Op de thee bij een trouwe lezer van het weblog: Azat Malikov, Russisch immigrant en schilder in Ommen
Oog voor kunst: Azat Malikov
In deze rubriek stelt Carola Breukelman kunstenaars uit het
Vechtdal aan je voor. Dat doet ze door een kunstenaar in woord en beeld
te portretteren aan de hand van een kunstwerk. In de zevende aflevering
maak je kennis met Azat Malikov uit Ommen.Voor de meeste Ommenaren is Azat Malikov (45) geen onbekende. De kunstenaar werd geboren in Tatarstan, een republiek in Rusland. Hij ging naar de kunstacademie in de hoofdstad Kazan. Na het afstuderen heeft Malikov veel gereisd en een aantal jaren geëxposeerd op prominente plekken in Kazan , Moskou en St.Petersburg. “Toch is mijn meest productieve en inspirerende tijd hier in Nederland”, zegt Azat Malikov.
De kunstenaar kwam hiernaartoe omdat hij in zijn geboorteland niet in dienst wilde. “Na de kunstacademie kreeg ik de oproep,maar die weigerde ik steeds. Dat is best eng want uiteindelijk kan je daar zo een paar jaar de gevangenis voor ingaan. Maar voor een kunstenaarsgeest is het niet acceptabel. Ik ben innerlijk pacifistisch”.
Tegen de stroom
Azat Malikov kon niet meteen als ondernemer aan het werk omdat hij nog geen verblijfsvergunning had. “Eigenlijk deed ik onmogelijke dingen omdat ik zo graag ondernemer wilde zijn”. Hij schreef zich in en kreeg het voor elkaar. “Ik werkte wit met pasjes en alles, terwijl ik nog niet legaal was”.
Op een van zijn kunstwerken staat de tekst ‘Kunst is, kunst was en zal altijd weerstandbaar blijven tegen welke dictatuur of regime dan ook’. Als de Ommenaar het laat zien, raakt de tekst het hem weer. “Ik heb Rusland niet als een dictatuur beleefd. De sociale voorzieningen waren OK. Het had goede en slechte kanten. Toen ik in Nederland kwam voelde het als een dictatuur. De mensenrechten werden geschonden. Ik werkte hard maar kreeg geen kinderbijslag voor mijn kind”.
Donquichotterie
Drie jaar heeft Malikov in de rechtbank gezeten om voor zijn zaak op te komen. Dat koste hem duizenden euro’s. “Mij krijg je niet klein. Ze maakten me bang dat de marechaussee me van mijn bed zou lichten. Je weet toch dat je terug gaat, zeiden ze”. Maar de kunstenaar werkte hard en vond dat hij niet zo behandeld mocht worden. “Onderbewust wist ik dat het me niet zou gebeuren. Het is een soort donquichotterie. Ik ben mezelf gebleven en mijn creatieve geest en de gemeenschap hebben me erbij geholpen”.
Ommen
Azat Malikov huurt nu al zes jaar het oudste gebouw van Ommen uit 1751, die hij met de hulp van vrienden eigenhandig heeft gerestaureerd. In het witte pand heeft hij een art-studio waar je zijn kunst kan bekijken, maar waar hij ook workshops geeft en cibap-studenten begeleidt. Op de muur is de skyline van Ommen geschilderd. De liefde voor de kleine stad steekt hij niet onder stoelen of banken.“Ommen raakt je diep in het hart. Het is alsof je omringt wordt door een grote familie. Alles wat je ademt en beleeft heeft invloed op het werk. Ommen is de voedingsbodem van creativiteit”.
De rode draad in zijn kunst wordt gevormd door bloemen, steden en portretten. Daarvoor gebruikt Malikov vooral het paletmes en olieverf.
Me and the Opera
Het meest recente olieschilderij van Azat is Me and the Opera. Het topstuk van 180x180 cm heeft de kunstenaar tussen tien uur ’s ochtends en drie uur ’s middags gemaakt. “Het kunstwerk is een tijdmachine naar dertig jaar geleden toen ik in mijn studententijd de staatsopera van Tatarstan Rigoletto zag”. De onder de bevolking immens populaire opera van Giuseppe Verdi gaat over de nar Rigoletto en zijn door een onbetrouwbare minnaar bedreigde dochter Gilda. De kunstenaar uit Ommen schilderde de voorstelling met nostalgische gevoelens.
“Op mijn vijftiende werd ik aangenomen bij de kunstacademie om mijn productiviteit en dromen. De lessen waren zwaar omdat de docenten fanatiek zijn. Ze pakken je keihard aan. Het was bijna dwang. Ook al ging je huilen, je deed het toch”. Ondanks dat, was het volgens Malikov de mooiste tijd van zijn leven. “De tsaren kochten in heel Europa kunst om van te leren. Die sfeer ruik je, daar tussen de grote meesters wil je zijn”.
Hier gevonden: http://www.jouwregiocentraal.nl/vechtdal-centraal/algemeen/ommen-regio/ommen/oog-voor-kunst-azat-malikov
(foto's maken was ik vergeten dus die heb ik maar van Azat's Facebook "gepikt".
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email
Reacties