Middelenvereiste, Richtlijn 2003/86/EG en Chakroun-arrest door Ali Agajev (bij gezinshereniging)
Voor verblijfsaanvragen om gezinshereniging hanteert de IND het
zogenoemde middelenvereiste. Dit houdt in dat de verblijfgever voldoende
middelen moet bezitten om geen beroep te doen op het stelsel voor
sociale bijstand. Normaliter dient de verblijfgever op het moment van de
aanvraag ten minste een arbeidscontract voor bepaalde tijd hebben die
nog 12 maanden geldig is. De hoogte van het loon is op het moment van
schrijven vastgesteld op €1621 bruto per maand. Als de verblijfgever een
contract heeft dat korter duurt dan 12 maanden, dient de IND het
arbeidsverleden in beschouwing te nemen.
Het hanteren van een minimumbedrag is omstreden. Artikel 7, lid 1 aanhef en onder c, van de Richtlijn 2003/86/EG van de Raad van 22 september 2003 inzake het recht op gezinshereniging (hierna de Gezinsherenigingsrichtlijn) bepaalt: 1. Bij de indiening van het verzoek tot gezinshereniging kan de betrokken lidstaat de persoon die het verzoek heeft ingediend, verzoeken het bewijs te leveren dat de gezinshereniger beschikt over: c) stabiele en regelmatige inkomsten die volstaan om hemzelf en zijn gezinsleden te onderhouden, zonder een beroep te doen op het stelsel voor sociale bijstand van de betrokken lidstaat. De lidstaten beoordelen daartoe de aard en de regelmaat van deze inkomsten en kunnen rekening houden met de nationale minimumlonen en pensioenen, evenals met het aantal gezinsleden. Het Hof van Justitie, het hoogste rechtsprekende orgaan van de EU, heeft in zijn arrest van 4 maart 2010, C-578/08, R. Chakroun tegen Nederland (het Chakroun-arrest) bepaald dat uit artikel 7 van de Gezinsherenigingsrichtlijn volgt dat de verblijfgever over stabiele en regelmatige inkomsten moet beschikken die volstaan om hemzelf en zijn gezin te onderhouden zonder een beroep te doen op de sociale bijstand. De verblijfgever en zijn gezin mogen dus in financieel opzicht niet ten laste komen van de lidstaat. Het Hof overweegt dat de lidstaten referentiebedragen mogen hanteren waarbij zij rekening houden met de in die lidstaat geldende minimumlonen. De lidstaten mogen echter bij het hanteren van de referentiebedragen het doel van de desbetreffende richlijn – de bevordering van gezinshereniging- niet uit het oog verliezen. Bij het hanteren van referentiebedragen mogen de lidstaten geen minimuminkomen bepalen waaronder geen gezinshereniging wordt toegestaan, zonder rekening te houden met de concrete en individuele omstandigheden van iedere aanvrager. Elke aanvraag moet dus individueel worden behandeld. Aanvankelijk ging men er van uit dat de Gezinsherenigingsrichtlijn alleen op derdelanders van toepassing was. Mensen met de Nederlandse nationaliteit konden hier geen beroep op doen, wat neerkwam op achterstelling van Nederlanders bij gezinshereniging. Bij uitspraak van 17 december 2014 heeft de Raad van State bepaald dat de Gezinsherenigingsrichtlijn ook op Nederlanders van toepassing is (201400027/1/V3, http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RVS:2014:4650)
In een recente zaak moest de Raad van State de rechtmatigheid van de afwijzing van een mvv-aanvraag beoordelen waarbij de verblijfgever – van Nederlandse nationaliteit – werkzaam was op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd voor 32 uur per week (10 maart 2015, 20143539/1/V3). De hoogte van het inkomen voldeed niet aan de inkomenseis. De verblijfgever voerde echter aan dat hij zeer lage woonlasten had; hij kon met zijn minimumloon zichzelf en zijn partner onderhouden zonder een beroep te doen op een bijstandsuitkering. De IND gaf aan dat het betoog dat iemand met een laag inkomen toch rond kan komen geen reden vormt om af te wijken van het in artikel 3.74 Vreemdelingenbesluit neergelegde inkomensnorm, aangezien een beroep op publieke middelen mogelijk is. De Raad van State maakt korte metten met dit standpunt van de IND onder verwijzing naar het Chakroun-arrest. Er had een concrete beoordeling van de mvv-aanvraag moeten plaatsvinden waarbij rekening wordt gehouden de individuele omstandigheden van de verblijfgever en de aanvrager. Dus wanhoopt niet; het niet-voldoen aan het middelenvereiste komt er nog niet per sé op neer dat de IND een mvv-aanvraag mag afwijzen. Zie voor de uitspraak van de Raad van State: http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RVS:2015:839
