aan om hen daarbij te helpen.”
Veel ex-ama’s leven volgens De Koning in een klein wereldje. Doel van de training is onder meer hun netwerk en daarmee hun mogelijkheden te vergroten. „Sommigen zitten in een sociaal isolement en zijn vooral bezig met overleven: hoe kom ik aan eten en onderdak? Het merendeel is nog altijd gericht op een verblijf in Nederland. Het nadenken over eventuele terugkeer is een langdurig en complex proces. Tijdens de gesprekken met een coach wordt specifiek gekeken naar ieders persoonlijke omstandigheden. Na de groepstraining houden de jongeren contact met deze begeleider.”
Als mensen willen terugkeren, krijgen ze hulp bij maken van een plan dat hun in het land van herkomst nieuw perspectief moet bieden. „We kijken welke obstakels er zijn bij terugkeer en hoe die kunnen worden weggenomen. Vaak schamen jongeren zich voor hun familie, die soms veel geld heeft betaald om hen via mensensmokkelaars naar Europa te laten gaan om hier wat te verdienen. Als dat niet is gelukt, blijkt het heel lastig om terug te keren. Soms is het mogelijk jongeren in contact te brengen met een project in het land van herkomst, waar ze aan de slag kunnen. Het komt ook voor dat ze een businessplan maken om zelf een bedrijfje te beginnen.”
Een van de medewerkers bezocht de afgelopen jaren terugkeerprojecten in Angola en Irak. „Via Facebook en Skype kunnen we ex-ama’s in contact brengen met jongeren die succesvol naar die landen zijn teruggekeerd. Dat kan drempelverlagend werken.”
www.facebook.com/beyondbordersnu

Talentenmarkt ex-ama’s

De organisatie Beyond Borders (Over Grenzen) zet zich in voor een beter toekomstperspectief voor (voormalige) alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama’s), zowel in Nederland als in de landen van herkomst. In Den Haag volgden vijftien ex-ama’s de afgelopen maanden een empowermenttraining. Vandaag lieten ze op een talentenmarkt zien wat ze in huis hebben. Aansluitend gingen burgers, politici en vertegenwoordigers van betrokken organisaties in gesprek over mogelijkheden om ex-ama’s te ondersteunen in hun ontwikkeling.

Bron: http://www.refdag.nl/achtergrond/onderwijs-samenleving/voormalige_minderjarige_asielzoeker_vecht_voor_betere_toekomst_1_709630


PS: Ook Stichting ROS in Rotterdam heeft een terugkeerproject. Niet alleen voor AMA's maar voor iedereen die hier geen verblijfsvergunning heeft kunnen krijgen.

Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Voormalige minderjarige asielzoeker vecht voor betere toekomst

Voormalige minderjarige asielzoeker vecht voor betere toekomst -  Alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama's) tijdens een manifestatie bij de Tweede Kamer. Foto ANP
Alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama's) tijdens een manifestatie bij de Tweede Kamer. Foto ANP
Als minderjarige asielzoekers werden ze meer dan tien jaar geleden in Nederland gedropt. Inmiddels zijn Pedro en Baatar beiden 25. Ze verblijven hier nog steeds, maar zonder verblijfsvergunning. De één blijft zich inspannen voor een toekomst in dit land, de ander maakt een plan voor terugkeer naar Mongolië, waar hij een eigen bedrijf wil starten.
Sneeuwvlokken dwarrelen langs de ramen als Baatar in het kantoor van een Haagse hulporganisatie zijn verhaal vertelt. Hij is bezig met de afronding van een speciale training voor ex-alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama’s) en richt de blik nu op Mongolië, het land waar hij in 1987 werd geboren.
Een paar dagen voor zijn veertiende verjaardag zet zijn vader hem in Nederland af. „Hij dacht dat ik hier een betere toekomst zou hebben. Mijn ouders hadden niet veel geld”, zegt Baatar. De tiener woont een halfjaar in een asielzoekerscentrum, voordat hij een plaats krijgt in een speciale woning voor ama’s. Hij volgt het voortgezet onderwijs en gaat op zijn zeventiende op kamers wonen. Veel tijd steekt hij in het beoefenen van de vechtsport thaiboksen.
Dankzij een ama-status mag Baatar tot zijn achttiende in Nederland blijven. Pogingen om daarna een reguliere verblijfsvergunning te krijgen, stranden. „Ik had geen onderdak en geen inkomsten meer. Gelukkig kreeg ik een bed en eten bij kennissen van de sportschool. Soms werkte ik illegaal om ervoor te kunnen betalen. De laatste jaren heb ik een stressvol leven.”
Uiteindelijk belandt Baatar in een depressie. Twee jaar lang is hij tot weinig in staat. Als hij uit het dal opkrabbelt, verdiept hij zich in het bouwen van websites. Hij biedt her en der zijn diensten aan en verdient daarmee wat geld. Uiteindelijk klopt hij aan bij Haagse stichting Luna, die onder anderen ex-ama’s hulp biedt. Van deze organisatie krijgt hij sinds enkele maanden begeleiding en leefgeld.

Coach

Langzamerhand ontstaat er in Baatars hoofd ruimte om aan terugkeer naar zijn vaderland te denken. De ex-amatraining –negen groepsbijeenkomsten en wekelijkse gesprekken met een persoonlijke coach– helpt hem daarvoor een concreet plan te maken. Hij is druk bezig met het uitwerken van zijn idee om in Mongolië schuren te laten bouwen waarin nomaden tegen betaling vee kunnen stallen.
„De temperatuur kan in Mongolië dalen tot min 40 graden. In de wintermaanden verliezen nomaden veel dieren. Schapen, paarden en geiten vriezen dood of ze raken totaal uitgemergeld”, zegt Baatar. Met het verhuren van stallen, waar hij ook goed voedsel voor het vee wil verkopen, denkt hij een gat in de markt te hebben gevonden. Samen met zijn coach werkt hij aan de ontwikkeling van zijn idee en probeert hij subsidie te krijgen voor zijn terugkeerproject.
Als Baatar een compliment krijgt voor zijn toekomstplan, breekt er voor het eerst tijdens het gesprek een glimlach door op zijn gezicht. De uitgeprocedeerde asielzoeker, die na jaren weer beperkt contact met zijn ouders heeft, hoopt dat het idee levensvatbaar is. Ook met een goed doordacht project zal terugkeer naar Mongolië volgens hem echter niet eenvoudig zijn. „Ik ben er zo lang weggeweest en weet niet wat me daar precies te wachten staat. Ook heb ik weinig ervaring als ondernemer.”
Toch is hij vastbesloten op de ingeslagen weg door te gaan. „In Nederland heb ik geen toekomst. Dat vreet aan me. Ik wil geen doelloos bestaan leiden. Mijn plan is komende zomer terug te keren naar Mongolië, zodat ik voor de volgende winter mijn bedrijf kan starten.”

Geloof

Voor Pedro, die evenals Baatar de ex-ama-training volgt, is terugkeer naar zijn geboorteland niet in beeld. Mensensmokkelaars zetten de Angolees op veertienjarige leeftijd in Nederland af om asiel aan te vragen. „Mijn moeder heeft me al jong aan anderen afgestaan. De mensen bij wie ik opgroeide, besloten dat ik vanwege de oorlog en de economische situatie het land moest verlaten. Dat was niet mijn beslissing.”
In Nederland wordt Pedro enkele jaren opgevangen in een instelling voor ama’s, waarna hij op kamers gaat wonen. Hij volgt een mbo-opleiding techniek. Kort voordat hij achttien wordt, krijgt hij te horen dat hij niet in Nederland mag blijven. Terugkeer naar Angola is voor hem echter geen optie. „Ik ben helemaal vernederlandst. Toen ik hier kwam, was ik een tiener. In dit land ben ik volwassen geworden, in deze maatschappij gevormd. Hier heb ik mijn netwerk en mijn vrienden, die ik als familie beschouw.”
Nadat hij zijn opleiding heeft moeten afbreken, vult Pedro zijn tijd met sporten en vrijwilligerswerk in een buurthuis. Vrienden bieden hem onderdak. „Geen Angolezen, nee. Ik moest als kind alleen integreren in een vreemd land. Dat was niet gemakkelijk. De emoties over mijn gedwongen vertrek uit Angola wil ik niet meer naar boven halen. Het is mijn land niet meer. Ik heb er geen band mee.”
Hoe slaagt Pedro erin jarenlang zonder verblijfsvergunning te overleven? „Ik geloof in God. Hij geeft mij kracht. Verder heb ik een sterk karakter en een goed netwerk. Ik ben geen persoon om stil te zitten, om te kijken hoe de zon opkomt en weer ondergaat. Daarom ben ik vrijwilligerswerk gaan doen. Op dit moment heb ik een nieuwe aanvraag voor een verblijfsvergunning lopen.”

