28 september 2011

Leers liet 41 asielzoekers wél blijven (gebruik discretionaire bevoegdheid door verschillende ministers)

In Den Haag wordt vandaag (achter gesloten deuren) gesproken over de 18-jarige asielzoeker Mauro, die van minister Leers terug moet naar Angola. Volgens de minister zijn er in Nederland veel jonge asielzoekers die slechtere vooruitzichten hebben dan hij, en maakt hij daarom geen uitzondering. Voor wie doet Leers dat wel? In het eerste jaar van zijn ministerschap heeft hij voor 41 mensen een uitzondering gemaakt, zo blijkt uit documenten die NOS op 3 op basis van een wob-verzoek heeft gekregen.

Leers heeft uitzonderingen gemaakt voor 41 personen. Dat kan zijn vanwege (ernstig) zieke kinderen, de toestand in het thuisland of omdat mensen al (zeer) langdurig in Nederland zijn. Niet in alle gevallen is in de documenten terug te vinden waarom de asielzoekers precies een vergunning krijgen, vanwege privacyredenen wordt niet alle informatie door het ministerie verschaft. Wel staan er twee zogenoemde 1F'ers in, dat zijn mensen die verdacht worden van oorlogsmisdaden in hun thuisland. Deze twee mannen uit Afghanistan mogen hier blijven vanwege zieke kinderen.

Rechtvaardig
Leers zegt in een reactie dat hij een "streng maar rechtvaardig" beleid voert en zijn discretionaire bevoegdheid consequent wil gebruiken. De minister zegt "liever een oplossing voor een groep te zoeken dan voor individuele gevallen". Als er toestemming wordt gegeven aan asielzoekers om te mogen blijven, moet er "een samenstel van individuele schrijnende omstandigheden zijn die de zaak uniek maken", aldus de reactie.

De documenten die de NOS heeft gekregen gaan over de periode oktober 2010 tot eind augustus 2011 en beslaan dus bijna zijn hele eerste jaar als minister. Leers lijkt minder gebruik te maken van zijn mogelijkheid om een uitzondering te maken dan eerdere ministers. Maar een vergelijking is eigenlijk niet goed te maken, omdat elke regeerperiode eigen omstandigheden kent. Onder Albayrak werd bijvoorbeeld een generaal pardon uitgevoerd, waardoor veel langlopende oude asielzaken in één klap werden 'opgelost'. Dat zorgde weer voor meer lucht bij haar opvolger.

Discretionaire bevoegdheid
De 'discretionaire bevoegdheid' is de bevoegdheid van de minister om asielzoekers alsnog een verblijfsvergunningen te geven, als ze niet aan de normale gronden voor asiel voldoen. Het gaat bijna altijd om schrijnende gevallen.

Gebruik discretionaire bevoegdheid door eerdere kabinetten:
20 februari 2010 - 14 oktober 2010 Demissionair kabinet Balkenende 4 (met Hirsch Balin) 40

22 februari 2007 - 20 februari 2010 Het kabinet Balkenende 4 (met Albayrak) heeft 550 mensen op basis van deze bevoegdheid een verblijfsvergunning gegeven. Daarnaast gaf zij ruim 27.000 uitgeprocedeerde asielzoekers een generaal pardon.

27 mei 2003 - 30 juni 2006 (2), 7 juli 2006 - 22 februari 2007 (3) Kabinet Balkenende 2 en 3 (met Verdonk) heeft ongeveer 1000 mensen op basis van deze bevoegdheid een verblijfsvergunning gegeven (vanaf 1 januari 2004). Over de hele periode zou dat 1.150 maar dat getal kan niet worden bevestigd door het ministerie.

Bron: http://nos.nl/op3/artikel/276340-leers-liet-41-asielzoekers-wel-blijven.html

Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Geen opmerkingen:

Aanbevolen post

Wytzia Raspe over vluchtelingen, AZC’s, cruiseschepen en mensensmokkelaars

Mr. van de week is Wytzia Raspe. Zij is 25 jaar jurist vreemdelingenrecht in allerlei verschillende rollen. Sinds 2005 schrijft en blogt z...