30 januari 2012

Vreemdelingenrecht advocaat in Lelystad

Graag wordt ik geplaatst op uw site. Ik doe ook vreemdelingenrecht.

Mr A.M.C. Verheul

Verheul en Polat Advocaten

Middenweg 23
8232 JT Lelystad

tel: 0031 (0)320 750 279
fax: 0031 (0)320 412 370

GSM: 0031 (6) 20934117


Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Asielzoekers Syrië mogen langer blijven


Leers heeft besloten het zogeheten besluitmoratorium voor asielzoekers uit Syrië
met een half jaar te verlengen.

26 januari 2012

'Human rights laws put lives at risk': Cameron tells Euro court it harms fight against terror

'Human rights laws put lives at risk': Cameron tells Euro court it harms fight against terror

  • Prime Minister tells Euro court it harms fight against terror
  • Backlog of 160,000 cases - just 45,000 presented to court in its first 40 years
Last updated at 4:25 AM on 26th January 2012

European human rights laws undermine the fight against terrorism and put British lives at risk, David Cameron warned yesterday.
He said a string of bizarre rulings on terror and immigration cases had ‘distorted’ the ‘discredited’ concept of human rights.
In a thinly veiled reference to the decision by the European Court of Human Rights to block the deportation of hate preacher Abu Qatada last week, the Prime Minister accused it of tying the hands of governments trying to deal with terror suspects.
David Cameron addressing the Council of Europe in Strasbourg.
David Cameron addressing the Council of Europe in Strasbourg. The Prime Minister rebuked the European Court of Human Rights for 'undermining its own reputation' by 'going over national decisions where it does not have to'
Mr Cameron also raised concerns over the growing backlog of more than 160,000 cases awaiting consideration at the Strasbourg court
Mr Cameron also raised concerns over the growing backlog of more than 160,000 cases awaiting consideration at the Strasbourg court

Mr Cameron's initiative comes amid anger in the UK over rulings which blocked the deportation of extremist cleric Abu Qatada and required the extension of voting rights to prison inmates
Mr Cameron's initiative comes amid anger in the UK over rulings which blocked the deportation of extremist cleric Abu Qatada and required the extension of voting rights to prison inmates
He said: ‘The problem today is you can end up with someone who has no right to live in your country, who you are convinced – and have good reason to be convinced – means to do your country harm.
‘And yet there are circumstances in which you cannot try them, you cannot detain them and you cannot deport them. 
 
‘So having put in place every possible safeguard to ensure that ECHR rights are not violated,  we still cannot fulfil our duty to our law-abiding citizens to protect them. Together, we have to find a solution to this.’
Qatada, once described as Osama Bin Laden’s ambassador in Europe, won the right to stay in Britain after the court ruled he might not get a ‘fair trial’ in Jordan, where he is wanted for conspiring to carry out bombings.
If the judgment is upheld he will be freed from jail to live on benefits with his wife and five children.
The Prime Minister said there was now ‘credible democratic anxiety’ about the impact of the court on issues such as the Government’s ability to fight terrorism and control Britain’s borders.
Mr Cameron was heard in stony silence as he delivered his call for sweeping reforms at the Strasbourg headquarters of the Council of Europe – just yards from the court.

