Van bootvluchteling tot 'meneer de directeur'
Van Vietnamese bootvluchteling tot directeur-eigenaar van een internationaal ingenieursbureau. Dat is het verhaal van Hien Kieu (42) in een notendop. "Toen een Nederlands vrachtschip ons oppikte, realiseerde ik me dat er een nieuw hoofdstuk begon."
Motorboot
Hien Kieu was veertien toen hij uit Vietnam vluchtte. Op een bootje in de Vietnamese kustwateren dobberde hij met zestig andere vluchtelingen rond tot ze door een Nederlands vrachtschip werden opgepikt. "De motor begaf het al na één dag en op de derde dag hadden we bijna geen drinkwater meer", vertelt Hien. "Ik werd zo ziek dat ze dachten dat ik het niet zou halen." Bijna dertig jaar later geeft Hien leiding aan een bedrijf met zeventien medewerkers in het Brabantse Sprang-Capelle en veertig in Vietnam. Hij ontwerpt al elf jaar geavanceerde machines voor grote opdrachtgevers als Philips, Corus en NedTrain.
Tweederangsburger
"Omdat mijn vader in de Vietnamoorlog voor de Amerikanen vocht, werden wij tweederangsburgers", zegt Hien. 'Mijn nieuwe leven begon toen een Nederlands vrachtschip ons oppikte. Op dat moment realiseerde ik me dat ik gered was. Dat er een nieuw hoofdstuk begon." Hij kwam terecht in een pleeggezin in het Brabantse Ossendrecht. Binnen tien jaar deed hij lts, mts en hts. Hien had nog wat moeite met de Nederlandse taal, maar omzeilde dat probleem in zijn vak met een eigen manier van technisch tekenen.
Kaaskop
Hiens ouders leven nog in Vietnam en hij zorgt ervoor dat ze niets tekort komen. Zelf trouwde hij met een Vietnamese. Samen kregen zij een dochter (12) en een zoon (10). Hij heeft ze zijn indrukwekkende vluchtverhaal nooit verteld. "Ik denk niet dat mijn kinderen beseffen dat ik vluchteling ben", zegt hij. "Laatst zei mijn zoontje wel: 'Jij bent geen Hollander, hè? Ik wel!'" Hien schatert: "'Ja', zei ik. 'Jij bent een echte kaaskop!'"
Bron: http://www.vluchtelingenwerk.nl/
Motorboot
Hien Kieu was veertien toen hij uit Vietnam vluchtte. Op een bootje in de Vietnamese kustwateren dobberde hij met zestig andere vluchtelingen rond tot ze door een Nederlands vrachtschip werden opgepikt. "De motor begaf het al na één dag en op de derde dag hadden we bijna geen drinkwater meer", vertelt Hien. "Ik werd zo ziek dat ze dachten dat ik het niet zou halen." Bijna dertig jaar later geeft Hien leiding aan een bedrijf met zeventien medewerkers in het Brabantse Sprang-Capelle en veertig in Vietnam. Hij ontwerpt al elf jaar geavanceerde machines voor grote opdrachtgevers als Philips, Corus en NedTrain.
Tweederangsburger
"Omdat mijn vader in de Vietnamoorlog voor de Amerikanen vocht, werden wij tweederangsburgers", zegt Hien. 'Mijn nieuwe leven begon toen een Nederlands vrachtschip ons oppikte. Op dat moment realiseerde ik me dat ik gered was. Dat er een nieuw hoofdstuk begon." Hij kwam terecht in een pleeggezin in het Brabantse Ossendrecht. Binnen tien jaar deed hij lts, mts en hts. Hien had nog wat moeite met de Nederlandse taal, maar omzeilde dat probleem in zijn vak met een eigen manier van technisch tekenen.
Kaaskop
Hiens ouders leven nog in Vietnam en hij zorgt ervoor dat ze niets tekort komen. Zelf trouwde hij met een Vietnamese. Samen kregen zij een dochter (12) en een zoon (10). Hij heeft ze zijn indrukwekkende vluchtverhaal nooit verteld. "Ik denk niet dat mijn kinderen beseffen dat ik vluchteling ben", zegt hij. "Laatst zei mijn zoontje wel: 'Jij bent geen Hollander, hè? Ik wel!'" Hien schatert: "'Ja', zei ik. 'Jij bent een echte kaaskop!'"
Bron: http://www.vluchtelingenwerk.nl/
Reacties