Heleen de Jonge van Ellemeet
Director at Foundation for Migration Law Netherlands
Wanneer verzet de bescherming van fundamentele rechten zich tegen
de Dublinoverdracht van een asielzoeker? Hoe wordt voorkomen dat de
asielzoeker, terug in de lidstaat van eerste binnenkomst, wordt
blootgesteld aan een onmenselijke of vernederende behandeling?
Aan deze vraag wijdt Sacha Prechal haar column in het nieuwste nummer van Asiel&Migrantenrecht. De Nederlandse rechter in het Hof van Justitie van de Europese Unie vergelijkt de waarborgen bij enerzijds het overdragen van asielzoekers en anderzijds het overleveren van verdachten. Ook vergelijkt zij hoe 'Luxemburg' en 'Straatsburg' de beoordeling van het risico van een onmenselijke of vernederende behandeling in Dublinzaken aanvliegen.
Op beide punten zijn volgens Prechal de verschillen minder groot dan sommige commentatoren menen. De situaties waarin het wederzijds vertrouwen tussen lidstaten kan worden beperkt omvatten meer dan ernstige mensenrechten vanwege 'systeemfouten', waarvan in de zaak N.S. sprake was. Naast structurele tekortkomingen in de asielprocedure en opvangvoorzieningen kan de rechter bij het beoordelen van Dublinoverdrachten ook rekening houden met gebreken die bepaalde groepen of bepaalde plaatsen betreffen, om vervolgens de individuele situatie van de betrokkene te beoordelen.
Dit inkijkje in het Hof van Justitie EU is slechts één van de actuele onderwerpen in A&MR 2016 Nr. 5. Verder bevat dit nummer onder meer een aanzet voor een wezenlijke herformulering van de glijdende schaal. Pieter Boeles betoogt dat het tijd is om eventuele aarzelingen daarover opzij te zetten en de Unierechtelijke openbare orde-toets tot algemene standaard te verheffen. Karen Geertsema becommentarieert de vijf uitspraken van 13 april 2016, waarin de Afdeling Bestuursrechtspraak de lijnen uitzet voor de rechterlijke toetsing van de geloofwaardigheidsbeoordeling in asielprocedures. En Sibrich Gaastra en Ester de Vreede gaan in op het beleid van naming & shaming door het openbaar maken van Wav-boetebesluiten.
Uiteraard trekt er ook een bonte stoet vreemdelingen/rechtzoekenden voorbij. Van innovatieve ondernemers, die maar moeilijk voet aan de grond krijgen in Nederland, tot Europese bijstandtrekkers. En van Bulgaren tot Zwitsers en Japanners, die migratierechtelijk beschouwd meer met elkaar gemeen hebben dan je op het eerste gezicht zou denken.
Voor meer informatie zie www.asielenmigrantenrecht.nl.
Aan deze vraag wijdt Sacha Prechal haar column in het nieuwste nummer van Asiel&Migrantenrecht. De Nederlandse rechter in het Hof van Justitie van de Europese Unie vergelijkt de waarborgen bij enerzijds het overdragen van asielzoekers en anderzijds het overleveren van verdachten. Ook vergelijkt zij hoe 'Luxemburg' en 'Straatsburg' de beoordeling van het risico van een onmenselijke of vernederende behandeling in Dublinzaken aanvliegen.
Op beide punten zijn volgens Prechal de verschillen minder groot dan sommige commentatoren menen. De situaties waarin het wederzijds vertrouwen tussen lidstaten kan worden beperkt omvatten meer dan ernstige mensenrechten vanwege 'systeemfouten', waarvan in de zaak N.S. sprake was. Naast structurele tekortkomingen in de asielprocedure en opvangvoorzieningen kan de rechter bij het beoordelen van Dublinoverdrachten ook rekening houden met gebreken die bepaalde groepen of bepaalde plaatsen betreffen, om vervolgens de individuele situatie van de betrokkene te beoordelen.
Dit inkijkje in het Hof van Justitie EU is slechts één van de actuele onderwerpen in A&MR 2016 Nr. 5. Verder bevat dit nummer onder meer een aanzet voor een wezenlijke herformulering van de glijdende schaal. Pieter Boeles betoogt dat het tijd is om eventuele aarzelingen daarover opzij te zetten en de Unierechtelijke openbare orde-toets tot algemene standaard te verheffen. Karen Geertsema becommentarieert de vijf uitspraken van 13 april 2016, waarin de Afdeling Bestuursrechtspraak de lijnen uitzet voor de rechterlijke toetsing van de geloofwaardigheidsbeoordeling in asielprocedures. En Sibrich Gaastra en Ester de Vreede gaan in op het beleid van naming & shaming door het openbaar maken van Wav-boetebesluiten.
Uiteraard trekt er ook een bonte stoet vreemdelingen/rechtzoekenden voorbij. Van innovatieve ondernemers, die maar moeilijk voet aan de grond krijgen in Nederland, tot Europese bijstandtrekkers. En van Bulgaren tot Zwitsers en Japanners, die migratierechtelijk beschouwd meer met elkaar gemeen hebben dan je op het eerste gezicht zou denken.
Voor meer informatie zie www.asielenmigrantenrecht.nl.
Hier gepubliceerd: https://lnkd.in/eTNw4rw
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten