Nederlandse ex-moslim heeft het zwaar als christen
Assen - Er is veel gaande onder moslims in Nederland, signaleert stichting Gave. Om voorgangers in het noorden hierover te informeren, én over de problemen waar de ex-moslims mee te maken krijgen, houdt Gave woensdag een mini-congres over de islam in Veenwouden.
Het klinkt als schets van de situatie in diverse moslimlanden: geheime doopdiensten voor moslims die christelijk zijn geworden; ex-moslims die het doelwit zijn van pesterijen of erger, van geweld van hun vroegere geloofsgenoten; christenen die met voortdurende vrees door het leven gaan, omdat ze als ‘afvallige’ vaak te maken krijgen met vervolging.
Helaas zijn deze zaken ook in Nederland aan de orde, aldus Johanna Marten, teamleider van het Arabisch team van stichting Gave. De interkerkelijke organisatie helpt kerken om het evangelie aan asielzoekers te brengen.
Inmiddels stuurt Marten, zelf van Iraakse afkomst, een team aan van tachtig vrijwilligers. Hij bespeurt een grote behoefte onder moslims naar het Evangelie. Elke dag wordt in Nederland door vrijwilligers uit dit team aan twee moslims voor het eerst Bijbelstudie gegeven. ,,Dat wil niet zeggen dat deze mensen ook allemaal christen worden, maar de Bijbelstudies gebeuren wel op hun eigen verzoek”, vertelt Marten.
Natuurlijk zullen er mensen zijn die een ,,dubbele agenda” hebben, erkent hij. Mensen die in een asielzoekerscentrum christen worden in de hoop meer kans te maken op een verblijfsvergunning. Maar voor het gros van de bekeerlingen is dat niet het motief, denkt hij. Want net als in de landen waar ze vandaan komen, is christen worden voor hen in Nederland geen gemakkelijke keuze. Het leven in het asielzoekerscentrum, of te midden van de familie die nog wel moslim is, wordt er vaak een stuk moeilijker door, hoort hij dagelijks. ,,Mensen krijgen haast altijd te maken met pesterijen, en soms ook met serieuze bedreigingen.”
Kwetsbaar
Het tekent de kwetsbaarheid van deze christenen. In dit artikel is het om veiligheidsredenen nodig om namen van geïnterviewden te fingeren en hun woonplaats weg te laten. En zelfs met deze anonimiteit zit er voor de betrokkenen een risico aan. Om aandacht te vragen voor het probleem van vervolging in Nederland willen zij toch hun verhaal doen in een hotel in Assen.
Een van hen is Mohammed. De veertiger van Iraakse afkomst vertelt dat hij in het azc problemen heeft sinds hij - nu ongeveer een jaar - christen is. ,,Veel moslims willen mij niet meer aanraken en mijden mij. Vroeger at ik met de hele groep, nu eet ik alleen. Er zijn moslims die met me willen vechten. Soms krijg ik klappen.”
Ook zijn laptop is laatst vernield. ,,In de Koran staat een passage die door veel moslims zo wordt uitgelegd dat wanneer je je religie verloochent, je gedood mag worden”, verklaart hij het motief van zijn belagers.
Net als Mohammed kennen ook Fatima en Samira, beide afkomstig uit Irak, angst vanwege hun geloof. Fatima werd een aantal jaren geleden in Nederland christelijk. Ze had toen al een verblijfsvergunning. Haar ex-man was woedend toen hij via-via van haar bekering hoorde, en hij stak een van de vrijwilligers die contact met haar had neer. Daarvoor zit hij al een aantal jaren vast, vertelt de jonge moeder. ,,Ik ben een keer bij hem geweest en hij heeft gezegd dat hij geen problemen meer zal maken als hij vrij is.” Of ze hem kan vertrouwen weet ze niet.
Als Mohammed wordt gevraagd of zijn geloof hem de dreiging en spanningen waard is, gaan zijn ogen glanzen. ‘Die met mij is, is krachtiger dan die tegen mij zijn’, citeert hij een Bijbeltekst. ,,Maar als mens houd ik wel angst.”
Behalve van moslims in zijn omgeving heeft hij gevaar te vrezen van zijn familie in Irak. Zij hebben hem vogelvrij verklaard en hebben hem onterfd toen ze hoorden dat hij christen is geworden. Hij heeft nog in het geheim contact met één zus in Irak. ,,Gelukkig weten ze mijn woonplaats in Nederland niet.”
Onzeker
Op de dag voor het interview kreeg Mohammed bericht dat hij Nederland binnen 28 dagen moest verlaten. Op de ochtend van het interview ontving hij echter een brief waarin hem wordt meegedeeld dat zijn zaak een second opinion krijgt bij een andere advocaat. Hij hoopt dat er ,,toch nog deuren opengaan”, en hij hier kan blijven. Van één ding is hij zeker: terug naar Irak kan hij niet, zeker niet nu hij christen is.
