Nu kijken op NLD 2: oorlogsmisdadigers opsporen in NLD

Ga jij kijken? Vanavond 21:10 uur op NPO 2 de 1e aflevering!
De actuele oorlog in Syrië, oorlogsmisdrijven in Rwanda, Ethiopië en Afghanistan en Nederlanders die in het buitenland slachtoffer zijn geworden van oorlogsmisdaden; het komt allemaal in de driedelige documentaire aan bod. Voor ‘De Oorlogsrecherche’ werd langere tijd meegekeken met onze collega’s van het Team Internationale Misdrijven (TIM) van de Landelijke Eenheid.
Alvast je opname instellen? ‘De Oorlogsrecherche’ is op 7, 14 en 21 juni om 21.10 uur te zien bij de VARA op NPO 2.








Wellicht is mijn boekenblog ook interessant: http://dutchysbookreviews.blogspot.nl/l
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.


Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email

Vanavond op tv: 'KRO-NCRV 2Doc': Het kaf en het koren – de IND op zoek naar oorlogsmisdadigers

Tienduizenden mensen vragen jaarlijks in Nederland asiel aan. Op dit moment komen de meeste asielzoekers uit Syrië. Ook 'foute' vreemdelingen vragen asiel aan en het is aan de Unit 1F van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) om de rotte appels uit de vluchtelingenstroom te halen.

'KRO-NCRV 2Doc: Het kaf en het koren - de IND op zoek naar oorlogsmisdadigers' volgt de ambtenaren van Unit 1F tijdens hun werk met de dossiers uit de aanmeldcentra. We zien hoe ingewikkeld het is om een mogelijke dader als dader aan te wijzen en maken mee hoezeer zij zijn aangewezen op de eigen verklaringen van de mensen die zij onderzoeken.
Onderzoeker Frank de Wilde vraagt een Syrische asielzoeker naar een Facebook-foto waarop hij te zien is met een geweer. De man, die de foto inmiddels heeft verwijderd, beweert dat het slechts om ongevaarlijk plastic speelgoed gaat dat zijn broertje gekregen heeft op een feestdag. De Wilde gelooft hem niet, maar kan niet bewijzen dat de man de waarheid niet spreekt.
Mensen op de vlucht, wiens leven gevaar loopt in hun land van herkomst, hebben recht op bescherming in het kader van het VN-vluchtelingenverdrag, dat ook door Nederland is ondertekend. Er is een uitzondering: voor mensen die zich schuldig hebben gemaakt aan oorlogsmisdaden of misdaden tegen de menselijkheid geldt deze bescherming niet.
Een Syrische ex-militair met een 1F-indicatie verklaart dat hij is opgeleid om een M-46 kanon te bedienen. Hij was gelegerd in de buurt van Homs in de periode dat de stad door artillerievuur verwoest werd. De man zegt dat hij nooit gehoord of gezien heeft dat er kanonnen werden afgevuurd. Zijn enige taak was om 'het kanon schoon te maken en te onderhouden'.
Op de vraag of ze het idee hebben dat ze de foute personen effectief uit de vluchtelingenstroom halen, antwoordt senior medewerker van Unit 1F, Maarten van den Abeelen: 'Je hebt een onderbuikgevoel dat je niet alles vangt. Dat er toch mensen door de mazen van het net heen glippen.' Zijn collega Jos Fleuren vult aan: 'We weten niet wat we niet weten. We weten niet wat mensen niet vertellen.'
Wanneer in een aanmeldcentrum zoals Ter Apel of Schiphol blijkt dat er een indicatie is voor 1F, omdat iemand bij het leger heeft gezeten of bij een veiligheidsdienst heeft gewerkt, gaat het dossier naar Hoofddorp, de zetel van Unit 1F. Hier hebben twintig ambtenaren de lastige taak om binnen de beperkingen die de wet hen oplegt, uit te maken of de asielzoeker een oorlogsmisdadiger is. Garantie dat dit in alle gevallen lukt, kan niemand bieden.
Het belangrijkste middel zijn de interviews ('gehoren') met de betrokkene. De mogelijkheid om ter plaatste onderzoek te doen of om getuigen te horen heeft men niet. Strafrechtelijk bewijs hoeft men niet te leveren. Een ernstig vermoeden volstaat om een asielzoekers asiel te weigeren. Na een of meerdere gehoren valt de beslissing. Als die negatief uitvalt dient de asielzoeker Nederland te verlaten. Actieve uitzetting vindt maar mondjesmaat plaats omdat een vreemdeling wiens leven gevaar loopt in het land van herkomst niet teruggestuurd kan worden. Ook al is het een oorlogsmisdadiger. Bovendien geldt momenteel het beleid in Nederland dat niemand mag worden uitgezet naar Syrië. Zelfs niet bij een vermoeden van oorlogsmisdaden of een ongeloofwaardige verklaring.
Het is voor het eerst dat de IND een camera toelaat bij Unit 1F. Zelfs de schrijvende pers mocht tot op heden niet van binnenuit meekijken hoe de Unit 1F haar werk doet.
'Het kaf en het koren - de IND op zoek naar oorlogsmisdadigers' is een film van regisseur René Roelofs en is geproduceerd door Selfmade Films.
'KRO-NCRV 2Doc: Het kaf en het koren - de IND op zoek naar oorlogsmisdadigers', maandag 10 april om 20.25 uur op NPO 2.

Bron: http://www.tv-visie.nl/inhoud/nederland/9april2017/kro-ncrv-2doc-het-kaf-en-het-koren-%96-de-ind-op-zoek-naar-oorlogsmisdadigers_83314/


Wellicht is mijn boekenblog ook interessant: http://dutchysbookreviews.blogspot.nl/l

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.


Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email

Aandacht voor artikel 1F bij radio reporter "Oorlogsmisdadigers verdwijnen in niemandsland"

Luister terug op: http://www.radio1.nl/item/325693-Oorlogsmisdadigers%20verdwijnen%20in%20niemandsland.html

Sinds de jaren ’90 heeft Nederland een recordaantal asielzoekers het stempel ‘vermeende oorlogsmisdadiger’ gegeven. Ruim 600 vluchtelingen zijn uitgesloten van een asielstatus vanwege Artikel 1F van het vluchtelingenverdrag. Daarmee is Nederland koploper in Europa. Den Haag houdt vast aan een streng 1F-beleid. Maar onderzoekers en experts zetten er hun vraagtekens bij. Het zou voor al zorgen voor asieldrama’s en bewindslieden in een lastig pakket brengen.

De IND geeft iemand de 1F-status wanneer bewezen is dat er ernstige verdenkingen zijn dat iemand betrokken is geweest bij oorlogsmisdaden. De gevolgen van de 1F-status zijn groot. Een 1F’er en soms ook zijn gezinsleden, krijgen een inreisverbod voor Schengen en hebben officieel de illegale status en moeten het land uit.

Langdurig in ‘limbo’

Een groep van 80 1F’ers komt daarmee in een lastig pakket. Ze worden onder andere beschermd door het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens. Dat stelt dat ze niet terug kunnen naar het land van herkomst omdat ze daar het gevaar lopen gedood of gemarteld te worden. Ze zitten langdurig ‘limbo’. Door hun status hebben ze geen rechten en bestaansrecht in Nederland. Soms wel meer dan 15 jaar. En ook in andere landen kunnen ze niet terecht. Want wie wil er nu een ‘vermeende oorlogsmisdadiger’ opnemen?

Afghaanse limbo’ers

De grootste groep 1F’ers in Nederland zijn Afghanen. Ze hebben 25 jaar geleden voor de Afghaanse veiligheidsdienst gewerkt onder het communistisch bewind. Op basis van een ambtsbericht dat alleen Nederland heeft, hebben zo’n 300 Afghanen die voor de khAd /Wad hebben gewerkt de 1F-status gekregen. Velen van hen zitten in limbo. Een situatie die grote impact heeft op het gezin.

Hele gezinnen ziek door 1F

“1F heb je levenslang”, zegt psycholoog Agnes Moyene van de Reinier van Arkelgroep. Ze heeft vaak hele gezinnen van 1F’ers in behandeling, soms wel meer dan tien jaar. Ze kampen met verschillende trauma’s en hebben last van post-traumatisch stressstoornis. Door hun limbo-situatie zitten ze in een uitzichtloze situatie met daar bovenop nog de beschuldiging van oorlogsmisdaden. “De impact daarvan is heel dramatisch; er is niet 1 persoon ziek, maar er zijn hele gezinnen ziek.” Ook suïcide is geen uitzondering. “Dat komt omdat ze geen toekomstperspectief hebben. Wat wij vaak horen is: Als ik er niet meer ben, ben ik geen last meer voor mijn gezin. Want ik ben ziek en iedereen lijdt omdat ik lijd. En het derde wat ze denken is: Als ik nu dood ben, krijgt mijn gezin wel een status. Wat helaas niet waar is.”

