Ard Eertink, Antonio Vulas en Marcelle Reneman over de zaak van de grensovergang bij Melilla - Mijn samenvatting: "je mag dus wel je huis op slot doen als je maar luistert aan de deur en wie door het raam probeert in te breken heeft pech"
Ard vat de uitspraak als volgt samen: "N.D. and N.T. v. SPAIN. The effectiveness of Convention rights requires that contracting States whose borders coincide, at least partly, with external borders of the Schengen area, make available genuine and effective access to means of legal entry, in particular border procedures for those who have arrived at the border. Those means should allow all persons who face persecution to submit an application for protection, based in particular on Article 3 of the Convention, under conditions which ensure that the application is processed in a manner consistent with the international norms, including the Convention. Where such arrangements exist and secure the right to request protection under the Convention, and in particular Article 3, in a genuine and effective manner, the Convention does not prevent States, in the fulfilment of their obligation to control borders, from requiring applications for such protection to be submitted at the existing border crossing points. Consequently, they may refuse entry to their territory to aliens, including potential asylum-seekers, who have failed, without cogent reasons, to comply with these arrangements by seeking to cross the border at a different location, especially by taking advantage of their large numbers and using force."
Zie: https://www.linkedin.com/posts/activity-6635278399373885440-ZEq6
Dit is de uitspraak:
THE FACTS
I. THE BACKGROUND TO THE CASE
15. The autonomous city of Melilla is a Spanish enclave of 12 sq. km located on the north coast of Africa and surrounded by Moroccan territory. It lies on the migration route from North and sub-Saharan Africa which is also used by Syrian migrants. The border between Melilla and Morocco is an external border of the Schengen area and thus provides access to the European Union. As a result, it is subject to particularly intense migratory pressure.
16. The Spanish authorities have built a barrier along the 13 km border separating Melilla from Morocco, which since 2014 has comprised three parallel fences. The aim is to prevent irregular migrants from accessing Spanish territory. The barrier consists of a six-metre-high, slightly concave, fence (“the outer fence”); a three-dimensional network of cables followed by a second, three-metre-high fence; and, on the opposite side of a patrol road, another six-metre-high fence (“the inner fence”). Gates have been built into the fences at regular intervals to provide access between them. A sophisticated CCTV system (including infrared cameras), combined with movement sensors, has been installed and most of the fences are also equipped with anti-climbing grids.
17. There are four land border crossing points between Morocco and Spain, located along the triple fence. Between these crossings, on the Spanish side, the Guardia Civil has the task of patrolling the land border and the coast to prevent illegal entry. Mass attempts to breach the border fences are organised on a regular basis. Groups generally comprising several hundred aliens, many of them from sub-Saharan Africa, attempt to enter Spanish territory by storming the fences described above. They frequently operate at night in order to produce a surprise effect and increase their chances of success.
18. Those migrants who do not manage to evade the Guardia Civil, and whom the officials succeed in persuading to come down of their own accord using ladders, are taken back immediately to Morocco and handed over to the Moroccan authorities, unless they are in need of medical treatment (see paragraph 58 below).
19. At the time of the events this modus operandi was provided for only by the Guardia Civil “Border control operations protocol” of 26 February 2014 and by service order no. 6/2014 of 11 April 2014 (see paragraph 37 below).
20. On 1 April 2015 the tenth additional provision of Institutional Law 4/2000 of 11 January 2000 on the rights and freedoms of aliens in Spain and their social integration (“the LOEX”) came into force. The additional provision was inserted by means of Institutional Law 4/2015 of 30 March 2015 laying down special rules for the interception and removal of migrants in Ceuta and Melilla (see paragraphs 32 and 33 below).
II. THE CIRCUMSTANCES OF THE CASE
A. Origins of the case
21. The first applicant was born in 1986 and the second applicant in 1985.
22. The first applicant left his village in Mali on account of the 2012 armed conflict. After spending a few months in a refugee camp in Mauritania and then in Algeria, he arrived in Morocco in March 2013 and reportedly lived in the “informal” migrants’ camp on Mount Gurugu, close to the Melilla border. He stated that there had been several raids by the Moroccan security forces and that he had broken his leg during the summer of 2014 while fleeing from them.
23. The second applicant arrived in Morocco in late 2012 after travelling through Mali. He also stayed in the Mount Gurugu migrants’ camp.
B. The events of 13 August 2014
24. On 13 August 2014 two attempted crossings took place, organised by smuggling networks: one at 4.42 a.m. involving 600 people, and another at 6.25 a.m. involving 30 people. The applicants stated that they had taken part in the first of these. They had left the Mount Gurugu camp that day and tried to enter Spain together with their group, scaling the outer fence together with other migrants. According to the Government, the Moroccan police prevented around 500 migrants from scaling the outer fence, but around a hundred migrants nevertheless succeeded. Approximately seventy‑five migrants managed to reach the top of the inner fence, but only a few came down the other side and landed on Spanish soil, where they were met by the members of the Guardia Civil. The others remained sitting on top of the inner fence. The Guardia Civil officials helped them to climb down with the aid of ladders, before escorting them back to Moroccan territory on the other side of the border through the gates between the fences.
25. The first applicant stated that he had managed to reach the top of the inner fence and had remained there until the afternoon. The second applicant said that he had been struck by a stone while he was climbing the outer fence and had fallen, but had subsequently managed to get to the top of the inner fence, where he had remained for eight hours. At around 3 p.m. and 2 p.m. respectively the first and second applicants reportedly climbed down from the fence with the help of Spanish law-enforcement officials who provided them with ladders. As soon as they reached the ground they were allegedly apprehended by Guardia Civil officials who handcuffed them, took them back to Morocco and handed them over to the Moroccan authorities. The applicants alleged that they had not undergone any identification procedure and had had no opportunity to explain their personal circumstances or to be assisted by lawyers or interpreters.
26. The applicants were then reportedly transferred to Nador police station, where they requested medical assistance. Their request was refused. They were allegedly taken subsequently, together with other migrants who had been returned in similar circumstances, to Fez, some 300 km from Nador, where they were left to fend for themselves. The applicants stated that between 75 and 80 migrants from sub-Saharan Africa had been returned to Morocco on 13 August 2014.
27. Journalists and other witnesses were at the scene of the attempt to storm the border fences and the subsequent events. They provided video footage which the applicants submitted to the Court.
Lees de hele uitspraak hier: https://hudoc.echr.coe.int/eng#{%22itemid%22:[%22001-201353%22]}
Mijn samenvatting: "je mag dus wel je huis op slot doen als je maar luistert aan de deur en wie door het raam probeert in te breken heeft pech". Wat ik goed vind aan deze uitspraak is dat er heel breed internationaal rechtelijk naar deze zaak wordt gekeken en ook de belangen van een land bij het bewaken van zijn grenzen niet uit het oog worden verloren. Wat is immers het nut van wetten en regels als mensen gewoon zelf maar kunnen beslissen dat zij vinden dat zij in jouw land horen?
Zeker nu het toch wel duidelijk is voor een ieder die wel eens naar het Nederlandse landschap heeft gekeken dat Nederland vol aan het raken is. Boeren komen hier toeterend langs omdat de stikstofnormen te hoog zijn geworden en in mijn stad wordt ieder lapje plantsoen volgebouwd met huizen. Toen Janmaat "vol is vol" riep in een tijd dat net de eerste paar Marokkaanse arbeidsmigranten hun kinderen naar Nederland haalden had dit voor zijn aahang vooral een xenophobe grondslag. Ze waren tegen "die buitenlanders". Maar zelfs mensen met een warm hart voor diegenen in nood en geen enkel bezwaar tegen eenn buitenlandse wijkgenoot zoals ikzelf zien wel dat we tegen bepaalde fysieke grenzen komen op te lopen. Ik denk dan ook dat een belangrijk doel voor de komende twintig jaar is om een vorm van veiligheid voor hen die vrezen voor vervolging te vinden maar dat dat wel kan betekenen dat ontvangende landen daar ook wat over in te brengen krijgen want ook de al daar wonende mensen hebben (mensen)rechten die beschermd moeten worden.
