Volgens zijn concurrenten is de kritiek van Luscuere op vreemdelingenadvocaten niet terecht
De onlangs opgerichte Specialisten Vereniging Migratierecht Advocaten (SVMA) herkent zich niet in de openlijke kritiek van vreemdelingenadvocaat Julien Luscuere op de halfslachtige wijze waarop malafide vreemdelingenadvocaten worden aangepakt, afgelopen maandag in NRC Handelsblad. Het artikel wekt de indruk dat álle vreemdelingenadvocaten zakkenvullers zouden zijn. Een prominent vreemdelingenadvocaat overweegt zelfs een klacht tegen hem in te dienen.
Voorzitter Annelies Hoftijzer van de SVMA: ‘Luscuere haalt een onderzoek uit 2006 aan. Nadien zijn veel maatregelen getroffen, zoals de oprichting van de SVMA. Onze leden moeten aantoonbaar het grootste deel van hun praktijk aan vreemdelingenrecht besteden en jaarlijks opleidingspunten halen.’ Ook de Raad voor de Rechtsbijstand voelt zich niet aangesproken, zegt Jan van Wijk van de Raad: ‘Vorig jaar hebben wij een Best Practice Guide opgesteld, en spreekuren ingesteld in de PI’s. Er is bovendien afgesproken dat mogelijke signalen worden neergelegd bij de deken. Maar mensen moeten dat dan ook wel dóen.’
Luscuere: ‘De Raad hoeft niet op tuchtrechtelijke stappen van de Orde te wachten voordat hij zelf stappen onderneemt om misbruik aan te pakken.'
Bron: http://www.advocatenorde.nl/nieuws/default.asp?view=details&artikel=498
Het eerste dat mij opvalt is dat niemand van deze belangenvertegenwoordigers ook maar een woord weidt aan de vreemdelingen. Zeker daar het voor hen een kwestie van leven en dood kan zijn. En dat is dan geen melodramatiek van mij maar een echte vluchteling komt asiel vragen vanwege vrees voor zijn of haar leven. Of neem diegene die maanden in vreemdelingenbewaring zit terwijl hij aan alle voorwaarden voor een reguliere verblijfsvergunning voldoet maar zijn advocaat alleen verstand heeft van vreemdelingenbewaring en dit niet heeft onderkend. Of die echtgenote die jarenlang bezig is een mvv te krijgen en daarom de kansen om kinderen te krijgen aan zich voorbij ziet gaan.
Ten tweede heeft Lucuere nooit gesteld dat ALLE vreemdelingenrechtadvocaten zakkenvullers zijn. Hij geeft aan dat uit onderzoek is gebleken dat in 10% van de gevallen geen kwaliteit werd geleverd. Dat zakkenvullers voor 900 per uur werken en een bonafide pro deo advocaat moet sappelen voor 120 euro per uur. Herkende men zich er zo in? Nu is het een bekend feit dat veel juristen niet echt goed in wiskunde waren op school maar 10 % is dus 1 op de 10 en dat is niet alle of ook maar de meerderheid. Over zorgvuldig lezen gesproken.
Trouwens, de tendens van het artikel van Luscuere was niet zozeer dat de vreemdelingenrechtadvocatuur zakkenvullers zou zijn maar dat zij deels de belangen van hun clienten niet naar behoren behartigt. Dat sommige advocaten vrolijk een toevoeging van 900 euro binnenhalen en er nog geen uur werk in stoppen waardoor de vreemdeling die vertrouwt deskundige hulp te krijgen niet naar behoren wordt bijgestaan. En dat kan ik uit de praktijk beamen! Het gaat niet om de vraag of in het vreemdelingenrecht goed geld te verdienen valt - dat doet het als je parate kennis goed up to date is en je organisatorisch de boel goed geregeld hebt met verzamelde jurisprudentie op onderwerp en een goede secretaresse - maar dat in sommige gevallen advocaten wanprestatie leveren en er vanuit de Orde en de Raad van Rechtsbijstand hierop geen toezicht wordt gehouden. Luscuere heeft dit jaren geleden ook al eens aangekaart en ook toen werd er geen enkele zelfreflectie gedaan door de beroepsgroep.
Wat ik grappig vind is dat een vereniging, de SVMA, zich beroept op de verbetering van de kwaliteit van de vreemdelingenrechtspraktijk terwijl zij nog niet meer hebben gedaan als het houden van een oprichtingsvergadering. Ook zij moeten toch wel vaker hebben meegemaakt bij het overnemen van een zaak dat ze hoofdschuddend naar het dossier hebben gekeken of doen alleen mensen bij de rechtbank dat?
En de Raad van de Rechtsbijstand heeft het over spreekuren in PI's. Een nette vreemdeling ziet nooit de PI van binnen. Weten zij dan niet dat een vreemdeling hooguit in een detentiecentrum zit ten fine van uitzetting maar niet in een gevangenis?
Er is maar een methode om de kwaliteit van toegevoegde advocaten te garanderen en dat is een inhoudelijke controle. Nu worden er alleen toelatingseisen gesteld die hooguit concurrentiebelemmerend werken (minstens zoveel jaar advocaat, cursusje gevolgd etc.) maar niet kwaliteit verhogend.
Reacties