Reactie mr Luscuere op oproep Vluchtelingenwerk om Pardonners paspoorten te geven
"Ik mis behoorlijk wat nuances in deze discussie. Vooropgesteld moet
worden dat vaststelling van de (juiste) identiteit van de vreemdeling
groot belang mag worden gehecht. De overheid en samenleving moeten uit
kunnen gaan van een integere bevolkingsadministratie voor het
vaststellen van rechten en plichten van de individuele burger. Gerommel
met geboortedata, afkomst, nationaliteit, leidt tot rechtsongelijkheid
tussen individueën en trekt een wissel op de solidaire uitgangspunten
van de (verzorgings)staat. Om pragmatische redenen is er bij de GP-ers
voorgekozen om hen bij de verlening van de verblijfsvergunning niet te
vragen om hun identiteit aan te tonen. Sterker nog, zij zijn in staat
gesteld om nog eens eenmalig van opgegeven identiteit te veranderen,
waarbij de overheid mag hopen dat die laatste indentiteit de juiste is.
Zeker is dat echter niet.
Er mogen vraagtekens worden gezet of dit beleid destijds niet te eenvoudig was. Maar realistisch was het in elk geval omdat het hoofddoel van de regularisatie anders zeker niet zou zijn gehaald en tot op de dag van vandaag GP-aspiranten nog op de deuren van vele instanties zouden kloppen om binnen te worden gelaten.
Het is echter nu een gegeven dat deze GP-ers inmiddels bijna allemaal in aanmerking komen voor een vergunning voor onbepaalde tijd en daarmee een sterke rechtspositie hebben gekregen. Op basis van hun opgave zullen ze op hun AOW-gerechtigde leeftijd van de SVB een bedrag ontvangen. Ze worden beschouwd als onderdaan van het land dat ze hebben opgegeven, en ook hun naam en afkomst worden in het Nederlandse rechtsverkeer gebruikt.
De vraag is vervolgens wat de Nederlandse overheid en samenleving ermee wint om in het kader van naturalisatie alsnog harde bewijzen te verlangen van de identiteit. Want de GP-ers zijn hier al zes jaar en zullen waarschijnlijk tot hun dood hier blijven en (gelukkig) gebruik kunnen maken van dezelfde rechten en plichten als Nederlanders, behalve het kiesrecht, het kunnen beoefenen van enkele beroepen, en het gemak om voor korte of lange duur naar het buitenland te vertrekken -wat overigens sommigen tegenstanders van het GP juist maar al te graag zouden zien...
Maar goed, je kan zeggen: een herbevestiging van de identiteit door objectieve bescheiden dient wel de integriteit van de bevolkingsadministratie en iedereen behalve vluchtelingen moet zich identificeren dus de GP-ers ook.
Daar staat tegenover dat ik aardig wat cliënten voorbij zie komen die nu niet in aanmerking kunnen komen voor het Nederlanderschap omdat zij de pech hebben uit een oorlogsgebied te komen, bijv. ook uit Noord-Irak, maar hun paspoort moeten ophalen in Bagdad omdat de paspoorten uit Ardil niet overeenstemmen met het 'referentiemateriaal' volgens de zwarte doos die Bureau Documenten heet. Afgelopen drie maanden zijn in die regio 2500 burgers vermoord, en het reisadvies van Buitenlandse zaken is ronduit deprimerend. Is dit het risico waard wat we van deze aspirant Nederlanders verlangen? En als ze 'dat dan maar zelf moeten oplossen', wat is dan de boodschap: als u niet van Russische roulette houdt dan is het enige wat u nog mag kiezen om toe te kijken als anderen belangrijke beslissingen nemen over uw leven.
En dan is er nog een tweede groep die uit een land komt waar het nu 'rustig' of 'veilig' is maar wat zich vooral zo mag noemen omdat alles daar is platgebrand, weggevaagd, opgejaagd of overhoop gegooid. Het is soms erg lang zoeken naar dat GBA-loket -als het er al ooit was- in Eritrea, Angola, Congo, Dafur, Liberia en noem ze allemaal maar op.
Of de derde groep die komt uit gezellige dictatoriale politiestaten waar zij weliswaar - in rechte - "niet met gegronde vrees" vandaan zijn gevlucht, maar wat die bureaucraten geen zak kan schelen als je je daar weer meldt met het vriendelijk verzoek mee te werken aan wat zij als "verraad aan je vaderland" beschouwen. Vooral de staten uit de voormalige USSR zijn hierin notoir berucht.
Tenslotte de vierde groep komt uit de landen waar er nimmer een integere bevolkingsadministratie was, en het enige echt effectieve GBA-loket zich op de plaatselijke marktjes bevindt waar ambachtslieden zich hebben bekwaamd in het voortreffelijk namaken van uiteenlopende aktes en paspoorten, met een andere identiteit weliswaar, daarbij dankbaar gebruikmakend van hun 'referentiemateriaal', namelijk de eerdere papieren die Bureau Documenten als 'echt' heeft beoordeeld, en wat door deze kopieën de status van referentiemateriaal herbevestigd krijgt nu er zoveel nieuwe 'aktes' van worden geproduceerd waardoor ze kennelijk wel echt moeten zijn, etc., een volmaakte cyclus dus. Maar jammer voor degenen die het eerlijk hebben aangepakt en telkens door een ambtelijke autoriteit (na betaling van de nodige 'leges') weliswaar een akte krijgen, maar die in Nederland weer niet voorkomt in het referentiemateriaal omdat er altijd wel weer een stempeltje of krabbeltje verkeerd staat, A4 in plaats van Legal formaat is gebruikt enz...
En wat als de papieren dan ontbreken? De regels om bewijsnood aan te nemen zijn in het naturalisatierecht in beton gehakt. Er moet absoluut worden bewezen dat er iets absoluut niet is. En zoals we al weten sinds de Griekse filosofie vergt dit paradigma een oneindige cyclus van wetenschapsbeoefening. Niet weggelegd voor de gewone sterveling; waarschijnlijk worden er maar enkele tientallen mensen per jaar nu vrijgesteld. Ik zou daarom graag een meer realistische, menselijke kijk willen introduceren omtrent de identiteitsvaststelling.
Je zou kunnen denken aan een moratorium ten aanzien van sommige landen waar de veiligheidssituatie net zo ellendig is zoals deze wordt beschreven door BuZa. Stel deze mensen tijdelijk vrij, maar behoudt wel het recht voor om het Nederlanderschap in te trekken als de situatie sterk verbetert (net zo als de RWN wel meer mogelijkheden kent een naturalisatie terug te draaien).
Tweede is dat mensen uit de oude en nieuwe Probleemlanden (daar dus waar de plaatselijke lotterijverkoper een beter inzicht heeft in de demografie dan de overheid zelf) om op andere wijze hun identiteit kunnen aantonen, bijv. met getuigenverklaringen, DNA-bewijs, schooldiploma's etc. Misschien niet keihard maar we moeten niet de pretentie hebben dat die fraaie aktes, als ze er eenmaal zijn, wél 100% integer zijn.
Derde is dat Nederland wel een beetje meer zijn best mag doen om deze groep te helpen bij het verkrijgen van die documenten. De overheid trekt zich daar nu niets van aan; bemiddelt niet, informeert niet en interesseert zich niet. Zelfs een advies bij welk "GBA-loket" je dan wél moet zijn als die aktes van 10 andere loketten 'waarschijnlijk vals' zijn bevonden. Deze mensen zijn er nu en horen hier inmiddels ook. We vragen 900 euro aan leges, dus een beetje dienstverlening daartegenoverstellen is niet te veel gevraagd. Richt een steunpunt 'documenten' op, maak een website, laat mensen ervaringen uitwisselen, en zorg in elk geval voor wat handvatten zodat de GP-ers richting kunnen geven aan hun zoektocht. Het voorkomt wellicht ook dat deze groep zich gaat afkeren van een overheid die hen maar half neemt zoals ze zijn."
Overgenomen met toestemming schrijver van Linkedingroep Vreemdelingenrecht.
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Er mogen vraagtekens worden gezet of dit beleid destijds niet te eenvoudig was. Maar realistisch was het in elk geval omdat het hoofddoel van de regularisatie anders zeker niet zou zijn gehaald en tot op de dag van vandaag GP-aspiranten nog op de deuren van vele instanties zouden kloppen om binnen te worden gelaten.
Het is echter nu een gegeven dat deze GP-ers inmiddels bijna allemaal in aanmerking komen voor een vergunning voor onbepaalde tijd en daarmee een sterke rechtspositie hebben gekregen. Op basis van hun opgave zullen ze op hun AOW-gerechtigde leeftijd van de SVB een bedrag ontvangen. Ze worden beschouwd als onderdaan van het land dat ze hebben opgegeven, en ook hun naam en afkomst worden in het Nederlandse rechtsverkeer gebruikt.
De vraag is vervolgens wat de Nederlandse overheid en samenleving ermee wint om in het kader van naturalisatie alsnog harde bewijzen te verlangen van de identiteit. Want de GP-ers zijn hier al zes jaar en zullen waarschijnlijk tot hun dood hier blijven en (gelukkig) gebruik kunnen maken van dezelfde rechten en plichten als Nederlanders, behalve het kiesrecht, het kunnen beoefenen van enkele beroepen, en het gemak om voor korte of lange duur naar het buitenland te vertrekken -wat overigens sommigen tegenstanders van het GP juist maar al te graag zouden zien...
Maar goed, je kan zeggen: een herbevestiging van de identiteit door objectieve bescheiden dient wel de integriteit van de bevolkingsadministratie en iedereen behalve vluchtelingen moet zich identificeren dus de GP-ers ook.
