Tolken bij militaire missies in het buitenland en asiel
Achtergrond: Een Afghaanse tolk die werkte voor de militairen in Uruzgan vroeg asiel in Noorwegen en kreeg een afwijzing. Vervolgens weigerde Nederland zijn aanvraag in behandeling te nemen en wil hem naar Noorwegen terugsturen middels een Dublinprocedure. De Nederlandse rechter gaf de staat gelijk.
Voor maatschappelijk draagvlak van bepaalde beslissingen is soms "juridisch juist" niet voldoende. Noorwegen is EN partij bij het Vluchtelingenverdrag EN bij het EVRM en heeft geen slechte naam dus we kunnen er van uitgaan dat meneer geen aanspraken heeft kunnen maken op beide verdragen. Dat Noorwegen speciale regelingen heeft voor hun tolken en wij niet is iets wat daar niets aan verandert. Maar het is de vraag of als iemand waar jouw leger altijd mee heeft samengewerkt overzee bij jou asiel aanvraagt dan het juiste moment is gekomen om te zeggen dat er geen juridische maar bovendien ook geen MORELE gronden zijn om de aanvraag in behandeling te nemen (citaat uitspraak). Een pardon voor tolken pur sang http://www.nrc.nl/next/van/2014/augustus/16/help-tolken-aan-asiel-defensie-overlegt-over-to-1412007 gaat me veel te ver maar het klinkt in ieder geval een stuk moreler juist dat wanneer iemand zijn asielaanvraag baseert op moeilijkheden die hij stelt te ondervinden dankzij zijn werk voor de Nederlandse staat daar in ieder geval inhoudelijk serieus naar wordt gekeken. Dat "verdient" misschien een goed werknemer wel moreel. En ik denk dat qua maatschappelijk draagvlak zo'n beslissing op een zeer breed draagvlak kan rekenen.En dan kan altijd nog worden gezegd "We hebben gekeken maar volgens ons komt u niet in aanmerking voor een verblijfsvergunning asiel".En misschien kan de "politiek" er eens over nadenken of legertolken en ander lokaal personeel bij militaire missies net iets makkelijker asiel zouden kunnen krijgen als een random persoon uit dat land. Dat soort beleid is er immers ook voor bijvoorbeeld homo's. Het feit dat de militairen die in Uruzgan waren voor een pardon pleiten zegt misschien wel wat over de werkelijkheid daar.
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Voor maatschappelijk draagvlak van bepaalde beslissingen is soms "juridisch juist" niet voldoende. Noorwegen is EN partij bij het Vluchtelingenverdrag EN bij het EVRM en heeft geen slechte naam dus we kunnen er van uitgaan dat meneer geen aanspraken heeft kunnen maken op beide verdragen. Dat Noorwegen speciale regelingen heeft voor hun tolken en wij niet is iets wat daar niets aan verandert. Maar het is de vraag of als iemand waar jouw leger altijd mee heeft samengewerkt overzee bij jou asiel aanvraagt dan het juiste moment is gekomen om te zeggen dat er geen juridische maar bovendien ook geen MORELE gronden zijn om de aanvraag in behandeling te nemen (citaat uitspraak). Een pardon voor tolken pur sang http://www.nrc.nl/next/van/2014/augustus/16/help-tolken-aan-asiel-defensie-overlegt-over-to-1412007 gaat me veel te ver maar het klinkt in ieder geval een stuk moreler juist dat wanneer iemand zijn asielaanvraag baseert op moeilijkheden die hij stelt te ondervinden dankzij zijn werk voor de Nederlandse staat daar in ieder geval inhoudelijk serieus naar wordt gekeken. Dat "verdient" misschien een goed werknemer wel moreel. En ik denk dat qua maatschappelijk draagvlak zo'n beslissing op een zeer breed draagvlak kan rekenen.En dan kan altijd nog worden gezegd "We hebben gekeken maar volgens ons komt u niet in aanmerking voor een verblijfsvergunning asiel".En misschien kan de "politiek" er eens over nadenken of legertolken en ander lokaal personeel bij militaire missies net iets makkelijker asiel zouden kunnen krijgen als een random persoon uit dat land. Dat soort beleid is er immers ook voor bijvoorbeeld homo's. Het feit dat de militairen die in Uruzgan waren voor een pardon pleiten zegt misschien wel wat over de werkelijkheid daar.
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Reacties