Saskia heeft Nederlandse moeder, maar moet land uit

Saskia van Os heeft er alles voor over om zich als Nederlandse te afficheren. FOTO PAUL BERGEN
AMSTERDAM - Saskia van Os (25) moet in februari het land uit. Uitstel van een Kamerdebatje over het zogenaamde latente Nederlanderschap dreigt haar de das om te doen. ,,Ik denk en droom in het Nederlands, maar alleen het papiertje ontbreekt nog.''

Saskia is in gezelschap van duizenden anderen. Het probleem: ze is voor 1985 geboren en heeft alleen een Hollandse moeder. Daardoor heeft zij niet de Nederlandse nationaliteit.
Ze weet wie de minister van Financiën is, weet hoe alle kinderen van Willem-Alexander en Máxima heten en hoe je hutspot bereidt. En ja, ze kent de eerste regels van het volkslied én is gek op haring met uitjes. Alleen een paspoort ontbreekt.

,,Latente Nederlander, het klinkt als een enge ziekte,'' lacht Saskia. Tot 1985 konden alleen vaders het Nederlanderschap overdragen, legt ze uit. Om dit onrecht uit de wereld te helpen, werd ooit een overgangsregeling ingesteld. Alleen zijn Saskia en enkele duizenden lotgenoten nooit van die mogelijkheid op de hoogte gesteld.

Nu, 24 jaar later, wordt dit euvel echter rechtgezet nadat behandeling van het 'bijwetje' al vier jaar is uitgesteld. Op 15 oktober zou het zover zijn, maar voor Saskia is dat te laat. ,,De wet zou op 1 januari 2010 van kracht worden. Maar dat wordt nu maanden later. Mijn verblijfsvergunning loopt op 24 februari af.''

Haar moeder ging, toen zij eind 20 was, met vakantie naar Australië. Daar werd ze verliefd, trouwde en kreeg Saskia. Vervolgens scheidde ze en voedde ze Saskia alleen op.,,We spraken thuis Nederlands, vierden Sinterklaas en Koninginnedag en hadden altijd het plan terug te gaan.'' De Australische wetgeving stak daar echter een stokje voor.,,Pas in 2003, toen ik mijn middelbare schooldiploma had, konden we gaan.''

Nu vraagt de tengere brunette met de aanstekelijke lach zich af of ze niet een beetje naïef was door te denken dat ze automatisch een Nederlands paspoort kon krijgen. ,, Hoe hadden we er ook achter kunnen komen? Kennelijk heeft er een mededeling over gehangen op de ambassade in Sydney. Maar we woonden daar 800 kilometer vandaan.''

Saskia kreeg hier wel een verblijfsvergunning om een jaar te kunnen werken en wonen en daarna een om te kunnen studeren. Als klinisch psycholoog kreeg ze daarna een jaar de tijd een baan te vinden. ,,Maar om in aanmerking te komen voor de status van kennismigrant moet je binnen twee jaar een bruto inkomen hebben van 35.000 euro,'' vertelt ze. ,,Dat lukt natuurlijk niet als je 25 bent. Bovendien was het door de problemen met mijn verblijfstatus heel lastig om werk te vinden. Uiteindelijk werk ik nu als woongroepbegeleider bij een zorginstelling.''

Alle mogelijkheden een verblijfsvergunning te krijgen zijn op. ,,Ik heb de IND al een maand geleden gevraagd of ze de staatssecretaris kunnen vragen om een uitzondering voor me te maken. Alleen heb ik er een hard hoofd in of dat lukt.''

Advocaat Hermie de Boer heeft inmiddels een belangenvereniging opgericht voor de gedupeerden. Ook het ministerie van Buitenlandse Zaken voelt met Saskia mee. Staatssecretaris Albayrak is de enige die iets voor haar kan doen.

Een woordvoerder van Justitie wil niet ingaan op Saskia's situatie, maar raadt haar aan een advocaat te nemen. ,,De vreemdelingenpolitie staat heus niet meteen bij haar op de stoep als haar vergunning afloopt. Dan kan ze nog procederen.''

Saskia is er heilig van overtuigd dat het betreffende wetsvoorstel uiteindelijk wordt goedgekeurd en dat ze vervolgens Nederlandse wordt. ,,Een Kamermeerderheid is er voor,'' zegt ze. ,,De dag van de behandeling zal ik op de tribune zitten. Maar ik zal de in werking treding moeten afwachten in Australië en dus mijn baan en huis moeten opzeggen. Ook moet ik mijn vrienden, familie en mijn vriend achterlaten. En waarvoor? Ik heb niets te zoeken in Australië. Ik ben Nederlandse. Nu nog op papier.'' (SUZANNE DOCTER)

Bron: http://www.ad.nl/ad/nl/1000/Nieuws/article/detail/435278/2009/10/06/Saskia-heeft-Nederlandse-moeder-maar-moet-land-uit.dhtml