Vandaag/zaterdag gaat het paleisverbod in dat de
stafhouder bij de Balie in Antwerpen oplegde aan één van zijn confraters
(zie onze bijdrage van vrijdag). PagiA kreeg een reactie bezorgd van
meester Erik Verschoren, waarin hij enkele puntjes op de i wenst te
zetten. We hebben de tekst in die zin aangepast.
De voorbije twee decennia hebben we het
nog niet meegemaakt: bij de Antwerpse balie heeft de stafhouder één van
zijn confraters paleis- en gevangenisverbod opgelegd - voorlopig voor
drie maanden - omwille van een te agressieve cliëntenwerving. De indruk
bestaat dat een stok gezocht werd om af te rekenen met een enfant
terrible.Naamkaartjes
Begin dit jaar liet stafhouder Grootjans in een toespraak weten paal en perk te willen stellen aan het inpikken door advocaten van elkaars cliënten door naamkaartjes uit te laten delen in de gevangenis. De korpschef laat er geen gras over groeien.
Volgens het schrijven van de stafhouder, waarvan PagiA de inhoud (meer dan) ter ore kwam, zijn de klachten niet alleen afkomstig van confraters van Erik Verschoren: ook de gevangenisdirectie meldde opmerkingen van het personeel over de afwervingspraktijken van de meester. Zo toonde een ex-gedetineerde waarvoor Verschoren opgetreden was zich tegenover andere gedetineerden "verdacht enthousiast" over de bijstand van haar raadsman. En er werden maar liefst twee (2) naamkaartjes van Verschoren gevonden, volgens de stafhouder wellicht bedoeld om door te geven aan nieuwe gedetineerden die een advocaat nodig hadden.
Onaangepast gedrag
Dergelijke en andere ronselpraktijk floreren al sinds mensenheugenis in de gevangenis. We willen de cipiers niet te eten geven die van advocaten steekpenningen ontvangen om middels naamkaartjes nieuwe cliënten te bezorgen. Dat is tenminste wat de advocaten vertellen over hun confraters. Zelf doen ze daar uiteraard niet aan mee.
Terug naar Erik Verschoren. Hem wordt ook ’onaangepast gedrag’ verweten, menen we te begrijpen. Zo werd hij voor de tuchtraad gedaagd omdat hij zich niet laat begeleiden door een ’patron’. Ook legt hij om de haverklap klacht neer tegen zijn voormalige patron, tegen opeenvolgende stafhouders en tegen de Orde van Advocaten.
Verschoren werd in 2010 voor een eerste keer door de Orde weggelaten van de lijst van advocaten om ‘administratieve’ redenen en zijn dossiers verdeeld onder confraters. "Onterecht, zo bleek, want enkele weken later werd de weglating vernietigd wegens onbevoegdheid, het advies van de procureur-generaal was vernietigend voor de Orde. mijn dossiers kreeg ik desondanks niet terug en IK werd dan maar voor de Tuchtraad gesleept, maar omdat ik kon aantonen dat één van de leden van de Tuchtraad in de zaak eerst advies had verstrekt werd die procedure stilgelegd", reageert de meester.
Tilburg dan maar?
Verschoren zou verder verweten worden 'te volharden in zijn ziekelijke manie om tegen al wie niet doet wat van hem verwacht wordt, klacht in te dienen'. Tegen alle leden van de tuchtraad bijvoorbeeld, of tegen de pro-stafhouder. "Eénieder die niet beantwoordt aan zijn verwachtingen krijgt een klacht aan zijn been of wordt anderszins bedreigd”, heet het. "Blijkbaar denkt de vice-stafhouder daar anders over want diens kantoor diende zelfs een strafklacht in omdat de stafhouder gebruik maakt van bewijsstukken die hij door een misdrijf bekomen heeft", zegt Verschoren.
Enfin: om al die redenen wordt advocaat Erik Verschoren vanaf morgen, zaterdag 9 juni 2012, de toegang ontzegd tot "elke in België gelegen strafinrichting" en "tot elk in België gelegen gerechtsgebouw" voor een periode van drie maanden. Hij mag dus in principe alleen nog in de gevangenis van Tilburg cliënten gaan bezoeken, ook al is dat een succursaal van die van Wortel.
"De stand nog altijd 1-0 in mijn voordeel"
"Er wordt mij paleisverbod opgelegd voor ’afwerving’ van cliënteel," reageert Verschoren. “Als het nu nog zou zijn voor ‘afwerving van cliënteel in strijd met de deontologie’ maar dat is nooit gebeurd en dat weet de stafhouder ook. In elk van de mij gemaakte verwijten werd ik gevraagd door een vriend/familielid/medegedetineerde/… om iemand te gaan bezoeken en dat is toegestaan. Dat is altijd een kleinschalige en arbeidsintensieve bezigheid geweest. In het laatste dossier was het overigens de cliënt zelf die mij gebeld heeft, als de stafhouder de moeite had gedaan om hem te contacteren dan was hij dat te weten gekomen. Ook enthousiasme opwekken bij een cliënt is tot nader order geen verboden wervingspraktijk. Ik ben jong, niet de duurste, werk hard en haal resultaten voor mijn cliënten. Er is geen betere reclame voor een advocaat dan een tevreden cliënt. Ik geef inderdaad drie kaartjes aan elke cliënt, één voor de cliënt zelf en twee voor zijn familie en vrienden van buiten de gevangenis".
Wat het tuchtonderzoek betreft werd Verschoren naar eigen zeggen na zeven maanden nog niet gehoord door de pro-stafhouder en, volgens de gewraakte advocaat mag stafhouder Grootjans niet optreden omdat zijn eigen kantoor de klachten ingediend heeft (belangenconflict).
En tenslotte: "Er wordt me ook nog verweten dat ik de middelen van mijn verdediging wil uitputten. Sedert wanneer is dat niet geoorloofd? Overigens is de stand nog altijd 1-0 in mijn voordeel", zegt Verschoren. Hij voegt daar nog aan toe: “Over enkele dagen is dat verbod vernietigd door de tuchtraad in beroep, daar ben ik van overtuigd, als advocaat heb ik vertrouwen in het rechtssysteem.”
Bron: http://www.politics.be/nieuws/5696/
Moesten ze in Nederland ook eens doen.
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten