Vanmorgen belde een oud-cliënte die nu bijna 5 jaar in Nederland is. Zij vroeg zich af wat ze nou moest doen als haar verblijfvergunning verliep. Waarop ik zei dat ze dan een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd asiel kon aanvragen. "Nee" zegt ze "ik wil een paspoort". We hebben het hier dan over iemand wiens man als erkende vluchteling naar Nederland kwam die zelf matig Nederlands spreekt, nog nooit gewerkt heeft, nog hulp nodig heeft met allerlei papieren rompslomp als kinderbijslag en belastingen en nog nooit buiten Zuid-Holland is geweest en er nog strikt Islamitisch op zijn Midden Oosters bijloopt. Nu ben ik jarenlang zeer goed bevriend geweest met haar overleden man en dan kan je wel eens een onbeleefde vraag stellen. Dus ik vroeg "Ga je dan van Iraakse Nederlandse worden? Zoveel associatie heb je toch nog niet met de Nederlandse cultuur?" "Nee" zegt ze "ik hou ook mijn eigen nationaliteit" Vervolgens ging het er over dat mensen dan met dat Nederlandse paspoort in hun zak na jaren in Irak naar familie gingen zoeken en dat je in Nederland je Iraakse paspoort niet kan laten verlengen. En natuurlijk biedt zo'n Nederlands paspoort ook zekerheid.Ik zou zeggen maak onze nationaliteit iets bijzonders! En dat hoeft voor een buitenlander niet te betekenen dat hij hier niet mag zijn. Bovendien blijft er dan altijd een stok achter de deur mogelijk bij ernstige criminele handelingen.
Wat vindt u? (reacties kunnen ergens onderaan middels een linkje)
7 opmerkingen:
Allereerst heeft iedereen die in NL woont, en aan de eisen,oa inburgeringsexamen doen,voldoet, het recht om de Nederlandse nationaliteit aan te nemen.
Kan me ook voorstellen dat een vluchteling uit veiligheidsoverwegingen NL wil worden.(Veiliger als Nederlander dan als Irakees naar Irak?)
Ben met je eens dat de NL nationaliteit niet zomaar ff wat is, als hebbedingetje.
Maar het is niet zwart wit.
We zouden er van uit mogen gaan dat dit een individueel geval is. Er zijn natuurlijk ook veel meer mensen die wel werken en bijdragen aan de maatschappij. Ik ben het wel met je eens dat het de mensen wel erg gemakkelijk word gemaakt. Als ik in een ander land verblijf leer ik ook de taal. Maar ik leer al van kleins af aan en veel buitenlanders zijn niet zo opgegroeid en leren op latere leeftijd dan moeilijker, of soms helemaal niet.
Het ergste lijkt het mij voor die mensen die hier wonen maar wier hart in hun geboorteland ligt. Zo kun je er ook tegen aan kijken?
We zijn wie we zijn en dat is een goed recht, buitenlanders diewillen werken voegen ook weer iets toe aan de maatschappij. Hen die niet werken en behoeftig zijn, zijn uiteindelijk de verliezers, want hun hart ligt niet hier, maar ze zijn wel hier! De mens betaalt hoe dan ook een prijs voor het willen hebben van!
Hoe dan ook, ik ben het wel met de stelling eens. Geplaatst door vreemdelingenrecht.com op 9-jul-2010 om 12:19
Die luidde:
Door zo makkelijk het Nederlanderschap te verlenen wordt de verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd in asielzaken een dode letter.
------------
Een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd geeft ook recht op terugkeer vanuit het buitenland. Dan is het niet nodig in mijn bescheiden mening om voor het "gemak" maar "even" ook het Nederlanderschap te verkrijgen. Doe er dan ook je best voor en werk eraan om te integreren. Dat moet ik ook in een ander land als ik die nationaliteit zou willen verkrijgen.
We kunnen niet kiezen waar we worden geboren en sometimes we qain some and sometimes we lose some! Maar voor niets gaat de zon op en geloof mij, ik ben geen Nationalist, alleen maar een hard werkende vrouw.
Nic
Als zij zelf niet als asielzoeker is toegelaten zal ze afstand moeten doen van de Irakese nationaliteit (als Irak dat toestaat). Ook geldt dan de inburgeringseis om een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd annex EU verblijfskaart voor langdurig ingezetenen te verkrijgen.
Een goede oplossing is mevrouw toe te staan naar Irak te vertrekken zonder haar verbljfsvergunning te verliezen, hoe lang ze ook wegblijft. Een terugkeergarantie dus.
Ik meen dat veel vreemdelingen in een situatie zoals die van mevrouw dan zullen vertrekken, zeker als ze haar nabestaandenuitkering mag meenemen.
Het is nog gekker! want ik ben in Nederland geboren en getogen, kreeg een bewijs van Nederlanderschap ogv art 2 van de (oude) Wet op het Nederlanderschap,heb lange jaren als juriste in Brussel gewerkt bij de Europese Commissie, en ben daarna naar Duitsland verhuisd. De EU-land en gelden niet, in de zin van de wet, als "buitenland";maar ik moet VECHTEN voor het behoud van mijn Nederlanderschap!!
@ Gart;kan me niet voorstellen dat de NL wetgeving zal worden aangepast; dan zou een Nederlander die in een ander(niet verdrags-)land ook recht moeten houden op ANW etc.
Idee is niet slecht, maar lijkt me niet uitvoerbaar.Met dubbele nationaliteit heb je ook geen rechtshulp van NL vertegenwoordiging in het andere land.
@ anoniem; welkom in de realiteit van het NL recht.
Vergelijkbaar met de houding van Justitie tegenover Nederlandse gemeenschapsonderdanen; die dus geen verblijfsstatus krijgen voor hun echtgenoot(m/v).
Aangezien IND vaker de Vreemdelingenwet toepast dan de vereiste EU wetgeving.
Bovendien is er op de Universiteiten geen specifieke opleiding Gemeenschapsrecht, valt als onderdeel onder Internationaal en EU recht.
Wat dus voor afgestudeerden betekent dat zij maar voor een deel kennis hebben van Gemeenschapsrecht.Slecht vooruitzicht voor de toekomstige juristen en advocaten.
In Nijmegen werd het vak Europees migratierecht gegeven door Elspeth Guild (Engelse professor) in het kader van de Nijmegen Law School. Heb ik daar als IND-er al in 2000 gehad.
Een reactie posten