"Children of War" van Ahmet Yorulmaz - Turkse vluchtelingen literatuur

Ik las vandaag dat het Journaal Vreemdelingenrecht aandacht gaat besteden aan de vreemdeling in de literatuur. Ik weet niet of jullie er mee bekend zijn maar al jaren lees en recenseer ik boeken voor een Amerikaanse boekensite. Deze keer ben ik de roman aan het lezen van een beroemd Turks schrijver die nu in het Engels is vertaald. Hij vertelt daarin in een geromantiseerde vorm zijn eigen verhaal. Hoe hij als moslim jongetje op een divers en multicultureel eiland opgroeit maar dan van zijn geboortegrond wordt verjaagd omdat Turkije en Griekenland over wilden op een eenvormige bevolking.

Voor de recensie is het nog te vroeg want ik ben pas op een kwart maar het is echte vluchteling literatuur. De oude man vertelt over zijn jeugd en hoe hij zich in Anatolie compleet vervreemd voelt. Heel mooi en beeldig geschreven.

Ik laat jullie alvast wat zien op Amazon:


Hassanakis is a young Muslim boy of Turkish descent growing up on Crete during WWI.
Fifteen generations of his family have lived on the island and until now he has never had any reason not to think he is a Cretan. But with the Great Powers tussling over the collapsing Ottoman Empire and the island’s Christians in rebellion, an outbreak of ethnic violence forces his family to flee to the Cretan City of Chania.
He begins to lay down roots and his snappy dress earns him the nickname of Hassan ‘the mirror’. As WWI draws to a close and the Turkish War of Independence rages, he begins a heady romance with the elegant Hüsniye. There are rumors that the Cretan Muslims will be sent to Turkey but Hassanakis can’t believe he will be sent to a country whose language he barely knows and where he knows no-one.
This powerful novel drawn from the diary of a refugee family evokes the beauty, complexity and trauma of Crete's past and weaves it into a moving tale of an ordinary man living through extraordinary times.

Amazon gebruikt een ander soort e-reader als in NL gebruikelijk. Maar je kunt die app gratis downloaden. Ik lees altijd op mijn telefoon in bed (soms veel te lang).

Overigens heb ik een paar jaar geleden een vergelijkbaar verhaal gelezen over een Griekse familie die heel gelukkig was in Izmir en erg goed in hun geld zat en vervolgens als berooide vluchtelingen in guur Noord Griekenland terechtkwamen.