Medische noodsituatie en Hiv in Ghana (uitspraak)

LJN: BK0998, Rechtbank 's-Gravenhage , AWB 08/32178


Datum uitspraak: 24-09-2009
Datum publicatie: 22-10-2009
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Eerste aanleg - meervoudig
Inhoudsindicatie: trefwoorden: wijziging beperking 'medische noodsituatie' in 'voortgezet verblijf', onvoldoende gemotiveerd waarom behandelpercentage hiv-geinfecteerden in Ghana thans niet meer van belang is/ beschikbaarheid medische behandeling samenvatting: Eiser is bij beschikking van 16 augustus 2004 in het bezit gesteld van een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd onder de beperking 'verblijf vanwege medische behandeling', ingaande 1 april 2003. De geldigheidsduur van deze verblijfsvergunning is jaarlijks verlengd, laatstelijk tot 1 april 2007. Ten behoeve van de onderhavige aanvraag zijn meerdere BMA-adviezen uitgebracht. In reactie op het advies van 21 december 2006 heeft de gemachtigde van eiser gewezen op cijfers van UNAIDS, waaruit volgens hem blijkt dat slechts een klein percentage van de aidspatiënten in Ghana die behandeling nodig hebben daadwerkelijk behandeld worden. Dit heeft niet te maken met toegankelijkheidsfactoren als genoemd in de Vc, maar met de omstandigheid dat de medische voorzieningen niet voor 100% van de patiënten beschikbaar zijn, maar voor slechts 7% of minder. De informatie van UNAIDS werd recentelijk nog betrokken bij de adviezen van het BMA. De rechtbank is van oordeel dat eiser concrete aanknopingspunten heeft aangedragen voor twijfel aan de juistheid van de adviezen van het BMA. Hetgeen door eiser is aangevoerd, duidt er onmiskenbaar op dat de cijfers van UNAIDS over het aantal aidspatiënten dat behandeld wordt in Ghana betrokken zijn geweest bij de beoordeling of de behandeling in medisch-technische zin in Ghana beschikbaar is. De stelling van verweerder dat die cijfers slechts zien op de feitelijke toegankelijkheid van de behandeling voor aidspatiënten in Ghana, wordt weersproken door de door eiser overgelegde emailberichten van 27 februari 2007 en 22 februari 2007 van een medewerker van SOA/AIDS Nederland respectievelijk van een Hiv/Aids consulent van 22 februari 2007. In zijn email verklaart de medewerker van SOA/AIDS Nederland dat de cijfers van UNAIDS betekenen dat slechts voor 4% van de mensen die behandeling nodig hebben die behandeling en de medicatie beschikbaar is. In haar email geeft Hiv/Aids consulent aan dat de cijfers van UNAIDS inderdaad de aantallen mensen betreffen die daadwerkelijk beschikking hebben over de behandeling. Dit betekent dat niet voor meer mensen behandeling verkrijgbaar is, onder meer wegens gebrek aan medicatie, geschoold medisch personeel en gespecialiseerde laboratoria. Verweerder heeft de inhoud van deze emailberichten niet weerlegd. Het vorenstaande leidt tot de conclusie dat in de hierboven onder 2.16 genoemde BMA-adviezen onvoldoende gemotiveerd is waarom de cijfers van UNAIDS thans niet bij de beoordeling zijn betrokken. Verweerder heeft die adviezen dan ook niet aan het bestreden besluit ten grondslag kunnen leggen. Beroep gegrond.

Bron: rechtspraak.nl