Conference of European Churches (CEC) v. the Netherlands - De #bedbadbrood uitspraak

Resolution CM/ResChS(2015)5
Conference of European Churches (CEC) v. the Netherlands,
Complaint No. 90/2013

(Adopted by the Committee of Ministers on 15 April 2015
at the 1225th meeting of the Ministers’ Deputies)
The Committee of Ministers,¹
Having regard to Article 9 of the Additional Protocol to the European Social Charter providing for a system of collective complaints;
Taking into consideration the complaint lodged on 17 January 2013 by the Conference of European Churches (CEC) against the Netherlands;
Having regard to the report transmitted by the European Committee of Social Rights containing its decision on the merits, in which it concluded:

- unanimously, that there is a violation of Article 13§4 of the Charter
Applicability of Article 13§4 to persons concerned by the complaint
The issues raised relate to migrant adults in an irregular situation staying within the jurisdiction of the Netherlands as undocumented migrants or asylumseekers, whose applications for protection have been rejected.
Pursuant to paragraph 1 of the Appendix to the Charter, the persons covered by Articles 1 to 17 and 20 to 31 of the Charter include foreigners only insofar as they are nationals of other Parties lawfully resident or working regularly within the territory of the Party concerned.

In certain cases and under certain circumstances, the provisions of the Charter may be applied to migrants in an irregular situation. In connection with complaints concerning children, the Committee has held that this is the case with regard to health, medical assistance, social, legal and economic protection and shelter.
The assessment concerning the substantial provisions of the Charter must be based on a human rights approach, which has consistently been applied by the Committee.
In this respect, reference is equally made to Article H of the Charter, according to which the provisions of the Charter shall not prejudice the provisions of any multilateral treaties, under which more favourable treatment would be accorded to the persons protected.
The complaint concerns the provision of the necessary food, water, shelter and clothing to adult migrants in an irregular situation. It considers the issues at hand to be closely linked to the realisation of the most fundamental rights of these persons, as well as to their human dignity.
Alleged violation of Article 13§4 of the Charter
In spite of the efforts made by the domestic authorities, there is nothing to demonstrate that the situation, that has been found to be in violation of Article 13§4 under the reporting procedure, has been redressed with regard to adult migrants in an irregular situation.
To the contrary, a large majority of adult migrants are not offered any emergency social assistance under the domestic legislation.
In light of the international materials mentioned, the argument on the lack of international obligations to offer protection to adult migrants in an irregular situation cannot be accepted. It firstly notes in this regard that the relevant instruments of the United Nations also guarantee an adequate standard of living, that is, food, clothing and housing, to everyone without limitations based on the regularity of residency.
Even though the European Convention on Human Rights and the relevant legal rules of the European Union on asylum are applicable only to foreigners staying in a regular manner within the territory of the States Parties, both the European Court of Human Rights and the Court of Justice in their recent caselaw have acknowledged the importance of preserving human dignity in connection with the minimum protection provided to migrants.
The scope of the Charter is broader and requires that necessary emergency social assistance be granted also to those who do not, or no longer, fulfil the criteria of entitlement to assistance specified in the above instruments, that is, also to migrants staying in the territory of the States Parties in an irregular manner, for instance pursuant to their expulsion. The Charter requires that emergency social assistance be granted without any conditions to nationals of those States Parties to the Charter who are not member States of the Union. The provision of emergency assistance cannot be made conditional upon the willingness of the persons concerned to co-operate in the organisation of their own expulsion.
It is undisputed between the parties that the local authorities may grant emergency assistance to adult migrants in need of such assistance when in an irregular situation, and it is also true that this is done by third parties such as non-governmental organisations, churches and individuals. However, in a situation where notably this delegation of tasks or responsibilities is not based on any legal, administrative or financial agreements or safeguards agreed upon between the government and the bodies factually providing assistance and in order to provide for legal certainty, the prevailing situation cannot fulfil the positive obligations assumed under Article 13§4.
The reasons for the immigration policy behind this situation are noted. The denial of emergency shelter to those individuals who are still in the territory of the Netherlands is nevertheless not an absolutely necessary measure for achieving the aims of the immigration policy. No indication on the concrete effects of this measure has been given.
The persons concerned by the complaint undeniably find themselves at risk of serious irreparable harm to their life and human dignity when excluded from access to shelter, food and clothing. Pursuant to established caselaw under the reporting procedure, access to food, water, as well as to such basic amenities as a safe place to sleep and clothes fulfilling the minimum requirements for survival in the prevailing weather conditions are necessary for the basic subsistence of any human being.
Even within the framework of the current migration policy, less onerous means remain available with regard to the emergency treatment provided to those individuals who have overstayed their legal entitlement to remain in the country.
The legal and practical measures denying the right to emergency assistance accordingly restrict the right of adult migrants in an irregular situation and without adequate resources in the Netherlands in a disproportionate manner.
- unanimously, that there is a violation of Article 31§2 of the Charter
Applicability of Article 31§2 to persons concerned by the complaint
Pursuant to the observations on the applicability of the Charter made under Article 13§4 above, also Article 31§2 applies to adult migrants in an irregular situation.
Alleged violation of Article 31§2 of the Charter
A large majority of adult migrants in an irregular situation are provided shelter neither in law, nor in practice.
In light of the Committee’s established caselaw, shelter must be provided also to adult migrants in an irregular situation, even when they are requested to leave the country and even though they may not require that long-term accommodation in a more permanent housing be offered to them. The right to shelter is closely connected to the human dignity of every person regardless of their residence status. The situation, on the basis of which a violation has been found under Article 13§4, also amounts to a violation of Article 31§2.

Having regard to the information communicated by the delegation of the Netherlands on 16 September 2014 (see appendix to the resolution),
1. takes note of the report of the ECSR and in particular the concerns communicated by the Dutch Government (see appendix to the Resolution);
2. recalls that the powers entrusted to the ECSR are firmly rooted in the Charter itself and recognises that the decision of the ECSR raises complex issues in this regard and in relation to the obligation of States parties to respect the Charter;
3. recalls the limitation of the scope of the European Social Charter (revised), laid down in paragraph 1 of the appendix to the Charter;
4. looks forward to the Netherlands reporting on any possible developments in the issue.
Appendix to Resolution CM/ResChS(2015)5
Address by the Representative of the Netherlands at the GR-SOC meeting of 16 September 2014 ‒
Conference of European Churches (CEC) v. the Netherlands, Complaint No. 90/2013
The ECSR has issued two decisions against the Netherlands (CEC and FEANTSA). My government has serious concerns about these decisions and today I would like to share with you those concerns.
Naturally, we realise that it is not unusual for States to have difficulties with decisions of the Committee, especially when decisions are not entirely favourable for a State. The Netherlands acknowledges that reports and decisions of the ECSR should be given appropriate follow-up in order to repair any violations found and prevent future violations.
However, in the cases now on the agenda, it seems that a straightforward provision of the European Social Charter to which we are all parties, is being ignored. As this should be of concern to all parties, I would like to focus my intervention on that aspect.
The Netherlands is one of the 15 Council of Europe member States that have ratified the collective complaints protocol of the European Charter. In both the decisions against the Netherlands, the ECSR has concluded that the Netherlands is in violation with several provisions of the Social Charter, because the Netherlands has – according to the ECSR – not recognised certain rights enshrined in the Charter to persons unlawfully present on Dutch territory.
In the appendix to the Social Charter the Contracting Parties aimed to exclude from the scope of the Charter all aliens who are not lawfully residing on the territory of a Party. This provision is fully coherent with the sovereign right of States to decide on the entry of foreigners on their territory.
It is unchallenged that by introducing this provision, State Parties had in mind a limited personal scope of the Charter. And they still do so, given the lack of favourable response to a letter dated 13 July 2011 of the President of the ECSR, by which Parties were invited to abandon the provision.
The ECSR’s unwarranted interpretation risks jeopardising the trust that States place in what they have agreed upon in treaty law. Any interpretation of a treaty should be in good faith and cannot unilaterally impose completely new obligations upon member States. The decisions by the ECSR do not merely contain an extensive interpretation of the treaty provisions; they contain an interpretation which is simply contra legem.
We have serious concerns how this will affect the authority of the Committee in the long run and how this will affect the effectiveness of the Social Charter itself. As one result, the majority of States not having accepted the collective right of complaint may be discouraged from doing so.
Therefore, the Netherlands seeks the support of you, our fellow States parties to the Charter, in confirming the validity of the limitation of the personal scope of the Charter.
¹ In accordance with Article 9 of the Additional Protocol to the European Social Charter providing for a system of collective complaints the following Contracting Parties to the European Social Charter or the revised European Social Charter have participated in the vote: Albania, Andorra, Armenia, Austria, Azerbaijan, Belgium, Bosnia and Herzegovina, Bulgaria, Croatia, Cyprus, Czech Republic, Denmark, Estonia, Finland, France, Georgia, Germany, Greece, Hungary, Iceland, Ireland, Italy, Latvia, Lithuania, Luxembourg, Malta, Republic of Moldova, Montenegro, Netherlands, Norway, Poland, Portugal, Romania, Russian Federation, Serbia, Slovak Republic, Slovenia, Spain, Sweden, “the former Yugoslav Republic of Macedonia”, Turkey, Ukraine and United Kingdom.
Internet : http://www.coe.int/cm

Hier gevonden met hulp van Peter Kretzschmar: https://wcd.coe.int/ViewDoc.jsp?Ref=CM%2FResChS%282015%295&Language=lanEnglish&Ver=original&Site=CM&BackColorInternet=DBDCF2&BackColorIntranet=FDC864&BackColorLogged=FDC864


Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Nederland mag zelf beslissen over #bedbadbrood en daarom is de coalitie er nog niet uit

Geen expliciete uitspraak over verplichting

De ministers van Buitenlandse Zaken van de Raad van Europa doen geen expliciete uitspraak over de vraag of Nederland ‘bed, bad en brood’ moet bieden aan illegalen. De resolutie die de ministers vanmiddag hebben aangenomen, lijkt voor tweeërlei uitleg vatbaar.
In het besluit staat dat de ministers kennis nemen van de bezwaren van de Nederlandse regering tegen de verplichting om vluchtelingen op te vangen. Tegelijk schrijft de Raad “uit te kijken naar een rapportage” van Nederland over “welke mogelijke ontwikkelingen op dit onderwerp dan ook”.
In november vorig jaar oordeelde een ander onderdeel van de Raad van Europa, het Europees Comité voor Sociale Rechten, dat Nederland ook mensen zonder verblijfsvergunning een ‘bed, bad en brood’ zou moeten bieden. Ongeacht hun verblijfsstatus en ongeacht de vraag of iemand meewerkt aan terugkeer naar zijn of haar land van herkomst.

Interpretatie

Volgens emeritus hoogleraar Arbeidsrecht Teun Jaspers volgen de ministers nu toch het oordeel van het Comité. “Het Comité van Ministers kan Nederland niet vervolgen”, legt Jaspers uit. “De ministers onderschrijven het oordeel van het Europees Comité van Sociale Rechten over de schending van het Europees Sociaal Handvest en verwachten nu actie van Nederland.” Jaspers is verbonden aan het Europa Instituut. Eerder was hij lid van het Comité van Onafhankelijke Deskundigen van het Europees Sociaal Handvest van de Raad van Europa.
In de praktijk betekent de uitspraak volgens Jaspers dat de praktijk die de voorbije maanden in diverse gemeenten is ontstaan niet kan worden verboden. Dat beleid zal door de rijksoverheid moeten worden ondersteund, eventueel ook financieel.
Onder druk van diverse gerechtelijke uitspraken krijgen illegalen in diverse gemeenten momenteel nachtopvang. Dagopvang hoeven de gemeenten volgens Jaspers niet te bieden, behalve als “de omstandigheden overdag zo slecht zijn dat het inhumaan zou zijn om mensen op straat te laten zwerven”.

“Dat kan bijvoorbeeld in de winter zijn, als het heel koud is.”

Nederland voerde afgelopen maanden in Straatsburg de lobby dat die uitspraak van het Europees Comité voor Sociale Rechten de reikwijdte van de Europese afspraken over mensenrechten te buiten gaat. Mensen zonder legale verblijfsstatus zouden niet onder het Europees Sociaal Handvest vallen, heeft Nederland steeds gezegd. De gezamenlijke ministers erkennen nu dat dit “complex” ligt.


 Lees het hele artikel in het NRC: http://www.nrc.nl/nieuws/2015/04/15/onduidelijkheid-over-bed-bad-en-brood-verplichting/

Lees ook in het NRC: In 5 minuten bijgepraat: ‘bed, bad, brood’ en de spanningen in de coalitie

 http://www.nrc.nl/nieuws/2015/04/16/in-5-minuten-bijgepraat-bed-bad-brood-en-de-spanningen-in-de-coalitie/

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

NIEUWS: Toch geen 'bed, bad en brood' voor illegalen?