‘1F maakt Nederland niet veiliger’

Maarten Bolhuis, criminoloog aan de VU Amsterdam promoveert op het 1F-beleid. Volgens hem is de 1F-procedure geen effectief middel om Nederland veiliger te maken. In de meeste gevallen worden 1F’ers getraceerd op basis van informatie die zij tijdens het eerste asiel gehoor zelf geven. “De kans is klein dat IS-sympathisanten tijdens asiel gehoren over hun verleden of toekomstige terroristische plannen zullen vertellen.”

De 1F-procedure vangt volgens hem tot nu toe vooral de ‘kleine vissen’. En de kans dat deze laaggeplaatste personen ook niet terug gestuurd kunnen is groot. “Het ligt voor de hand dat zij langdurig in een limbo situatie terechtkomen. Dit heeft niet alleen grote negatieve gevolgen voorde 1F’ers die het betreft, maar betekent ook dat elke 1F-uitsluiting van vandaag een politiek probleem voor de toekomst creëert.”

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Magda Koole, rechter-commissaris voor oorlogsmisdaden

Magda Koole, rechter-commissaris bij de rechtbank Den Haag, reist over de wereld om getuigen te horen van oorlogsmisdaden en misdrijven tegen de menselijkheid. De Haagse WIM-kamer - genoemd naar de Wet Internationale Misdrijven – behandelt die ver van hier gepleegde misdrijven. Het vooronderzoek dat rechter-commissaris (rc) Koole doet, helpt de zittingsrechters bij het vormen van een oordeel.

Daders en slachtoffers

Oorlogsmisdaden, volkerenmoord, foltering op grote schaal, mensen laten verdwijnen en vernieling van werelderfgoed lijken ver van de Nederlandse werkelijkheid af te staan. Maar al is ons land niet in oorlog, Nederlanders kunnen wel dader of slachtoffer zijn van zulke misdrijven. Bovendien kunnen buitenlandse daders of medeplichtigen zich in Nederland bevinden. “De rechtbank Den Haag is dan bevoegd”, zegt Koole. “Ook als verdachten van oorlogsmisdaden later naar Nederland komen, bijvoorbeeld als asielzoeker.”

Bestraffen

Het ontstaan van de WIM-kamer vloeit indirect voort uit de Verdragen van Genève, waar veel landen bij zijn aangesloten. “Dat houdt in dat zij zoveel mogelijk moeten doen om oorlogsmisdadigers te bestraffen”, zegt de rc. “Nederland vat dat op als een verplichting om die misdadigers zelf te vervolgen. Daarmee kent ons land zichzelf dus internationale rechtsmacht toe. We zijn trouwens niet de enige; België, Duitsland, Frankrijk, Noorwegen en Canada bijvoorbeeld doen dat ook.”

Extra verantwoordelijk

Nederland voelt zich extra verantwoordelijk omdat het Internationaal Strafhof in Den Haag is gevestigd, zegt Koole. Maar waarom is er dan ook nog een WIM-kamer nodig? Koole: “Het Internationaal Strafhof heeft de handen vol aan hooggeplaatste verdachten, zoals (ex-)presidenten, andere regeringsleiders en hoge militairen. Maar er is een veel grotere groep minder bekende verdachten. Daar richt de WIM-kamer zich op. Sinds de oprichting in 2003 zijn bij ons ongeveer tien zaken afgehandeld; het Strafhof heeft er een paar kunnen afronden.”

Chemische wapens

Niet alleen de Rechtspraak, ook de politie en het OM hebben speciale teams opgericht om plegers van internationale misdaden op te sporen en te vervolgen. Zij gaan aan de slag met tips van getuigen (bijvoorbeeld asielzoekers die folteraars uit het land van herkomst tegenkomen in een asielzoekerscentrum) en de Immigratie- en Naturalisatiedienst (als die een asielzoeker afwijst vanwege een verdenking van internationale misdrijven) of berichtgeving in de media. Op die manier heeft een Nederlandse zakenman 16,5 jaar gevangenisstraf gekregen voor het leveren van grondstoffen aan Saddam Hoessein, waarmee mosterdgas werd gemaakt dat duizenden Koerden doodde. Ook werden folteraars van het communistische regime in Afghanistan veroordeeld tot lange straffen, en Rwandezen die zich schuldig hadden gemaakt aan (opruien tot) genocide. Eén van hen kreeg levenslang.

Soepeler

Na een periode van pionieren verlopen de onderzoeken steeds soepeler, vertelt Koole. “Ze leveren steeds meer op. In het begin moest iedereen zoeken naar manieren om deze atypische zaken aan te pakken, maar in de loop der jaren bouw je ervaring op, waardoor volgende onderzoeken beter lopen.” Dat geldt ook voor de rc van de WIM-kamer, vertelt ze. “Wij hebben te maken met heel omvangrijke dossiers, waar veel haken en ogen aan zitten. De internationale component maakt het juridisch ingewikkeld. Verder moet ik al mijn diplomatieke gaven uit de kast halen om toestemming van autoriteiten te krijgen voor het horen van getuigen. En om de officier van justitie en de advocaat van de verdachte mee te nemen. Als de advocaat niet mee mag, moet de officier ook thuisblijven. We proberen dan een andere oplossing te vinden, bijvoorbeeld door een videoverbinding tot stand te brengen.”

Doorvragen

Voor een zaak over fondsenwerving voor de verboden Tamil Tijgers reisde Koole naar Sri Lanka. “Soms zeggen autoriteiten: stuur de vragen maar op, wij stellen ze wel”, vertelt ze. “Ik doe het veel liever zelf, want ik moet kunnen dóórvragen. In elke cultuur praten mensen anders over wat ze hebben gehoord of gezien. Je kunt te maken krijgen met getuigen die een verhaal van een derde in de ik-vorm te vertellen, omdat ze diegene vertrouwen. Of met mensen die autoriteiten altijd gelijk geven. Zij zullen alles beamen wat de officier van justitie ze voorlegt, waar een Nederlander direct zegt: ik heb dat niet gedaan. De enige manier om door zulke cultuurverschillen heen te prikken, is doorvragen en zaken heel expliciet maken. Dat maakt de verhoren - waar ook nog een tolk tussen zit - heel tijdrovend; ze kunnen soms dagen duren.”

Getraumatiseerd

Een extra obstakel vormt het feit dat veel mensen in oorlogsgebieden getraumatiseerd zijn. Dat kan invloed hebben op wat zij zich herinneren, vertelt Magda Koole. Tegelijkertijd motiveren die mensen haar om de waarheid boven water te halen. “Ik vind het heel belangrijk dat wij meehelpen om ook deze zaken te onderzoeken en de schuldigen te veroordelen.”

 Hier gevonden: https://www.rechtspraak.nl/Actualiteiten/bijzondere-rechters/Pages/Magda-Koole-rechter-commissaris-voor-oorlogsmisdaden.aspx

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Brief minister Leers over speciaal Afghaans 1F-beleid

Kamerbrief over Nederlandse onderzoek naar Afghaanse oorlogsmisdadigers

PDF document | 5 pagina's | 159 KB

Kamerstuk: Kamerbrief | 01-06-2012

Brief van minister Leers (IenA) en staatssecretaris Teeven (VenJ) aan de Tweede Kamer over het mediabericht dat Afghanistan Nederland oproept om onderzoek te doen naar Afghaanse asielzoekers die door Nederland als oorlogsmisdadigers worden gezien.

Bron: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/asielbeleid-en-immigratie/documenten-en-publicaties/kamerstukken/2012/06/01/kamerbrief-over-nederlandse-onderzoek-naar-afghaanse-oorlogsmisdadigers.html?ns_campaign=documenten-en-publicaties-over-het-onderwerp-asielbeleid-en-immigratie&ns_channel=att



Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

CDA staat achter Nederlands beleid m.b.t. 1F-vluchtelingen

Op dit moment is er veel discussie over een 1F-er die momenteel nog met zijn gezin verblijft in Giessenlanden. We merken dat veel mensen niet weten wat de 1F status van het Vluchtelingenverdrag inhoudt. Het asielrecht is ingesteld om personen te beschermen die hun land moeten ontvluchten omdat zij worden vervolgd wegens hun geloof, politieke overtuiging, ras, nationaliteit, of het behoren tot een bepaalde sociale groep (Artikel 1A van het Vluchtelingenverdrag). Het is niet bedoeld om mensen te beschermen die oorlogsmisdrijven hebben begaan en aan berechting trachten te ontkomen.

