Gemeenten willen weer noodopvang
Ondanks een verbod van het ministerie van justitie overwegen gemeenten de noodopvang voor uitgeprocedeerde asielzoekers te heropenen. Volgens wethouders neemt de toestroom, de vraag naar onderdak en een bed, weer flink toe.
In het akkoord dat gemeenten en het Rijk met elkaar sloten over het generaal pardon, staat dat gemeenten per 1 januari 2010 geen noodopvang meer mogen financieren. Niet alle gemeenten geven daar gehoor aan. Er was beloofd dat het Rijk de verantwoordelijkheid voor uitgeprocedeerde asielzoekers op zich zou nemen, en die groep vanuit vreemdelingendetentie, asielzoekerscentra (azc’s) en de vrijheidsbeperkende locatie (vbl) in Ter Apel naar het land van herkomst zou begeleiden.
Inmiddels zien gemeenten dat vijftig procent van de vreemdelingen in de vbl weer uitstroomt de straat op. „Hirsch Ballin vindt dus dat we de mensen die we op de stoep krijgen, moeten laten barsten. Lekker makkelijk, hij hoeft zich niet over de humaniteit en de veiligheid in de stad te bekommeren”, zegt Roel Sluiter, wethouder in Leeuwarden. Het Rijk komt haar belofte niet na, constateert John van Tilborg namens de ruim honderd logogemeenten (Landelijk Overleg van Gemeentebesturen inzake Opvang- en terugkeerbeleid). Volgens hem werden in 2009 alleen al 2000 Somaliërs op straat gezet. „De stichtingen, alle particuliere initiatieven staan enorm onder druk. Sloop- en kraakpanden en kerken puilen uit. De minister kan quasi trots aankondigen dat zijn beleid succesvol is en dat de noodopvang langzaam verdwijnt, maar dan heeft hij zijn oogkleppen op en negeert hij de nieuwe crisissituatie. ”
Hirsch Ballin houdt vast aan sluiting van de noodopvang. Het terugkeerbeleid is volgens de minister ’zo sluitend als mogelijk gemaakt’, maar: „De medewerking van een vreemdeling aan zijn terugkeer blijft cruciaal.” Nieuwe noodopvang is volgens Hirsch Ballin niet wenselijk, het biedt vreemdelingen valse hoop dat ze toch nog een kans hebben in Nederland te mogen blijven. „Aanbod van opvang creëert vraag naar opvang. Die situatie is nu doorbroken en daar moeten we niet naar terug”, zegt de minister.
Bron: http://www.trouw.nl/nieuws/nederland/article3033575.ece/Gemeenten_willen_weer__noodopvang_.html
1) Ik ben van mening dat opvang een taak is van de landelijke overheid;
2) Dat gemeentes en stichtingen niet gehinderd worden door een uitgebreide kennis van het vreemdelingenrecht en zich vaak door "zieligheid" laten leiden en zo ongelijkheid creeeren voor diegenen die wel netjes teruggaan op eigen kracht;
3) Dat het geld van inwoners van een stad met een eigen huis (OZB) niet mag worden gebruikt om een ambtenaar of gemeenteraadslid een goed gevoel te bezorgen;
4) Dat als iemand is uitgeprocedeerd en niet meer in Nederland mag zijn niet betekent dat je dan niets meer voor hem kan doen. Help zo iemand middels stedenbanden, microfinanciering en dergelijke aan een menswaardig bestaan in eigen land. En help zo ook de mensen die vrijwillig teruggaan;
5) Als iemand echt niet terug kan bestaat er altijd de mogelijkheid om een verblijfsvergunning "buiten schuld Nederland niet kunnen verlaten" aan te vragen.
In het akkoord dat gemeenten en het Rijk met elkaar sloten over het generaal pardon, staat dat gemeenten per 1 januari 2010 geen noodopvang meer mogen financieren. Niet alle gemeenten geven daar gehoor aan. Er was beloofd dat het Rijk de verantwoordelijkheid voor uitgeprocedeerde asielzoekers op zich zou nemen, en die groep vanuit vreemdelingendetentie, asielzoekerscentra (azc’s) en de vrijheidsbeperkende locatie (vbl) in Ter Apel naar het land van herkomst zou begeleiden.
Inmiddels zien gemeenten dat vijftig procent van de vreemdelingen in de vbl weer uitstroomt de straat op. „Hirsch Ballin vindt dus dat we de mensen die we op de stoep krijgen, moeten laten barsten. Lekker makkelijk, hij hoeft zich niet over de humaniteit en de veiligheid in de stad te bekommeren”, zegt Roel Sluiter, wethouder in Leeuwarden. Het Rijk komt haar belofte niet na, constateert John van Tilborg namens de ruim honderd logogemeenten (Landelijk Overleg van Gemeentebesturen inzake Opvang- en terugkeerbeleid). Volgens hem werden in 2009 alleen al 2000 Somaliërs op straat gezet. „De stichtingen, alle particuliere initiatieven staan enorm onder druk. Sloop- en kraakpanden en kerken puilen uit. De minister kan quasi trots aankondigen dat zijn beleid succesvol is en dat de noodopvang langzaam verdwijnt, maar dan heeft hij zijn oogkleppen op en negeert hij de nieuwe crisissituatie. ”
Hirsch Ballin houdt vast aan sluiting van de noodopvang. Het terugkeerbeleid is volgens de minister ’zo sluitend als mogelijk gemaakt’, maar: „De medewerking van een vreemdeling aan zijn terugkeer blijft cruciaal.” Nieuwe noodopvang is volgens Hirsch Ballin niet wenselijk, het biedt vreemdelingen valse hoop dat ze toch nog een kans hebben in Nederland te mogen blijven. „Aanbod van opvang creëert vraag naar opvang. Die situatie is nu doorbroken en daar moeten we niet naar terug”, zegt de minister.
Bron: http://www.trouw.nl/nieuws/nederland/article3033575.ece/Gemeenten_willen_weer__noodopvang_.html
1) Ik ben van mening dat opvang een taak is van de landelijke overheid;
2) Dat gemeentes en stichtingen niet gehinderd worden door een uitgebreide kennis van het vreemdelingenrecht en zich vaak door "zieligheid" laten leiden en zo ongelijkheid creeeren voor diegenen die wel netjes teruggaan op eigen kracht;
3) Dat het geld van inwoners van een stad met een eigen huis (OZB) niet mag worden gebruikt om een ambtenaar of gemeenteraadslid een goed gevoel te bezorgen;
4) Dat als iemand is uitgeprocedeerd en niet meer in Nederland mag zijn niet betekent dat je dan niets meer voor hem kan doen. Help zo iemand middels stedenbanden, microfinanciering en dergelijke aan een menswaardig bestaan in eigen land. En help zo ook de mensen die vrijwillig teruggaan;
5) Als iemand echt niet terug kan bestaat er altijd de mogelijkheid om een verblijfsvergunning "buiten schuld Nederland niet kunnen verlaten" aan te vragen.
Reacties