Moet de Nederlandse staat uitgeprocedeerde asielzoekers opvangen? De Raad van Europa oordeelde eerder van wel, maar het lijkt erop dat de overheid toch niet verplicht is dat te doen.

In de concept-uitspraak van het Comité van Ministers van de Raad van Europa zou staan dat het helemaal niet gaat over de zogenoemde bed, bad en brood-voorziening voor illegalen, meldt De Telegraaf.

Overleg

Ingewijden zeggen tegen de krant dat de uitspraak, die woensdag wordt gepubliceerd, zorgt voor koortsachtig overleg binnen de coalitie. Verwacht werd dat de uitspraak van de comité meer in het straatje zou liggen van de PvdA.

Lees verder in Elsevier: http://www.elsevier.nl/Nederland/achtergrond/2015/4/Toch-geen-bed-bad-en-brood-voor-illegalen-1747251W/

 In de Telegraaf: http://www.telegraaf.nl/binnenland/23925917/___Bed__bad_en_brood_hoeft_niet___.html

In het Reformatorisch Dagblad: http://www.refdag.nl/nieuws/politiek/bed_bad_en_brood_toch_niet_noodzakelijk_1_905085

Radio 1:
Nederland hoeft niet voor een bed, bad en brood te zorgen. Dat staat in een uitgelekte conceptnota van het comité van Ministers van de Raad van Europa. In een eerder stadium deed het comité voor Sociale Rechten van diezelfde raad nog de uitspraak dat Nederland hier wel voor moest zorgen. De onlangs afgetreden staatssecretaris Fred Teeven voerde na veel weerstand de regeling alsnog in. Joél Voordewind van de Christenunie vertelt meer over deze kwestie in De Nieuws BV.
 http://www.radio1.nl/item/283490-Bed,%20bad%20en%20brood.html

Ingelast overleg VVD en PvdA over opvang asielzoekers

De top van de regeringscoalitie van VVD en PvdA overlegt vandaag in het Torentje van premier Mark Rutte over de vraag hoe uitgeprocedeerde asielzoekers in Nederland moeten worden opgevangen

Lees verder in de Volkskrant met reacties van politieke partijen:  http://www.volkskrant.nl/politiek/ingelast-overleg-vvd-en-pvda-over-opvang-asielzoekers~a3956762/

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.

Europees Comité voor de Preventie van Foltering publiceert rapport over Nederland (15-08-2012)

STRASBOURG. Op 9 augustus 2012 heeft het Europees Comité voor de Preventie van Foltering en Onmenselijke of Vernederende Behandeling of Bestraffing (CPT) van de Raad van Europa een rapport gepubliceerd over zijn meest recente bezoek aan Nederland. Dit bezoek vond plaats van 10 tot 22 oktober 2011. 

 

Het NJCM heeft in zijn communicatie aan het CPT voorafgaand aan het bezoek zijn zorgen geuit over de praktijk van vreemdelingenbewaring. Het CPT heeft vastgesteld dat in een aantal gevallen families met kinderen worden vastgehouden in centra voor vreemdelingenbewaring, voor aanzienlijk langere perioden dan de van toepassing zijnde wetgeving toelaat. Het CPT-rapport beveelt aan dat de Nederlandse autoriteiten het in detentie nemen van families met kinderen zo veel mogelijk vermijden. Het rapport beveelt ook aan dat, indien detentie van deze families niet kan worden vermeden, de detentieperiode het wettelijk voorgeschreven maximum (28 dagen) niet overschrijdt.

Voorts heeft het CPT benadrukt dat het aanbrengen van handboeien bij gedetineerde vreemdelingen als routinezaak, telkens wanneer zij het detentiecentrum verlaten, disproportioneel is. Het CPT heeft ook aandacht besteed aan de kwestie van het opnieuw arresteren van vreemdelingen kort nadat zij zijn vrijgelaten (na afloop van de 18 maanden termijn). Het CPT overwoog dat een zodanig bevel alleen als rechtmatig kan worden beschouwd als er een redelijk vooruitzicht is op uitzetting van de betreffende vreemdeling.
Het CPT-rapport merkt op dat de CPT delegatie geen klachten heeft ontvangen over fysieke mishandeling van personen die worden vastgehouden door de politie, in detentiecentra of in centra voor forensische psychiatrie. De verhoudingen tussen personen die van hun vrijheid zijn beroofd en de staf leek over het algemeen zeer goed.

