Vluchteling schrijft bedankbrief naar UAF
Een vluchteling zijn, dat is het ergste dat iemand kan
overkomen in zijn leven. Je verlaat je vertrouwde omgeving en belandt ergens
waar je een buitenlander, een inwijkeling, een buitenbeentje bent. ‘Niemand,’
zo luidt een oude tappa – een volksgedichtje in het Pasjtoe – ‘verlaat
zijn vaderland uit vrije wil; hij is gedwongen door armoede of liefde.’ Tevens,
een toepasselijke derde toevoeging is: of oorlog!
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Stel je voor, je hebt een oorlog meegemaakt en bent gevlucht
om politieke, religieuze of andere redenen. In je nieuwe omgeving heb je alles –
het is een paradijs, zeg maar – maar je kan er niet in functioneren. Tal van
problemen: taal – van deze nieuwe taal had je nooit gehoord; cultuur – je huilt
en lacht op andere dingen en dat vindt iedereen idioot; vooroordelen – je bent
vermoedelijk een terrorist omdat je uit zo’n land komt of op hun lijkt;
afstandelijkheid – je kan gevaarlijk of onbetrouwbaar zijn omdat je naam toevallig
op de namen van de in het algemeen niet te vertrouwen groepen en mensen lijkt.
Wat doe je dan? Wegrotten en laten dat het iets ergers wordt
dan een oorlog? Gelukkig zijn er zo veel organisaties die ervoor zorgen dat dit
niet gebeurt, en dat is zowel voor hun eigen leven als voor het succes van deze
samenleving belangrijk. Een van die belangrijk rol spelende organisaties is het
UAF – Stichting voor Vluchteling-Studenten.
Dankzij de hulp en steun die het UAF verschaft komen elk jaar veel
hoogopgeleide vluchtelingen aan de goede weg van het leven, samen op weg naar
een veelbelovende toekomst. Ik ben het UAF zeer dankbaar en heb veel respect
voor het werk dat ze verricht.
Trouwens, op hun beurt moeten de geholpen
vluchtelingen-studenten ook hard werken en hun talenten laten zien en bewijzen
zodat de uitgereikte steun geen parels voor de zwijnen werpen wordt.
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Reacties