Interview met Mauro die aan de wieg stond van het Kinderpardon maar wiens eigen zaak anders in elkaar stak

Mauro heette toch anders? Dit is de man die bekend werd als "het jochie met de traan" en de discussie over gehechtte kinderen op gang bracht. Nou had Mauro jarenlang als alleenreizende minderjarige asielzoeker rechtmatig verblijf gehad maar zou hij weg hebben gemoeten omdat hij een volwassen man was geworden. Dat is een ander verhaal dan van de Armeense kinderen die hier met hun ouders als uitgeprocedeerden bleven en zo verblijfsjaren opbouwden.

Mauro kreeg ook geen pardon maar een verblijfsvergunning voor studie.

Lees hier het interview:https://fashionunited.nl/nieuws/mode/ondernemersverhaal-mauro-wilson-estevao-wil-met-kledingmerk-mausons-tonen-hoe-het-anders-kan/2022111655400

 

Marc Dullaert heeft een opvolger: hoogleraar Margrite Kalverboer.

 Haar optredens in de media gingen tot nu toe vooral over de rechten van minderjarige vreemdelingen. Ze kwam op voor gewortelde kinderen zonder verblijfsvergunning, zoals de Limburgse Mauro. Kalverboer vindt verblijfsrecht op zijn plaats als dat in het ontwikkelingsbelang van het kind is.

Maar Kalverboer oriënteerde zich breder dan dat, vertelt ze aan de telefoon. „Alleen het vreemdelingenrecht komt sneller in het nieuws”, zegt ze. Kalverboer promoveerde op onderzoek naar de Raad voor de Kinderbescherming, over ernstige opvoedingsproblematiek. Ze werkte ook als gedragswetenschapper in een jeugdgevangenis. „Ik streef naar gelijke behandeling van alle kinderen in Nederland. Ik maak geen onderscheid tussen rechtsgebieden, maar kijk naar kwetsbare kinderen in kwetsbare situaties.”

Carla van Os eindigde als nummer twee op de aanbevelingslijst van de Tweede Kamer, zij lobbyde jarenlang voor Defence for Children. Nu doet ze in Groningen promotieonderzoek, aan het instituut dat Kalverboer oprichtte: het Onderzoeks- en Expertisecentrum voor Kinderen en Vreemdelingenrecht. De twee wisten van elkaar dat ze gesolliciteerd hadden. Van Os zegt „heel blij te zijn voor alle kinderen in Nederland” dat Kalverboer Kinderombudsman wordt.


http://www.nrc.nl/next/2016/04/01/ik-kijk-naar-wat-kinderen-nodig-hebben-1607100





Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Voor de rechter: Het meisje die geen Kinderpardon kreeg omdat haar ouders dat aanvroegen in plaats van een terugkeerverzoek indienden.

De Casus:

Er was eens een meisje dat haar hele leven in Nederland woonde en die ook volgens de IND aan alle voorwaarden voor het Kinderpardon voldeed maar toch werd afgewezen omdat haar ouders daartoe een aanvraag hadden ingediend terwijl ze hadden moeten weten dat ze er niet aan voldeed(?) en niet tegelijkertijd op het moment dat die regeling inging nog even voor de aanvraag DTenV hadden gebeld over terugkeer. Dit terwijl een ouder ernstig ziek was en DTenV had aangegeven contact op te nemen.

Instantie:
EHRM

De Juridische Argumenten:

Omdat het Kinderpardon Nederlands beleid is en niets te maken heeft met het EVRM kunnen alleen argumenten slagen waar sprake is van een schending van een verdragsartikel.

In dit geval zijn de volgende argumenten naar voren gebracht:
Kan van mensen worden verwacht dat zij hun eigen belangen dusdanig schaden dat zij om uitzetting vragen terwijl die is opgeschort in de aanloop van een Pardonregeling? Kan zo'n feit als enige argument worden gebruikt bij de afweging in het kader van artikel 8 EVRM?

Immers uit vaste rechtspraak van het EHRM volgt dat bij de belangenafweging in het kader van het door artikel 8 van het EVRM beschermde recht op eerbiediging van het familie- en privéleven een “fair balance” moet worden gevonden tussen het belang van de vreemdeling enerzijds en het Nederlands algemeen belang dat is gediend bij het voeren van een restrictief toelatingsbeleid anderzijds. Daarbij moeten alle voor die belangenafweging van betekenis zijnde feiten en omstandigheden kenbaar worden betrokken. Hier gaat het om kinderen behorend tot een groep waarvan de meerderheid in het parlement van mening  was dat het uitzetten naar een land waar zij niet waren opgegroeid tot grote schrijnendheid zou leiden. Uit de toelichting in WBV 2013/1 (Kinderpardon) blijkt dat het niet de bedoeling was van het Kabinet om kinderen de dupe te laten worden van het niet meewerken aan vertrek door de ouders of het stapelen van procedures. In het geval van verzoekers hebben de ouders niet lopen stapelen of vertrek lopen frustreren. Zij waren al in contact met DTenV en hebben slechts nagelaten daar een aantal maanden achteraan te bellen. Blijkbaar wilde het parlement in dit soort gevallen de belangen van de staat ondergeschikt maken aan de belangen van de kinderen op een veilige plek. De IND voert dit echter anders uit.  Verzoeksters menen dat hier artikel 8 foutief wordt toegepast door Nederland. ZIj verwijzen in deze naar de uitspraken van uw Hof inzake Nunez tegen Noorwegen (o.a. r.o. 84 en mede de concurring opinion van rechter Jebens waarin hij aangeeft dat het IVRK steeds belangrijker wordt bij de uitleg van het EVRM). En naar de uitspraak in inzake Butt r.o. 86 .
Bij meerdere gezinnen leidde de berichten uit het Parlement en de opschorting van de uitzetting van kinderen die mogelijk onder de Pardonregeling zouden komen te vallen tot gerechtvaardigd vertrouwen.  Zie bijvoorbeeld het jaarverslag van de Commissie Commissie Integraal Toezicht Terugkeer over 2013:
Daarbij komt nog dat de ouders waren te verstaan gegeven door DTenV dat er een afspraak met ze zou worden gemaakt  en die volgde nooit .  Uit vaste jurisprudentie van uw Hof blijkt dat in het geval van kwestbare groepen zoals kinderen en mensen met een geestesziekte van de overheid meer actief handelen kan worden verwacht. Als ondanks de opschorting van uitzettingen DTenV van mening was dat verzoeksters ouders -juridische leken - toch weer tot handelen zouden moeten overgaan had DTenV daartoe initiatief moeten nemen.

Door mensen tegen te werpen dat zij zich niet opgaven voor uitzetting terwijl er een Pardonregeling aan zat te komen en het zelfs niet voor juristen duidelijk was waar precies de scheidslijnen zouden komen wordt in feite dit gezien  hun recht op een  daadwerkelijk rechtsmiddel als bedoelt in artikel 13 van het EVRM ontnomen.

De rechtbank heeft ten onrechte alle informatie terzijde gelegd waaruit bleek dat het gezin volgens DTenV wel altijd had meegewerkt aan vertrek. Hierdoor is tevens sprake van een schending van artikel 13 EVRM.

Er speelt ook nog een gevaar voor een schending van artikel 3 EVRM maar die gegevens zijn te prive om hier neer te zetten.

Wilt u overleg met de behandelende advocaat neem dan even contact met mij op. Misschien een idee voor Rob van Lint (IND) en Klaas Dijkhoff (staatssecretaris) of mensen die in de Tweede Kamer zitten. Want dit is echt wat je noemt een schrijnend geval en Mauro kreeg voor minder een verblijfsvergunning.



Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Is uitzetting nieuwe 'Mauro's' gevolg van falend asielbeleid? (of falende ouders?)

 door Servaas van der Laan 31 aug 2015

 

De jonge, en volledig ingeburgerde Márcia (18) en Gláucio (13) Ventura Tiago worden volgende week uitgezet naar Angola. Zijn ze de dupe van een falend asielsysteem of het slachtoffer geworden van vertrekweigering van hun ouders?

Na de kinderen van de Turkse kleermaker Zekeriya Gümüs in 1997, de Kosovaarse Taida Pasic in 2006 en Mauro Manuel in 2011 zijn er weer uitgezette asielkinderen in het nieuws die op medeleven mogen rekenen.
Zonder uitzondering spreken ze keurig Nederlands en zien ze hier een gelukkige toekomst voor zichzelf. Er is alleen één probleem: hun ouders zijn jaren geleden door de Nederlandse immigratiedienst IND uitgewezen, maar weigerden te vertrekken. Intussen zijn de kinderen zo ingeburgerd dat uitzetting als 'inhumaan' wordt bestempeld.

Nieuwe Mauro's

Ook Márcia (18) en Gláucio (13) Ventura Tiago wonen al geruime tijd in Nederland. Márcia zou deze week beginnen aan haar studie rechten aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, Tiago zit in 2-havo en is nog nooit in Angola geweest.
Toch zullen deze goed geïntegreerde kinderen volgende week op het vliegtuig naar Angola worden gezet. Is er sprake van een falend asielsysteem waar deze kinderen nu de dupe van dreigen te worden? Zoals vaak is de werkelijkheid gecompliceerder.

Lees hier verder in Elsevier: http://www.elsevier.nl/Nederland/achtergrond/2015/8/Is-uitzetting-nieuwe-Mauros-gevolg-van-falend-asielbeleid-2678218W/







Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Kwestie Eindhovense asielzoeker Mauro bezorgde oud-minister Leers slapeloze nachten

Mauro met traan op de wang (Foto: ANP)

EINDHOVEN - Oud-minister Gerd Leers heeft slapeloze nachten gehad toen hij in 2011 onder vuur lag wegens het uitzetten van de Eindhovense asielzoeker Mauro Manuel. Dat zegt Leers in een interview met De Volkskrant.

Lees hier verder bij Omroep Brabant: http://www.omroepbrabant.nl/?news/2064391053/Kwestie+Eindhovense+asielzoeker+Mauro+bezorgde+oud-minister+Leers+slapeloze+nachten.aspx


In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

De Mauro-affaire van Samsom

De strafbaarstelling van illegaliteit dreigt voor de PvdA hetzelfde te gaan betekenen als de Mauro-affaire eerder voor het CDA.

Door Max van Weezel

‘Ik had het mijn opvolgers zo gegund dat de Wiardi Beckman Stichting nu eens al het creatieve talent in onze partij zou weten te bundelen om onze ministers en Kamerleden (..) te steunen en de eigen achterban de hand te reiken bij het begrijpen van de dilemma’s waar we vandaag de dag in de praktische politiek voor staan,’ verzuchtte oud-PvdA-leider Wouter Bos in het blad Socialisme & Democratie.

Lees verder in VN hier: https://www.vn.nl/Archief/Politiek/Artikel-Politiek/De-Mauroaffaire-van-Samsom.htm

 --------------------------
Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Tweet

In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Kijk alsnog de documentaire "De tranen van Mauro"

Woensdag 10 oktober 2012 door Roel Schilderman

De jonge asielzoeker Mauro Manuel was het gesprek van de dag toen minister Leers van Asiel en Immigratie de jongen wilde uitzetten. Argos: Medialogica kijkt terug op de zaak. 

Heel Nederland sprak er schande van. Zelfs een meerderheid in de Tweede Kamer was tegen de uitzetting van de uitgeproduceerde asielzoeker. Toch hield minister Leers voet bij stuk. De achttienjarige jongen moest en zou uitgezet worden. Het onderzoeksprogramma Medialogica duikt in de mediarel die ontstond.

Afgewezen
Je hoefde de televisie maar aan te zetten. Bijna elk actualiteitenprogramma besteedde aandacht aan de zaak van de achttienjarige Mauro. De jonge asielzoeker uit Angola werd op tienjarige leeftijd door zijn moeder op het vliegtuig gezet. Hij kwam in 2003 in Nederland en vroeg asiel aan, maar de aanvraag werd afgewezen. Toch kon Mauro tot zijn achttiende in Nederland blijven.

Rel rond uitzetting
Zijn achttiende verjaardag betekende de meerderjarigheid van Mauro. Het moment volgens minister Leers van Asiel en Immigratie om de ondertussen volledig ingeburgerde asielzoeker uit te zetten. De media sprong bovenop het besluit en er ontstond een speelbal van krachten. Leers kreeg kritiek vanuit zijn partij en ook Mauro werd geraakt door de plotselinge hoeveelheid aandacht. In Medialogica zie je een reconstructie van de gesprekken die werden gevoerd en hoe de media hebben bijgedragen aan de rel rond Mauro.

Argos: Medialogica, woensdag 10 oktober om 22.55 uur op Nederland 2

Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten. Tweet

Verkiezingen - Interview Kinderasielwet Interview met Ahkrat Khaled over de Kinderasielwet Ik wil de plek van Gerd Leers innemen'

Verkiezingen - Interview Kinderasielwet

'Ik wil de plek van Gerd Leers innemen'

Na de zomer stemt de Tweede Kamer over de Kinderasielwet. Ahkrat Khaled droomt van een carrière in de Nederlandse politiek maar heeft nachtmerries over de terugkeer naar Irak.

Mijn lievelingsasielzoekerscentrum
Zes jaar geleden vluchtte Ahkrat Khaled (13) samen met haar ouders, broer en twee zusjes uit de oorlog in Irak. Het eerste jaar in Nederland woonde ze in vijf asielzoekerscentra.  “Gelukkig kwamen we daarna al snel in AZC Dronten terecht. Dat is tot nu toe echt mijn lievelingsasielzoekerscentrum. We hadden drie kamers en een tuintje waar mijn vader bloemen plantte. Maar toen werden we hier naar toe geplaatst.”

Uitzichtloze impasse
‘Hier’ is gezinslocatie Katwijk. Een plek waar uitgeprocedeerde gezinnen wonen die niet op korte termijn uitgezet kunnen worden. Tot voor kort werden gezinnen op straat gezet. Op grond van uitspraken van het Europees Comité voor Sociale Rechten en het Gerechtshof Den Haag mogen kinderen niet op straat terechtkomen. Sindsdien verblijven ze in sobere opvangcentra en zitten ze vaak vast in een uitzichtloze impasse.

Verkiezingen 2012 Met de verkiezingen in zicht klimt VluchtelingenWerk op de barricades met een reeks verbeterpunten voor het nieuwe kabinet. De Kinderasielwet is een van de punten die bovenaan de lijst prijkt. Waarom, dat vertellen de mensen om wie het gaat u liever zelf. Lees het standpunt over de Kinderasielwet Ga naar overzichtpagina Verkiezingen

De wet van Mauro
Kinderen als Ahkrat kwamen de afgelopen jaren in het nieuws in de personen van Sahar en Mauro. Die aandacht resulteerde in de ‘Kinderasielwet’, een initiatief waar na de zomer over wordt gestemd. De wet stelt dat kinderen die langer dan acht jaar in Nederland wonen, te diep geworteld zijn om nog terug te keren naar hun land van herkomst. VluchtelingenWerk ziet de leeftijdsgrens liever op vijf jaar.

Dertienjarige schouders
Ondertussen probeert Ahkrat zich te wapenen tegen al te veel hoop. “Ik ben hier nu zes jaar en heb al meerdere acties voorbij zien komen. Die halen dan twee dagen het nieuws en verdwijnen dan weer. Natuurlijk hoop ik dat er iets verandert. Ik heb nachtmerries over onze terugkeer naar Irak, maar als het moment daar is dat we weg moeten, moet ik daar ook klaar voor staan.” Ondertussen droomt ze verder van een carrière in de politiek. “Ik wil de plaats van Gerd Leers innemen. Hij doet het zo slecht. Ik kan er goed over praten, want ik weet tenminste hoe het is voor mensen zoals ik.”

Bron: http://www.vluchtelingenwerk.nl/verkiezingen/verkiezingen-interview-kinderasielwet.php


Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Tweet

Ook België kent zijn Mauro's maar deze is een Afghaan.

Facebook-actie laatste hoop voor Parweiz Sangari

Tom Windey − 08/07/12, 09u06

De vooruitzichten voor de 20-jarige asielzoeker Parweiz Sangari en zijn pleegmoeder Ruth Vanhoutte zijn bepaald somber. Volgens plan wordt de jongeman morgen op een vliegtuig naar Afghanistan gezet, al biedt een Facebookactie nog een laatste sprankeltje hoop.

Nadat de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen in beroep besliste dat Parweiz Sangari ons land moet verlaten, en de jonge Afghaan geen gehoor vond bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, wacht hij in het gesloten asielcentrum van Merksplas op zijn gedwongen terugkeer naar Afghanistan.

"Moordenaars vrezen bloedwraak"
Sangari zegt voor zijn leven te vrezen als hij naar dat land moet terugkeren. Voor de jongen in 2008 in België aankwam, werd zijn vader in Afghanistan vermoord, het huis van de familie werd in brand gestoken en Sangari zelf raakte daarbij gewond.

Momenteel weet hij niet waarheen in Kaboel en heeft hij nauwelijks weet van familieleden daar. Een oom zou hem bij aankomst moeten opwachten, maar die liet niets meer van zich horen. Bovendien zegt Sangari dat de moordenaars van zijn vader - die verwachten dat hij op bloedwraak uit zal zijn - hem naar het leven zullen staan.

Een opmerkelijk initiatief om de uitwijzing van de jonge Afgaan alsnog in ons land te houden, is de Facebookpagina People4Parwais. Via dit sociale-media-initiatief hoopt men genoeg mensen in beweging te krijgen om op het beleid te wegen en de uitwijzing in laatste instantie alsong te verhinderen.
Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/1466651/2012/07/08/Facebook-actie-laatste-hoop-voor-Parweiz-Sangari.dhtml


Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Prijs voor ‘Jonge Asielzoekers’

De pleegouders van Mauro hebben de Issue Award 2012 gekregen voor de wijze waarop zij het issue ‘Jonge Asielzoekers’ in 2011 op de kaart hebben gezet en gehouden. Mede door hun inzet heeft het issue grote maatschappelijke en politieke discussies teweeg gebracht.

De jury ziet de pleegouders van Mauro als representanten van alle personen die zich hebben ingezet voor ‘Jonge Asielzoekers’. Zij hebben niet alleen de problematiek van hun eigen kind op de politieke en maatschappelijke agenda gezet, maar dit steeds gedaan in het bredere kader van de problematiek van alle jonge asielzoekers.
Communicatieadviesbureau De Issuemakers wil met de uitreiking van de Issue Award het agenderen van maatschappelijk relevante onderwerpen belonen en stimuleren. De Issue Award wordt dit jaar voor de derde keer uitgereikt. In 2011 ging de Issue Award naar Youp van ‘t Hek voor zijn strijd in verbeteren klantvriendelijkheid helpdesks en in 2010 naar Oxfam Novib voor hun campagne ‘De Groene Sint’. De prijs bestaat naast de eer en publiciteit uit een oorkonde en een award.

Persoonlijke drive

Naast de ‘Jonge Asielzoekers’, waren ‘Movember’ (KWF Kankerbestrijding) en ‘Geef kinderen hun spel terug’ (SIRE) genomineerd. De jury was het er over eens dat het issue “Jonge Asielzoekers” in 2011 ver boven de andere issues uitstak. Het issue bleef het hele jaar terugkeren op de politieke en maatschappelijke agenda. Hoewel de zaken rond de jonge asielzoekers vaak al jaren speelden kreeg dit issue in 2011 meer aandacht dan voorgaande jaren, vooral door de zaak rondom Mauro. De jury lette bij haar beoordeling vooral op originaliteit, maatschappelijke impact, relevantie, ondervonden weerstand en persoonlijke drive.

De jury voor de Issue Award bestond dit jaar uit juryvoorzitter Frits Wester (parlementair journalist) Bernd Damme (student en ondernemer), Henk Kraima (oud-directeur Stichting CPNB), Marjan Olfers (Advocaat VMW Taxand, universitair docent Vrije Universiteit, lid RvC Ajax) en Jan Schinkelshoek (ex-politicus en voorzitter van CMC).

Bron: http://www.wereldjournalisten.nl/artikel/2012/01/25/issue_award_voor_jonge_asielzoekers/



Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

MK uitspraak in de zaak van Mauro gepubliceerd 1 jaar na datum terwijl de Afdeling deze al heeft vernietigd.

LJN: BU3196, Rechtbank 's-Gravenhage , AWB 10/3789 (beroep), AWB 09/42885 (voorlopige voorziening)

Datum uitspraak: 04-10-2010
Datum publicatie: 02-11-2011
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Voorlopige voorziening+bodemzaak
Inhoudsindicatie: Eiser, van Angolese nationaliteit, is op tienjarige leeftijd naar Nederland gekomen. Eiser is aanvankelijk onder voogdij geplaatst van het Nidos. Sinds eiser in augustus 2003 in het gezin van de pleegouders is geplaatst, heeft hij onafgebroken deel uitgemaakt van het gezin. In juni 2008 hebben de pleegouders de voogdij over eiser gekregen. De biologische moeder van eiser woont in Angola. Vastgesteld wordt dat sprake is van gezinsleven tussen eiser en zijn pleegouders, maar niet van inmenging in dat gezinsleven omdat aan eiser nimmer verblijf is toegestaan op grond van een verblijfsvergunning. Naar het oordeel van de rechtbank rust niettemin op verweerder een zogeheten ‘positieve verplichting’ om aan eiser (desondanks) verblijf toe te staan, omdat de in dit kader te maken belangenafweging in het voordeel van eiser uitvalt. Daartoe acht de rechtbank in de eerste plaats van belang dat, uit hetgeen door terzake deskundigen is vermeld in (orthopedagogische) rapporten over eiser, een brief van het Nidos, een brief van de pleegouders en de verklaringen ter zitting, voldoende is komen vast te staan dat de band tussen eiser en zijn biologische moeder feitelijk en emotioneel is gemarginaliseerd. Daarbij heeft het tijdsverloop in belangrijke mate bijgedragen aan de verdere marginalisering van eisers band met zijn biologische moeder, en aan het ingeburgerd raken van eiser in de Nederlandse samenleving in het algemeen, en in het gezin van de pleegouders in het bijzonder. Voor de rechtbank is (dan) ook het langdurig verblijf van eiser in Nederland een factor van groot belang. Uit jurisprudentie van het EHRM wordt duidelijk dat in het geval van vreemdelingen die als kind naar een land zijn gekomen en die daar een tijd hebben gewoond, het tijdsverloop meegewogen dient te worden. In het geval van eiser is aan dit tijdsverloop des te meer gewicht te hechten, gelet op hetgeen in de rapporten en de brief van het Nidos is vermeld over eisers hechting in het pleeggezin en de schade die terugkeer naar Angola in dit stadium van zijn ontwikkeling voor hem met zich zou brengen. De omstandigheid dat zowel eiser als zijn pleegouders hebben geweten en zelfs hebben gewild dat eisers verblijf in Nederland tijdelijk was, zoals verweerder stelt, legt onvoldoende gewicht in de schaal. Aan eiser kan als minderjarige niet worden verweten dat hij niet eerder en zelfstandig is teruggekeerd naar Angola. Verder hebben het Nidos noch de Dienst Terugkeer en Vertrek actief en intensief ingezet op het vertrek van eiser naar Angola. Hierbij is van belang dat zowel in een van de rapporten als in de brief van de pleegouders gemotiveerd is gesteld dat en waarom de situatie van eiser anders is dan die van het gemiddelde pleegkind of de gemiddelde alleenstaande minderjarige vreemdeling. Verweerder heeft een en ander niet inhoudelijk weersproken. De rechtbank is van oordeel dat terugzending van eiser naar Angola thans een ongeoorloofde inbreuk op het door artikel 8 van het EVRM beschermde gezinsleven zou betekenen. Om een schending van artikel 8 van het EVRM te voorkomen, is nog slechts één uitkomst denkbaar en die luidt dat aan eiser een verblijfstitel moet worden verleend voor het uitoefenen van gezinsleven met zijn pleegouders.