Er waren echter een groot aantal klachten over de frequentie van visitatie (onderzoek aan het lichaam) in detentiecentra en de wijze waarop de visitatie wordt uitgevoerd. In het rapport heeft het CPT de beginselen die hierbij in acht moeten worden genomen uitgebreid beschreven. Met betrekking tot het regime dat van toepassing is op gedetineerden belicht het rapport in het bijzonder de situatie van gedetineerden met “VRIS” status (“Vreemdelingen in de Strafrechtketen”). Het CPT beveelt aan dat het programma van activiteiten voor deze gedetineerden wordt herzien, teneinde te verzekeren dat zij niet worden benadeeld in vergelijking met de bredere populatie in detentiecentra.

Enkele positieve ontwikkelingen werden waargenomen met betrekking tot het recht op toegang tot een advocaat voor personen die worden vastgehouden door de politie. Deze personen zijn nu gerechtigd om een advocaat te raadplegen voorafgaand aan het eerste politieverhoor over hun zaak. Het CPT-rapport benadrukt echter dat toegang tot een advocaat moet zijn verzekerd voor alle personen die worden vastgehouden vanaf het eerste moment van vrijheidsontneming. Voorts benadrukt het rapport dat deze personen, in beginsel, het recht moeten hebben op aanwezigheid van een advocaat tijdens het politieverhoor.
Het CPT verwelkomt de trend naar een afname van de populatie van gedetineerden in Nederland, die in contrast staat met de situatie in veel andere Europese landen. De materiele omstandigheden van de beide door het CPT bezochte gevangenissen waren van een hoge standaard. Het CPT uit zijn bezorgdheid over de in voorbereiding zijnde ontwerp-wet die illegaal verblijf strafbaar zou maken als een overtreding. Naar het oordeel van het CPT zou dit mensen kunnen raken die vele jaren in Nederland hebben verbleven en hier hun families hebben. Het CPT heeft de regering ook verzocht om aanvullende informatie over de voorzienbare impact op de populatie van gedetineerden in Nederland.

Een van de doelen van het bezoek aan Nederland was om de procedures te onderzoeken die worden gevolgd bij het uitzetten van vreemdelingen per vliegtuig. In veel opzichten zijn de bevindingen van het CPT positief. Het CPT doet echter aanbevelingen met betrekking tot het medisch onderzoek van de te deporteren personen (“fit to fly certificate”).

Ten slotte merkt het CPT-rapport op dat de leefomstandigheden van de patiënten die verbleven in de drie bezochte psychiatrische instellingen in het algemeen zeer goed waren. In een uitgebreid hoofdstuk van het rapport worden commentaren en aanbevelingen gegeven over een aantal zaken met betrekking tot de behandeling van patiënten. Meer in het algemeen zijn zorgen geuit over de uitdagingen waarvoor het TBS (terbeschikkingstelling) systeem thans staat. Dit systeem staat onder druk van budgettaire beperkingen en een negatieve opinie in de samenleving. Deze druk wordt mogelijk nog vergroot door het strenger maken van het TBS beleid, waarvoor plannen bestaan bij de regering.

Het CPT-rapport is gepubliceerd op 9 augustus 2012, op verzoek van de Nederlandse autoriteiten. Het rapport is op 5 april 2012 aan de Nederlandse regering gezonden. Met het oog op artikel 10 van het Europees Verdrag ter voorkoming van foltering en onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing heeft het CPT de Nederlandse autoriteiten gevraagd om binnen zes maanden een reactie te geven met een overzicht van maatregelen die zullen worden genomen met het oog op implementatie van de opmerkingen en aanbevelingen.

De reactie van de Nederlandse regering wordt voor 5 oktober 2012 verwacht.
Het NJCM heeft grote waardering voor het belangrijke werk dat door het CPT is verricht en spreekt lof uit voor het rapport, dat een aantal punten van zorg belicht waarvoor het NJCM zich inzet.

Over het CPT:
 Het CPT organiseert bezoeken aan plaatsen waar mensen zijn gehuisvest die op enigerlei wijze van hun vrijheid zijn beroofd door de overheid, om te beoordelen hoe deze mensen worden behandeld. Het gaat hierbij om (jeugd)gevangenissen, huizen van bewaring, politiebureaus, detentiecentra voor asielzoekers, psychiatrische ziekenhuizen, verpleeghuizen, kindertehuizen, instellingen voor mensen met een intellectuele of fysieke handicap, et cetera.

