Weinig doorwrochte kritiek EHRM op Nederlandse bestuursrechter (doorwerking Salah Sheekh)

Ondanks het feit dat het EHRM steeds vaker de eigen subsidiariteit en het belang van nationale rechtsontwikkeling onderstreept, wordt voor Nederlandse bestuursrechters nog steeds een uitzondering gemaakt. De laatste billenkoek die aan Nederland werd uitgedeeld lijkt echter wel erg uit de losse pols te komen, aldus raadsheer Marc de Werd. Het betrof de bestuursrechtelijke procedure inzake een persoon die geweigerd had mee te werken aan een preventieve fouillering.

• Billenkoek (Marc de Werd, NJBlog)
• EHRM 15 mei 2012, 49458/06 Ferdinand Jozef COLON v. Nederland (EHRM)

Bron: http://www.recht.nl/nieuws/staatsrecht/index.html?nid=5051bc2720d77f54004


 "Nadat zijn verzoek om een voorlopige voorziening in de bezwaarfase was afgewezen door de Amsterdamse bestuursrechter, wegens gebrek aan direct belang, was hij rechtstreeks naar Straatsburg gestapt, met voorbijgaan van de bestuursrechtelijke bodem- en hoger beroepsprocedure.
Doorgaans maakt het Hof korte metten met zo’n verzuim (art. 35 EVRM), maar hier niet. Het Hof schat in – ‘gelet op de jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRvS)’ – dat de klager bij de (Amsterdamse) rechtbank en vervolgens bij de Afdeling kansloos was geweest. Het Hof ‘is not convinced (…) that such proceedings would have offered him any real prospect of success’.
‘The Court has held many times that an applicant cannot be regarded as having failed to exhaust domestic remedies if he or she can show, by providing relevant domestic case-law or any other suitable evidence, that an available remedy which he or she has not used was bound to fail.’
Veelzeggend is dat het Hof verwijst naar een andere Nederlandse zaak, uit 2003 (Kleyn vs. Nederland). Die zaak ging – grof gezegd – over het verwijt dat de Raad van State te dicht tegen het landsbestuur aanschurkt. Niet genoemd maar ongetwijfeld aanwezig op de achtergrond is de veeg uit de pan die de ABRvS in 2007 van het Hof kreeg in Salah Sheekh; er was sprake van extreem formalisme van de Afdeling, waardoor de Minister van vreemdelingenzaken vrij spel had. Ook in die zaak hoefde de klager niet eerst de nationale rechtsmiddelen aan te wenden.
‘Bound to fail’. Het zal maar tegen je gezegd worden. Zijn mensenrechten bij Nederlandse bestuursrechters niet in veilige handen?"

 in : Billenkoek (Marc de Werd, NJBlog)



Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Tweet