mr Adang viel van zijn stoel bij het lezen van deze Chavez uitspraak - ik eigenlijk niet zo

"Mag ik je even op de volgende in mijn ogen schandelijke Chavez uitspraak wijzen https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6635563249783963648/
Volgens mij zijn de belangen van het kind in die zaal volledig ondergesneeuwd en genoten ze in ieder geval niet de voorgeschreven prioriteit.  Nog los van het feit dat het Hof in Chavez uiteraard heeft bedoeld dat kinderen als toerist hun rechten voldoende kunnen uitoefenen."

ECLI:NL:RBDHA:2020:1203

Instantie Rechtbank Den Haag

Datum uitspraak 06-02-2020

Datum publicatie 14-02-2020

Zaaknummer AWB 19/7020

Rechtsgebieden Vreemdelingenrecht

Bijzondere kenmerken Eerste aanleg - meervoudig

Inhoudsindicatie

Meervoudige kamer. Afgeleid verblijfsrecht artikel 20 VWEU; arrest Chavez-Vilchez. Eiseres geniet internationale bescherming in Duitsland en Bulgarije. De kinderen van eiseres hebben de Nederlandse nationaliteit. De rechtbank is van oordeel dat de kinderen van eiseres niet gedwongen worden de Europese Unie als geheel te verlaten. De kinderen kunnen als Unieburgers immers vrij reizen en hebben drie maanden verblijfsrecht in de andere lidstaten op grond van artikel 6 van de Verblijfsrichtlijn, en langer wanneer aan de voorwaarden van artikel 7 van de Verblijfsrichtlijn wordt voldaan. Hoewel het Hof van Justitie in het arrest Chavez-Vilchez heeft geoordeeld dat bij de beoordeling van artikel 20 VWEU rekening moet worden gehouden met de afhankelijkheidsrelatie en de rechten van het kind, betekent dit niet dat onder alle omstandigheden de eenheid van het gezin doorslaggevend is. Beroep ongegrond.

Vindplaatsen Rechtspraak.nl

Welke vraag moet de rechtbank hier beantwoorden?

5. Op grond van artikel 21 van het VWEU en de Verblijfsrichtlijn hebben Unieburgers een recht om in een andere lidstaat dan die van hun nationaliteit te verblijven, mits zij voldoen aan de voorwaarden van de Verblijfrichtlijn. Uit de rechtspraak van het Hof van Justitie blijkt dat op grond van artikel 21 van het VWEU en de Verblijfsrichtlijn eveneens een afgeleid verblijfsrecht bestaan voor familieleden van deze Unieburgers in een andere lidstaat. De kinderen van eiseres verblijven in de lidstaat van hun nationaliteit, zodat de richtlijn op hen – momenteel – niet van toepassing is.7 Uit de rechtspraak van het Hof blijkt verder dat in bijzondere omstandigheden een beroep kan worden gedaan op artikel 20 van het VWEU. Het betreft dan de uitzonderlijke situatie dat Unieburgers (hier: de kinderen van eiseres) gedwongen worden het grondgebied van de Unie als geheel te verlaten. Dat betekent dat hier beoordeeld moet worden of het bestreden besluit ertoe leidt dat de kinderen van eiseres het grondgebied van de Europese Unie als geheel moeten verlaten.

Worden de kinderen van eiseres gedwongen de Europese Unie als geheel te verlaten?

6. De rechtbank is met verweerder van oordeel dat de kinderen van eiseres niet gedwongen worden de Europese Unie als geheel te verlaten. De kinderen kunnen als Unieburgers immers vrij reizen en hebben drie maanden verblijfsrecht in de andere lidstaten op grond van artikel 6 van de Verblijfsrichtlijn, en langer wanneer aan de voorwaarden van artikel 7 van de Verblijfsrichtlijn wordt voldaan8. Daarbij merkt de rechtbank op dat uit het dossier blijkt dat eiseres in ieder geval in Duitsland het recht heeft om te werken. Dit geldt gezien zijn Nederlandse nationaliteit ook voor de echtgenoot van eiseres.
6.1. Hoewel het Hof van Justitie in het arrest Chavez-Vilchez heeft geoordeeld dat bij de beoordeling van artikel 20 VWEU rekening moet worden gehouden met de afhankelijkheidsrelatie en de rechten van het kind, betekent dit niet dat onder alle omstandigheden de eenheid van het gezin doorslaggevend is. Het Hof heeft immers ook nadrukkelijk benoemd dat het moet gaan om een situatie waarin een Unieburger feitelijk wordt verplicht om het grondgebied van niet alleen de lidstaat waarvan hij staatsburger is, maar ook dat van de Unie als geheel te verlaten.9 Zoals hierboven besproken, is daarvan naar het oordeel van de rechtbank geen sprake. De beroepsgrond van eiseres slaagt niet.

Conclusie
7. Het beroep is ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Hele uitspraak: http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2020:1203

Commentaar: Het gaat hier om een Syrisch gezin van vader, moeder en drie kinderen. Pa heeft asiel gekregen in Nederland (neem ik aan) maar de aanvraag van ma werd afgewezen omdat ze al een asielvergunning in Bulgarije had. Zo te zien mag ze ook verblijven en werken in Duitsland. Pa en de kinderen zijn Nederlander geworden en betogen nu dat ze terug zouden moeten naar Syrie om bij elkaar te zijn.
Is dit een geval van "rupsje nooit genoeg" waardoor mensen hun hand overspelen? Pa heeft blijkbaar na meer dan vijf jaar nog steeds geen voldoende en duurzaam inkomen hier in Nederland waardoor ma met hem via een reguliere verblijfsvergunning zou kunnen komen wonen. Pa wil blijbaar ook niet als Nederlander bij zijn vrouw in Bulgarije gaan werken en daar dus legaal met het hele gezin wonen.
Ma mag werken in Duitsland en daar verblijven. Pa kan daar als Nederlander ook verblijven als hij een beetje werkt en zo verblijfsrecht voor het hele jaar houdt.
Dus eigenlijk is het hele probleem dat ze niet uit Nederland weg willen. Nou is die situatie volledig vergelijkbaar met een Nederlandse Kees die met een Bulgaarse Maria trouwt en als EU-burgers een Eu-kind op de wereld zetten. Je hoeft in ieder geval niet de EU uit en daar draait het om bij Chavez Vilchez.

In Engeland is de lijn: "Bewijs eerst maar eens dat een reguliere vergunning er echt niet in zit. Chavez is voor wat er dan overblijft" Wat deze mensen zich ook niet schijnen te realiseren is dat Chavez na de 18de verjaardag van de kinderen stopt.
Ik denk mr Adang dat het vooral het feit is dat deze uitspraak "in begrijpelijke taal is gedaan" maar vergeleken met bijvoorbeeld een Engelse dan wel heel kort is.


Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context. Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email