Artikel 1F van het Vluchtelingenverdrag houdt in dat een asielzoeker niet voor een vluchtelingenstatus in aanmerking komt als er ernstige redenen zijn voor verdenking van oorlogsmisdaden of andere misdrijven tegen de menselijkheid. Zo iemand wordt een ‘1F-er' genoemd.

Als de IND ernstige redenen heeft om te veronderstellen dat een vreemdeling betrokken is geweest bij oorlogsmisdaden, wordt de vreemdeling gelegenheid gegeven om aan te tonen dat dit niet zo is. Hierbij wordt altijd uitgegaan van een individuele toetsing. Blijft de IND bij zijn conclusie, dan kan de vreemdeling daartegen in beroep gaan bij de rechter en daarna eventueel in hoger beroep. Wijst de rechter het beroep af, dan is de vreemdeling verplicht Nederland te verlaten.

Voor toepassing van artikel 1F Vluchtelingenverdrag is het voldoende dat er ernstige redenen zijn om te veronderstellen dat een vreemdeling betrokken is geweest bij oorlogsmisdrijven. Hiervoor hoeft geen sprake te zijn van een strafrechtelijke veroordeling. Dit is geheel in overeenstemming met richtlijnen van de UNHCR, de EU en de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de EU. Nederland voert dit beleid al jaren en dit is tot vandaag de dag ongewijzigd van kracht. Vaak kunnen oorlogsmisdadigers niet worden teruggestuurd naar het land van herkomst, omdat het Vluchtelingenverdrag en het EVRM (Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens) verbieden dat iemand terecht komt in een situatie waarin kans bestaat op een onmenselijke behandeling. De minister kijkt per geval altijd of daar sprake van kan zijn.

In zulke gevallen is de vreemdeling verplicht te vertrekken naar een ander land dan het land van herkomst. De meeste 1F-ers weigeren te voldoen aan de plicht Nederland te verlaten. Zij blijven dan illegaal in Nederland. Gedurende die tijd worden vaak meerdere asiel- of andere vreemdelingenprocedures aangespannen, die vervolgens telkens worden afgewezen. Daardoor verblijven deze mensen en hun gezinnen vaak langdurig in Nederland.

De discussie over oorlogsmisdadigers gaat vaak over mensen die in Afghanistan hebben gewerkt voor de Afghaanse geheime dienst, de KhAD/WAD. In een ambtsbericht van de minister van Buitenlandse Zaken van februari 2000 is op basis van onderzoek geconcludeerd dat alle onderofficieren en officieren verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor ernstige mensenrechtenschendingen.

Dit heeft tot gevolg dat op alle Afghaanse (onder)officieren artikel 1F van toepassing is verklaard. Het ambtsbericht is meermalen onderwerp geweest van stevige kritiek en discussie, maar telkens heeft dit geresulteerd in bevestiging van de informatie in het ambtsbericht. Zowel de minister van Buitenlandse Zaken als de hoogste nationale rechter in vreemdelingenzaken (de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State) zijn na nader onderzoek en inzage van de onderliggende bronnen (bij herhaling) tot dit oordeel gekomen.

In de meerderheid van de Afghaanse 1F-zaken is vastgesteld dat er tegenwoordig bij terugkeer van (onder)officieren van de KhAD/WAD geen sprake (meer) is van een reëel risico op een onmenselijke behandeling als bedoeld in artikel 3 EVRM. Van betreffende 1F'ers wordt dan ook verlangd dat zij voldoen aan hun vertrekplicht en terugkeren naar hun land van herkomst, of naar een ander land. Dit doen zij echter bijna nooit.

Het kan zijn dat de gezinsleden van een 1F-er een verblijfsvergunning in Nederland hebben. Als de 1F-er moet terugkeren, staan deze gezinsleden voor de moeilijke keuze mee te gaan of in Nederland te blijven. Dit is de consequentie van het beleid dat Nederland geen vluchthaven mag en wil zijn voor personen die zich hebben schuldig gemaakt aan oorlogsmisdrijven of andere ernstige misdrijven.