Bron: rechtspaak.nl

Lees vooral de HELE uitspraak. Met name de behandeling van de jurisprudentie is zeer uitvoerig. Maar als ik alles Blog loopt Feedburner vast.

Deze uitspraak is in Hoger Beroep vernietigd omdat de Raad van State vond dat de rechtbank op de stoel van de IND was gaan zitten.





Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Angolese Nelsa hoopt tegen beter weten in

EINDHOVEN - Het verhaal van de Angolese Nelsa (20) en haar broertje verschilt nauwelijks van dat van Mauro Manuel, die jonge wanhopige asielzoekers een gezicht gaf. Ze was tien toen ze met haar twee jaar jongere broertje en haar tante naar Nederland kwam.

"Mijn tante wilde weg uit Angola. Waarom? Ik weet het niet. Ze ging er na twee jaar - toen haar asielprocedure op niets dreigde uit te lopen - vandoor en liet mij en mijn broertje achter."

Ze groeide op in een kleine wooneenheid in Deurne. Eén keer heeft ze via het Rode Kruis een zogenaamde tracing laten doen om haar biologische ouders op te sporen. Zonder succes.

Tien jaar later is Nelsa twintig, heeft ze het VMBO en een middelbare beroepsopleiding bedrijfsadministratie afgerond en wil ze niets liever dan in Nederland blijven. Haar broertje is net achttien, hij woont bij een pleeggezin in Zoetermeer. Ze hebben niets met Angola. Praten de taal niet; kennen niemand, weten zelfs niet waar hun familie zich bevindt. "Mijn leven speelt zich af in Eindhoven", zegt ze. Maar de IND heeft haar aanvraag voor een verblijfsvergunning afgewezen. Niet schrijnend genoeg, was het verdict.

Bron: http://www.ed.nl/regio/deurne-asten-someren/9802672/Angolese-Nelsa-hoopt-tegen-beter-weten-in.ece




Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Asielzoeker Mauro heeft ook broertje en zusje in Angola

De Tweede Kamer heeft besloten dat de achttienjarige Angolees Mauro Manuel geen Nederlandse verblijfsvergunning krijgt. Tenzij hij een studievisum krijgt, moet hij terug naar zijn moeder in Angola. Nu blijkt dat Mauro niet alleen een moeder in Angola heeft, maar ook een broertje en een zusje.

Mauro krijgt geen Nederlandse verblijfsvergunning
Het is slecht dat individuele gevallen voorwerp worden van politieke krachtmetingen. Maar als de kwestie-Mauro leidt tot humaner asielbeleid met minder jonge asielzoekers, dan heeft het CDA een uitweg waarmee ook VVD en PVV kunnen instemmen

Lees het Elsevier-commentaar van Eric Vrijsen: Kabinet struikelt pas over Mauro als Wilders dat wil

In een interview met dagblad De Limburger uit 2009 vertelt Mauro samen met zijn pleegmoeder over zijn vertrek uit Angola.

Hij kon nog net afscheid nemen van zijn broertje en zusje, maar zijn vrienden wisten van niets, meldt de krant. 'Het moest geheim blijven,' zegt pleegmoeder Anita Marijanovic.

Liegen
Toen de jonge Angolees in Nederland aankwam, verbleef hij enige tijd bij zijn halfzus in Rotterdam. Zij adviseerde hem om asiel aan te vragen in Nederland. Mauro mocht de aanvraag afwachten bij zijn pleegouders in het Limburgse dorpje Oostrum, die wisten dat het verblijf van korte duur zou zijn.

Tegen de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) heeft Mauro gezegd dat hij een moeder heeft in Angola. 'Hij had beter kunnen liegen, maar ja, een manneke van negen,' aldus de pleegmoeder.

Voor Mauro naar de middelbare school ging, heeft de voogdijstichting voor minderjarige asielzoekers Nidos voorgesteld Mauro terug te laten keren naar zijn vaderland. 'Mauro vond het best en ook wij hadden er vrede mee; hij was ten slotte nog niet zo lang bij ons,' zegt Marijanovic.

Contact
Omdat de procedure erg lang duurde, oordeelde Nidos later dat het beter was om Mauro eerst zijn opleiding in Nederland te laten afronden. Op 4 juni 2007 werd echter bekend dat de asielaanvraag van de jongen was afgewezen en dat hij terug moest naar Angola.

Ook toenmalig minister Ernst Hirsch Ballin (CDA, Justitie) en staatssecretaris Nebahat Albayrak (PvdA) oordeelden dat de beslissing van IND zorgvuldig is genomen en wezen daarbij op het contact dat Mauro met zijn moeder heeft.

Intussen heeft een Kamermeerderheid bepaald dat Mauro geen verblijfsvergunning krijgt. Regeringspartij CDA vindt wel dat Mauro de mogelijkheid moet krijgen om een aanvraag in te dienen voor een studievisum en de uitkomst hiervan in Nederland af te wachten. Andere buitenlandse jongeren moeten de uitslag afwachten in het land van herkomst.

