Gaan veel ervaren juristen voor de advocatuur verloren door problemen bij zij-introom?
Na jarenlang als procesvertegenwoordiger bij de IND te hebben gewerkt (ongeveer 3 verweren per week en een zitting van zo'n 12 zaken voorbereiden en bepleiten) wilde ik terug richting advocatuur om mezelf ook een tweede rechtsgebied eigen te maken. Dat uitstapje was erg kortstondig omdat mijn patroon mij niet bleek te kunnen laten beedigen. Na vervolgens een tijd bij de rechtbank en Vluchtelingenwerk te hebben gewerkt ben ik weer in de advocatuur gaan solliciteren. Gisteren besprak in die ervaringen met onze webmaster hier en die vroeg of ik die met u wilde delen en te kijken of deze ervaringen vaker voorkomen. Dus laat ik eens vertellen wat ik meemaakte en wat ik ken uit verhalen van anderen. En wellicht herkent u daar wat van. Persoonlijk denk ik dat sommige aspecten een dusdanige drempel opwerpen dat veel ervaren rechtbankjuristen of overheidsjuristen niet in de advocatuur terechtkomen. Daarbij moet ik opmerken dat ik uit de vreemdelingenrecht hoek kom en daarbij te maken kreeg met kantoren met over het algemeen tussen de twee en tien advocaten.
Allereerst: het salaris:
Kan een advocaat verwachten van iemand die hij aan wilt nemen juist omdat die volgens hem zelfstandig en zonder begeleiding kan werken (vraag uit veel sollicitatiegesprekken) dat deze persoon maandelijks 1000 euro of meer inlevert om voor het minimum stagiairesalaris bij hem aan de slag te gaan? Dit aanbod is mij meermalen met droge ogen gedaan door eigenaren van zeer goed draaiende kantoren en niet alleen mijzelf. Ik ken zo meerdere gevallen. Als reden wordt dan bijvoorbeeld opgegeven: 1) Maar ik moet je nog begeleiden (terwijl de eis was 'zonder begeleiding kunnen werken') 2) Ik moet de opleiding betalen voor u maar als je aanbiedt die zelf te betalen moet dat niet 3) Het is een privelege om in de advocatuur te mogen werken. Iemand zei: "Je mag hier een toga aan (die ik voor mijn toenmalige werk ook bezat)" In de eerste periode heb ik net zolang doorgezocht tot ik iemand vond die me meer dan mijn IND salaris wilde betalen maar in de tweede genoemde periode heb ik maar genoegen genomen met 800 euro netto minder in de maand omdat ik dacht te investeren in een bord in mijn eigen tuin.
Dit salarisprobleem wordt waarschijnlijk in het vreemdelingenrecht ook aangewakkerd doordat sommige kantoren alleen pro deo zaken doen en de Raad voor de Rechtsbijstand bepaalde eisen heeft wanneer iemand een pro deo vreemdelingenrechtzaak mag doen die geen rekening houden met ervaring elders. Ja je kan dispensatie vragen maar potentiele werkgevers zullen niet gauw dat risico willen lopen. (Behalve wanneer ze die persoon gewoon op hun eigen toevoeging laten werken)
Ten tweede: je bent geen twintigjarige beginner meer
Het hele systeem van stagiaireschap lijkt op het meester en gezellen-systeem van de Midddeleeuwse gilden. En is eigenlijk gericht op jonge mensen die na hun afstuderen bij een ouwe rot in de leer gaan. Maar zij-instromers zitten dikwijls al in een andere levensfase.
Dus weekenden ergens heen voor een cursus waarbij men 's nachts net als in de goede oude studententijd door de gangen loopt te schreeuwen met een borrel achter de kiezen zijn wellicht leuk voor je 25-jarige kantoorgenoot maar klinken minder voor alleenstaande ouders of mensen die vanwege ziektes toch liever slapen nu ze 35 + zijn.
Ikzelf loop zelfs tegen een groter probleem aan. Doordat ik een zware ziekte heb gehad (en gelukkig overleefd) heb ik een lijf dat volledig is afgekeurd. De advocaat van mijn oom doet lekker 1 dag in de week wat echtscheidingen naast haar gezinsleven maar als je nog stagiaire zou moeten zijn moet je een minimum aantal uren werken. Dus het kan zo zijn dat je de opleidingsboeken schrijft, advocaten advies geeft e.d. maar stagiaire zit er niet in.
Verder kan het voor iemand met werkervaring elders ook moeilijk zijn om in de rangen en standen van stagiaires, medewerkers en partners te passen. Van een vriend op de Zuid As begreep ik dat daar bij zo'n groot kantoor deze groepen redelijk gescheiden leven. Dat betekent dan dat jij als stagiaire bij collega's komt die wellicht 10 to 15 jaar jonger zijn dan jij en dan is het de vraag of dat wel klikt.
Zelf heb ik meegemaakt dat het voor de medewerkster van eind 20 met 5 jaar werkervaring op 1 kantoor bijzonder moeilijk was te bevatten dat ik als stagiaire niet degene was waartegen ze kon gaan blaffen en al haar rotklusjes op kon afschuiven. "Maar toen ik stagiaire was moest ik dat ook doen" Ja maar ik had wat anders met haar werkgever onderhandeld en draaide 2 keer haar huidige omzet.
Maar dat "ontgroenings-systeem" kan heel vervelend zijn als je geen groentje meer bent.
Wel tot zover op verzoek van de webmaster mijn ervaringen vanaf de zijlijn. Zowel hij als ik horen ook graag de uwe.
(Dit is een kopie van een artikel dat ik schreef voor de Linkedingroep van de Orde van Advocaten)
Lees ook dit artikel: http://www.linkedin.com/redirect?url=http%3A%2F%2Fwww%2Eintermediair%2Enl%2Fweekblad%2F%2313&urlhash=DRXv&_t=tracking_disc
Law blog
Tweet
Reacties