24 november 2010

The Immigrant Song ~ Welcome to Britain Today (Gepamper levert juist aversie op)



Zelfs ik die toch jarenlang gratis danwel beroepsmatig vreemdelingen heb bijgestaan erger me wel eens aan het Sinterklaasgedrag van gemeentes of het onbeschaamd durven vragen van mensen die net een verblijfsvergunning hebben gekregen.

* Asielzoekers die heel ontvreden doen over het grote rijtjeshuis wat ze net gekregen hebben terwijl jij dat niet eens zou kunnen kopen als alleenstaande hardwerkende academicus.
* Sociale diensten die wanneer een gescheiden allochtoonse dame die net aardig Nederland heeft geleerd aangeeft dat ze nog 4 jaar een uitkering nodig heeft omdat ze door wil leren om later een goede baan te krijgen blij is om haar inzet en akkoord gaan terwijl een doorsnee Nederlandse student die geen stufi meer krijgt of na zijn 27ste ging studeren toch echt geen uitkering krijgt.
* Inburgeringscursussen die door mensen zelf betaald zouden worden maar in de praktijk door de gemeent worden betaald terwijl jij toch echt voor een cursus arabisch zelf moet betalen;
* Gemeentes die vestigende asielzoekers met een verblijfsvergunning een computer cadeau doen en nieuwe fietsen voor het hele gezin. Het Vluchtelingenverdrag spreekt over gelijke behandeling, nou mijn buurvrouw een weduwe van 64 die al 40 jaar in een stomerij werkt heeft gespaard voor een tweedehands pc. En bij het vluchtelingengezin van een goede vriend van mij waren door Vluchtelingenwerk en anderen zo veel fietsen geschonken dat de tuin wel een fietsenzaak leek maar hup de SOOZ kwam met nieuwe uit de winkel. Dus stond de rest buiten weg te roesten.

Al dit soort dingen maakt dat mensen die niet zo vaak met vluchtelingen en reguliere immigranten werken als ik zich gaan lopen ergeren en aan de hele groep een hekel gaan krijgen. Terwijl de oorzaak in het pamper gedrag van de overheid en belangenorganisaties zit. En je kan "gezeur" ook zelf hard bestrijden. Diegene die liep te miauwen dat haar rijtjeshuis niet goed genoeg was heb ik mijn eigen flatje laten zien en gezegd dat ik vond dat ze haar ondankbare mond maar eens heel snel dicht moest gaan houden en dat ik pas wat weer wilde horen over huizen als ze er zelf eentje kon kopen.

Wanneer je kinderen opvoedt wordt er gezegd dat je streng moet zijn in hun belang. Datzelfde geldt ook voor nieuwe bewoners in je land. Laat mensen maar eens merken dat ze het niet over hun "rechten" moeten hebben maar eens na moeten gaan denken wat ze voor hun nieuwe land kunnen gaan doen. Van wie komt die uitspraak ook al weer? "Dont think about what your country can do for you but what you can do for your country"? of iets dergelijks.


Oh en ja de partij van dit liedje is wel HEEL fout. Maar het is wel leuk en geeft een goede illustratie.
Law Blogs
Law blog

Geen opmerkingen:

Aanbevolen post

Wytzia Raspe over vluchtelingen, AZC’s, cruiseschepen en mensensmokkelaars

Mr. van de week is Wytzia Raspe. Zij is 25 jaar jurist vreemdelingenrecht in allerlei verschillende rollen. Sinds 2005 schrijft en blogt z...