Hij was destijds ,,een goede, soennitische moslim”, vader van een aantal kinderen, en had een garage in Bagdad. Maar een terroristische groep van shi’itische moslims dreigde hem in 2008 te vermoorden als hij zijn garage niet aan hen gaf. Hij weigerde eerst, maar toen hij werd mishandeld, en later opnieuw werd bedreigd, is hij het land uit gevlucht.
Via Syrië kwam hij in Nederland terecht. Tijdens een van de Arabische zomerconferenties van Gave hoorde hij over Jezus. Een aantal maanden later is hij gedoopt in een geheime doopdienst in het noorden van het land. ,,De doop betekent voor mij nieuw leven. Alles wat oud is, is begraven. Ik ervaar nu vrede en rust.” Het is iets waarvan elke moslim die christen is geworden getuigt, vertelt Johanna Marten.
Wat Mohammed gaat doen als hij toch het land uit moet, weet hij nog niet. ,,Misschien ga ik naar een ander land Arabisch land, ver van Irak vandaan.”
Hij vraagt zich af wie hem bescherming kan bieden in Nederland. ,,In mijn eigen land is geen vrijheid om Jezus te volgen. Maar nu ik in een Europees land ben, kan ik Jezus ook niet volgen zonder gevaar voor mijn leven.”
Gekooide vogel
Fatima kwam op verschillende wijzen in contact met het christelijk geloof. ,,Ik hoorde via een Arabische televisiezender getuigenissen van mensen die zich van de islam tot het christendom hadden bekeerd. Ook zag ik de film The Passion of the Christ. Ik vond het een mooie film, maar ik geloofde het verhaal niet, omdat de islam leert dat Jezus niet is gekruisigd.”
Toen ze een keer op Koninginnedag door de stad liep, kreeg ze een Bijbel en een cd van een vrijwilliger van stichting Gave. ,,Ik begon in de Bijbel te lezen en werd daardoor geraakt. Ik begreep er alleen niets van en vroeg me af wat nu de waarheid was, en wie ik moest aanroepen: Allah of God. Ik bad nog steeds op mijn eigen wijze, vijf keer per dag op mijn kleedje richting Mekka. Alleen bad ik nu: God, ik houd van u met mijn hele hart, maar ik begrijp niet wat de waarheid is. Laat mij zien wat de waarheid is.”
Door een vriendin werd Fatima uitgenodigd voor de jaarlijkse zomerconferentie van Gave, waar christenen en geïnteresseerde moslims elkaar ontmoeten. ,,Het bleek een plek te zijn waar mensen samen kwamen om te bidden, te zingen en naar preken te luisteren. Ik dacht: waar ben ik nu beland? Ik bad mee, maar dan met mijn islamitische gebeden. Op een gegeven moment kon ik echter niet verder. Iemand vertelde over het Bijbelse verhaal van Zacheüs, de tollenaar. De man die te veel belastinggeld van de mensen aftroggelde, maar bij wie Jezus toch kwam om maaltijd met hem te houden. God vergaf zijn zonden en had hem lief. Die boodschap raakte mij diep. Ik heb voor me laten bidden, en ik heb rust, vrede en blijdschap leren kennen. Ik mag nu ervaren dat Jezus mij heeft vrijgekocht door te sterven aan het kruis. Ik voel me als een gekooide vogel die is vrijgelaten.”
Congres
,,Heel veel gemeenten en kerkleden hebben geen idee wat er op dit moment onder moslims gebeurt”, constateert Johanna Marten van Gave. ,,Wij hopen dat in de kerken de ogen opengaan voor zending dichtbij. Voor de grote wonderen die God doet onder asielzoekers en voor de problemen waarmee ex-moslims te maken krijgen.”
Asielzoekers met moslim-achtergrond die christen zijn geworden in kerkelijke gemeenten hebben ondersteuning vanuit kerkelijke gemeenten hard nodig, vanwege de vervolging waarmee zij vaak te maken krijgen, zegt Marten. Daarvoor gaat hij aandacht vragen tijdens het mini-congres morgen in Veenwouden. Spreker is Sam Solomon uit Engeland, een moslimgeleerde die christen is geworden. Daarnaast doen verschillende tot het christendom bekeerde moslims hun verhaal.”
i Het mini-congres van Gave over de islam en het omgaan met moslims is morgen van 10.30 tot 15.00 uur in de Christelijke Gereformeerde Kerk van Veenwouden. Voor een lunch wordt gezorgd. Aanmelden kan via www.gave.nl
i De namen van de meeste geïnterviewden zijn voor hun veiligheid gefingeerd
Bron: http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=50473
Het klinkt als schets van de situatie in diverse moslimlanden: geheime doopdiensten voor moslims die christelijk zijn geworden; ex-moslims die het doelwit zijn van pesterijen of erger, van geweld van hun vroegere geloofsgenoten; christenen die met voortdurende vrees door het leven gaan, omdat ze als ‘afvallige’ vaak te maken krijgen met vervolging.
Helaas zijn deze zaken ook in Nederland aan de orde, aldus Johanna Marten, teamleider van het Arabisch team van stichting Gave. De interkerkelijke organisatie helpt kerken om het evangelie aan asielzoekers te brengen.
Inmiddels stuurt Marten, zelf van Iraakse afkomst, een team aan van tachtig vrijwilligers. Hij bespeurt een grote behoefte onder moslims naar het Evangelie. Elke dag wordt in Nederland door vrijwilligers uit dit team aan twee moslims voor het eerst Bijbelstudie gegeven. ,,Dat wil niet zeggen dat deze mensen ook allemaal christen worden, maar de Bijbelstudies gebeuren wel op hun eigen verzoek”, vertelt Marten.
Natuurlijk zullen er mensen zijn die een ,,dubbele agenda” hebben, erkent hij. Mensen die in een asielzoekerscentrum christen worden in de hoop meer kans te maken op een verblijfsvergunning. Maar voor het gros van de bekeerlingen is dat niet het motief, denkt hij. Want net als in de landen waar ze vandaan komen, is christen worden voor hen in Nederland geen gemakkelijke keuze. Het leven in het asielzoekerscentrum, of te midden van de familie die nog wel moslim is, wordt er vaak een stuk moeilijker door, hoort hij dagelijks. ,,Mensen krijgen haast altijd te maken met pesterijen, en soms ook met serieuze bedreigingen.”
Kwetsbaar
Het tekent de kwetsbaarheid van deze christenen. In dit artikel is het om veiligheidsredenen nodig om namen van geïnterviewden te fingeren en hun woonplaats weg te laten. En zelfs met deze anonimiteit zit er voor de betrokkenen een risico aan. Om aandacht te vragen voor het probleem van vervolging in Nederland willen zij toch hun verhaal doen in een hotel in Assen.
Een van hen is Mohammed. De veertiger van Iraakse afkomst vertelt dat hij in het azc problemen heeft sinds hij - nu ongeveer een jaar - christen is. ,,Veel moslims willen mij niet meer aanraken en mijden mij. Vroeger at ik met de hele groep, nu eet ik alleen. Er zijn moslims die met me willen vechten. Soms krijg ik klappen.”
Ook zijn laptop is laatst vernield. ,,In de Koran staat een passage die door veel moslims zo wordt uitgelegd dat wanneer je je religie verloochent, je gedood mag worden”, verklaart hij het motief van zijn belagers.
Net als Mohammed kennen ook Fatima en Samira, beide afkomstig uit Irak, angst vanwege hun geloof. Fatima werd een aantal jaren geleden in Nederland christelijk. Ze had toen al een verblijfsvergunning. Haar ex-man was woedend toen hij via-via van haar bekering hoorde, en hij stak een van de vrijwilligers die contact met haar had neer. Daarvoor zit hij al een aantal jaren vast, vertelt de jonge moeder. ,,Ik ben een keer bij hem geweest en hij heeft gezegd dat hij geen problemen meer zal maken als hij vrij is.” Of ze hem kan vertrouwen weet ze niet.
Als Mohammed wordt gevraagd of zijn geloof hem de dreiging en spanningen waard is, gaan zijn ogen glanzen. ‘Die met mij is, is krachtiger dan die tegen mij zijn’, citeert hij een Bijbeltekst. ,,Maar als mens houd ik wel angst.”
Behalve van moslims in zijn omgeving heeft hij gevaar te vrezen van zijn familie in Irak. Zij hebben hem vogelvrij verklaard en hebben hem onterfd toen ze hoorden dat hij christen is geworden. Hij heeft nog in het geheim contact met één zus in Irak. ,,Gelukkig weten ze mijn woonplaats in Nederland niet.”
Onzeker
Op de dag voor het interview kreeg Mohammed bericht dat hij Nederland binnen 28 dagen moest verlaten. Op de ochtend van het interview ontving hij echter een brief waarin hem wordt meegedeeld dat zijn zaak een second opinion krijgt bij een andere advocaat. Hij hoopt dat er ,,toch nog deuren opengaan”, en hij hier kan blijven. Van één ding is hij zeker: terug naar Irak kan hij niet, zeker niet nu hij christen is.
