Bijna zeven van de tien volwassen Somaliërs krijgen zo’n uitkering. Van de voormalige asielzoekers met een Syrische, Iraakse of Eritrese nationaliteit zit ruim de helft in de bijstand. Polen scoren het best. Ze doen amper een beroep op deze sociale voorziening.
Bron: De Telegraaf: http://www.telegraaf.nl/binnenland/24321986/__Asiel_en_bijstand_hand_in_hand__.html
Werkpest of discriminatie of ....? Sommige mensen zullen zeggen "Maar ik word niet aangenomen omdat ik een buitenlander ben". Ik kan me voorstellen dat bij zeer afwijkende kleding dat best een rol zal kunnen spelen. Ook dat sommige mensen daadwerkelijk een hekel aan buitenlanders hebben en iemand daarom niet zullen aannemen. Sommige hier in mijn stad gaan al gelijk schelden op de Facebook pagina van de stad waar ik woon omdat ze denken dat ik met mijn Groningse naam een Poolse ben.
Ik heb me laten vertellen dat het ongeveer 10 jaar duurt voordat je als immigrant een taal zo beheerst als iemand die er geboren is. Vooral wanneer iemand een opleiding in het land van herkomst heeft gedaan die perfecte taalbeheersing vereist dan zal dat een enorme hobbel zijn. Denk bijvoorbeeld aan iemand die als juridisch adviseur aan de slag wil.
Er zijn veel banen in Nederland waar je ook in het Engels aan de slag kunt. Maar veel immigranten uit de voormalige Franse kolonieen spreken geen woord Engels. In de Arabische wereld vaak wel maar dan niet op native niveau. Scholing is vaak een probleem. Die is soms niet aanwezig of sluit niet aan. Zelfs voor een baan als beveiliger is een Nederlands diploma nodig dat je dan toch eerst als Iraakse politieman moet halen.
Mensen zijn soms hun eigen vijand. De olieingenieur uit Irak die een baan als leidinggevende had wil hier niet eerst ergens onderaan beginnen om zich taal en werkcultuur eigen te maken. En juist daarom loopt hij de boot mis.
Sommigen denken ook dat ze leidzaam kunnen gaan wachten tot de Sociale Dienst of met een baan komt voor ze of ze vertelt wat ze moeten doen.
Maar dan is er ook nog de groep mensen die gewoon niet willen en het heel normaal vinden dat de mensen in Nederland voor hen betalen. Ik ken een mevrouw die Weduwenpensioen krijgt en dus geen sollicitatieplicht heeft. Zij zit al 10 jaar in die uitkering en weet ieder potje waar ze een fiets of een computer kan halen. Wat zegt zij als het onderwerp baan aan bod komt "Bij ons in Irak ga je als moeder niet werken. Hoe moet ik anders koken en mijn huis schoonmaken?" Haar kinderen zitten op de middelbare school inmiddels. Ik moet mijn huis ook schoonhouden en koken en hetzelfde geldt voor mijn buurvrouw. Ze vergeet dat ze inmiddels begin 40 is en als al haar kinderen 18 zijn ze in de Bijstand komt. En waarschijnlijk ook nooit geen leuke baan meer kan vinden.
Laat ik ook vertellen over de cliente van mij en mijn Marokkaanse collega bij Vluchtelingenwerk jaren geleden. Ze kwam uit een Afrikaans land en had geen opleiding maar daar altijd met haar man een bedrijf gehad. Gruwelijk vluchtverhaal en zwaar getraumatiseerd. Om haar achtergebleven kind te kunnen laten overkomen - ooit enorm verkeerd advies gehad waardoor het via regulier vreemdelingenrecht moest - had ze een vaste baan nodig met voldoende inkomen. Wat heeft die mevrouw hard haar best gedaan. Ging kantoren schoonmaken, ging met een jobcoach samen solliciteren, deed heel erg haar best om Nederlands te kunnen. Uiteindelijk kreeg ze een vaste baan als schoonmaker bij een bejaardenhuis en kon haar kind komen. Maar haar werkgever was zo blij met haar inzet en houding dat die haar vroeg of ze niet wilde doorleren op hun kosten voor verpleegster of verzorgende. Dat heeft ze ook gedaan. Inmiddels is haar kind een volwassen man en is zij al jaren getrouwd met haar Nederlandse collega.
Mijn Marokkaanse collega had nagedacht over hoe dit ging en over haar eigen problemen met taalachterstand en haar hier daardoor niet inzetbare Marokkaanse juridische bul. Na de Hogeschool Rechten te hebben geprobeerd wat stuk liep op taal is zij gaan doen wat onze Afrikaanse cliente deed: werken bij de Thuiszorg bij bejaarden. Als juriste was dat al gauw niet schoonmaken maar helpen met de administratie en dergelijke. Ook daar kwam een opleidingsplek vrij. Ze heeft nu een goede baan bij de organisatie waar ik vrijwilligerswerk doe. We moesten erg lachen dat in 10 jaar tijd we qua functies hebben gewisseld.
Het kan dus allemaal wel. Maar het gaat om inzet en om strategisch plannen. Banen met veel papierwerk zijn gewoon best moeilijk als de taal nog niet helemaal goed is. Dus heb je die achtergrond kijk of je ook wat anders kunt wat meer met werken met je handen is. Ook die banen kunnen goed verdienen of een prima opstapje zijn. En het is ook belangrijk om een Nederlands cv te hebben. Als student ben ik zelf van alles geweest van koffiejuffrouw tot postbode tot magazijnmedewerker. Ik had veel langer over mijn studie gedaan daardoor dan enkele vrienden. Maar ik had gelijk een baan na mijn studie en zij waren minstens een jaar werkloos. Bazen lijken ook gewoon naar inzet. Kom jij uit Verweggistan en heb je in de jaren dat je de taal hebt geleerd ook gewerkt als taxichauffeur of kamermeisje in een hotel? Nou dan ben je blijkbaar niet lui en niet iemand die zichzelf te hoog voor dingen vindt. En dat kan precies in je pre werken.
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Winsemius, oud-minister en voormalig lid van de Wetenschappelijke Raad
voor Regeringsbeleid (WRR) gaf in zijn speech over de netwerksamenleving
handvatten aan de gemeenten, die steeds vaker moeten terugvallen op de
kracht van burgers. Hij sprak over "trekkers" en "verbinders" in een
gemeenschap, en over ambtenaren die moeten durven loslaten. Ook meende
hij dat het maatschappelijk middenveld sommige wethouders zou moeten
"heropvoeden".
Na
de pauze moedigde PvdA-partijvoorzitter Hans Spekman de lokale
bestuurders aan: "De rijksoverheid kan boos zijn op de gemeenten, maar
waar het rijk verzaakt moeten de gemeenten verantwoordelijkheid nemen.”
Prem Radhakishun, die ooit zelf als vluchteling in Nederland aankwam,
zette de zaal op zijn kop met een hilarische column waarin hij
VluchtelingenWerk ‘een lesje’ las over marketing op televisie. Hij pleit
voor een programma met het beroemde duo Geer en Goor. “Zodat mensen
zich in vluchtelingen inleven. Want ik denk dat Nederlanders nog steeds
in staat zijn anderen te helpen.” Dat doet VluchtelingenWerk al bijna 35
jaar, benadrukte voorzitter Jan van Zijl in zijn slotwoord. “En als wij
het niet meer kunnen doen, wie dan wel?”