Daar staat tegenover dat ik aardig wat cliënten voorbij zie komen die nu niet in aanmerking kunnen komen voor het Nederlanderschap omdat zij de pech hebben uit een oorlogsgebied te komen, bijv. ook uit Noord-Irak, maar hun paspoort moeten ophalen in Bagdad omdat de paspoorten uit Ardil niet overeenstemmen met het 'referentiemateriaal' volgens de zwarte doos die Bureau Documenten heet. Afgelopen drie maanden zijn in die regio 2500 burgers vermoord, en het reisadvies van Buitenlandse zaken is ronduit deprimerend. Is dit het risico waard wat we van deze aspirant Nederlanders verlangen? En als ze 'dat dan maar zelf moeten oplossen', wat is dan de boodschap: als u niet van Russische roulette houdt dan is het enige wat u nog mag kiezen om toe te kijken als anderen belangrijke beslissingen nemen over uw leven.
En dan is er nog een tweede groep die uit een land komt waar het nu 'rustig' of 'veilig' is maar wat zich vooral zo mag noemen omdat alles daar is platgebrand, weggevaagd, opgejaagd of overhoop gegooid. Het is soms erg lang zoeken naar dat GBA-loket -als het er al ooit was- in Eritrea, Angola, Congo, Dafur, Liberia en noem ze allemaal maar op.
Of de derde groep die komt uit gezellige dictatoriale politiestaten waar zij weliswaar - in rechte - "niet met gegronde vrees" vandaan zijn gevlucht, maar wat die bureaucraten geen zak kan schelen als je je daar weer meldt met het vriendelijk verzoek mee te werken aan wat zij als "verraad aan je vaderland" beschouwen. Vooral de staten uit de voormalige USSR zijn hierin notoir berucht.
Tenslotte de vierde groep komt uit de landen waar er nimmer een integere bevolkingsadministratie was, en het enige echt effectieve GBA-loket zich op de plaatselijke marktjes bevindt waar ambachtslieden zich hebben bekwaamd in het voortreffelijk namaken van uiteenlopende aktes en paspoorten, met een andere identiteit weliswaar, daarbij dankbaar gebruikmakend van hun 'referentiemateriaal', namelijk de eerdere papieren die Bureau Documenten als 'echt' heeft beoordeeld, en wat door deze kopieën de status van referentiemateriaal herbevestigd krijgt nu er zoveel nieuwe 'aktes' van worden geproduceerd waardoor ze kennelijk wel echt moeten zijn, etc., een volmaakte cyclus dus. Maar jammer voor degenen die het eerlijk hebben aangepakt en telkens door een ambtelijke autoriteit (na betaling van de nodige 'leges') weliswaar een akte krijgen, maar die in Nederland weer niet voorkomt in het referentiemateriaal omdat er altijd wel weer een stempeltje of krabbeltje verkeerd staat, A4 in plaats van Legal formaat is gebruikt enz...
En wat als de papieren dan ontbreken? De regels om bewijsnood aan te nemen zijn in het naturalisatierecht in beton gehakt. Er moet absoluut worden bewezen dat er iets absoluut niet is. En zoals we al weten sinds de Griekse filosofie vergt dit paradigma een oneindige cyclus van wetenschapsbeoefening. Niet weggelegd voor de gewone sterveling; waarschijnlijk worden er maar enkele tientallen mensen per jaar nu vrijgesteld. Ik zou daarom graag een meer realistische, menselijke kijk willen introduceren omtrent de identiteitsvaststelling.
Je zou kunnen denken aan een moratorium ten aanzien van sommige landen waar de veiligheidssituatie net zo ellendig is zoals deze wordt beschreven door BuZa. Stel deze mensen tijdelijk vrij, maar behoudt wel het recht voor om het Nederlanderschap in te trekken als de situatie sterk verbetert (net zo als de RWN wel meer mogelijkheden kent een naturalisatie terug te draaien).
Tweede is dat mensen uit de oude en nieuwe Probleemlanden (daar dus waar de plaatselijke lotterijverkoper een beter inzicht heeft in de demografie dan de overheid zelf) om op andere wijze hun identiteit kunnen aantonen, bijv. met getuigenverklaringen, DNA-bewijs, schooldiploma's etc. Misschien niet keihard maar we moeten niet de pretentie hebben dat die fraaie aktes, als ze er eenmaal zijn, wél 100% integer zijn.
Derde is dat Nederland wel een beetje meer zijn best mag doen om deze groep te helpen bij het verkrijgen van die documenten. De overheid trekt zich daar nu niets van aan; bemiddelt niet, informeert niet en interesseert zich niet. Zelfs een advies bij welk "GBA-loket" je dan wél moet zijn als die aktes van 10 andere loketten 'waarschijnlijk vals' zijn bevonden. Deze mensen zijn er nu en horen hier inmiddels ook. We vragen 900 euro aan leges, dus een beetje dienstverlening daartegenoverstellen is niet te veel gevraagd. Richt een steunpunt 'documenten' op, maak een website, laat mensen ervaringen uitwisselen, en zorg in elk geval voor wat handvatten zodat de GP-ers richting kunnen geven aan hun zoektocht. Het voorkomt wellicht ook dat deze groep zich gaat afkeren van een overheid die hen maar half neemt zoals ze zijn."
Overgenomen met toestemming schrijver van Linkedingroep Vreemdelingenrecht.
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Reacties