De CDA fractie staat achter dit beleid.





Bron: http://www.cda.nl/knops/Actueel/Nieuws/2012/4/14/CDA_staat_achter_Nederlands_beleid_m_b_t__1F_vluchtelingen.aspx



Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Nederland vrijhaven voor oorlogsbeulen

Diplomatieke druk en slechte wetten maken Nederland een vrijhaven voor oorlogsmisdadigers.








Hakkende Rwandezen, kogels sproeiende Liberianen, martelende Afghanen. Ondanks harde woorden van justitieminister Ernst Hirsch Ballin vorig jaar dat Nederland geen ‘vluchthaven’ voor oorlogscriminelen mag zijn, groeit hun aantal, zeggen zijn eigen ambtenaren. Nu wonen meer dan 350 van oorlogsmisdaden verdachte asielzoekers in Nederland. Het blijkt nauwelijks mogelijk hen te vervolgen. De laatste zes jaar zijn vijf van hen voor de rechter verschenen, van wie er slechts drie, een Congolees en twee Afghanen, definitief zijn veroordeeld.

Bron: http://www.depers.nl/binnenland/334843/Nederland-vrijhaven-oorlogsbeulen.html

Vervolging is soms ongewenst en vaak ook moeilijk.


Den Haag plaatste ook vraagtekens bij de vervolging van oud-officieren van de Afghaanse militaire inlichtingendienst dienst KhAD, Habibullah Jalalzoy en Hesamuddin Hesam. En bij de zaak tegen de in juli dit jaar in hoger beroep vrijgesproken Abdullah Faqirzada, in het verleden plaatsvervangend hoofd van de KhAD. Teeven: ‘Op de ministeries spelen andere belangen mee.

Ze zeggen: je moet het verleden laten rusten, want we zijn bezig het land op te bouwen.’

Vorig jaar mei kon de Israëlische oud-chef van inlichtingendienst Shin Beth, Ami Ayalon, Nederland uitvluchten. Hij werd verdacht opdracht te hebben gegeven voor de marteling van de Palestijn Khalid al-Shami in 1999 en 2000. Volgens Al-Shami’s advocate Liesbeth Zegveld deden OM en Buitenlandse Zaken er ‘vier volle werkdagen’ over om te beslissen dat Ayalon als oud-minister geen immuniteit genoot. ‘Dat werd medegedeeld een dag na zijn vertrek. Die timing vond ik opmerkelijk. Bij vervolging van hoge figuren waar een politieke kleur aan zit, zal een minister van Buitenlandse Zaken zich wel tweemaal bedenken om voorop te lopen.’

Officier van justitie Ward Ferdinandusse ontkent enige druk van bovenaf. ‘We doen aan waarheidsvinding.’ Wel voegt hij er aan toe: ‘Bij zaken met internationale dimensies wordt er altijd meegekeken.’ Het probleem zit ‘m meer in ‘achterhaalde en beperkte wetgeving’, vindt Ferdinandusse, die samen met collega Hester van Bruggen het Team Internationale Misdrijven aanstuurt. Ferdinandusse: ‘De zaken tegen Rwandese oorlogsmisdadigers zijn exemplarisch. Hier kunnen we hen niet vervolgen voor genocide en ook niet voor misdrijven tegen de menselijkheid. Uitleveren aan Rwanda gaat ook niet, we hebben geen uitleveringsverdrag.’

De laatste drie jaar zijn geen nieuwe zaken aangespannen. Er zijn praktische problemen. De IND noteert soms dat asielzoekers bij aankomst verdacht zijn, maar vaak is bewijs niet of nauwelijks te vinden. Groter obstakel is de Wet Internationale Misdrijven uit juni 2003. Die moest het mogelijk maken ernstige schenders van internationaal humanitair recht die zich ophouden in Nederland, te vervolgen. De wet is nooit toegepast omdat de meeste misdaden zijn gepleegd voor de wet in werking trad.

Verbitterd is Ferdinandusse niet: in de ons omringende landen is vervolging vaak nog moeilijker. Maar er is veel meer mogelijk dan nu, vindt hij. Ferdinandusse, diplomatiek: ‘Wil je meer zaken doen, dan heb je meer mensen nodig. Dat is ook een beleids- en politieke keuze.’

Bron: http://www.depers.nl/binnenland/334821/Vervolging-is-soms-ongewenst.html