Vindplaats: https://lawyeragayev.wordpress.com/2015/05/19/middelenvereiste-richtlijn-200386eg-en-chakroun-arrest/
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Het hanteren van een minimumbedrag is omstreden. Artikel 7, lid 1 aanhef en onder c, van de Richtlijn 2003/86/EG van de Raad van 22 september 2003 inzake het recht op gezinshereniging (hierna de Gezinsherenigingsrichtlijn) bepaalt: 1. Bij de indiening van het verzoek tot gezinshereniging kan de betrokken lidstaat de persoon die het verzoek heeft ingediend, verzoeken het bewijs te leveren dat de gezinshereniger beschikt over: c) stabiele en regelmatige inkomsten die volstaan om hemzelf en zijn gezinsleden te onderhouden, zonder een beroep te doen op het stelsel voor sociale bijstand van de betrokken lidstaat. De lidstaten beoordelen daartoe de aard en de regelmaat van deze inkomsten en kunnen rekening houden met de nationale minimumlonen en pensioenen, evenals met het aantal gezinsleden. Het Hof van Justitie, het hoogste rechtsprekende orgaan van de EU, heeft in zijn arrest van 4 maart 2010, C-578/08, R. Chakroun tegen Nederland (het Chakroun-arrest) bepaald dat uit artikel 7 van de Gezinsherenigingsrichtlijn volgt dat de verblijfgever over stabiele en regelmatige inkomsten moet beschikken die volstaan om hemzelf en zijn gezin te onderhouden zonder een beroep te doen op de sociale bijstand. De verblijfgever en zijn gezin mogen dus in financieel opzicht niet ten laste komen van de lidstaat. Het Hof overweegt dat de lidstaten referentiebedragen mogen hanteren waarbij zij rekening houden met de in die lidstaat geldende minimumlonen. De lidstaten mogen echter bij het hanteren van de referentiebedragen het doel van de desbetreffende richlijn – de bevordering van gezinshereniging- niet uit het oog verliezen. Bij het hanteren van referentiebedragen mogen de lidstaten geen minimuminkomen bepalen waaronder geen gezinshereniging wordt toegestaan, zonder rekening te houden met de concrete en individuele omstandigheden van iedere aanvrager. Elke aanvraag moet dus individueel worden behandeld. Aanvankelijk ging men er van uit dat de Gezinsherenigingsrichtlijn alleen op derdelanders van toepassing was. Mensen met de Nederlandse nationaliteit konden hier geen beroep op doen, wat neerkwam op achterstelling van Nederlanders bij gezinshereniging. Bij uitspraak van 17 december 2014 heeft de Raad van State bepaald dat de Gezinsherenigingsrichtlijn ook op Nederlanders van toepassing is (201400027/1/V3, http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RVS:2014:4650)
In een recente zaak moest de Raad van State de rechtmatigheid van de afwijzing van een mvv-aanvraag beoordelen waarbij de verblijfgever – van Nederlandse nationaliteit – werkzaam was op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd voor 32 uur per week (10 maart 2015, 20143539/1/V3). De hoogte van het inkomen voldeed niet aan de inkomenseis. De verblijfgever voerde echter aan dat hij zeer lage woonlasten had; hij kon met zijn minimumloon zichzelf en zijn partner onderhouden zonder een beroep te doen op een bijstandsuitkering. De IND gaf aan dat het betoog dat iemand met een laag inkomen toch rond kan komen geen reden vormt om af te wijken van het in artikel 3.74 Vreemdelingenbesluit neergelegde inkomensnorm, aangezien een beroep op publieke middelen mogelijk is. De Raad van State maakt korte metten met dit standpunt van de IND onder verwijzing naar het Chakroun-arrest. Er had een concrete beoordeling van de mvv-aanvraag moeten plaatsvinden waarbij rekening wordt gehouden de individuele omstandigheden van de verblijfgever en de aanvrager. Dus wanhoopt niet; het niet-voldoen aan het middelenvereiste komt er nog niet per sé op neer dat de IND een mvv-aanvraag mag afwijzen. Zie voor de uitspraak van de Raad van State: http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RVS:2015:839
Vindplaats: https://lawyeragayev.wordpress.com/2015/05/19/middelenvereiste-richtlijn-200386eg-en-chakroun-arrest/
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Reacties