Cathelijne Pool beschrijft de manier waarop de Nederlandse wetgever, vooruitlopend op het Poolse EU-lidmaatschap, de regels ten aanzien van migratie heeft geliberaliseerd en de manier waarop de Poolse migranten zijn omgegaan met deze versoepelde regels. Haar onderzoek laat zien hoe zowel de Nederlandse overheid als de Poolse migranten Europese regelgeving alleen inroepen als het hun uitkomt.
Het boek bevat vier casestudies over verschillende groepen Poolse migranten: Polen met een Duits paspoort, Poolse verpleegkundigen, zelfstandige ondernemers en illegale werknemers. Deze casestudies geven een concreet en kleurrijk beeld van de ervaringen van deze migranten en leiden tot een opmerkelijke conclusie: voor de zeggenschap van deze migranten over hun werksituatie was niet zozeer de regelgeving doorslaggevend, maar veeleer de manier waarop die regelgeving werd gebruikt in het ‘semi-autonome sociale veld’ waarin de migrant functioneert. Zo hadden de Polen met een Duits paspoort als unieburgers een sterke rechtspositie, maar waren velen in de praktijk sterk afhankelijk van hun uitzendbureau, zodat ze feitelijk minder zeggenschap hadden over hun werksituatie dan beter opgeleide, maar illegaal tewerkgestelde Polen.
Deze conclusie is momenteel weer uiterst actueel, getuige de berichtgeving in de media over de uitbuiting van Poolse uitzendkrachten door malafide uitzendbureaus.
De publiekspresentatie is op 15 april 2011: http://www.ru.nl/algemene_onderdelen/zoeken/@798983/publiekspresentatie/
(Met dank aan Gart Adang voor het toemailen)
Law blog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten