17 juni 2014

Vluchthaven-probeersel mislukt? Zo gaat terugkeer naar land van herkomst ook niet?

 In een artikel van de Telegraaf http://www.telegraaf.nl/binnenland/22736044/__Vluchtelingen_naar_Buitenveldert__.html staat het volgende:

"Maar inmiddels zijn slechts acht illegalen teruggekeerd, onder druk van asielactivisten weigert de rest om te vertrekken. Het project is mislukt, Van der Laan zei daarom teleurgesteld te zijn in de weigerachtige houding van de groep."

Maar nu wordt er toch weer opvang geboden in Buitenveldert. Ik vraag me af of hier dan weer 7 ton in wordt gestoken.

In het verleden werd door deskundigen gezegd dat het goed zou zijn om zo'n groep illegalen in rust aan hun terugkeer te laten werken en dat juist het op straat zwerven terugkeer belemmerde. Daarom vond ik het persoonlijk een goed initiatief van Teeven en Van der Laan om dat dan eens een kans te geven en mensen maandenlang veiligheid, onderdak en eten te bieden alhoewel ik gruwelde van het vele geld dat dat kostte. Maar het gaf de deskundigen de kans om hun gelijk te kunnen bewijzen dat terugkeer zo wel zou lukken.

Jammer dat dat dan niet is gelukt. Als dat daadwerkelijk is te wijten aan de adviesen van de "hulptroepen" dan is dat wellicht heel kwalijk te noemen. Deze groep uitgeprocedeerden kregen alle ruimte om te bewijzen dat terugkeerbeleid anders zou kunnen. Dat ze wel wilden maar op straat echt niet konden zorgen dat ze konden terugkeren en er daar een mogelijkheid voor moest komen. Wellicht was het dan verstandiger geweest om bijvoorbeeld te onderhandelen over een opvangplek in het land van herkomst voor 6 maanden zodat mensen daar dan op zoek konden naar werk en een baan (en nog een soort achterdeur zouden hebben mocht het bijvoorbeeld toch gevaarlijk blijken) dan nu weer een aantal maanden ergens te moeten bivakkeren met weinig zicht op iets.

Hoe goed en hoe neutraal is het advies dat deze mensen krijgen? Worden deze illegalen gebruikt als pionnen door bepaalde politiek gemotiveerde "hulptroepen" en niet zozeer in hun belang gedacht?
Is er sprake van tunnelvisie in de hoop op een pardon?
Komen ze uit een land waar opeens het afgelopen half jaar conflicten opflakkerden (Irak? Zuid Soedan?)?

Of hebben al die mensen een nieuwe aanvraag ingediend en is die daadwerkelijk kansrijk? Zo ja waarom is dat dan nooit eerder gedaan? En is die aanvraag echt zo kansrijk? Hoe staat het daar mee? Wat kunnen we voor lering trekken?

Zover ik weet zijn een aantal lezers hier actief binnen de Vluchthaven. Ik zou graag eens van hen wat meer horen.

De Vluchthaven was een goed experiment in mijn optiek. Waarom werkte het niet? Is het zo dat het niet werkte? Welke factoren spelen allemaal een rol?

Praat mee in de groep Vreemdelingenrecht op Linkedin of reageer hieronder middels het reactieformulier. U mag ook prive mailen.

Bij voorbaat dank!





In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

1 opmerking:

Anoniem zei

De meesten komen uit Ethiopië, Eritrea, Soedan, Ivoorkust en Somalië. Of tenminste dat stellen de bewoners van de vluchthaven. Er zijn in de meeste gevallen geen documenten aanwezig om de nationaliteit of identiteit van de personen te kunnen bepalen. Het land van herkomst staat in die gevallen niet vast en dus kan er geen gedegen plan van aanpak worden gemaakt. Als er geen twijfel is over de nationaliteit en de persoon werkt niet mee aan vrijwillige terugkeer, zal de ambassade in kwestie geen reisdocument verstrekken. Want er zal immers via diezelfde ambassade eerst de nationaliteit bepaald moeten worden en als daaraan geen medewerking wordt verleend, wordt het erg lastig. Het is begrijpelijk dat mensen niet terug willen keren, maar het levert geen vergunning op en dus is het enige humane alternatief het verlengen van de opvang.

Aanbevolen post

Wytzia Raspe over vluchtelingen, AZC’s, cruiseschepen en mensensmokkelaars

Mr. van de week is Wytzia Raspe. Zij is 25 jaar jurist vreemdelingenrecht in allerlei verschillende rollen. Sinds 2005 schrijft en blogt z...