JUDGE'S SNUB

Europe's top judge refused to meet David Cameron yesterday in an apparent snub to the Prime Minister’s call for reform of the human rights court.
Sir Nicolas Bratza attacked  the Prime Minister in the Independent this week over his criticism of the European Court of Human Rights.
Sir Nicolas, who heads the Strasbourg court, said it was ‘disappointing’ to hear ministers make criticisms that were ‘not borne out by the facts’.
But last night it emerged that the British-born judge had refused to meet the Prime Minister to discuss his concerns in person yesterday when Mr Cameron visited Strasbourg to deliver his speech on the court.
Instead, Sir Nicolas chose to spend the day hearing cases.
Afterwards he faced a 30-minute barrage of mainly hostile questions from European MPs and MEPs about Britain’s commitment to human rights and the European ‘dream’ of closer union.
The Prime Minister stressed Britain ‘never will be a country that walks on by while human rights are trampled into the dust’.
But he accused the court of expanding its remit far too widely, to the point where it is interfering in legitimate democratic decisions, such as Britain’s ban on prisoner voting. 
Despite some recent reforms, he warned the ECHR was also still acting too often as an international appeal court, allowing ‘an extra bite of the cherry to anyone who is dissatisfied with a domestic ruling’
He warned the court against becoming an ‘immigration tribunal’ that allowed people to avoid legitimate deportation for years.
And he said the court was taking on far too many cases, leaving it with a backlog of more than 150,000. In the first 40 years of the court’s existence, 45,000 cases were brought. In 2010, there were more than 61,000.
Many are frivolous. In a lighter moment, Mr Cameron cited a case in which a bus passenger came to Strasbourg seeking 90 euros in compensation because a coach from Bucharest to Madrid did not have reclining seats.
Britain wants to introduce a ‘filter’ system to weed out vexatious and frivolous cases. The Government also wants a ‘sunset clause’ that would see cases kicked out if they had not been decided within a certain time limit, possibly two years.
And the Prime Minister wants the court to back off from its policy of interfering in the legitimate decisions of democratic governments.


Read more: http://www.dailymail.co.uk/news/article-2091672/Cut-meddling-national-affairs-Cameron-tells-human-rights-judges-Europe.html#ixzz1kZaXyDuF






Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Meneer Abdul moet blijven (biedt Zambrano uitkomst?)

