UITSPRAAK: Bewaringszaak van Tunesier met psychiatrische problemen

 

 

Gemachtigde Inge Zuidhoek

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Groningen

Bestuursrecht

zaaknummer: NL23.22722

Datum uitspraak24-08-2023

Datum publicatie24-08-2023

https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2023:12687 

 

Het is al meer dan 15 jaar geleden dat ik zelf bewaringszaken deed dus wellicht begint mijn kennis erg roestig te worden maar er zijn hier twee dingen die mij opvallen: De rechter onderzoekt zelf de psychische toestand van meneer en de overweging over niet meewerken. Kijkt u eens mee:

4. De rechtbank heeft ambtshalve aanleiding gezien om verweerder voorafgaande aan de zitting te bevragen over hetgeen in de voortgangsrapportage onder punt 13 d.d. 7 juni 2023 staat opgenomen. Ter zitting heeft verweerder toegelicht dat eiser naar aanleiding van een incident op 6 juni 2023 in afzondering is geplaatst. Eiser is naar Veldzicht vervoerd en is daar een aantal dagen onderzocht. Verweerder heeft toegelicht dat uit dat onderzoek niet is gebleken dat sprake is van psychische problematiek. Vervolgens is eiser op 13 juni 2023 weer teruggeplaatst op het detentiecentrum Rotterdam. Eiser staat daarnaast op de lijst van personen die elke week door de medische dienst wordt besproken. Gelet op de toelichting van verweerder ter zitting stelt de rechtbank vast dat eiser onder de aandacht staat van de medische dienst en dat verweerder daarnaast in het kader van het lichter middel heeft voldaan aan zijn voortdurende onderzoeksplicht. De rechtbank is van oordeel dat gelet op het voorgaande niet is gebleken dat de maatregel van bewaring voor eiser onevenredig bezwarend is. 

Goed dat het gebeurt maar mag de rechter dit ambtshalve doen en op welke grondslag gebeurt dit? Belangenafweging? Het klinkt echter als een grond die niet door partijen is aangevoerd.

5. Eiser heeft zich op het standpunt gesteld dat de belangenafweging - gelet op de duur van de inbewaringstelling - in zijn voordeel dient uit te vallen, nu er niet meer handelingen van hem kunnen worden verwacht. Hij werkt mee, nu hij zich twee maanden geleden, namelijk op 22 juni 2023, bij het IOM heeft ingeschreven

vs

 7. De rechtbank is van oordeel dat verweerder voldoende voortvarend aan de uitzetting werkt. Verweerder heeft sinds het sluiten van het onderzoek op 21 juli 2023 en op 8 augustus 2023 gerappelleerd op de lp-aanvraag. Verder heeft verweerder op 20 juli 2023 een vertrekgesprek met eiser gevoerd. De rechtbank is niet gebleken dat er een plicht bestaat voor verweerder om maandelijks een vertrekgesprek te voeren. Eiser kan ook zelf contact opnemen met de regievoerder om een gesprek in te plannen. Daarnaast heeft verweerder ter zitting aangegeven dat op korte termijn een vertrekgesprek met eiser zal worden ingepland. De rechtbank acht de voorgaande gang van zaken in dit geval niet onvoldoende voortvarend.

8. Verder is de rechtbank van oordeel dat het zicht op uitzetting binnen een redelijke termijn naar Tunesië in het algemeen niet ontbreekt. De rechtbank overweegt dat de lp-aanvraag in behandeling is en niet is gebleken dat door de autoriteiten van Tunesië in het algemeen of voor eiser in het bijzonder geen lp zal worden afgegeven. Verweerder heeft terecht gesteld dat hij voor de afgifte van een lp afhankelijk is van de Tunesische autoriteiten. Daarnaast overweegt de rechtbank dat de omstandigheid dat eiser zich heeft ingeschreven bij het IOM, niet maakt dat er op eiser geen verplichting meer rust om mee te werken aan het gedwongen terugkeertraject. Van eiser mag worden verwacht dat hij actief en volledig meewerkt aan zijn uitzetting. Nu de rechtbank echter niet is gebleken van zelfstandige acties in dat kader, belemmert eiser zijn uitzetting en is daarmee in beginsel het zicht op uitzetting al gegeven. Het komt voor rekening en risico van eiser dat de bewaring voortduurt, omdat hij niet aan zijn meewerkplicht voldoet.