Toekomst

Via internet stuitte Pedro op de empowermenttraining voor ex-ama’s. „Het is leerzaam, maar ik had er toch iets meer van verwacht. Je leert bijvoorbeeld je netwerk te vergroten. Ik had al een groot netwerk, maar heb hier wel weer nieuwe contacten opgedaan.”
Hoe ziet Pedro zijn toekomst? Hij tuurt naar het plafond, schuift een ring op en neer over zijn vinger. „Het is niet te voorspellen hoe mijn procedure afloopt. Ik hoop dat er alsnog een mogelijkheid komt om hier te blijven. Ik heb m’n best gedaan om te integreren. Het was pijnlijk dat ik rond mijn achttiende toch te horen kreeg dat ik weg moest.”
Zijn huidige bestaan valt Pedro zwaar. „Het is moeilijk om lang in onzekerheid te verkeren en van anderen afhankelijk te zijn. Mijn leven staat stil. Ik blijf vechten voor een betere toekomst. Mij na zo veel jaren nog wegsturen, is niet realistisch. Ik wil graag bijdragen aan de Nederlandse samenleving.”
Op verzoek van Pedro en Baatar zijn hun namen gefingeerd. 


Bron: http://www.refdag.nl/achtergrond/onderwijs-samenleving/voormalige_minderjarige_asielzoeker_vecht_voor_betere_toekomst_1_709630


Sinds de invoering van de nieuwe Vreemdelingenwet in 2001 heten AMA's, AMV-ers: aleenstaande minderjarige asielzoekers en is de verblijfsvergunning die ze krijgen een reguliere verblijfsvergunning op basis van hun minderjarigheid omdat ze niet in aanmerking komen voor een asielstatus op basis van hun vluchtverhaal.


Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Vreemdland festival 21/2 Eindhoven

Beste weblog medewerker,

Ik vroeg me af of het mogelijk is om in het weblog wat info te geven over het Vreemdland festival? Dit is een gratis festival op 21 februari in de TU in Eindhoven, gericht op vluchtelingenproblematiek in Nederland. Er zullen lezingen, debatten, film en muziek zijn. Ik volg al enige tijd het vreemdelingenrecht.com weblog gezien mijn eigen specialisatie (refugee studies) en ik denk dat dit (gratis) symposium veel lezers aan zal spreken. 

Hier wat meer info:

'Het Vreemdlandfestival is een eendaags festival (donderdag, 21-2-2013) gehouden in Eindhoven op de TU/e campus en richt zich op thema vreemdelingen, op  vluchtelingen die Nederland binnenkomen in de hoop een betere en veilige toekomst op te bouwen. Studenten, scholieren en geïnteresseerden wordt een groot aanbod aan sprekers, debat, workshops, toneel, dans, live muziek en documentaires over en van vluchtelingen voorgeschoteld. Zo zal o.a. Kader Abdolah een lezing houden, Ruud Lubbers geïnterviewd worden door het publiek a la Collegetour, Hans Spekman in debat gaan met Anton van Kalmthout en Ronald Tinnevelt en zal Bright O. Richards zijn veelgeprezen toneelstuk As I Left My Fathers House spelen. 
Wat betekent het om als vreemdeling in Nederland aan te kloppen en de weg te vinden, hoe reageert de Nederlandse samenleving hierop en zijn we ons bewust van de omvang, de complexiteit van het probleem en tegelijkertijd van de kansen die we hebben als samenleving om mensen een betere toekomst te bieden en kennis te nemen van hun cultuur. In een tijd waarin de grenzen zich steeds meer lijken te sluiten, maar ondertussen de illegaliteit verre van opgelost is, ferme taal wordt gebezigd, zonder besef van de werkelijke problematiek, is het Vreemdlandfestival een aanleiding om opnieuw de vraag te stellen: op hoeveel gastvrijheid mag de vreemdeling rekenen? Wat bieden wij onze gasten en wat bieden de gasten ons? '

Een flyer:

En een link naar de facebook pagina:

En de website:

Ik hoor het graag als u meer info zou willen!