Maar meneer Abdul mag niet langer blijven. De IND heeft vorige week besloten dat Abdul zijn koffers mag pakken voor een enkeltje Kabul. In zijn eentje. Zijn vrouw is enkele jaren geleden plotseling overleden en hier te lande begraven. Zijn twee kinderen, tieners nog, waar hij zelf voor zorgt, hebben wèl de Nederlandse nationaliteit gekregen, maar staan nu voor de onmogelijke keuze: samen hier blijven of met vader mee naar de puinhoop die Afghanistan heet dat ze alleen kennen uit het nieuws waarvan ze de taal niet spreken.
Abdul was in Afghanistan sinds 1977 lid van de socialistische Democratische Volkspartij van Afghanistan (DVPA), welke een jaar later de macht zou grijpen en grootscheepse hervormingen doorvoerde op economisch en sociaal-cultureel vlak. Tussen 1980 en 1992 werkte Abdul voor het Ministerie van Defensie en de Staatsveiligheidsdienst (KhAD/WAD), naar eigen zeggen in ondersteunende diensten. Zijn werkzaamheden bestonden uit administratieve taken, het verspreiden van interne post en het begeleiden van bezoekers. In die periode is Abdul met enige regelmaat bevorderd, uiteindelijk tot luitenant-kolonel bij de Presidentiële Garde onder het Ministerie van Defensie en later het Ministerie van Staatsveiligheid.
In 1992 viel het DVPA-regime en in 1996 veranderde Afghanistan definitief in een fundamentalistisch-islamitische staat onder de mujahedin en de Taliban. Iedereen die werkte voor het voormalige DVPA-bewind was zijn of haar leven niet langer zeker. Abduls moeder, zus, zoontje en later ook zijn schoonvader werden door de Taliban vermoord. Een stroom vluchtelingen kwam op gang en in 1997 kwam ook Abdul in Nederland aan, samen met zijn vrouw en twee hele kleine kinderen, baby’s nog. In 1999 kreeg hij een voorwaardelijke verblijfsvergunning, welke in 2001 uiteindelijk resulteerde in een verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd. Een jaar later werd hij aangenomen als conciërge op de St. Michaëlschool, waar hij tot op dit moment nog werkt.
In 2004 verkregen zijn vrouw en kinderen de Nederlandse nationaliteit. Abdul kreeg deze echter niet en bleef de verblijfsvergunning houden. Twee jaar later overleed zijn vrouw, een zware klap voor Abdul en zijn kinderen, voor wie hij vanaf dat moment alleen moest zorgen. De IND liet een jaar later, in 2007, aan Abdul weten dat ze van plan waren zijn verblijfsvergunning in te trekken, wat definitief werd besloten op 29 september 2008. De reden hiervoor was dat Abdul had gewerkt voor de KhAD/WAD, instanties waarvan aan (onder)officieren Artikel 1F Vluchtelingenverdrag (kortweg Art 1F Vlvgenoemd) tegengeworpen kon worden. Op basis van dit specifieke artikel kan een land asiel weigeren wegens vermeende misdaden en mensenrechtenschendingen.
Aanleiding voor de intrekking van zijn verblijfsvergunning was eenambtsbericht van de Minister van Buitenlandse Zaken van 29 februari 2000, waarin botweg werd gesteld dat àlle (onder)officieren van de KhAD/WAD betrokken zijn geweest bij arrestaties, ondervragingen, folteringen en zelfs executies, van de koffiedames tot aan de bevoegde minister. De promoties die Abdul heeft gekregen zouden volgens het ambtsbericht alleen mogelijk zijn indien hij zich loyaal opstelde aan het toenmalige regime en dus actief zou deelnemen aan deze misdrijven. Dat was nogal een boude beschuldiging, waar het IND geen verder bewijs voor hoefde aan te dragen. Het was Abduls woord tegen dat van de IND.
Het desbetreffende ambtsbericht is echter tamelijk omstreden. Eenrapport van de UNHCR uit mei 2008 over de structuur en het functioneren van de KhAD/WAD komt dan ook tot hele andere conclusies. Menig asieladvocaat maakt dan ook gehakt van het ambtsbericht, dat ten tijde van het Talibanregime is opgesteld en is gebaseerd op informatie die op dat moment uit Afghanistan kwam.
Nadat beroep werd aangetekend tegen dit voornemen van de IND oordeelde de rechter op 12 maart 2010 onder andere dat, gelet op de functie en de rang van Abdul in Afghanistan, hij mede betrokken moet zijn geweest bij mensenrechtenschendingen. Abdul kon niet voldoende aantonen dat hij de zogenaamde ‘significante uitzondering’ is geweest. In beginsel was de IND bevoegd om de verblijfsvergunning dan ook in te trekken. Iedereen, maar dan ook iedereen die voor de KhAD/WAD gewerkt heeft, is in principe zonder uitzondering schuldig bevonden op grond van een discutabel ambtsbericht. Zo wordt in Nederland gewerkt: schuldig totdat het tegendeel bewezen is. Maar wie Abdul Momand heeft ontmoet en gesproken, kan niets anders dan het tegendeel concluderen. Dit is geen man met bloed aan zijn handen. Dit is een man die het geweldig vindt om met kinderen te werken op een basisschool. Dit is een liefhebbende vader.
Wat de rechter de IND wel kwalijk nam is dat zijn verblijfsvergunning werd verstrekt (2001) ná het verschijnen van het ambtsbericht (2000). Pas eind 2002 stelde de IND een onderzoek in naar de toepasselijkheid van Art 1F Vlv. De IND had Abdul dus het vertrouwen gegeven door de verblijfsvergunning te verstrekken. De rechter achtte het intrekken van de verblijfsvergunning in strijd met het vertrouwens- en rechtszekerheidsbeginsel. Tevens oordeelde de rechtbank dat het IND niet naar de letter der wet hoeft te handelen indien er sprake is van bijzondere omstandigheden. Dat zijn het overlijden van zijn vrouw in 2006 en het dragen van de zorg voor twee schoolgaande kinderen, die het land van hun vader alleen kennen uit de atlas en waarmee vader zelf alle banden verbroken heeft. De IND had, volgens de rechtbank, nagelaten hiernaar te kijken. De gevolgen van de intrekking van de verblijfsvergunning zou in geen verhouding staan met het doel van de intrekking. De IND had “het besluit niet zorgvuldig voorbereid en ondeugdelijk gemotiveerd”. Het beroep werd gegrond verklaard en het besluit werd vernietigd. Abdul mocht blijven.
Tot januari 2012.
Abdul moet alsnog weg. Zijn kinderen, 15 en 16 jaar oud, mogen in principe blijven in Nederland, zij hebben het Nederlands paspoort. Maar in de praktijk betekent dit dat zij mee zullen moeten gaan met hun vader. Vanwege de oude betrekking van Abdul zijn ze hun leven niet zeker in Afghanistan. De zwaard van de Taliban hangt nog steeds boven het verwoeste land.
Abdul Momand is, zoals zoveel Afghaanse vluchtelingen, slachtoffer geworden een combinatie van Art 1F Vlv, een omstreden ambtsbericht en wanbeleid van de IND. Maar uiteindelijk gaat het wel om mensen van vlees en bloed. En wederom zijn minderjarige kinderen de dupe van een falend asielbeleid. Wanneer gaat Nederland zich nu eindelijk eens collectief schamen?
“Op school is hij een zeer gewaardeerde collega, waarbij iedereen kan aankloppen voor hulp. Nooit is hem iets te veel, ook al hoort het niet tot zijn taken. Hierbij moeten we denken aan buitenschoolse zaken, werkzaamheden tijdens vakanties en de inzet en deelname aan feesten zoals Kerst en St. Nicolaas,¨ aldus de verbouwereerde schooldirecteur Ad van Disseldorp in een schrijven aan alle ouders, waarin hij de ouders oproept om in actie te komen.
Een verontwaardigde moeder van een leerling verwoordt het gevoel dat in het Zuidhollandse dorp heerst: “Mauro-moeheid? Twee Nederlandse kinderen die net hun moeder verloren hebben mogen kiezen tussen de Afghaanse woestijn of hun vader ook verliezen. En het lokale suffertje van hun woonplaats schreeuwt op de voorpagina ‘Trendie Wendie bestaat 7 jaar’. Goddammit.”