Hij was destijds ,,een goede, soennitische moslim”, vader van een aantal kinderen, en had een garage in Bagdad. Maar een terroristische groep van shi’itische moslims dreigde hem in 2008 te vermoorden als hij zijn garage niet aan hen gaf. Hij weigerde eerst, maar toen hij werd mishandeld, en later opnieuw werd bedreigd, is hij het land uit gevlucht.
Via Syrië kwam hij in Nederland terecht. Tijdens een van de Arabische zomerconferenties van Gave hoorde hij over Jezus. Een aantal maanden later is hij gedoopt in een geheime doopdienst in het noorden van het land. ,,De doop betekent voor mij nieuw leven. Alles wat oud is, is begraven. Ik ervaar nu vrede en rust.” Het is iets waarvan elke moslim die christen is geworden getuigt, vertelt Johanna Marten.
Wat Mohammed gaat doen als hij toch het land uit moet, weet hij nog niet. ,,Misschien ga ik naar een ander land Arabisch land, ver van Irak vandaan.”
Hij vraagt zich af wie hem bescherming kan bieden in Nederland. ,,In mijn eigen land is geen vrijheid om Jezus te volgen. Maar nu ik in een Europees land ben, kan ik Jezus ook niet volgen zonder gevaar voor mijn leven.”
Gekooide vogel
Fatima kwam op verschillende wijzen in contact met het christelijk geloof. ,,Ik hoorde via een Arabische televisiezender getuigenissen van mensen die zich van de islam tot het christendom hadden bekeerd. Ook zag ik de film The Passion of the Christ. Ik vond het een mooie film, maar ik geloofde het verhaal niet, omdat de islam leert dat Jezus niet is gekruisigd.”
Toen ze een keer op Koninginnedag door de stad liep, kreeg ze een Bijbel en een cd van een vrijwilliger van stichting Gave. ,,Ik begon in de Bijbel te lezen en werd daardoor geraakt. Ik begreep er alleen niets van en vroeg me af wat nu de waarheid was, en wie ik moest aanroepen: Allah of God. Ik bad nog steeds op mijn eigen wijze, vijf keer per dag op mijn kleedje richting Mekka. Alleen bad ik nu: God, ik houd van u met mijn hele hart, maar ik begrijp niet wat de waarheid is. Laat mij zien wat de waarheid is.”
Door een vriendin werd Fatima uitgenodigd voor de jaarlijkse zomerconferentie van Gave, waar christenen en geïnteresseerde moslims elkaar ontmoeten. ,,Het bleek een plek te zijn waar mensen samen kwamen om te bidden, te zingen en naar preken te luisteren. Ik dacht: waar ben ik nu beland? Ik bad mee, maar dan met mijn islamitische gebeden. Op een gegeven moment kon ik echter niet verder. Iemand vertelde over het Bijbelse verhaal van Zacheüs, de tollenaar. De man die te veel belastinggeld van de mensen aftroggelde, maar bij wie Jezus toch kwam om maaltijd met hem te houden. God vergaf zijn zonden en had hem lief. Die boodschap raakte mij diep. Ik heb voor me laten bidden, en ik heb rust, vrede en blijdschap leren kennen. Ik mag nu ervaren dat Jezus mij heeft vrijgekocht door te sterven aan het kruis. Ik voel me als een gekooide vogel die is vrijgelaten.”
Congres
,,Heel veel gemeenten en kerkleden hebben geen idee wat er op dit moment onder moslims gebeurt”, constateert Johanna Marten van Gave. ,,Wij hopen dat in de kerken de ogen opengaan voor zending dichtbij. Voor de grote wonderen die God doet onder asielzoekers en voor de problemen waarmee ex-moslims te maken krijgen.”
Asielzoekers met moslim-achtergrond die christen zijn geworden in kerkelijke gemeenten hebben ondersteuning vanuit kerkelijke gemeenten hard nodig, vanwege de vervolging waarmee zij vaak te maken krijgen, zegt Marten. Daarvoor gaat hij aandacht vragen tijdens het mini-congres morgen in Veenwouden. Spreker is Sam Solomon uit Engeland, een moslimgeleerde die christen is geworden. Daarnaast doen verschillende tot het christendom bekeerde moslims hun verhaal.”
i Het mini-congres van Gave over de islam en het omgaan met moslims is morgen van 10.30 tot 15.00 uur in de Christelijke Gereformeerde Kerk van Veenwouden. Voor een lunch wordt gezorgd. Aanmelden kan via www.gave.nl
i De namen van de meeste geïnterviewden zijn voor hun veiligheid gefingeerd
Bron: http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=50473
Reacties