In ieder geval alvast bedankt.

Met vriendelijke groet,
Lenna Vromans



Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Politieke café Schaefer over illegaliteit AFGELAST

Het aangekondigde politieke café Schaefer over illegaliteit dat vanavond zou plaatsvinden gaat wegens ziekte van twee sprekers niet door.



Vriendelijke groet,

Yvonne Hertroys

Fractiebureau PvdA Amsterdam

25 januari 2013

The Centre for Refugee Studies at York University is offering the Summer Course on Refugee and Forced Migration Issues from May 13 - May 19, 2013

The Centre for Refugee Studies at York University is offering the Summer Course on Refugee and Forced Migration Issues from May 13 - May 19, 2013.

The Summer Course on Refugee and Forced Migration Issues is an internationally acclaimed seven-day, non-credit course for academic and field-based practitioners working in the area of forced migration. It serves as a hub for researchers, students, practitioners, service providers and policy makers to share information and ideas. The Summer Course is housed within the Centre for Refugee Studies (CRS), York University. All participants who complete the full course receive a York University Centre for Refugee Studies Summer Course Certificate.

Dates: May 13-19, 2013
Location: York University, Toronto
Course Fee: $975 CAD +13% HST ('early bird' rate by February 1, 2013) Late Registration Fee: $1300 CAD +13%HST (after February 1 until April 1, 2013)

2013 Summer Course topics will include:

Forced displacement: International case studies Legal approaches to refugee studies UNHCR, the Convention and the International Refugee Regime UNRWA and Palestinian refugees Refugee resettlement policy Urban refugees Internally displaced populations Age and gender mainstreaming in forced migration Sexual minority refugee determination Environmentally-induced displacement Externalization of asylum Transitional justice Humanitarian crises Securitization of migration Settlement (co-host with the Ryerson Centre for Immigration and Settlement)


Instructors for 2013 will include:

Alex Betts, University of Oxford
Megan Bradley, Brookings Institution
Christina Clark-Kazak, York University
Gina Csanyi-Robah, Roma Community Centre, Toronto Anita Fábos, Clark University Jennifer Hyndman, York University Judith Kumin, UNHCR (retired) Martha Kumsa, Wilfrid Laurier University Robert McLeman, Wilfrid Laurier University Kristin Marshall, University of Toronto Faculty of Law Alison Mountz, Balsillie School of International Affairs, Wilfrid Laurier Alex Neve, Amnesty Canada Awalou Ouedraogo, York University Sean Rehaag, Osgoode Hall Law School, York University Peter Showler, University of Ottawa


For more information, and to apply, please visit our website at http://crs.yorku.ca/summer/

LET OP: York in CANADA. Ging zelf bijna de mist in.





Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

VACATURE: consultent vreemdelingenrecht bij Vluchtelingenwerk

Het Landelijk Bureau van VluchtelingenWerk Nederland zoekt een consulent voor de afdeling Expertise

Meer info hier: http://www.vluchtelingenwerk.nl/pdf-bibliotheek/01_Consulent_Expertise-1.pdf




Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Uitspraak: Asiel en bescherming vragen van autoriteiten eigen land

LJN: BY9418, Rechtbank Assen , AWB 12/22342
Datum uitspraak: 22-01-2013
Datum publicatie: 24-01-2013
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Eerste aanleg - enkelvoudig
Inhoudsindicatie: Asiel. Bescherming autoriteiten in zijn algemeenheid. Niet aannemelijk dat het bij voorbaat zinloos of gevaarlijk is voor eiseres. Samenvatting: Verweerder gelooft het asielrelaas, maar wees de aanvraag aanvankelijk af met de motivering dat eiseres bescherming had moeten vragen bij de Servische autoriteiten en zij niet aannemelijk heeft gemaakt dat dit bij voorbaat zinloos is. Het beroep werd gegrond verklaard omdat verweerder niet eerst, in overeenstemming met de jurisprudentie van de Afdeling van 5 augustus 2008, LJN: BD9606, had onderzocht of in het algemeen bescherming wordt geboden. In het nieuwe besluit heeft verweerder wel goed gemotiveerd dat in Servië in zijn algemeenheid bescherming wordt geboden. De rechtbank toetst dit conform Vc C4/2.2.1 naar het moment van het bestreden (dus nieuwe) besluit. Verweerder mag naar het oordeel van de rechtbank verwijzen naar het ambtsbericht uit 2008. Verweerder heeft ter zitting desgevraagd heeft aangegeven dat het ambtsbericht weliswaar uit 2008 dateert, maar dat sindsdien geen nieuw ambtsbericht is verschenen en er geen aanleiding is om aan te nemen dat de situatie in Servië ten opzichte van 2008 is verslechterd. Verweerder stelt daartoe onderzoek te hebben gedaan en verwijst onder meer naar het 2010 Country Reports on Human Rights Practices: Serbia van 4 augustus 2011. Eiseres heeft op geen enkele wijze gemotiveerd of onderbouwd, gelet op het beoordelingsmoment, dat de door verweerder aangehaalde bronnen niet meer actueel zouden zijn. Uit het ambtsbericht volgt dat er een infrastructuur voor bescherming aanwezig is. Het is dan vervolgens aan eiseres om aannemelijk te maken dat zij die bescherming niet kan krijgen. Hierin is zij niet geslaagd. Zij stelt wel dat uit de door verweerder aangedragen informatie niet blijkt dat zij daadwerkelijk bescherming kan krijgen, maar heeft niet gesteld of onderbouwd dat het gevaarlijk of bij voorbaat zinloos was deze bescherming in te roepen. Dat de effectiviteit van de bescherming niet op voorhand vaststaat, brengt niet met zich mee dat eiseres geen bescherming kan krijgen.

--------------
3.3.4. Verweerder heeft op grond van het voorgaande het standpunt in kunnen nemen dat er in Servië door de autoriteiten in zijn algemeenheid bescherming wordt geboden. Dat daaruit niet volgt dat eiseres daadwerkelijk beschermd kan worden tegen de Wahhabieten, zoals eiseres stelt, doet daar niet aan af. Nu uit de informatie over de algemene situatie in de Servië is gebleken dat in het algemeen bescherming wordt geboden, is het niet aan de staatssecretaris om aannemelijk te maken dat eiseres daadwerkelijk bescherming kon krijgen, maar aan haar om aannemelijk te maken dat zij die bescherming niet kon krijgen (zie de uitspraak van de Afdeling van 10 maart 2003 in zaak nr. 200206106/1 (JV 2003/178)).

3.3.5. Tussen partijen is niet in geschil dat eiseres de bescherming van de Servische autoriteiten niet heeft ingeroepen, zodat de vraag aan de orde is of eiseres aannemelijk heeft gemaakt dat het vragen van bescherming voor haar gevaarlijk dan wel bij voorbaat zinloos moet worden geacht (zie de uitspraak van de Afdeling van 5 augustus 2008, LJN: BD9606).

3.3.6. Eiseres heeft in haar zienswijze, in haar gronden van beroep en ter zitting volstaan met stellingen dat uit de door verweerder aangedragen informatie niet blijkt dat zij daadwerkelijk bescherming kan krijgen. Eiseres heeft zelf niet de stelling betrokken dat het gevaarlijk of bij voorbaat zinloos was om deze bescherming in te roepen, anders dan in haar brief van 13 maart 2009. Uit die brief en de daarbij overgelegde stukken, noch uit de door haar overgelegde informatie van de Australian Government Review Tribunal, volgt dat het inroepen van bescherming gevaarlijk of zinloos was. Eiseres heeft ook niet onderbouwd op welke wijze uit die stukken volgt dat het zoeken van bescherming voor misdrijven als (huiselijk) geweld tegen vrouwen en verkrachting, alsmede het zoeken van bescherming tegen (een lid van) de Wahhabieten, gevaarlijk of bij voorbaat zinloos was. Verweerder heeft zich dan ook op het standpunt kunnen stellen dat uit de door eiseres ingebrachte stukken weliswaar volgt dat de effectiviteit van de bescherming twijfelachtig is, maar dat de omstandigheid dat de effectiviteit op voorhand niet vaststaat niet met zich brengt dat eiseres aannemelijk heeft gemaakt dat het zoeken van bescherming gevaarlijk of bij voorbaat zinloos is.

3.3.7. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder eiseres terecht tegengeworpen dat zij geen bescherming van de Servische overheid heeft ingeroepen tegen [...]. Verweerder heeft haar dan ook op die grond kunnen weigeren een asielvergunning te verstrekken.





Mensen let er op dat je stellingen onderbouwt. Toch vind ik hier een vreemde cirkel redenering gemaakt. Eerst wordt gezegd dat er in zijn algemeen bescherming is. Mevrouw geeft aan dat de effectieviteit daarvan twijfelachtig is. Dit wordt vervolgens in de samenvatting weergegeven als dat ze zaken niet heeft onderbouwd terwijl er stukken zijn ingediend. Maar dan wordt vervolgens teruggegrepen op het vaste leerstuk in deze "Niet bij voorbaat zinloos of gevaarlijk". Dat twijfelachtige effect kan toch juist maken dat iemand zelf denkt dat het compleet zinloos is? Oftewel toch altijd maar eerst proberen en niet gelijk aannemen dat het geen effect heeft.


Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Uitspraak: Chinese met verblijfsvergunning in Italië en Nederlands kind

LJN: BY9459, Rechtbank 's-Gravenhage , Awb 12 / 19054
Datum uitspraak: 18-01-2013
Datum publicatie: 25-01-2013
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Eerste aanleg - meervoudig
Inhoudsindicatie: Artikel 8 EVRM. Verblijf bij Nederlands kind. Geen toetsing aan artikel 20 VWEU. Zoals volgt uit vaste rechtspraak van de Afdeling dient de vraag of de weigering om aan een vreemdeling in Nederland verblijf toe te staan, tot gevolg heeft dat het kind zijn aan artikel 20 van het VWEU ontleende recht op het grondgebied van de Unie te verblijven, wordt ontzegd, te worden onderscheiden van de vraag of het in artikel 8 van het EVRM vervatte recht op bescherming van het gezinsleven verweerder noodzaakt tot het toestaan van een verblijf van de vreemdeling hier te lande (zie de uitspraak van 20 december 2012, 201200899/1 /V1, www.raadvanstate.nl). Zoals de rechtbank in haar uitspraak van 10 januari 2013 (AWB 12/18256, LJN: BY8363) heeft overwogen, dient verweerder aan een vreemdeling, die rechtstreeks een verblijfsrecht ontleend aan artikel 20 van het VWEU, een document als bedoeld in artikel 9, eerste lid, van de Vw 2000 af te geven. De door eiseres ingediende aanvraag strekt niet tot afgifte van een dergelijk document, maar tot verlening van een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd. Verweerder was dan ook niet gehouden te beoordelen of eiseres rechtstreeks aan artikel 20 van de VWEU een verblijfsrecht ontleent.
Vindplaats(en): Rechtspraak.nl


-------------

6. Eiseres heeft aangevoerd dat de weigering haar een verblijfsvergunning te verlenen in strijd is met artikel 8 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). Over deze beroepsgrond overweegt de rechtbank als volgt.

7. In artikel 8, eerste lid, van het EVRM is – kort gezegd – bepaald dat een ieder recht heeft op respect voor zijn privéleven en zijn familie- en gezinsleven. Ingevolge het tweede lid van dit artikel is geen inmenging van enig openbaar gezag in de uitoefening van dit recht toegestaan, dan voor zover bij wet is voorzien en in een democratische samenleving nodig is in het belang van de nationale veiligheid, de openbare orde en het voorkomen van strafbare feiten, het economisch welzijn, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden of voor de bescherming van rechten en vrijheden van anderen.

8. Niet in geschil is dat tussen eiseres en haar dochter, [naam B], sprake is van familie- en gezinsleven in vorenbedoelde zin. Verder is geen sprake van inmenging in het recht op uitoefening van dat familie- en gezinsleven. Eiseres heeft in Italië weliswaar een EG-verblijfsvergunning voor langdurig ingezetenen, maar eiseres is in Nederland nooit in het bezit gesteld van een verblijfsvergunning op grond waarvan zij het gezinsleven rechtmatig kon uitoefenen.

9. Uit bijvoorbeeld het arrest van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) van 25 april 2007 inzake Konstantinov tegen Nederland (LJN: BA6629) blijkt dat ongeacht of sprake is van een positieve of negatieve verplichting, een “fair balance” dient te worden gevonden tussen het belang van de vreemdeling enerzijds en het Nederlands algemeen belang anderzijds. Bij deze afweging komt verweerder een zekere beoordelingsruimte toe.

10. Naar het oordeel van de rechtbank bestaat geen grond voor het oordeel dat verweerder niet alle relevante feiten en omstandigheden – zoals bekend ten tijde van het nemen van het bestreden besluit – in zijn belangenafweging heeft betrokken. Voorts heeft verweerder zich niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat de belangen van eiseres, gelegen in het hier te lande kunnen uitoefenen van het familie- en gezinsleven, niet opwegen tegen het algemeen belang, welk belang onder meer wordt gediend met het voeren van een restrictief toelatingsbeleid. Meer in het bijzonder overweegt de rechtbank als volgt.

11. Verweerder heeft in het kader van die belangenafweging gewicht kunnen toekennen aan het feit dat eiseres het familie- en gezinsleven is aangegaan en heeft voortgezet gedurende een periode dat zij illegaal verbleef in Nederland en heeft zich verder op het standpunt kunnen stellen dat die omstandigheid voor haar rekening en risico dient te komen (vgl. de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (Afdeling) van 10 december 2010, LJN: BO8060, r.o. 2.7, en de daar aangehaalde jurisprudentie van het EHRM). Voorts acht de rechtbank van belang dat eiseres niet aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is van objectieve belemmeringen voor eiseres om het gezinsleven met haar dochter [naam B] in Italië dan wel in China voort te zetten. Gelet op de jeugdige leeftijd van [naam B], kan van haar verwacht worden dat zij zich in Italië dan wel in China zal weten aan te passen, maar van haar wordt niet gevergd eiseres te volgen naar Italië dan wel China. Als Nederlandse heeft zij het recht om in Nederland te verblijven. De uiteindelijke keuze met wie en waar zij het gezinsleven zal uitoefenen berust bij eiseres. Voorts heeft verweerder in de belangenafweging betekenis kunnen toekennen aan de door eiseres op
2 juni 2008 aanvaarde transactie van een geldboete van € 250,00 terzake van winkeldiefstal. Aan de stelling van eiseres dat niet zij maar een ander onder haar personalia dat feit heeft gepleegd, gaat de rechtbank voorbij, omdat verweerder en de rechtbank, gegeven die transactie, ervan mogen uitgaan dat eiseres dat strafbare feit heeft gepleegd.

12. Voor zover eiseres een beroep doet op het gezinsleven tussen [naam C] en [naam B] heeft verweerder terecht vastgesteld dat – kort gezegd – twijfels bestaan of zij daadwerkelijk invulling geven aan de uitoefening van dat gezinsleven. Voorts heeft verweerder, ervan uitgaande dat de band tussen vader en dochter zich thans aan het vormen is, niet aannemelijk gemaakt hoeven achten dat sprake is van een objectieve belemmering voor [naam C] om het gezinsleven elders uit te oefenen.

13. De conclusie is dat de weigering eiseres de gevraagde verblijfsvergunning te verlenen niet in strijd is met artikel 8 van het EVRM. Dit betekent dat de beroepsgrond faalt.

14. Eiseres heeft aangevoerd dat verweerder heeft miskend dat zij op grond van artikel 20 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) recht heeft op toelating tot Nederland.

15. Deze beroepsgrond slaagt niet. Zoals volgt uit vaste rechtspraak van de Afdeling dient de vraag of de weigering om aan een vreemdeling in Nederland verblijf toe te staan, tot gevolg heeft dat het kind zijn aan artikel 20 van het VWEU ontleende recht op het grondgebied van de Unie te verblijven, wordt ontzegd, te worden onderscheiden van de vraag of het in artikel 8 van het EVRM vervatte recht op bescherming van het gezinsleven verweerder noodzaakt tot het toestaan van een verblijf van de vreemdeling hier te lande (zie de uitspraak van 20 december 2012, 201200899/1 /V1, www.raadvanstate.nl). Zoals de rechtbank in haar uitspraak van 10 januari 2013 (AWB 12/18256, LJN: BY8363) heeft overwogen, dient verweerder aan een vreemdeling, die rechtstreeks een verblijfsrecht ontleend aan artikel 20 van het VWEU, een document als bedoeld in artikel 9, eerste lid, van de Vw 2000 af te geven. De door eiseres ingediende aanvraag strekt niet tot afgifte van een dergelijk document, maar tot verlening van een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd. Verweerder was dan ook niet gehouden te beoordelen of eiseres rechtstreeks aan artikel 20 van de VWEU een verblijfsrecht ontleent.

16. Eiseres heeft zich verder beroepen op artikel 7 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (Handvest). Verweerder heeft hieraan ten onrechte niet getoetst, aldus eiseres.

17. Deze beroepsgrond faalt. Niet is gebleken dat de situatie van eiseres binnen de werkingssfeer van het Unierecht valt en er is geen sprake van het ten uitvoer brengen van dat recht. Van een situatie als bedoeld in het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (Hof) van 8 maart 2011 (inzake Ruiz Zambrano, LJN: BI8689) is hier geen sprake, reeds omdat eiseres een verblijfsvergunning heeft in Italië en haar kind, indien zij eiseres zou volgen, niet het grondgebied van de Europese Unie dient te verlaten. Gelet op het bepaalde in artikel 51 van het Handvest komt eiseres geen beroep toe op de bepalingen van het Handvest.

18. Eiseres heeft voorts aangevoerd dat sprake is van (omgekeerde) discriminatie van een Nederlands staatsburger en daarom van een ongerechtvaardigde inbreuk op diens privéleven.

19. Deze beroepsgrond slaagt niet. Uit vaste rechtspraak van het Hof (bijvoorbeeld het arrest van 27 oktober 1982 in de zaken Morson en Jhanjan, LJN: AC7752), volgt dat Nederlanders die geen gebruik hebben gemaakt van het recht van vrij verkeer, waardoor geen enkel aanknopingspunt bestaat met een van de situaties waarvoor het unierecht is geschreven, geen aanspraken kunnen ontlenen aan dat unierecht.

20. Verder heeft eiseres zich beroepen op de artikelen 3, 27, 28 en 29 van het Internationale Verdrag voor de Rechten van het Kind (IVRK).

21. Deze beroepsgrond slaagt niet. Uit de uitspraak van de Afdeling van 15 februari 2007 (LJN: AZ 9524) blijkt dat de Afdeling de woorden ‘de eerste overweging’ in artikel 3, eerste lid, van het IVRK, mede in aanmerking genomen de bewoordingen in de Engelse versie – ‘a primary consideration’ – zo verstaat dat het belang van het kind een eerste overweging is, maar ruimte geeft voor het zwaarder laten wegen van andere belangen. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen in haar uitspraak van 13 september 2005 (LJN: AU3122) bevat deze verdragsbepaling, gelet op haar formulering, geen norm die vatbaar is voor rechtstreekse toepassing door de rechter, aangezien zij niet voldoende concreet is voor zodanige toepassing en derhalve nadere uitwerking behoeft in nationale wet en regelgeving. De Afdeling heeft in haar uitspraak van 1 maart 2005 (LJN: AS9909) hetzelfde overwogen ten aanzien van artikel 27 van het IVRK. Naar het oordeel van de rechtbank geldt voor de artikelen 28 en 29 van het IVRK hetzelfde.





Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Beatrix: dood Dolmatov grote tragedie

Koningin Beatrix vindt de zelfmoord van de Russische activist Aleksandr Dolmatov een grote tragedie. Dat zei ze vrijdag tijdens een een gesprek met de pers aan het slot van het staatsbezoek aan Singapore.Lees hier verder: http://www.telegraaf.nl/binnenland/21246291/___Dood_Dolmatov_grote_tragedie___.html




Law Blogs
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.



Bookmark and Share

Aanbevolen post

Wytzia Raspe over vluchtelingen, AZC’s, cruiseschepen en mensensmokkelaars

Mr. van de week is Wytzia Raspe. Zij is 25 jaar jurist vreemdelingenrecht in allerlei verschillende rollen. Sinds 2005 schrijft en blogt z...