Bron: http://sargasso.nl/archief/2012/01/25/meneer-abdul-moet-


Archieffoto: Hedske Vochteloo

Puberkinderen volgen Hazerswoudse Afghaan bij uitzetting

HAZERSWOUDE - De twee pubers van Abdul Momand uit Afghanistan moeten noodgedwongen Nederland verlaten, ondanks het feit dat ze de Nederlandse nationaliteit hebben. De vader kreeg vorige week te horen van de Immigratie- en Naturalisatie Dienst dat hij weg moet, hoewel hij tot drie keer toe van rechters te horen kreeg dat hij mocht blijven.
De Afghaanse man, die al 15 jaar in Nederland is, kan zijn kinderen Achmed Matin (16) en Diba Matin (15) niet achterlaten, omdat zijn vrouw in 2006 overleed. „Ik wil niet bij mijn kinderen vandaan, maar ik kan het mijn kinderen eigenlijk niet aandoen om naar Kabul te verhuizen”, aldus de vader. Zijn kinderen spreken geen Afghaans. Momand werkt al ruim 10 jaar als conciërge bij basisschool de Sint Michaël in Hazerswoude-dorp.
De school maakt zich hard voor de zaak en wil via juridische weg hun Afghaanse conciërge hier houden, aldus de school in een verklaring aan de ouders. De advocaat van Momand overhandigt binnenkort ingezamelde handtekeningen aan minister Gerd Leers (Immigratie) om hem te bewegen een uitzondering te maken.

Al lezend vraag ik me twee dingen af: 1) het lijkt er toch op dat de IND slechts een nieuwe besluit heeft genomen waartegen dus nog beroep openstaat? 2) Dit lijkt me nu typisch een geval om separaat ook een reguliere (neem aan andere procedure asiel) procedure te starten en een beroep op het Zambrano arrest te doen met natuurlijk ook een beroep op artikel 8. Alleen krijg je dan niet een getouwtrek tussen 1f Vluchtelingenverdrag )waarbij NL zegt "ook geen reguliere verblijfsvergunning op basis van gezinshereniging) en EU-verdrag? Wat denken jullie?






Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Arbeidsmigratie belangrijkste immigratiestroom

Arbeidsmigratie belangrijkste immigratiestroom

Dinsdag 24 januari 2012 16:00
Afbeelding voorpagina De Nederlandse Migratiekaart
Sinds 2007 is arbeidsmigratie het belangrijkste migratiemotief voor niet-Nederlanders om naar Nederland te komen. In 2010 kwamen er 41 duizend migranten naar Nederland om te werken, 3 duizend meer dan in 2009. Daarnaast weten steeds meer buitenlandse studenten de weg naar Nederland te vinden. Hun aantal is sinds 2004/2005 met bijna 70 procent toegenomen.

Immigratie van niet-Nederlanders naar immigratiemotief

Grafiek: Immigratie van niet-Nederlanders naar immigratiemotief

Meer arbeidsmigranten in 2010

Het aantal arbeidsmigranten vertoont sinds 2005 een stijgende trend. De daling in 2009, vermoedelijk veroorzaakt door de slechte economische omstandigheden in Nederland, heeft zich in 2010 niet voortgezet: in 2010 kwamen juist meer arbeidsmigranten dan in 2009.
Bijna 80 procent van de arbeidsmigranten komt uit één van de EU-lidstaten, met name uit Polen, Duitsland, Bulgarije en Roemenië. Eén op de tien arbeidsmigranten is afkomstig uit Azië.
 
Binnen de totale groep arbeidsmigranten neemt het aantal kennismigranten geleidelijk toe. In 2010 werden 5,5 duizend verblijfsvergunningen aan kennismigranten verleend, ruim 400 meer dan in 2009. Daarmee was 1 op de 7 arbeidsmigranten in 2010 een kennismigrant, in 2005 was dat nog 1 op de 11.

Kennismigranten, verleende verblijfsvergunningen 2005-2010


Grafiek: Kennismigranten, verleende verblijfsvergunningen 2005-2010

Forse toename buitenlandse studenten

In het studiejaar 2009/2010 stonden er 47 duizend buitenlandse studenten ingeschreven in het Nederlandse hoger onderwijs. Dat is bijna 70 procent meer dan in 2004/2005. De stijging komt vooral voor rekening van Duitse studenten. Iets meer dan 40 procent van de buitenlandse studenten komt uit Duitsland. Daarnaast komen er substantiële aantallen studenten uit China, België, Indonesië en – sinds de toetreding tot de EU – ook uit Bulgarije.

Sinds 2007 meer gezinsmigratie

In november 2004 traden beleidsmaatregelen in werking die tot doel hadden de gezinsmigratie te beperken. Daarna nam het aantal gezinsmigranten fors af. Na 2007 neemt het aantal gezinsmigranten dat naar Nederland komt weer toe. Dit wordt veroorzaakt door een stijging van het aantal gezinsmigranten uit Oost-Europa en uit landen waar relatief veel asielmiganten (Irak, Somalië) en kennismigranten (India) vandaan komen.
Bron: CBS/WODC, 2012, De Nederlandse Migratiekaart: Achtergronden en ontwikkelingen van verschillende internationale migratietypen


Bron: http://www.beurs.nl/nieuws/cbs/3141659/arbeidsmigratie-belangrijkste-immigratiestroom

Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Prijs voor ‘Jonge Asielzoekers’

De pleegouders van Mauro hebben de Issue Award 2012 gekregen voor de wijze waarop zij het issue ‘Jonge Asielzoekers’ in 2011 op de kaart hebben gezet en gehouden. Mede door hun inzet heeft het issue grote maatschappelijke en politieke discussies teweeg gebracht.

