Handtekeningen voor Mauro

De onzekerheid over het lot van de 16-jarige Mauro duurt nog voort. Mauro woont al sinds zijn 9e bij zijn pleegouders in het Limburgse Oostum, maar moet toch terug van de IND.

Na het zien van verschillende reportages in Hart van Nederland, trokken ook diverse politici zich het lot van Mauro aan. Ze stelden kamervragen en schreven Albayrak een persoonlijke brief. Dinsdag overhandigen de pleegouders samen met Mauro bijna 11.000 handtekeningen aan de Tweede Kamer. Hopelijk betekent deze petitie het laaste zetje om Mauro toch in Nederland te houden.

Bron: http://www.hartvannederland.nl/item/27826/Handtekeningen_voor_Mauro

Er zal vast wel een 'goede' reden voor zijn dat de IND deze jongen wil terugsturen. Bijvoorbeeld omdat hij toch familie in zijn eigen land heeft of omdat er opvang in een door de Nederlandse staat betaald kindertehuis is. Echter, voor zo'n jongen is het een ramp om weg te moeten bij de mensen waar hij bij is opgegroeid en uit een omgeving die voor hem gewoon is. Is dat niet ook de reden waarom Nederlanders adopteren: kinderen uit tehuizen halen en een thuis bieden? Hierbij moet wel worden vermeld dat een aantal jaren geleden veelvuldig misbruik werd gemaakt van de AMA regelingen: ouders die kinderen gewoon op een vliegtuig zetten of Zuid-Amerikaantjes die opeens zogenaamd uit Angola kwamen. Maar ik vind het wel erg verschillen of iemand op zijn 16de hier dan heen komt en zelf daar ook aan meegewerkt heeft of dat iemand als klein kind naar Nederland komt. Hopelijk kijkt de IND in dit geval nog eens extra. Kreeg niet pas een knul uit Wageningen niet een verblijfsvergunning omdat hij al zo lang in Nederland was?

Ah juist hier blijkt het al:

Al ruim 9000 mensen hebben hun handtekening gezet om Mauro in Nederland te houden. Mauro moet, als het aan de overheid ligt, terug naar zijn vaderland Angola. Hart van Nederland volgt de ontwikkelingen rond Mauro en zijn familie.

Toen Mauro 9 jaar was, is hij door zijn Angolese moeder op het vliegtuig richting Nederland gezet. Omdat Nederland volgens internationale regels geen kinderen terugstuurt, is hij toen bij een pleeggezin geplaatst. Daar woont hij nu al zeven jaar en hij is volledig ingeburgerd. Maar omdat hij geen permanente verblijfsvergunning krijgt - zijn biologische moeder is immers nog in leven en zou voor hem kunnen zorgen - moet hij terug. Onmenselijk, zo vindt ook de politiek . De familie probeert hem op alle mogelijke manieren hier te houden. Er is inmiddels een advocaat in de arm genomen die naar wegen zoekt om te voorkomen dat Mauro wordt uitgezet.

Bron: http://74.125.77.132/search?q=cache:F4xP9NUSpV4J:www.hartvannederland.nl/item/27001/Ruim_9000_handtekeningen_voor_Mauro+Handtekeningen+voor+Mauro&cd=2&hl=nl&ct=clnk