 Is dit ni niet-meewerken?

 

 

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context. «Enjoyed this post? Never miss out on future posts by following us. Click here

Kijk ook eens op dit reisblog: https://www.europevisitandvisa.com/

Kijk ook eens op dit boekenblog bijvoorbeeld voor: The Plague, jousting, remedies against seasickness - when a historian sister joins her brother the novellist and produce an interesting story - The Lawless Land by Boyd Morrison; Beth Morrison
http://www.dutchysbookreviewsandfreebooks.com/2022/03/the-plague-jousting-remedies-against.html

Wat kan er worden geleerd van de zelfmoord van een Afghaanse statushouder?

De Afghaanse Abdullah krijgt na lang wachten omdat zijn relaas niet werd geloofd toch een verblijfsvergunning van een oplettende IND-er. Maar toen hij eenmaal zijn leven als statushouder kon gaan opbouwen kregen zijn psychiatrische problemen de overhand en pleegde hij zelfmoord. Welke lessen en aanbevelingen kunnen er uit dit tragische verhaal worden geleerd?

#vreemdelingenrecht #Afghaans #psychische

Lees het artikel in Vrij Nederland middels deze link:

 

https://www.vn.nl/abdullah-halimi-reconstructie?utm_source=dagbrief&utm_medium=email&utm_content=ABON&utm_campaign=NB20191216

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context. Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email

Uitspraak: art 64 Vw en medische noodsituatie bij kinderen

ECLI:NL:RBDHA:2017:3972 Rechtbank Den Haag, 04-04-2017, AW 14/22828, 14/18489

Datum uitspraak: 04-04-2017

Datum publicatie: 18-04-2017

Rechtsgebieden: Vreemdelingenrecht

Bijzondere kenmerken: Eerste aanleg - enkelvoudig

Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

Inhoudsindicatie:

Uitstel van vertrek op grond van artikel 64 Vreemdelingenwet 2000. Beoordeling van de vraag of in geval van een kind een medisch-psychiatrische noodsituatie zal ontstaan bij het uitblijven van behandeling. Het Bureau Medische Advisering van de IND (het BMA) hanteert de indicatoren suïcidaliteit, psychose en/of (gedwongen) opname in het verleden om te beoordelen of een medische noodsituatie zal ontstaan. Eiseres voert aan dat die criteria niet zonder meer toepasbaar zijn op kinderen. Zij verwijst naar de brief van Stichting Centrum ’45 van 24 juli 2014 en het artikel in Medisch Contact 2015/10. Dat genoemde indicatoren minder vaak voorkomen dan bij volwassenen, maakt volgens het BMA niet dat die indicatoren niet toepasbaar zijn bij kinderen. Die vaststelling is op zichzelf in lijn met hetgeen in de brief van Stichting Centrum ’45 en het artikel in Medisch Contact wordt gesteld. Uit beide stukken blijkt echter ook dat de schrijvers van oordeel zijn dat die indicatoren ten onrechte de suggestie kunnen wekken dat geen medische noodsituatie zal ontstaan bij het uitblijven van behandeling, doordat die zich bij kinderen weinig voordoen, en dat ook andere factoren moeten worden betrokken bij de vraag of bij het uitblijven van behandeling een medische noodsituatie zal ontstaan bij vreemdelingen in de leeftijd van eiseres. Zij stellen dat onderzoek naar toxische stress van belang is, omdat die bij kinderen leidt tot blijvende veranderingen in de hersenstructuren waar de emotieregulatie plaatsvindt. Met de stelling in het BMA-advies dat schreefgroei in de ontwikkeling van kinderen niet is gelijk te stellen met een medische noodsituatie, is het BMA niet gemotiveerd ingegaan op hetgeen Stichting Centrum ’45 heeft gesteld over de wijze waarop naar haar oordeel de medisch-psychiatrische noodsituatie bij kinderen moet worden beoordeeld. Verweerder heeft daarom zich er onvoldoende van vergewist dat het BMA-advies inzichtelijk en concludent is. Verweerder heeft dat advies daarom niet aan zijn besluit ten grondslag kunnen leggen.

De hele uitspraak staat hier: http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2017:3972




Wellicht is mijn boekenblog ook interessant: http://dutchysbookreviews.blogspot.nl/l

When I bought the book I expected a traditional romance novel But it is a book written by a male historian. The book starts as a romance story in which a woman is taken captive by a Turkish corsair. This means that her pending marriage to a Spanish nobleman will be cancelled and even when her family will pay her ransom she will be send to a convent for the rest of her life. She cannot stand that thought. However, they marry and the story turns more into a narrative of life in Ottoman Turkey. Where you have to make sure you do not offend the Sultan by falling in love with your own prisoner. Where the whole court moves every summer to Adrianople. Where the Queen Mum can summon you to court. But where women although veiled have quite some freedom. It seems to be based on a mention of a Spanish woman who was married to a Turkish admiral, in letters of the wife of an English diplomat at the Ottoman court. Interesting book. I reread it a year later and it was even better then because then you know it is no juicy romance but a realistic tale of a woman who had to take matters in her own hands and ended up very happy. In our days of internet and telephones you can hardly imagine that couples would not see each other or even speak to each other for a year due to work.

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.


Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email

Uitspraak EHRM inzake asielzoeker die vrouw vermoordde en refoulementsverbod

April 2015

Tatar v. Switzerland - 65692/12

Judgment 14.4.2015 [Section II] See: Chamber Judgment [2015] ECHR 373

Article 3

Expulsion

Proposed removal of a mentally-ill person at risk of blood feud and of torture by national authorities in country of destination: expulsion would not constitute a violation

Article 2

Expulsion

Proposed removal of a mentally-ill person at risk of severe self-harm: expulsion would not constitute a violation

Facts - In 1994 the applicant and two of his sons were granted refugee status in Switzerland due to their political involvement in the Turkish Communist Party (TCP). His wife and other children followed them to Switzerland. In 2001 the applicant killed his wife and was sentenced to eight years’ imprisonment. During the proceedings he was diagnosed with schizophrenia. In March 2009 the Federal Office revoked his asylum status because of his conviction. Owing to his mental state he was ordered to stay in a psychiatric care facility for three years. Expert reports had indicated that he would remain unable to live on his own. In June 2010 the Migration Office revoked his residence permit and ordered him to leave Switzerland. The applicant appealed claiming that he was still protected by the principle of non-refoulement. He also alleged that his expulsion would lead to a deterioration of his mental health endangering his life and that he would be at risk of torture and ill-treatment by his wife’s family and the Turkish authorities. Although the applicant’s probation regarding his criminal conviction was prolonged until July 2016, the order to leave the country still remained in force without a date of removal.

Law - Articles 2 and 3: The Court had to determine whether there was a real risk that the expulsion would be contrary to the standards of Articles 2 and 3. The alleged lack of possibilities for the applicant’s medical treatment in Turkey was refuted by information provided by the respondent Government. Although not necessarily available in his hometown, care was available in bigger cities in Turkey. The respondent Government had stated that the applicant’s fitness to travel would be checked before his departure and the Turkish authorities informed of the medical treatment required.

Whilst noting the seriousness of the applicant’s medical condition and the risk of relapse, the Court did not find compelling humanitarian grounds against his removal. Unlike the position in D. v. the United Kingdom, the applicant did not have a terminal illness without prospects of medical care or family support upon removal. He had failed to substantiate his fear of being exposed to a blood feud throughout the entire country. The Court considered it to be possible for him to find a place to live outside his hometown taking into account that family members would be able to assist him. With regard to his former membership in the TCP, the applicant did not dispute that he had not been politically active for more than 20 years and that members of his family who resided in Switzerland had travelled to Turkey without any difficulties. In the Court’s view, he had not sufficiently substantiated his fears that there remained against him a personal threat contrary to Articles 2 or 3. No substantial grounds had been shown for believing that the applicant ’s medical condition, the threat of blood feud or his political past would amount to a real risk of him being subjected to treatment contrary to Articles 2 or 3.

Conclusion: expulsion would not constitute a violation (six votes to one).