beeld/2012/01/issue_award_2012.jpg -
De jury ziet de pleegouders van Mauro als representanten van alle personen die zich hebben ingezet voor ‘Jonge Asielzoekers’. Zij hebben niet alleen de problematiek van hun eigen kind op de politieke en maatschappelijke agenda gezet, maar dit steeds gedaan in het bredere kader van de problematiek van alle jonge asielzoekers.
Communicatieadviesbureau De Issuemakers wil met de uitreiking van de Issue Award het agenderen van maatschappelijk relevante onderwerpen belonen en stimuleren. De Issue Award wordt dit jaar voor de derde keer uitgereikt. In 2011 ging de Issue Award naar Youp van ‘t Hek voor zijn strijd in verbeteren klantvriendelijkheid helpdesks en in 2010 naar Oxfam Novib voor hun campagne ‘De Groene Sint’. De prijs bestaat naast de eer en publiciteit uit een oorkonde en een award.

Persoonlijke drive

Naast de ‘Jonge Asielzoekers’, waren ‘Movember’ (KWF Kankerbestrijding) en ‘Geef kinderen hun spel terug’ (SIRE) genomineerd. De jury was het er over eens dat het issue “Jonge Asielzoekers” in 2011 ver boven de andere issues uitstak. Het issue bleef het hele jaar terugkeren op de politieke en maatschappelijke agenda. Hoewel de zaken rond de jonge asielzoekers vaak al jaren speelden kreeg dit issue in 2011 meer aandacht dan voorgaande jaren, vooral door de zaak rondom Mauro. De jury lette bij haar beoordeling vooral op originaliteit, maatschappelijke impact, relevantie, ondervonden weerstand en persoonlijke drive.

De jury voor de Issue Award bestond dit jaar uit juryvoorzitter Frits Wester (parlementair journalist) Bernd Damme (student en ondernemer), Henk Kraima (oud-directeur Stichting CPNB), Marjan Olfers (Advocaat VMW Taxand, universitair docent Vrije Universiteit, lid RvC Ajax) en Jan Schinkelshoek (ex-politicus en voorzitter van CMC).


Bron: http://www.wereldjournalisten.nl/artikel/2012/01/25/issue_award_voor_jonge_asielzoekers/


Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Een dichtbundel van de asielzoekers

Een tiental asielzoekers uit het opvangcentrum van Helchteren heeft vanavond hun dichtbundel 'aZIELzoekers' voorgesteld. Daarin geven ze uiting aan de gevoelens en verlangens die gepaard gaan met een leven als asielzoeker. De poëzieclub is een vorm van ontspanning die door het Rode Kruis-Vlaanderen wordt aangeboden in het tijdelijke noodopvangcentrum in Helchteren. De asielzoekers kunnen er schrijven over hun pijn, hun angsten en hun moeilijke reis, maar ook over hun toekomstdromen.
Een aantal van de gedichten werd intussen vertaald en verzameld in de dichtbundel. De dichters willen hun lezers inzicht verschaffen in de situatie van de asielzoekers. Het thema is de vaak ruwe en rauwe realiteit van een vlucht en een zoektocht naar een veilige thuishaven, maar ook de hoop komt uitgebreid aan bod.
"Ik onthou vooral een gedicht waarin een Pakistaanse asielzoeker vertelt over zijn lange reis in allerlei containers, en over kameraadschap in een desolaat hooggebergte", zegt schrijver David Van Reybroeck, die het voorwoord verzorgde. "Het lijkt niet van deze tijd, maar dat is het wel."
De tien dichters in de bundel komen uit Pakistan, Afghanistan, Servië en Kameroen. Ze schreven in het Engels, maar ook de Nederlandse vertalingen zijn in het boekje opgenomen. Het kost 5 euro en wordt te koop aangeboden in het Noodopvangcentrum van Houthalen-Helchteren en op de website www.azielzoekers.be.




