31 augustus 2015

Te weinig kennismigranten en te veel asielzoekers: Wanneer gaat het bedrijfsleven er op inspelen en redt mensen? VNO-NCW?

Vorige week zei minister Asscher dat de Nederlandse bedrijven klagen dat het voor hen nog moeilijk is om aan gekwalificeerde arbeidskrachten uit het buitenland te komen. Ik kan me zo voorstellen dat de eis dat je als bedrijf een erkende referent moet zijn om iemand als kennismigrant hier naar Nederland te laten komen en dat het salaris conform salarissen normaal in die sector moet zijn daar een rol bij speelt.

In de tussentijd zien we hordes asielzoekers uit met name Syrië door Europa trekken op zoek naar een plek die niet alleen veilig is maar die ook goede kansen op een goede baan biedt. Aan de ene kant vind ik persoonlijk dat doorreizen uit een eerst gevonden veilig land met het oogmerk van een betere financiele positie in strijd met het idee van het Vluchtelingenverdrag. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat als je in staat was om bijvoorbeeld middels spaargeld een poos in Turkije het einde van de burgeroorlog af te wachten en hebt moeten constateren dat het uitzichtloos is je gaat plannen wat er dan een goed alternatief voor jou is. En heb je dan geld en een goede opleiding en spreek je ook nog eens aardig Engels dan kan ik me voorstellen dat je conclusie is dat je het beste tot je recht komt in bijvoorbeeld Engeland. Wat gaan mensen dan doen? Ze laten zich door een mensensmokkelaar inpalmen en eindigen misschien op de bodem van een zee.

Waarom combineren we niet deze twee feiten en gaat de regering bedrijven niet stimuleren om in plaats van een Indiaer een Syriër uit een vluchtelingenkamp in Jordanië aan te nemen en het bedrijf niet aansprakelijk te stellen als deze persoon niet meer terug zou kunnen? Waarom begint er niet een rijk iemand een fonds om Syrische studenten die in Turkije zijn beland de mogelijkheid te geven om met een beurs hier te komen studeren en hier later te blijven werken? Waarom maken we het niet mogelijk om als iemand een plek kan krijgen als wetenschapper die zijn aanvraag vanuit het vluchtelingenkamp kan indienen?

Het zal geen miljoenen helpen maar zoals een Joods spreekwoord zegt "red je 1 iemand dan redt je de hele wereld".

Waarom gebruiken we reguliere procedures niet om mensen met een goede reden om te vluchten een nieuwe kans te geven?

Ik kreeg vorige week een mail van iemand uit Egypte die precies die vraag stelde. En ik heb vele mails gehad van mensen nog in Syrië die zich afvroegen of ze niet als expat ergens konden gaan wonen en werken.

Zou je dat zelf ook niet doen als opeens hier in Nederland de protestanten tegen de katholieken gingen knokken?

Spring eens in dat gat bedrijfsleven! Je hebt honderden kandidaten die je eeuwig dankbaar zouden zijn voor de kans die je ze biedt. Lobby eens bij de regering over een goede deal!





Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Geen opmerkingen:

Aanbevolen post

Wytzia Raspe over vluchtelingen, AZC’s, cruiseschepen en mensensmokkelaars

Mr. van de week is Wytzia Raspe. Zij is 25 jaar jurist vreemdelingenrecht in allerlei verschillende rollen. Sinds 2005 schrijft en blogt z...