"Ja Turkije, Libanen en dergelijke worden niet als veilige derde landen gezien voor Syrische asielzoekers omdat ze daar geen bestaan kunnen opbouwen en in Libanon hebben ze ook last van IS invloeden".
Wanneer iemand in Nederland zegt "Ik wil graag mijn broer uit Turkije hierheen halen. Daar verdient hij nauwelijks genoeg om van te leven en hier kan ik hem in mijn restaurant laten werken" zeggen de kenners van het vreemdelingenrecht "Ja maar broers komen niet in aanmerking voor gezinshereniging en een verblijfsvergunning voor arbeid als afwashulp in uw restaurant gaat ook niet lukken want daarvoor is voldoende prioriteit genietend aanbod uit de EU beschikbaar".
Als iemand uit Libanon vlucht en aangeeft "Ik vind het in mijn land de laatste tijd teruguit gaan met die IS invloeden", wordt zijn asielaanvraag vast afgewezen omdat er geen sprake is van vervolging en het land is niet eng genoeg om een verblijfsvergunning op basis van artikel 3 EVRM te krijgen.
Wordt het vreemdelingenrecht dan toch ondanks alle regels eigenlijk beheerst door onderbuikgevoelens en emoties? Denken we in ons achterhoofd bij de Syrische vluchteling "Goh het zou je toch overkomen dat van die gekken je land in brand steken. Laten we die mensen maar een goede veilige plek geven en welk plekje is beter dan waar we zelf gelukkig zijn". Terwijl bij bijvoorbeeld een arm iemand uit een ander land dan eerder wordt gedacht "Nou dan stuur je die broer van je toch maandelijks wat geld op of je betaalt een studie voor hem".
Is dat een teken dat de blinddoek van Vrouwe Justitia soms niet helemaal goed zit of vinden we dat een echte vluchteling meer moet worden geholpen?
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
1 opmerking:
Het gaat er niet om dat een Syrier in Turkije geen bestaan kan opbouwen, Nederland kan hem simpelweg niet terugsturen.
Een reactie posten