http://www.internetgazet.be/default.aspx?gemeente=houthalen-helchteren&p=31983




Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

24 januari 2012

The European Convention on Human Rights and the Margin of Appreciation

Abstract:
The debate as to whether courts are too eager, or not eager enough, in holding that government regulations violate individuals’ fundamental rights has raged across decades and across jurisdictions. The underlying considerations are particularly acute when the courts concerned are supranational courts – and thus further removed than national judges from the societies affected by their judgments. The European Court of Human Rights has grappled with this issue by developing the concept of a margin of appreciation and thereby according to Contracting States an element of judgment in securing the rights enshrined in the Convention. The margin of appreciation has been central to the jurisprudence of the Court and is of major importance to the Contracting States. It has assumed even more significance as the Court through its case law has expanded Convention rights. This paper focuses on the use by the Court of the concept of a margin of appreciation and considers, in particular, whether the use of that concept provides a sufficient safeguard against what some people see as an overactive court which has interpreted the Convention in a manner that the original Contracting States could never have envisaged.


Paul Gallagher, UCD School of Law,January 10, 2012
UCD Working Papers in Law, Criminology & Socio-Legal Studies Research Paper No. 52/2011
Number of Pages in PDF File: 22

Available at : http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=1982661##

VACATURE: senior jurist vreemdelingenrecht

Functieomschrijving

Voor onze opdrachtgever, het ministerie van Buitenlandse Zaken, zijn wij op zoek naar een senior jurist vreemdelingenrecht. De afdeling waar je komt te werken is belast met het verlenen van consulaire dienstverlening aan Nederlanders in het buitenland en met de regulering van het vreemdelingenverkeer naar Nederland. Daarnaast houdt de afdeling zich bezig met het realiseren van gestructureerde ontwikkelingsgerichte internationale migratie. De functie betreft de behandeling van bezwaarschriften die bij Buitenlandse Zaken worden ingediend op consulair en vreemdelingenrechtelijk gebied, de begeleiding van beroepsprocedures en het geven van adviezen op deze terreinen. Ten slotte stel je concepten op voor beslissingen op bezwaarschriften inzake consulaire en vreemdelingenrechtelijke onderwerpen.
Functie-eisen
De kandidaat die wij zoeken heeft:
- Academisch werk- en denkniveau;
- Ruime en actuele kennis van het bestuursrecht, en in het bijzonder van vreemdelingenrecht en visumzaken;
- Ruime en recente ervaring met de afdoening van beroep- en bezwaarschriften;
- Je hebt overtuigingskracht en bent organisatiesensitief;
- En hebt ten slotte uitstekende mondelinge en schriftelijke uitdrukkingsvaardigheden.
Arbeidsvoorwaarden
De opdracht start per 1 februari a.s. en het betreft een interim opdracht voor 36 uur per week. De opdracht heeft een duur van drie maanden en de standplaats is Den Haag.
Extra informatie
Voor meer informatie over deze vacature kun je contact opnemen met Karin van Roomen (Recruiter USG Juristen) op             06- 51617184       of per e-mail KvanRoomen@usgjuristen.nl.
Je kunt je interesse kenbaar maken door een reactie te sturen voorzien van CV en motivatiebrief naar KvanRoomen@usgjuristen.nl.





Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

'Raad van State zeer kritisch over verbod op burqa's'

De Raad van State is zeer kritisch over het wetsvoorstel dat het dragen van een burqa in openbare ruimtes verbiedt. Het voorstel moet eerst ingrijpend worden gewijzigd, voor het naar de Tweede Kamer kan.

Het kabinet wil het dragen van burqa's in het openbaar verbieden

Volgens ingewijden heeft de Raad van State in november geadviseerd over het burqaverbod en is het kabinet al acht weken bezig met het aanpassen van het wetsvoorstel, melden de GPD-bladen.

Het wetsvoorstel is in september door toenmalig minister Piet Hein Donner (CDA, Binnenlandse Zaken) voor advies naar de Raad gestuurd.

Indruk
Het definitieve wetsvoorstel gaat naar vewachting deze week naar de Tweede Kamer, zodat de indruk niet ontstaat dat Donner over zijn eigen voorstel heeft geadviseerd. Donner treedt op 1 februari aan als president van het belangrijkste adviesorgaan van de regering.

Het is volgens een bron niet mogelijk om het wetsvoorstel in te trekken, omdat onder druk van de PVV het burqaverbod is opgenomen in het gedoogakkoord. De partij heeft tijdens de vorige kabinetsperiode al een wetsvoorstel ingediend, maar dit voorstel strandde.

De Raad van State oordeelde toen dat een verbod discrimineert en in strijd is met de godsdienstvrijheid. Het kabinet is nu van plan alle 'gelaatsbedekkende kleding' in het openbaar te verbieden. Dit zou in strijd zijn met de 'goede gewoonte' in Nederland.

Afgewezen
Het kabinet houdt er rekening mee dat het wetsvoorstel in de Eerste Kamer, waar de coalitie geen meerderheid heeft, alsnog wordt afgewezen. Regeringspartijen VVD en CDA zouden dat niet heel erg vinden. 'We zijn niet tegen een verbod, maar zouden zelf waarschijnlijk geen wetsvoorstel hebben ingediend,' zegt een bron.

Als het verbod er komt, is Nederland het derde Europese land dat het dragen van burqa's in het openbaar verbiedt. Frankrijk en België voerden al eerder een dergelijk verbod in.

Bron: http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Politiek/328586/Raad-van-State-zeer-kritisch-over-verbod-op-burqas.htm?cmpid=NLC|Elsevier%20Dagelijkse%20Nieuwsbrief|24-jan-2012|Raad%20van%20State%20zeer%20kritisch%20over%20verbod%20op%20burqas


Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Over 850 non-EU parents get residency (het effect van het Zambrano-arrest in Ierland)

MORE THAN 850 non-EU parents of Irish-citizen children have been granted residency in Ireland since a landmark European court judgment last year, while six people who were previously deported have been granted visas to re-enter the State.

The Court of Justice of the European Union ruled last March that the non-EU parents of EU-citizen children must be allowed to live and work in that EU state.

Minister for Justice Alan Shatter has confirmed that more than 850 people have been granted residency in Ireland since then. These were out of 1,000 cases that have already been processed by his department as a result of the judgment. He said the decisions were taken “in the best interests of the welfare of eligible minor Irish citizen children”.

Another 700 cases are outstanding. In approximately half of those cases the department has requested further documentation or clarification from the applicants before their cases can be progressed. This number does not include other non-EU parents of Irish-born children who had an existing right of residency, for example where people were lawfully resident on a worker, spouse or student visa.

A further six individuals have been granted visas to re-enter Ireland having previously left the State as a result of a deportation order.

However, the Minister said the department was not able to establish how many more Irish citizen children and their parents would be entitled to return to the State on foot of the judgment. At least 20 Irish citizen children have left the State in the company of their parents as a result of deportations since 2005.

The granting of citizenship to “third country” parents of EU citizen children, is known as the Zambrano ruling – the surname of a Colombian husband and wife who brought the test case to the European court. The judgment that the non-EU parents of EU citizen children must be allowed to live and work in that EU state has had implications across member states.

The judgment had no impact in terms of eligibility for Irish citizenship as per the 2005 citizenship referendum. Since then, to become an Irish citizen, at least one of that child’s parents must have been lawfully resident in Ireland for three out of the previous four years, other than as an asylum seeker or a student.


Bron: http://www.irishtimes.com/newspaper/frontpage/2012/0124/1224310673916.html

P.S. In Ierland gold tot enige jaren geleden het Ius Soli beginsel. Je kreeg de Ierse nationaliteit omdat je in Ierland was geboren. Nu geldt er het continentale ius sanguini beginsel: je krijgt de Ierse nationaliteit als een ouder het ook is. Dit kan verklaren waarom in Ierland Zambrano veel meer impact heeft als voor ons Nederlanders.

Law Blogs
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Aanbevolen post

Wytzia Raspe over vluchtelingen, AZC’s, cruiseschepen en mensensmokkelaars

Mr. van de week is Wytzia Raspe. Zij is 25 jaar jurist vreemdelingenrecht in allerlei verschillende rollen. Sinds 2005 schrijft en blogt z...