Delegaties van het CPT hebben onbeperkt toegang tot dergelijke instellingen en hebben het recht zich vrijelijk door deze instituten te bewegen. Ze voeren privégesprekken met mensen die worden vastgehouden en hebben toegang tot iedereen die informatie kan verschaffen.

Na elk bezoek stuurt het CPT een gedetailleerd verslag naar de autoriteiten van het desbetreffende land. Dit verslag bevat de bevindingen van het CPT, evenals aanbevelingen, opmerkingen en verzoeken om informatie. Het CPT verzoekt altijd om een gedetailleerde reactie op de in het verslag naar genoemde kwesties. Het verslag en de reactie vormen onderdeel van een dialoog met de desbetreffende landen.

De volledige naam van het CPT is “Europees Comité voor de Preventie van Foltering en Onmenselijke of Vernederende Behandeling of Bestraffing”. Hiermee worden twee belangrijke aspecten benadrukt. Ten eerste duidt de naam op de Europese reikwijdte van het Comité. Ten tweede dekt hij niet alleen “foltering”, maar ook een hele reeks situaties die zouden kunnen worden omschreven als vormen van “onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing”.

BRONNEN
Report to the Government of the Netherlands on the visit to the Netherlands carried out by the European Committee for the Prevention of Torture and Inhuman or Degrading Treatment or Punishment (CPT from 10 to 21 October 2011, CPT/Inf (2012) 21)
Persbericht 9 august 2012, ‘Council of Europe anti-torture Committee publishes report on the Netherlands’
Website van het CPT

Bron: http://njcm.nl/site/newsposts/show/304


Law blog
Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.

Tweet

Raad van Europa bekritiseerd Griekenland over slechte omstandigheden bij opvang asielzoekers (en

The Council of Europe, the continent's main human rights watchdog, on Wednesday slammed Greece for not being able to grant "basic safeguards" to refugees but pleaded for a change to current EU rules on asylum seekers.

Under the so-called Dublin regulation, member states can transfer any asylum seeker back to the first EU country he or she set foot on, even if the respective government is overcrowded with asylum claims.

The situation in Greece, for instance, is such that "asylum seekers face enormous difficulties trying to gain access to the asylum procedure, and do not always enjoy basic safeguards such as interpretation and legal aid," Thomas Hammarberg, the Council of Europe's high commissioner for human rights said.

His comments were part of a first-ever hearing as a third party in a case before the European Court of Human Rights in Strasbourg. The court's ruling will give guidance to other states, such as Ireland, which are also planning to send batches of asylum seekers back to Greece.

The case involves an Afghan refugee who entered the EU via Greece and applied for asylum in Belgium. He appealed a transfer order issued by Belgian authorities on the grounds he risked "detention in appalling conditions in Greece" and feared he would be sent back to Afghanistan, where his life was endangered.

He says he escaped a murder attempt by the Taliban for having worked as interpreter for Western soldiers based in Kabul.

The plaintiff was transferred back to Greece in June 2009 and detained for several days in conditions he says "were overcrowded and insalubrious." Following his release, he lived on the streets with no means of subsistence. More than one year later, he is still waiting for a first interview with the Greek asylum authorities.

Mr Hammarberg said his institution "supports the European Commission's proposal for a mechanism that would suspend transfers and give states under particular strain short-term relief from their responsibilities under the 'Dublin Regulation', as well as the possibility to seek financial or technical assistance to cope with the situation."

"Such a system could help ensure that asylum seekers are not denied their right to a full and fair determination of their asylum claims," the official said. Southern EU states, such as Greece, Italy and Malta are often the first landing place for migrants coming from Africa.

The reform of the Dublin regulation was tabled by the EU commission in 2008, pending agreement between member states and the European Parliament.

It came as a response to harsh criticism from the Council of Europe and the United Nations for the conditions asylum seekers face in the southern EU states, Greece in particular. In April 2008, Finland announced it would stop transferring any asylum seeker back to Greece, while Germany and Sweden have limited the suspension of transfers to unaccompanied children only.

Bron: http://www.europa-nu.nl/id/vii9c6qiciz4/nieuws/raad_van_europa_bekritiseerd_griekenland?ctx=vh1aly4653wh&s0e=vhdubxdwqrzw