Bron: http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Nederland/321046/Asielzoeker-Mauro-heeft-ook-broertje-en-zusje-in-Angola.htm


Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

'Als Leers zijn hart wil laten spreken, dan kan dat prima'

Als Minister Leers zijn hart wil laten spreken, en Mauro in Nederland wil laten blijven, dan kan dat prima. Zelfs met juridisch goede en houdbare argumenten. Dat betogen twaalf vooraanstaande rechtshoogleraren.

Lees hier verder:: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3000746/2011/10/29/Als-Leers-zijn-hart-wil-laten-spreken-dan-kan-dat-prima.dhtml


Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Vijf prangende vragen over de kwestie-Mauro

De Tweede Kamer heeft donderdag urenlang gedebatteerd over de achttienjarige asielzoeker Mauro Manuel. De vraag is of de jongen terug moet naar Angola of een verblijfsvergunning krijgt in Nederland.

Volgende week wordt er gestemd over het lot van Mauro Manuel

'Natuurlijk moet het vreemdelingen- beleid op een strenge maar rechtvaardige wijze worden toegepast. Maar dit vreemdelingenstelsel werkt niet meer. Omdat de uitzonderingen interessanter zijn dan de regel.'

Lees de weblog van Afshin Ellian: Mauro en Gümüş: dubbele moraal PvdA

Nu de kwestie-Mauro kan doorzieken op het CDA-congres hebben Kamerleden Koppejan en Ferrier hun partij naar de vernieling geholpen

Lees het Elsevier-commentaar van Eric Vrijsen: CDA naar vernieling door Ferrier en Koppejan

De uitzetting van Mauro heeft geleid totonenigheid binnen het CDA. Elsevier.nl beantwoordt cruciale vragen over de zaak.

1) Mag de Tweede Kamer zich bemoeien met het beleid van een minister?De Tweede Kamer in Nederland heeft als verantwoordelijkheid de regering te controleren en maakt samen met de regering wetten. De Kamer mag dan ook kritiek uiten op het beleid van een minister. Als een minister zijn beleid zoals afgesproken uitvoert, is het niet de bedoeling dat de Kamer zich hiermee bezighoudt.

2) Heeft de Kamer wat te zeggen over de discretionaire bevoegdheid van een minister?Kamerleden van de oppositie willen dat minister Gerd Leers (CDA, Immigratie en Asiel) zijn discretionaire bevoegdheid gebruikt om Mauro in Nederland te houden. De minister mag dan zelf beslissen of een asielaanvraag wordt goedgekeurd. De Kamer wordt daarin niet gekend.

Dat wordt gesproken van een 'discretionaire' bevoegdheid, geeft al aan dat een minister er terughoudend mee moet zijn. In het geval van Mauro heeft Leers aangegeven dat hij de zaak niet dermate schrijnend vindt om gebruik te maken van zijn speciale bevoegdheid.

3) Hoe belangrijk is de opstelling van CDA'ers Koppejan en Ferrier?Dinsdag heeft in de Tweede Kamer een hoofdelijke stemming plaats over de zaak-Mauro. Kamerleden van VVD en PVV zullen stemmen voor uitzetting. Die partijen hebben samen 55 zetels in de Kamer.

Het CDA heeft er 21. Zonder de steun van Ad Koppejan en Kathleen Ferrier steunen 74 Kamerleden minister Leers in de kwestie. Met de 2 zetels van de SGP - ook voorstander van uitzetting van Mauro - is er ook zonder Koppejan en Ferrier een Kamermeerderheid die achter Leers staat.

4) Hoe is eerder geoordeeld over de zaak-Mauro?Er is al eerder goed gekeken naar de zaak-Mauro. Toenmalig PvdA-staatssecretarisNebahat Albayrak (Asiel) oordeelde al in 2009 dat de Angolese asielzoeker terug moest naar zijn geboorteland. Albayrak deed dus ook geen beroep op haar discretionaire bevoegdheid, omdat Mauro al sinds 2007 weet dat hij niet in Nederland mag blijven.

Ook toenmalig minister van Justitie Ernst Hirsch Ballin (CDA) heeft aan Mauro's pleegouders geschreven dat de jongen terug moet naar Angola. Hirsch Ballin en Albayrak oordeelden dat hij in Angola een studievisum kan aanvragen, maar schrijven dat dit 'waarschijnlijk niet tot de door Mauro gewenste uitkomst zal leiden'.

Eerder heeft PvdA'er Job Cohen als staatssecretaris voor Vreemdelingzaken zijn discretionaire bevoegdheid ook niet gebruikt om de Turkse kleermaker Zekeriya Gümüş in Nederland te houden. Cohen oordeelde: 'Wij kunnen geen vreemdelingenbeleid hebben zonder actief uitzettingsbeleid.'

5) Kan Mauro terug naar Angola?De moeder van Mauro verblijft nog steeds in Angola en de jongeman heeft nog contact met haar. Het ministerie voor Immigratie en Asiel oordeelde eerder dat in Angola een opvanghuis is waar alleenstaande minderjarigen adequaat kunnen worden opgevangen. Inmiddels is Mauro niet meer minderjarig. Volgens het reisadvies van het ministerie van Buitenlandse Zaken is Angola veilig, maar moeten reizigers waakzaam zijn.   

Bron: http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Politiek/320708/Vijf-prangende-vragen-over-de-kwestieMauro.htm?utm_source=Nieuwsbrief_dag&utm_medium=email&utm_campaign=Nieuwsbrief

Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Mauro's probleem zelfs zichtbaar op dit weblog

Wanneer ik naar de pagina's kijk die op dit weblog zijn bezocht gaat het vooral om pleegkinderen, discretionaire bevoegdheid en Mauro. Het lijkt er op dat journalistiek Nederland en de politiek hard aan het werk is.

Het gaat hier echter puur om de zieligheidsgraad en niet zoals bijvoorbeeld Sahar dat er sprake zou kunnen zijn van gevaar lopen. En er zijn zo veel zielige mensen.



Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Leers liet 41 asielzoekers wél blijven (gebruik discretionaire bevoegdheid door verschillende ministers)

In Den Haag wordt vandaag (achter gesloten deuren) gesproken over de 18-jarige asielzoeker Mauro, die van minister Leers terug moet naar Angola. Volgens de minister zijn er in Nederland veel jonge asielzoekers die slechtere vooruitzichten hebben dan hij, en maakt hij daarom geen uitzondering. Voor wie doet Leers dat wel? In het eerste jaar van zijn ministerschap heeft hij voor 41 mensen een uitzondering gemaakt, zo blijkt uit documenten die NOS op 3 op basis van een wob-verzoek heeft gekregen.

Leers heeft uitzonderingen gemaakt voor 41 personen. Dat kan zijn vanwege (ernstig) zieke kinderen, de toestand in het thuisland of omdat mensen al (zeer) langdurig in Nederland zijn. Niet in alle gevallen is in de documenten terug te vinden waarom de asielzoekers precies een vergunning krijgen, vanwege privacyredenen wordt niet alle informatie door het ministerie verschaft. Wel staan er twee zogenoemde 1F'ers in, dat zijn mensen die verdacht worden van oorlogsmisdaden in hun thuisland. Deze twee mannen uit Afghanistan mogen hier blijven vanwege zieke kinderen.

Rechtvaardig
Leers zegt in een reactie dat hij een "streng maar rechtvaardig" beleid voert en zijn discretionaire bevoegdheid consequent wil gebruiken. De minister zegt "liever een oplossing voor een groep te zoeken dan voor individuele gevallen". Als er toestemming wordt gegeven aan asielzoekers om te mogen blijven, moet er "een samenstel van individuele schrijnende omstandigheden zijn die de zaak uniek maken", aldus de reactie.

De documenten die de NOS heeft gekregen gaan over de periode oktober 2010 tot eind augustus 2011 en beslaan dus bijna zijn hele eerste jaar als minister. Leers lijkt minder gebruik te maken van zijn mogelijkheid om een uitzondering te maken dan eerdere ministers. Maar een vergelijking is eigenlijk niet goed te maken, omdat elke regeerperiode eigen omstandigheden kent. Onder Albayrak werd bijvoorbeeld een generaal pardon uitgevoerd, waardoor veel langlopende oude asielzaken in één klap werden 'opgelost'. Dat zorgde weer voor meer lucht bij haar opvolger.

Discretionaire bevoegdheid
De 'discretionaire bevoegdheid' is de bevoegdheid van de minister om asielzoekers alsnog een verblijfsvergunningen te geven, als ze niet aan de normale gronden voor asiel voldoen. Het gaat bijna altijd om schrijnende gevallen.

Gebruik discretionaire bevoegdheid door eerdere kabinetten:
20 februari 2010 - 14 oktober 2010 Demissionair kabinet Balkenende 4 (met Hirsch Balin) 40

22 februari 2007 - 20 februari 2010 Het kabinet Balkenende 4 (met Albayrak) heeft 550 mensen op basis van deze bevoegdheid een verblijfsvergunning gegeven. Daarnaast gaf zij ruim 27.000 uitgeprocedeerde asielzoekers een generaal pardon.

27 mei 2003 - 30 juni 2006 (2), 7 juli 2006 - 22 februari 2007 (3) Kabinet Balkenende 2 en 3 (met Verdonk) heeft ongeveer 1000 mensen op basis van deze bevoegdheid een verblijfsvergunning gegeven (vanaf 1 januari 2004). Over de hele periode zou dat 1.150 maar dat getal kan niet worden bevestigd door het ministerie.

Bron: http://nos.nl/op3/artikel/276340-leers-liet-41-asielzoekers-wel-blijven.html


Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

PVV: Mauro loog en bedroog, dus terug naar Angola

De achttienjarige asielzoeker Mauro Manuel moet worden teruggestuurd naar Angola. Acties van actiegroepen en politieke partijen om hem in Nederland te houden, berusten op misleiding.

Fritsma hekelt de pro-Mauro-verslaggeving van de media

Dat schrijft PVV-Kamerlid Sietse Fritsmawoensdag in een opinieartikel in Trouw.


Verwesterd
Mauro kwam in 2003 naar Nederland, maar heeft nooit voldaan aan de eisen voor een verblijfsvergunning, omdat hij ook in Angola had kunnen worden opgevangen. 


Verschillende politieke partijen willen dat hijalsnog een verblijfsvergunning krijgt, omdat hij 'verwesterd' zou zijn.


Valse verklaringen
PVV'er Fritsma is het daar niet mee eens. 'De situatie waarin Mauro zich nu bevindt, is een rechtstreeks gevolg van zijn eigen handelen (en/of dat van zijn pleegouders), een handelen dat niet echt in de haak was,' schrijft Fritsma.


Hij wijst niet alleen op de 'valse verklaringen' die Mauro aflegde tijdens zijn toelatingsprocedure, maar ook op de Raad van State, die de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) – die Mauro wil uitzetten – in het gelijk heeft gesteld. 


Volgens Fritsma zal Mauro's gedrag 'bij bewezen succes door anderen [worden] gekopieerd'. 'Als gevolg van deze zaak zullen meer (pleeg)ouders ervoor kiezen omuitgeprocedeerde kinderen in Nederland te houden, waardoor er in de toekomst nog veel meer Mauro's zullen zijn.'


Media
Minister Gerd Leers (CDA, Asiel) besloot dinsdag de zaak te heroverwegen na een gesprek met de Tweede Kamer. Naast oppositiepartijen vindt ook het CDA dat Manuel mag blijven.


PVV’er Fritsma hekelt de 'eenzijdige' rol die media hebben gespeeld in het debat. Volgens hem worden 'alleen de zaken die in het voordeel van de vreemdeling werken' belicht.

Bron: http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Nederland/317812/PVV-Mauro-loog-en-bedroog-dus-terug-naar-Angola.htm?utm_source=Nieuwsbrief_dag&utm_medium=email&utm_campaign=Nieuwsbrief

Mauro moet terug, of hij geworteld is of niet

Sietse Fritsma, Kamerlid PVV − 28/09/11, 13:46

Mauro Manuel tijdens een potje voetballen met Tofik Dibi (GroenLinks) en Sharon Gesthuizen (SP)© anp

OPINIE Er is heel wat mis met de aandacht die media en politiek besteden aan de situatie van individuele vreemdelingen die geen verblijfsvergunning krijgen. Vaak is de aandacht eenzijdig; alleen de zaken die in het voordeel van de vreemdeling werken worden belicht. Maar het weglaten van contra-indicaties is een vorm van misleiding. Dit speelde al rond de serie '26.000 gezichten' van de Vara, en het speelt nu weer rond de zaak van de 'alleenstaande minderjarige vreemdeling' Mauro.

Mauro Manuel kwam in 2003 op tienjarige leeftijd vanuit Angola naar Nederland. Diverse partijen in de Tweede Kamer willen dat minister Leers hem een verblijfsvergunning geeft, omdat Mauro in Nederland geworteld zou zijn.

Gewoonlijk zou ik niet snel persoonlijke omstandigheden van een vreemdeling naar buiten brengen, maar omdat Mauro en de mensen of organisaties die hem helpen er zelf voor kiezen met hun verhaal naar buiten te treden, is alle informatie over de zaak openbaar. Het kostte me minder dan vijf minuten om op internet de uitspraak van de Raad van State te vinden die overduidelijk op Mauro van toepassing is. Vreemd dat geen journalist dezelfde moeite nam. De uitzending van 'Pauw en Witteman', waar Mauro te gast was, zou er een stuk evenwichtiger door zijn geworden.

Uit de uitspraak van de Raad van State blijkt dat de zaak van Mauro inhoudelijk niet bepaald sterk is. We wisten al dat hij geen alleenstaande minderjarige asielzoeker is, omdat hij gewoon een moeder in Angola heeft. Volgens de rechter is niet aangetoond dat zij Mauro kan of wil opvangen. Mauro heeft regelmatig contact met haar.

Wat politici of journalisten niet belichten, is het feit dat Mauro in zijn toelatingsprocedure valse verklaringen aflegde. Dit is relevant, omdat alle partijen zeggen dat zij het misbruik van procedures willen aanpakken.

Tot aan de Raad van State aan toe is de zaak van Mauro dus gestrand. Op vreemdelingen die niet tot Nederland worden toegelaten rust een vertrekplicht. In het geval van Mauro is deze plicht gewoonweg genegeerd. Ook dit punt is onderbelicht. Mauro noch zijn pleegouders trokken de conclusie dat terugkeer aan de orde is. De Raad van State benadrukt dat Mauro en zijn pleegouders geen medewerking hebben verleend aan de terugkeer. Er was al een vervangend reisdocument geregeld om zonder problemen terug te keren naar Angola.

De situatie waarin Mauro zich nu bevindt, is een rechtstreeks gevolg van zijn eigen handelen (en/of dat van zijn pleegouders), een handelen dat niet echt in de haak was. Of wordt nu verdedigd dat men zich bewust niet aan de regels houdt, dat bewust een noodzakelijke terugkeer wordt getraineerd?

Als dat het geval is, dan kunnen we onze borst nog natmaken. Want als dit gedrag met een verblijfsvergunning wordt beloond, dan zal dat gedrag - bij bewezen succes - door anderen worden gekopieerd. Een dergelijke signaalwerking zal het hele vreemdelingenbeleid (vooral het terugkeerbeleid) ondermijnen.

De vraag welk effect een individuele zaak op het gehele vreemdelingenbeleid heeft, moet altijd gesteld worden.

Als gevolg van deze zaak zullen meer (pleeg)ouders ervoor kiezen om uitgeprocedeerde kinderen in Nederland te houden, waardoor er in de toekomst nog veel meer Mauro's zullen zijn.

En meer 'schrijnende gevallen' is toch niet wat linkse partijen willen? Het eenzijdig in de media brengen van individuele gevallen werkt in dat licht zelfs averechts.

Bron: http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/2933344/2011/09/28/Mauro-moet-terug-of-hij-geworteld-is-of-niet.dhtml

De staat mag niet over de inhoud van een dossier in het openbaar praten dus heeft een vreemdeling die de media zoekt een voorsprong in de politieke en publieke opinie. Als oud-IND-er kan ik beamen dat dan natuurlijk alles wordt weggelaten wat tegen de actievoerder spreekt. Vaak wordt ook bewust een andere mogelijkheid niet aangegrepen. Zo vraag ik me in dit geval af waarom Mauro niet een verblijfsvergunning voor studie aanvraagt. Hij zit hier op school en heeft twee Nederlandse pleegouders waar hij bij woont en die hem onderhouden. Ja dan zal hij een mvv moeten aanvragen als een beroep op de hardheidsclausule om hiervoor een uitzondering te maken zou falen. Nou dan moet je dus een tijdje gaan rondkijken in je geboorteland. De meeste geadopteerde kinderen doen dat zo rond hun 20ste. Dat vindt iedereen dan heel gaaf en vet en stoer. met zo'n verblijfsvergunning heeft hij dan recht om nog zo een jaar of vier in Nederland te wonen. Misschien vindt hij dan de liefde van zijn leven of wordt hij zo goed dat hij als kennismigrant kan blijven. Of misschien wil hij dan wel zijn in Nederland opgedane kennis en ervaring gaan gebruiken om zijn geboorteland op te bouwen.

Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.