Als je een verblijfsvergunning wilt aanvragen omdat je buiten je schuld Nederland niet kunt verlaten moet je dat zelf bewijzen en niet de IND (uitspraak)
LJN: BL3500, Rechtbank 's-Gravenhage , 09/24794 & 09/40802
Datum uitspraak: 22-12-2009
Datum publicatie: 10-02-2010
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Voorlopige voorziening
Inhoudsindicatie: Verzoeker bezit de Chinese nationaliteit. Hij heeft een aanvraag ingediend tot het verlenen van een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 14 van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000). De voorzieningenrechter is van oordeel dat verzoeker in zijn stellingen de bewijsverdeling tussen hem en verweerder bij de aanvraag miskent. Verzoekers verwijzing naar de uitspraken van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 5 september 2008 (LJN BE9988) en 16 december 2009 (LJN BG9500) ter onderbouwing van zijn stelling dat het hem onmogelijk is uit Nederland te vertrekken, hebben betrekking op vreemdelingenbewaring en de bereidheid van de Chinese autoriteiten om een laissez passer af te geven. Bij vreemdelingenbewaring ligt de bewijslast dat zicht bestaat op uitzetting bij verweerder. Verzoeker gaat er in zijn stelling vanuit dat de bewijslastverdeling bij zijn aanvraag op gelijke wijze als bij bewaring verdeeld is tussen partijen. Bij de aanvraag als thans ter beoordeling ligt de bewijslast en de bewijsvoeringslast echter bij verzoeker. Wat van verzoeker ter onderbouwing van zijn aanvraag wordt verwacht is omschreven in paragraaf B14/3 van de Vc 2000. De bewijslast en bewijsvoeringslast van de vreemdeling bestaat ingevolge het beleid als neergelegd in paragraaf B14/3 van de Vc 2000 er in dat de vreemdeling aan de hand van objectief toetsbare bescheiden moet kunnen aantonen dat de betrokken autoriteiten van het land van herkomst of van het land alwaar de persoon verblijf heeft (gehad), geen toestemming zullen verlenen aan zijn terugkeer.
Zie: wwww.rechtspraak.nl
Overigens voor alle vreemdelingenrechtelijke aanvragen geldt dat de aanvrager moet bewijzen en niet de IND. Dit is een basisprincipe uit het bestuursrecht. Alleen bij asielzaken heeft een vreemdeling het moeilijk om zijn stellingen te bewijzen dus dan kan volstaan worden met het aannemelijk maken van het vluchtrelaas echter hard bewijs is natuurlijk altijd beter. Vooral bij mensen die stellen Nederland niet te kunnen verlaten schort het vaak aan voorbereiding. Fax een ambassade met het verzoek om een paspoort en bewaar de faxbevestiging. Verzend een brief daarover aangtekend. En als je dan nar vele verzoeken niets hoort of een afwijzing bedenk dan of je wellicht toegang tot een ander land zou kunnen krijgen ( bij oude Sovjet-Unie staten speelt dat soms of bij mensen uit het grensgebied Iran-Irak of voormalig Joegoslavie). Schrijf ook die landen dan aan. Heb je echt 0 op rekest gekregen ga dan met al die bewijzen pas een aanvraag bij de IND indienen.
Datum uitspraak: 22-12-2009
Datum publicatie: 10-02-2010
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Voorlopige voorziening
Inhoudsindicatie: Verzoeker bezit de Chinese nationaliteit. Hij heeft een aanvraag ingediend tot het verlenen van een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 14 van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000). De voorzieningenrechter is van oordeel dat verzoeker in zijn stellingen de bewijsverdeling tussen hem en verweerder bij de aanvraag miskent. Verzoekers verwijzing naar de uitspraken van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 5 september 2008 (LJN BE9988) en 16 december 2009 (LJN BG9500) ter onderbouwing van zijn stelling dat het hem onmogelijk is uit Nederland te vertrekken, hebben betrekking op vreemdelingenbewaring en de bereidheid van de Chinese autoriteiten om een laissez passer af te geven. Bij vreemdelingenbewaring ligt de bewijslast dat zicht bestaat op uitzetting bij verweerder. Verzoeker gaat er in zijn stelling vanuit dat de bewijslastverdeling bij zijn aanvraag op gelijke wijze als bij bewaring verdeeld is tussen partijen. Bij de aanvraag als thans ter beoordeling ligt de bewijslast en de bewijsvoeringslast echter bij verzoeker. Wat van verzoeker ter onderbouwing van zijn aanvraag wordt verwacht is omschreven in paragraaf B14/3 van de Vc 2000. De bewijslast en bewijsvoeringslast van de vreemdeling bestaat ingevolge het beleid als neergelegd in paragraaf B14/3 van de Vc 2000 er in dat de vreemdeling aan de hand van objectief toetsbare bescheiden moet kunnen aantonen dat de betrokken autoriteiten van het land van herkomst of van het land alwaar de persoon verblijf heeft (gehad), geen toestemming zullen verlenen aan zijn terugkeer.
Zie: wwww.rechtspraak.nl
Overigens voor alle vreemdelingenrechtelijke aanvragen geldt dat de aanvrager moet bewijzen en niet de IND. Dit is een basisprincipe uit het bestuursrecht. Alleen bij asielzaken heeft een vreemdeling het moeilijk om zijn stellingen te bewijzen dus dan kan volstaan worden met het aannemelijk maken van het vluchtrelaas echter hard bewijs is natuurlijk altijd beter. Vooral bij mensen die stellen Nederland niet te kunnen verlaten schort het vaak aan voorbereiding. Fax een ambassade met het verzoek om een paspoort en bewaar de faxbevestiging. Verzend een brief daarover aangtekend. En als je dan nar vele verzoeken niets hoort of een afwijzing bedenk dan of je wellicht toegang tot een ander land zou kunnen krijgen ( bij oude Sovjet-Unie staten speelt dat soms of bij mensen uit het grensgebied Iran-Irak of voormalig Joegoslavie). Schrijf ook die landen dan aan. Heb je echt 0 op rekest gekregen ga dan met al die bewijzen pas een aanvraag bij de IND indienen.
Reacties