Ongedocumenteerden hebben te maken met tientallen organisaties. Of ze ook echt geholpen worden door al die partijen? Machiel Salomons, voormalig vertegenwoordiger van het Hoge Commissariaat voor de Vluchtelingen (UNHCR), stelt van niet. Een gecoördineerde aanpak zou de effectiviteit van alle hulp enorm verbeteren.
Mohammed Diallo is een uitgeprocedeerde asielzoeker uit West-Afrika. Hij kan en wil niet terug naar zijn geboorteland. In Nederland heeft hij geen recht op een verblijfs- of werkvergunning en hij vult zijn dagen met tv-kijken en online spelletjes. Om hier te komen, heeft Mohammed enorm veel geïnvesteerd, zowel financieel als emotioneel. Al zou hij terug willen, dan nog moet hij veel moeite doen om van zijn land van herkomst een reisdocument te ontvangen. De plaatselijke economie is te zeer afhankelijk van het geld dat door vluchtelingen wordt overgemaakt.
40.000 mensen
Het verhaal van Mohammed is dat van veel asielzoekers. In zijn dorp is tienduizend euro opgehaald om een mensensmokkelaar te betalen. Hij overleefde de tocht ternauwernood. In de Sahara kreeg hij pech met zijn bestelbusje. In Libië werd hij beroofd van al zijn bezittingen. Tijdens de overtocht naar Europa moest hij uit het water worden gevist en naar Italië gebracht. Na een langdurig verblijf op Sicilië wist Mohammed geld te lenen om smokkelaars te betalen voor de laatste etappe naar Nederland.
Lees verder in Het Parool: https://www.parool.nl/columns-opinie/onderwijs-kan-voor-ongedocumenteerden-een-humane-mogelijkheid-zijn-voor-terugkeer~bc407c58/?&referrer=https%3A%2F%2Fwww.linkedin.com%2Fgroups%2F1624427%2F
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten