Minister Gerd Leers poseert op Naturalisatiedag met mensen die hun papieren om in Nederland te blijven hebben gekregen.
Asielzoekers die te horen hebben gekregen dat ze in Nederland mogen blijven, mogen niet meer zelf bepalen waar ze gaan wonen. Ze krijgen binnen tien weken woonruimte toegewezen in een bepaalde gemeente. Als ze deze woning weigeren, mogen ze niet langer in het asielzoekerscentrum blijven en moeten ze zelf zorgen voor onderdak.
De meeste vluchtelingen willen zich vestigen in steden, omdat ze daar sneller aan werk denken te komen en omdat daar al familieleden en landgenoten wonen. Woningen in dorpen of kleinere gemeenten weigeren ze om die reden. Maar in veel steden heerst woningnood. Andere gemeenten blijven juist zitten met de woningen die ze verplicht beschikbaar houden voor vluchtelingen.Proef
Om te bekijken of deze nieuwe aanpak werkt, is een proef begonnen in de provincies Friesland, Drenthe en een deel van Utrecht. De bedoeling is dat het regulier beleid wordt. Minister Gerd Leers (asiel en immigratie) hoopt hiermee jaarlijks 65 miljoen euro te besparen, doordat asielzoekers minder lang in een asielzoekerscentrum verblijven.
Er zitten ongeveer vierduizend vluchtelingen in een asielzoekerscentrum in afwachting van huisvesting. Ook de jaarlijks ongeveer vijfhonderd vluchtelingen die zich op uitnodiging in Nederland kunnen vestigen, worden meteen geplaatst.
Welkom
Dat veel vluchtelingen huizen weigeren in de provincie, vooral in de dorpen, merken ze goed in Zeeland. De Zeeuwse gemeenten hebben de opdracht om tot het einde van het jaar nog 295 vluchtelingen onder te brengen. De huizen zijn er, maar de vluchtelingen niet. 'In Goes zijn ze meer dan welkom', zegt burgemeester René Verhulst. 'In tijden van vergrijzing en krimp hebben wij mensen nodig die willen werken in bijvoorbeeld de zorg, de landbouw en de techniek. Juist in kleinschalige gemeenschappen kunnen ze misschien makkelijker integreren.'
Verhulst probeert in het eerder dit jaar geopende asielzoekerscentrum in Goes asielzoekers over te halen zich in Zeeland te vestigen. Een 40-jarige Somaliër die hij aanspreekt, heeft er wel oren naar. Een 17-jarige Somalische jongen vertelt dat hij het naar zijn zin heeft in Goes, er werk heeft gevonden en de mensen tolerant vindt. Maar een 17-jarige Irakees zegt dat hij zich liever in Den Haag bij zijn familie voegt.
Overtuigen werkt volgens een woordvoerder van de provincie Zeeland beter dan dwang. 'Je kunt je voorstellen dat een alleenstaande jonge asielzoeker zich niet helemaal thuis voelt in een dorp. Daarom denken we erover gezamenlijke huisvesting te ontwikkelen voor jonge, alleenstaande asielzoekers.
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten