Even terug in de tijd: Ankara, vrijdag 19 juni. Netjes uitgedost zitten de families Al Allouch en Asfoor, vier volwassenen en acht jonge kinderen, in de wachtruimte van de Belgische ambassade.
De Brusselse Anne-Laure Losseau, initiatiefneemster van het project, legt intussen een indrukwekkende documentenstapel voor en hangt tussendoor aan de telefoon.
Ze spreekt met de ambassade af dat de consulaire taks later deze week vanuit België kan worden overgeschreven. Het totaalbedrag van deze handling fee weegt door: een bijdrage van maar liefst 180 euro per gezinslid, goed voor 900 euro voor de familie Al Allouch en 1260 voor de familie Asfoor. Die kost komt bovenop de bijdrage voor de visumaanvraag: 215 euro per volwassene of 860 euro in totaal. De aanvraag van een humanitair visum is niet iedereen gegeven.
Twee uur na afspraak is het zover: het papierwerk is afgehandeld, de aanvragen officieel gesigneerd en ingediend. De papieren waarmee de Al Allouchs en de Asfoors België om een humanitair visum vragen, zullen op 26 juni per diplomatieke koffer naar Brussel vertrekken met als bestemmeling de Dienst Vreemdelingenzaken.
Om de visumaanvragen voor beide families accuraat in te dienen bij de Belgische ambassade, vloog Anne-Laure Losseau, een 36-jarige juriste en bedrijfscoach, in juni over en weer van Zaventem naar Ankara. Wat ze toen niet durfde dromen, namelijk dat België snel zou reageren, gebeurde. Nog geen twee weken nadat de aanvraag in Ankara was ingediend, kwam het officiële antwoord dat België beide families een humanitair visum verleent.
Onder de naam Een visum, een leven wil Anne-Laure zich, samen met een aantal andere Brusselse geëngageerde burgers, inzetten voor Syrische oorlogsvluchtelingen. Ze willen de Conventie van Genève uit 1951, herleid tot een prop papier, uitvouwen en gladstrijken.
Als burgers die solidair zijn met andere burgers in nood, willen ze de letter van de Vluchtelingenconventie opnieuw in ere herstellen.
Omdat vluchtelingen enkel via de illegale weg naar België kunnen komen om dan asiel aant e vragen, nam de burgergroep een andere legale, weinig belopen weg: de piste van een humanitair visum.
Lees hier het hele artikel: http://www.mo.be/analyse/brusselaars-halen-syrische-vluchtelingen-zelf-belgie
Wat is een humanitair visum?
In bijzondere situaties en om humanitaire redenen, bijvoorbeeld de toegang tot medische zorgen, kan iemand een humanitair visum aanvragen om naar België te komen.
De aanvraag van een humanitair visum bevindt zich buiten het gebruikelijke veld om toegang tot België te krijgen. De toekenning van een humanitair visum is een nationale gunst, geen recht. Dat wil zeggen dat de toekenning ervan onder de rechtstreekse bevoegdheid valt van de betrokken minister, in dit geval staatssecretaris Theo Francken, die hier zijn discretionaire bevoegdheid kan gebruiken.
Terwijl in 2013 slechts 55 positieve en 51 negatieve beslissingen werden genomen over aanvragen van humanitaire visa, steeg het aantal aanvragen in 2014. Volgens Katrien Jansseune, woordvoerster van staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Theo Francken, bedroeg het aantal aanvragen van humanitaire visa in 2014 393. Er werden 315 beslissingen genomen, waarvan 208 positieve. Voor de volledigheid: die beslissingen konden ook betrekking hebben op aanvragen die reeds in 2013 werden gedaan. En nog: het cijfer omvat alle aanvragen, ook niet-Syrische aanvragen.
In Nederland kan iemand ook een verblijfsvergunning krijgen "Conform beschikking" en dat is ook de persoonlijke beoordeling van de bewindspersoon maar wij kennen een strenge scheiding van asiel en regulier. Misschien toch eens iets om te proberen als iemand duidelijk asielzoeker is en er bijvoorbeeld ernstige medische problemen spelen. Wat denkt u?
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten