Reacties van gefrustreerde vreemdelingen of hun familie.
"We weten nu allemaal wel dat U ook kanker heeft gehad dit herhaalt u keer op keer, dacht dat U wel iets menselijker was maar het IND hart zit er nog steeds in.Wat mij niet lekker zit is dat mijn partner geen .... is,anders had ik uw advies niet nodig gehad ......, en de Belgie route weet ik al jaren, en die brief naar minister Teeven ook, toch bedankt voor Uw goede bedoelingen. ".
Mensen benaderen mij soms via dit blog met de vraag of ik hen gratis advies kan geven in hun zaak. Als ik de tijd en de mogelijkheden en de gezondheid er voor heb ben ik meestal bereid om iemand middels een mail uit te leggen wat er speelt en eventueel door te sturen naar een advocaat die dan hun zaak verder kan behartigen.
Sommige mensen willen graag iets. Hun geliefde in Nederland houden of laten komen, zelf niet weer weg hoeven. Het kan dan voorkomen dat blijkt dat mensen echt hoe je het wendt of keert geen verblijfsrecht kunnen krijgen op de manier die ze zouden willen. Sommige van die verhalen zijn heel schrijnend en ik vind het dan ook heel sneu voor mensen als er geen enkele oplossing meer over blijkt te zijn. Je moeder van 80 zal maar aan de andere kant van de wereld kanker hebben en jij hier een topbaan en haar niet naar Nederland mogen halen omdat wij Nederlanders hebben besloten dat onze participatiemaatschappij waar we voor onze eigen ouders moeten zorgen bij de grens ophoudt en de mogelijkheid voor verblijf bij kinderen voor oude ouders hebben geschrapt uit de wet.
In andere gevallen is vooral de persoon zelf zijn grootste probleem omdat die perse niet voor de enige oplossing die beschikbaar is wil kiezen. Bijvoorbeeld mensen die hier in de Bijstand zitten en dan geen gezinshereniging kunnen bewerkstelligen maar ook absoluut niet de Europa-route willen doen waar niet alleen de Nederlandse partner maar ook de buitenlandse partner kan en mag werken omdat ze geen doorzicht hebben in een tijdelijke verhuizing of omdat ze opzien tegen de kosten maar zich wel laten verleiden tot hopeloze procedures voor hoge legeskosten.
Als je zo iemand uiteindelijk moet vertellen dat ook jij niet zou weten hoe diegene zijn zin moet krijgen reageren mensen soms heel vreemd.
Jaren geleden had iemand mij een aantal keren om advies gevraagd en die had ik vervolgens het adres van een heel goed advocaat gegeven. Deze mevrouw nam kort geleden weer contact op. Het bleek dat ze nog steeds geen oplossing hadden gevonden voor het verblijfsrechtelijk probleem van haar buitenlandse partner en er waren inmiddels een paar schrijnende persoonlijke aspecten bijgekomen. Of ik als oud-IND-er misschien wist wie ik daar eens over kon bellen. Helaas zo werkt het niet. Het enige advies wat ik haar kon geven was om die situatie in een brief te verwoorden en dan die brief door haar advocaat naar de heer Teeven te laten sturen met het verzoek of in hun geval geen verblijfsvergunning conform besluit minister kon worden verleend (d.w.z. of hij over zijn hart wil strijken). En dan worden mensen verdrietig, boos en gefrusteerd en gaan dat op jou afreageren. Ik begrijp heus wel dat dat uit verdriet en boosheid en frustratie komt maar ik heb geen zin om bagger over me heengegooid te krijgen.
Begrijp me goed mensen:
- soms bent u het probleem;
- soms is uw buitenlandse partner het probleem
- soms is de Nederlandse regelgeving het probleem
- soms heeft rechtshulp een fout gemaakt
waardoor het niet lukt om die verblijfsvergunning of dat visum rond te krijgen.
Maar als je mij vraagt om gratis advies dan hoef ik niets, moet ik niets en wil ik zeker niets als u een probleem voor mij denkt te moeten zijn. Ik heb geen enkele verplichting waarom ik iemand die zich hier aanmeldt zou moeten helpen of wanneer ik iemand heb uitgelegd hoe de wet in elkaar zit verder zou moeten helpen. En ik verwacht altijd een respectvolle behandeling.
Dat doet me denken aan een voorval toen ik nog op een advocatenkantoor werkte in de tijd vlak voor ik ziek werd. Ik had een Turkse client die jong en groot en breed was. Op een dag had hij onze secretaresse compleet verrot gescholden over de telefoon en kwam vervolgens een paar dagen later op zijn afspraak met mij. Ik vertelde hem dat ik had gehoord wat hij allemaal had geroepen en dat we nu samen naar het secretariaat gingen lopen en hij daar zijn excuses heel uitgebreid ging aanbieden en zo niet we samen door zouden lopen naar de buitendeur. Meneer bij haar zijn excuses aangeboden. Verder prima relatie mee gehouden.
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Reacties
(En ook nog beterschap verder).