Dertien jaar lang heeft de Iraanse familie Maniyan in onzekerheid gezeten of ze in Nederland mochten blijven. Nu breekt eindelijk een nieuw leven aan. De vierentwintigjarige Mina Maniyan uit IJsselmuiden was onderweg naar huis toen haar moeder belde. "Ik heb de brief van IND binnen.
En het is goed nieuws", liet moeder Maryiam weten.
Op 16 juli was het feest in huize Maniyan. Op die dag kreeg het gezin eindelijk een verblijfsvergunning. Het is nog steeds feest: voor het gezin uit Iran is een nieuw leven aangebroken. Er worden volop plannen gemaakt. Gewoond wordt momenteel in een boerderij - toegewezen gekregen van de gemeente - in IJsselmuiden die binnenkort wordt gesloopt. Nu de verblijfsvergunning er is, hebben de Maniyanszich kunnen inschrijven bij DeltaWonen voor een huurwoning. Stralend kijken Maryiam en Mina daar op terug. "Punten sparen en dan eindelijk een eigen huis", zegt Maryiam.
Mina heeft zich zelfstandig ingeschreven, want ze wil graag op zichzelf wonen. Ze heeft haar studie verzorging aan het Hoornbeeck College afgerond en werkt nu tot in ieder geval april in een verzorgingstehuis in Kampen. Daarna zou ze graag verder studeren, aan Landstede in Zwolle bijvoorbeeld. "Ik wil graag de verpleging in, maar hoe dat allemaal uitpakt moet ik nog zien", vertelt Mina. Ze kijkt uit naar haar eigen huisje.
"Ik wil mijn deur net zo openzetten voor mensen als mijn moeder dat altijd doet.Alleen dan voor jongere meiden." Mina hoopt meiden die in net zo'n situatie zitten zoals zij heeft gezeten, op te kunnen vangen. "Er voor elkaar zijn, de bijbel lezen. En kletsen natuurlijk, dat hoort er ook bij."
Ook haar broer en haar zusje maken volop plannen. Op het wensenlijstje van Amir staat het halen van een rijbewijs. "Ook dat kan pas als je een verblijfsvergunning hebt", zegt Mina.
Wanneer moeder Maryiam het inburgeringstraject heeft doorlopen, wil ze graag in een bakkerij werken. "Ik hou van lekker bakken", vertelt ze. Mina verklapt dat haar moeder prachtige taarten kan maken; zo heeft ze al twee bruidstaarten gemaakt voor vriendinnen van haar. Maryiams droom is een eigen bakkerij. En of dat dan Iraanse of Nederlandse gebakjes worden, komt niet ter sprake. Maryiam: "We eten hier Hollandse pot en koken ook Iraanse gerechten. Wij vinden het allebei lekker."
Het Iraanse gezin voelt zich zo vrij als een vogeltje en vindt het heerlijk dat ze plannen kunnen maken. "We kunnen nu een toekomst opbouwen." Het geloof heeft het gezin tijdens hun strijd gesterkt. Ze zeggen veel steun te hebben gehad aan God, maar ook aan de christelijke gemeenschap in Kampen en IJsselmuiden. Door vriendinnen maakte Maryiam kennis met het christendom. Oudste dochter Mina raakte ook geïnteresseerd en ging een bijbelstudie volgen. "Ik heb mijn plekje bij het christendom gevonden", zegt Mina. Vooral wanneer de asielstrijd uitzichtloos leek en er moeilijke tijden waren, was de Bijbel een grote steun voor moeder en dochters. Ze bezoeken diensten in verschillende kerkelijke gemeenten in Kampen en IJsselmuiden. Ook zijn ze zeer betrokken bij de internationale diensten die onder andere in de Bazuinkerk in Kampen wordt gehouden. "In tientallen talen wordt er dan gepredikt." Maryiam vertaalt regelmatig de Nederlandse diensten in het Farsi om maar zoveel mogelijk Iraniërs in contact te brengen met het geloof. Ze hopen dat Kampen nog heel lang hun thuis blijft.
Bron: http://www.destentor.nl/regio/kampen/7058742/Eindelijk-bouwen-aan-toekomst.ece
Geen opmerkingen:
Een reactie posten