Bewijslast bij visumzaken - wellicht kunt u wat met dit stukje

In bepaalde gevallen loopt diegene die een visum vraagt voor Nederland en de rest van Schengen aan tegen het gebrek aan bewijskracht dat bijvoorbeeld in het geval van Egypte arbeidsovereenkomsten wc papier maakt omdat daar blijkbaar nogal wat van dat soort dingen worden vervalst. Bij landen als Syrië wordt de waarde van nieuw paspoorten vaak betwijfeld omdat daar in de tijd van IS lege paspoorten werden gejat.

In het geval van de Syriërs kunt u denken aan een ouder verlopen paspoort mee kopiëren.

Maar wat nu als er bijzonder weinig waarde wordt gehecht aan de overgelegde economische banden met een land van herkomst?

Wellicht heeft u wat aan dit deel van een bezwaar van mij. Let op mijn stijl van schrijven is net zo informeel als mijn manier van college geven dus wellicht moet u het aan uw huisstijl aanpassen.

"Client onderschrijft de beschrijving van de economische situatie in Egypte en dat veel mensen op zoek zijn naar werk in het buitenland. Hijzelf is dat echter niet. Niet alleen hijzelf heeft een goede baan in Egypte maar ook zijn echtgenote die als ..... werkt. Dat het makkelijk is om werkgeversverklaringen te vervalsen zou als we uw redenatie moeten volgen betekenen dat niemand zijn economische banden meer kan aantonen: alles is immers de waarde van wc-papier. Hierdoor komt iedere Egyptenaar in bewijsnood. Wanneer echter de Visadienst deze stelling poneert zullen ze wel moeten oordelen of hier ook in dit specifieke geval sprake is van valse verklaringen. Is bijvoorbeeld de werkgever gebeld? NEE! Ik sluit als BIJLAGE 3 een werkmail van meneer bij 

Ik wil u bij deze wijzen op een proefschrift over “Bewijslastverdeling in het bestuursrecht Zorgvuldigheid en bewijsvoering bij beschikkingen.” Ymre Esther Schuurmans, 2005 https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstream/handle/1887/13613/Bewijslastverdeling+ihb+;jsessionid=7C58E4748ACE16AA306BBA7A98C795D4?sequence=5

Pagina 177

“Het  bestuursorgaan  kan  het  aantal  bewijsmiddelen  dat  het  accepteert  limiteren,  maar deze mogelijkheid is niet onbeperkt. Door een vergaande beperking van de bewijsmiddelen zou de doorwerking van het recht in gevaar kunnen komen. Het kan de belanghebbende beperken om het recht dat hem toekomt ook daadwerkelijk te realiseren. De rechter zou deze grens bij de beoordeling van het bewijsbeleid in acht moeten nemen.”

Pagina 218:

“Het  bestuursorgaan  dient  verschillende  zorgvuldigheidsplichten  in  acht  te  nemen wanneer de belanghebbende de bewijslast draagt. Het dient de belanghebbende in zijn bewijsvoering te begeleiden. De omvang van deze plicht is afhankelijk van de mate waarin de belanghebbende zich inspant om het bewijs te leveren. Het bestuursorgaan moet de belanghebbende ervan op de hoogte stellen dát hij de bewijslast draagt, de wijze waarop hij aan de bewijslast kan voldoen en welke gegevens er nog ontbreken. Het bestuursorgaan kan op dit punt een beleid voeren. Het kan bepalen met welk bewijsmateriaal een feit uitsluitend kan worden bewezen. Een beleidsmatige inperking van de bewijsmiddelen doorstaat de rechterlijke toets indien deze objectief kan worden gemotiveerd en de grenzen van de redelijkheid niet te buiten gaat.

Pagina 231

“De vuistregels hebben een wisselende invloed op de bewijslastverdeling bij het besluit op aanvraag. De waarde van de vuistregel dat die partij de bewijslast draagt die het feitenonderzoek heeft bemoeilijkt, onder andere doordat zij door eigen toedoen niet meer over de gegevens beschikt, is beperkt. De omstandigheid dat ofwel de belanghebbende ofwel het bestuursorgaan in bewijsnood verkeert, beïnvloedt in beginsel niet de bewijslastverdeling. De bewijsnood is enkel de aanleiding en niet de reden voor een bewijslastverschuiving. Die redenen kunnen bijvoorbeeld worden gevonden in de strekking van de materiële wet en de verwijtbaarheid van de  gedraging  van  het  bestuursorgaan.  Heeft  het  bestuursorgaan  het  voor  de  belanghebbende welhaast onmogelijk heeft gemaakt om aan de last te voldoen, dan ligt een bewijslastomkering in de rede. Het lange tijdsverloop tussen de feiten en het besluit beïnvloedt niet zozeer de bewijslastverdeling, maar de bewijswaarde-ring. Heeft het bestuursorgaan daar een aandeel in, dan zou het minder hoge eisen moeten stellen aan het bewijsmateriaal van de belanghebbende.

Door alle bewijzen van economische banden uit Egypte op voorhand de waarde van een stuk wc papier te geven, is het bestreden besluit op een onzorgvuldige wijze tot stand gekomen.

Client heeft in eerdere correspondentie al zijn economische banden aangetoond door extra stukken. "

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context. Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email