‘Illegale’ partner & bijstandsuitkering door Ali Agyev
Artikel door Ali Agayev
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
In een recente zaak van mij heeft de Sociale Dienst de
bijstandsuitkering van een Nederlandse uitkeringsgerechtigde met ingang
van 1 september 2015 beëindigd omdat zij vanaf 8 augustus 2012 een
gezamenlijke huishouding voerde met haar in Nederland ‘illegaal’
verblijvende echtgenoot. Zij had de Sociale Dienst niet ingelicht dat
haar echtgenoot inmiddels bij haar woonde. Hiermee heeft zij volgens de
Sociale Dienst de inlichtingenplicht geschonden wat de aanleiding vormde
voor de beëindiging van de uitkering.
Overigens was de echtgenoot van de uitkeringsgerechtigde geen onbekende van de Sociale Dienst. Voordat hij in een ander land gedetineerd werd ontving hij samen met zijn echtgenote een gezinsuitkering. Hij heeft vanaf 2001 tot 2009 een verblijfsvergunning gehad. Na zijn detentie keerde hij terug naar zijn echtgenote, maar zij vergaten om binnen de in artikel 3.82, eerste lid, Vreemdelingenbesluit bedoelde redelijke termijn een aanvraag in te dienen waardoor hij mvv-plichtig werd. Direct na zijn vrijlating heeft hij zich bij zijn echtgenote in Nederland gevestigd. Ten tijde van de beëindiging liep zijn aanvraagprocedure. Hij had dus geen verblijfsvergunning, maar volledig ‘illegaal’ was hij niet. Voor het recht op de bijstandsuitkering maakt dit verschil overigens niet uit.
Uitkeringsgerechtigde geeft aan dat zij uit angst voor de uitzetting van haar echtgenoot zijn aanwezigheid niet doorgaf aan de Sociale Dienst. Zij is echter van mening dat de uitkering niet beëindigd mocht worden aangezien haar echtgenoot geen inkomen of vermogen had verworven sinds zijn vrijlating. Het wel voldoen aan de inlichtingenplicht zou hierom in haar positie geen wijzigingen met zich meebrengen.
Artikel 24 van de Participatiewet (Pw) bepaalt dat voor gehuwden waarvan een echtgenoot geen recht op algemene bijstand heeft voor de rechthebbende echtgenoot de norm gelijk aan de norm die voor een alleenstaande of alleenstaande ouder zou gelden.
Daarnaast bepaalt artikel artikel 31, lid 3, Pw dat indien een van de gehuwden geen recht op algemene bijstand heeft, zijn inkomen slechts in aanmerking genomen wordt voor zover het inkomen van de gehuwden tezamen, met inbegrip van de bijstand die zou worden verleend indien zijn inkomen niet in aanmerking wordt genomen, meer zou bedragen dan de bijstandsnorm voor gehuwden.
Volgens de rechtbank is het relevant of vanwege de schending van de inlichtingenplicht het recht op bijstand niet langer kan worden vastgesteld. Alleen dat rechtvaardigt namelijk de beëindiging van de bijstandsuitkering. Als de uitkeringsgerechtigde de inlichtingenplicht geschonden heeft, maar deze schending belemmert de vaststelling van het recht op bijstand niet, dan dient bijstand verleend te worden. De rechtbank verwijst in dit opzicht naar de vaste jurisprudentie
van de Centrale Raad van Beroep (http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2007:BB6243)
Doordat de uitkeringsgerechtigde aan de Sociale Dienst verklaard had dat haar echtgenoot geen
vermogen noch inkomen had – wat logisch lijkt voor iemand die na 3 jaar
detentie als ongedocumenteerde naar Nederland terugkeert – had het op
de weg van de Sociale Dienst gelegen om een nader onderzoek in te
stellen naar het inkomen/vermogen van haar echtgenoot. Overigens heeft
de Sociale Dienst de uitkeringsgerechtigde na een nieuwe aanvraag een
bijstandsuitkering voor een alleenstaande ouder toegekend hetgeen
strookt met artikel 24 Pw. Merkwaardig is wel dat haar illegale
echtgenoot nog steeds bij haar woont, hetgeen bij de gemeente bekend is.
De rechtbank is van mening dat de Sociale Dienst niet zorgvuldig heeft gehandeld en draagt de Sociale Dienst op om een nieuw besluit te nemen met inachtneming van haar uitspraak.
De uitspraak is niet gepubliceerd op rechtspraak.nl (http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBROT:2016:4063)
Dit artikel kunt u vinden op de Wordpress pagina van mr Agayev: https://lawyeragayev.wordpress.com/2016/06/04/illegale-partner-bijstandsuitkering/Overigens was de echtgenoot van de uitkeringsgerechtigde geen onbekende van de Sociale Dienst. Voordat hij in een ander land gedetineerd werd ontving hij samen met zijn echtgenote een gezinsuitkering. Hij heeft vanaf 2001 tot 2009 een verblijfsvergunning gehad. Na zijn detentie keerde hij terug naar zijn echtgenote, maar zij vergaten om binnen de in artikel 3.82, eerste lid, Vreemdelingenbesluit bedoelde redelijke termijn een aanvraag in te dienen waardoor hij mvv-plichtig werd. Direct na zijn vrijlating heeft hij zich bij zijn echtgenote in Nederland gevestigd. Ten tijde van de beëindiging liep zijn aanvraagprocedure. Hij had dus geen verblijfsvergunning, maar volledig ‘illegaal’ was hij niet. Voor het recht op de bijstandsuitkering maakt dit verschil overigens niet uit.
Uitkeringsgerechtigde geeft aan dat zij uit angst voor de uitzetting van haar echtgenoot zijn aanwezigheid niet doorgaf aan de Sociale Dienst. Zij is echter van mening dat de uitkering niet beëindigd mocht worden aangezien haar echtgenoot geen inkomen of vermogen had verworven sinds zijn vrijlating. Het wel voldoen aan de inlichtingenplicht zou hierom in haar positie geen wijzigingen met zich meebrengen.
Artikel 24 van de Participatiewet (Pw) bepaalt dat voor gehuwden waarvan een echtgenoot geen recht op algemene bijstand heeft voor de rechthebbende echtgenoot de norm gelijk aan de norm die voor een alleenstaande of alleenstaande ouder zou gelden.
Daarnaast bepaalt artikel artikel 31, lid 3, Pw dat indien een van de gehuwden geen recht op algemene bijstand heeft, zijn inkomen slechts in aanmerking genomen wordt voor zover het inkomen van de gehuwden tezamen, met inbegrip van de bijstand die zou worden verleend indien zijn inkomen niet in aanmerking wordt genomen, meer zou bedragen dan de bijstandsnorm voor gehuwden.
Volgens de rechtbank is het relevant of vanwege de schending van de inlichtingenplicht het recht op bijstand niet langer kan worden vastgesteld. Alleen dat rechtvaardigt namelijk de beëindiging van de bijstandsuitkering. Als de uitkeringsgerechtigde de inlichtingenplicht geschonden heeft, maar deze schending belemmert de vaststelling van het recht op bijstand niet, dan dient bijstand verleend te worden. De rechtbank verwijst in dit opzicht naar de vaste jurisprudentie
van de Centrale Raad van Beroep (http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2007:BB6243)Doordat de uitkeringsgerechtigde aan de Sociale Dienst verklaard had dat haar echtgenoot geen
vermogen noch inkomen had – wat logisch lijkt voor iemand die na 3 jaar
detentie als ongedocumenteerde naar Nederland terugkeert – had het op
de weg van de Sociale Dienst gelegen om een nader onderzoek in te
stellen naar het inkomen/vermogen van haar echtgenoot. Overigens heeft
de Sociale Dienst de uitkeringsgerechtigde na een nieuwe aanvraag een
bijstandsuitkering voor een alleenstaande ouder toegekend hetgeen
strookt met artikel 24 Pw. Merkwaardig is wel dat haar illegale
echtgenoot nog steeds bij haar woont, hetgeen bij de gemeente bekend is.De rechtbank is van mening dat de Sociale Dienst niet zorgvuldig heeft gehandeld en draagt de Sociale Dienst op om een nieuw besluit te nemen met inachtneming van haar uitspraak.
De uitspraak is niet gepubliceerd op rechtspraak
.nl (http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBROT:2016:4063)Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Reacties