(See also D. v. the United Kingdom, 30240/96, 2 May 1997; Bensaid v. the United Kingdom, 44599/98, 6 February 2001, Information Note 27; and Aswat v. the United Kingdom, 17299/12, 16 April 2013, Information  Note 162; see, more generally, the Factsheets on Expulsions and extraditions and on Mental health)

 Met dank aan : http://www.bailii.org/eu/cases/ECHR/2015/443.html


Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Uitspraak: Bij voortgezet verblijf slachtoffer mensenhandel worden medische problemen anders gewogen dan bij medische aanvraag

ECLI:NL:RVS:2014:1088 Raad van State, 21-03-2014, 201306768/1/V3

Datum uitspraak:

21-03-2014

Datum publicatie:

26-03-2014

Rechtsgebieden:

Vreemdelingenrecht

Bijzondere kenmerken:

Hoger beroep

3. In de tweede grief klaagt de staatssecretaris dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat hij het besluit van 9 oktober 2012 onvoldoende zorgvuldig heeft voorbereid en onvoldoende heeft gemotiveerd, omdat hij daaraan voorafgaand geen medisch advies heeft ingewonnen over het gewicht dat aan de psychische problemen van de vreemdeling dient te worden toegekend.

Daartoe betoogt de staatssecretaris, samengevat weergegeven en onder verwijzing naar de uitspraak van de Afdeling van 28 juni 2012 in zaak nr. 201104285/1/V4 (www.raadvanstate.nl), dat de rechtbank niet heeft onderkend dat uit paragraaf B16/4.5 van de Vreemdelingencirculaire 2000 (hierna: de Vc 2000) volgt dat bij de beoordeling of een vreemdeling in aanmerking kan komen voor een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd, onder de beperking 'voortgezet verblijf', psychische problemen slechts als onderdeel van de te wegen factoren worden meegenomen. Indien het zwaartepunt ligt op de psychische dan wel medische problemen, ligt een daartoe strekkende verblijfsaanvraag in de rede.

De staatssecretaris wijst er voorts op dat de rechtbank niet heeft onderkend dat hij in het besluit van 9 oktober 2012 voldoende heeft gemotiveerd dat er voor de vreemdeling medisch-psychische hulp in Sierra Leone aanwezig is en dat zij ondersteuning kan krijgen bij de terugkeer naar dat land. Niet is gebleken dat maatschappelijke herintegratie van de vreemdeling aldaar niet mogelijk zou zijn. De vreemdeling heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Internationale Organisatie voor Migratie (hierna: de IOM), dan wel andere organisaties, haar niet voldoende kunnen ondersteunen. De rechtbank heeft volgens de staatssecretaris ten onrechte geen betekenis gehecht aan het feit dat de vreemdeling de hulp van de IOM heeft geweigerd. Onder deze omstandigheden valt, aldus de staatssecretaris, niet in te zien waarom hij gehouden zou zijn nader onderzoek te verrichten.

3.1. Volgens paragraaf B16/4.5 van de Vc 2000 kunnen aanvragen om voortgezet verblijf van slachtoffers van mensenhandel wier aangifte of andersoortige medewerking niet tot een strafzaak dan wel rechterlijke uitspraak heeft geleid, alleen voor inwilliging in aanmerking komen, indien naar het oordeel van de minister wegens bijzondere individuele omstandigheden van een vreemdeling niet gevergd kan worden dat hij Nederland verlaat. Bij de beoordeling van een dergelijke aanvraag kunnen de volgende factoren een belangrijke rol spelen:

- risico van represailles jegens betrokkene en haar of zijn familie en de mate van bescherming daartegen die de autoriteiten in het land van herkomst bereid en in staat zijn te bieden;

- risico van vervolging in het land van herkomst, bijvoorbeeld op grond van prostitutie;

- de mogelijkheden van sociale en maatschappelijke herintegratie in het land van herkomst, rekening houdend met de specifieke culturele achtergrond en het eventuele prostitutieverleden van betrokkene, duurzame ontwrichting van familierelaties, de eventuele maatschappelijke opvattingen over prostitutie en het overheidsbeleid ter zake.

Buiten deze factoren kan bijvoorbeeld gedacht worden aan psychische problemen waarvoor de vreemdeling in Nederland in behandeling is, de zorg die de vreemdeling heeft voor kinderen die in Nederland zijn geboren of een opleiding volgen, en de positie van alleenstaande vrouwen in het land van herkomst. Hierbij is nog van belang dat, indien psychische of andere medische omstandigheden worden aangevoerd, dit slechts als onderdeel van de te wegen factoren kan worden meegenomen. Indien het zwaartepunt van de aangevoerde omstandigheden ligt op medische omstandigheden, ligt beoordeling in het kader van het beleid medische behandeling meer in de rede. Dit geldt eveneens als verblijf wordt beoogd om een medische noodsituatie te voorkomen of als gesteld wordt dat behandeling in het land van herkomst niet mogelijk is.

3.2. In het besluit van 13 juni 2012, dat is herhaald en ingelast in het besluit van 9 oktober 2012, heeft de staatssecretaris zich op het standpunt gesteld dat de vreemdeling een beroep kan doen op organisaties zoals de IOM, indien zij van mening is dat zij bij terugkeer naar haar land van herkomst bescherming en opvang behoeft, anders dan door eventuele familieleden dan wel sociale contacten. Gezondheidsproblemen hoeven voor de IOM geen belemmering te zijn om een terugkeerwens te realiseren, aangezien de IOM aanvullende individuele ondersteuning kan bieden bij somatische en psychische klachten. In het besluit is vervolgens uiteengezet welke vormen van medische ondersteuning de IOM kan bieden. In aanvulling daarop heeft de staatssecretaris opgemerkt dat de vreemdeling zich ook kan wenden tot andere non-gouvernementele organisaties die actief zijn in Sierra Leone, zoals Bureau Maatwerk bij Terugkeer. Deze organisatie werkt samen met de organisatie Christian Brothers in een project voor terugkeerders uit Nederland en andere Europese landen. Daarbij wordt door een gespecialiseerde sociaal werker onder meer, in samenwerking met HealthNet TPO, voorzien in psychosociale begeleiding.

In het besluit van 9 oktober 2012 heeft de staatssecretaris zich voorts op het standpunt gesteld dat een BMA-advies in dit geval geen toegevoegde waarde heeft, omdat het BMA zich niet uitlaat over de toegankelijkheid van de behandelmogelijkheden en over de vraag of iemand zich in het land van herkomst staande kan houden en kan re-integreren.

3.3. De staatssecretaris heeft, op de onder 3.2. beschreven wijze, de door de vreemdeling aangevoerde psychische problemen voldoende bij de belangenafweging betrokken en voldoende gemotiveerd dat deze niet leiden tot het oordeel dat van de vreemdeling niet kan worden gevergd dat zij Nederland verlaat.

De vreemdeling heeft op zichzelf niet betwist dat zij zich voor hulp bij en na de terugkeer naar Sierra Leone kan wenden tot de IOM en de andere organisaties die de staatssecretaris in zijn besluiten van 13 juni 2012 en 9 oktober 2012 heeft genoemd. Zij heeft in bezwaar en beroep wel gesteld dat de IOM slechts gedurende zes maanden hulp verleent en dat zij langer hulp nodig zal hebben. In haar verweerschrift in hoger beroep wijst zij er voorts op dat de rechtbank niet alleen van belang heeft geacht of haar psychische klachten in Sierra Leone behandeld kunnen worden, maar ook of, en zo ja in welke mate, de aanwezigheid van een vertrouwde persoon daarvoor noodzakelijk is.

De staatssecretaris betoogt in dit verband terecht dat hij, gelet op het gewicht dat in het onder 3.1. weergegeven beleid wordt toegekend aan psychische of andere medische omstandigheden binnen de door hem te maken afweging, niet nader heeft hoeven onderzoeken of er voor de vreemdeling in Sierra Leone voldoende mogelijkheden voor medisch-psychische behandeling bestaan. In de vreemdelingenwetgeving en het bij de toepassing daarvan gevoerde beleid is voorzien in een specifieke beperking inzake medische behandeling. Zoals de Afdeling heeft overwogen in de uitspraak van 2 maart 2007 in zaak nr. 200607507/1, volgt uit die wetgeving en de daaruit blijkende systematiek dat bij een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd die verband houdt met psychische problemen, moet worden aangesloten bij de daarvoor geldende beperkingen en ter verkrijging van een zodanige vergunning een daartoe strekkende aanvraag moet worden ingediend.

De rechtbank heeft dan ook ten onrechte geoordeeld dat de staatssecretaris geen besluit op het door de vreemdeling gemaakte bezwaar mocht nemen, zonder voorafgaand medisch advies in te winnen over het gewicht dat aan haar psychische problemen moet worden toegekend.

Hier staat de hele uitspraak: http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RVS:2014:1088

Wellicht kan mevrouw alsnog een vtv-medisch aanvragen.


In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.