Ik zie mensen reageren op deze uitspraak met verwijzingen naar verdronken migranten. Dat vind ik persoonlijk alsof je de eigenaar van een huis die zijn deur op slot heeft zitten de schuld geeft omdat iemand die wil schuilen voor de regen zich niet zelf de toegang heeft mogen verschaffen en is doodgevallen omdat hij in plaats van op de deur te kloppen is gevallen omdat hij door het badkamerraam probeerde te klimmem. Ik vraag me af of die wetenschappers beseffen dat zelfs al zou de EU een voorpost in bijvoorbeeld Marokko bouwen waar mensen veilig asiel kunnen aanvragen voor de EU er toch altijd mensen zullen zijn die beseffen dat ze geen poot hebben om op te staan omdat ze domweg geen vluchteling zijn en dan toch gewoon illegaal zullen proberen in Europa aan de slag te komen en dus zullen kiezen voor een onveilige overtocht.
Wel snap ik niet dat in een tijd van internet er niet een mogelijkheid is gekomen om voor de vluchteling uit het Vluchtelingenverdrag legaal asiel aan te vragen zonder illegaal binnen te komen. Vroeger kon iemand dat doen op een ambassade maar zie daar nu maar eens binnen te komen. Jaren geleden zag ik dat je zo wel over internet er een afspraak voor kon maken bij de Canadezen. Geen idee of dat nog bestaat. Nu zal je in ieder geval naar een Europese buitengrens moeten lopen of vliegen en daar asiel aanvragen. Of je een leven proberen op te bouwen in een buurland waar je veilig kunt verblijven met het geld wat je anders aan mensensmokkelaars zult moeten betalen.
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context. Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email
Zie: https://www.linkedin.com/posts/activity-6635278399373885440-ZEq6
Dit is de uitspraak:
THE FACTS
I. THE BACKGROUND TO THE CASE
15. The autonomous city of Melilla is a Spanish enclave of 12 sq. km located on the north coast of Africa and surrounded by Moroccan territory. It lies on the migration route from North and sub-Saharan Africa which is also used by Syrian migrants. The border between Melilla and Morocco is an external border of the Schengen area and thus provides access to the European Union. As a result, it is subject to particularly intense migratory pressure.
16. The Spanish authorities have built a barrier along the 13 km border separating Melilla from Morocco, which since 2014 has comprised three parallel fences. The aim is to prevent irregular migrants from accessing Spanish territory. The barrier consists of a six-metre-high, slightly concave, fence (“the outer fence”); a three-dimensional network of cables followed by a second, three-metre-high fence; and, on the opposite side of a patrol road, another six-metre-high fence (“the inner fence”). Gates have been built into the fences at regular intervals to provide access between them. A sophisticated CCTV system (including infrared cameras), combined with movement sensors, has been installed and most of the fences are also equipped with anti-climbing grids.
17. There are four land border crossing points between Morocco and Spain, located along the triple fence. Between these crossings, on the Spanish side, the Guardia Civil has the task of patrolling the land border and the coast to prevent illegal entry. Mass attempts to breach the border fences are organised on a regular basis. Groups generally comprising several hundred aliens, many of them from sub-Saharan Africa, attempt to enter Spanish territory by storming the fences described above. They frequently operate at night in order to produce a surprise effect and increase their chances of success.
18. Those migrants who do not manage to evade the Guardia Civil, and whom the officials succeed in persuading to come down of their own accord using ladders, are taken back immediately to Morocco and handed over to the Moroccan authorities, unless they are in need of medical treatment (see paragraph 58 below).
19. At the time of the events this modus operandi was provided for only by the Guardia Civil “Border control operations protocol” of 26 February 2014 and by service order no. 6/2014 of 11 April 2014 (see paragraph 37 below).
20. On 1 April 2015 the tenth additional provision of Institutional Law 4/2000 of 11 January 2000 on the rights and freedoms of aliens in Spain and their social integration (“the LOEX”) came into force. The additional provision was inserted by means of Institutional Law 4/2015 of 30 March 2015 laying down special rules for the interception and removal of migrants in Ceuta and Melilla (see paragraphs 32 and 33 below).
II. THE CIRCUMSTANCES OF THE CASE
A. Origins of the case
21. The first applicant was born in 1986 and the second applicant in 1985.
22. The first applicant left his village in Mali on account of the 2012 armed conflict. After spending a few months in a refugee camp in Mauritania and then in Algeria, he arrived in Morocco in March 2013 and reportedly lived in the “informal” migrants’ camp on Mount Gurugu, close to the Melilla border. He stated that there had been several raids by the Moroccan security forces and that he had broken his leg during the summer of 2014 while fleeing from them.
23. The second applicant arrived in Morocco in late 2012 after travelling through Mali. He also stayed in the Mount Gurugu migrants’ camp.
B. The events of 13 August 2014
24. On 13 August 2014 two attempted crossings took place, organised by smuggling networks: one at 4.42 a.m. involving 600 people, and another at 6.25 a.m. involving 30 people. The applicants stated that they had taken part in the first of these. They had left the Mount Gurugu camp that day and tried to enter Spain together with their group, scaling the outer fence together with other migrants. According to the Government, the Moroccan police prevented around 500 migrants from scaling the outer fence, but around a hundred migrants nevertheless succeeded. Approximately seventy‑five migrants managed to reach the top of the inner fence, but only a few came down the other side and landed on Spanish soil, where they were met by the members of the Guardia Civil. The others remained sitting on top of the inner fence. The Guardia Civil officials helped them to climb down with the aid of ladders, before escorting them back to Moroccan territory on the other side of the border through the gates between the fences.
25. The first applicant stated that he had managed to reach the top of the inner fence and had remained there until the afternoon. The second applicant said that he had been struck by a stone while he was climbing the outer fence and had fallen, but had subsequently managed to get to the top of the inner fence, where he had remained for eight hours. At around 3 p.m. and 2 p.m. respectively the first and second applicants reportedly climbed down from the fence with the help of Spanish law-enforcement officials who provided them with ladders. As soon as they reached the ground they were allegedly apprehended by Guardia Civil officials who handcuffed them, took them back to Morocco and handed them over to the Moroccan authorities. The applicants alleged that they had not undergone any identification procedure and had had no opportunity to explain their personal circumstances or to be assisted by lawyers or interpreters.
26. The applicants were then reportedly transferred to Nador police station, where they requested medical assistance. Their request was refused. They were allegedly taken subsequently, together with other migrants who had been returned in similar circumstances, to Fez, some 300 km from Nador, where they were left to fend for themselves. The applicants stated that between 75 and 80 migrants from sub-Saharan Africa had been returned to Morocco on 13 August 2014.
27. Journalists and other witnesses were at the scene of the attempt to storm the border fences and the subsequent events. They provided video footage which the applicants submitted to the Court.
Lees de hele uitspraak hier: https://hudoc.echr.coe.int/eng#{%22itemid%22:[%22001-201353%22]}
Mijn samenvatting: "je mag dus wel je huis op slot doen als je maar luistert aan de deur en wie door het raam probeert in te breken heeft pech". Wat ik goed vind aan deze uitspraak is dat er heel breed internationaal rechtelijk naar deze zaak wordt gekeken en ook de belangen van een land bij het bewaken van zijn grenzen niet uit het oog worden verloren. Wat is immers het nut van wetten en regels als mensen gewoon zelf maar kunnen beslissen dat zij vinden dat zij in jouw land horen?
Zeker nu het toch wel duidelijk is voor een ieder die wel eens naar het Nederlandse landschap heeft gekeken dat Nederland vol aan het raken is. Boeren komen hier toeterend langs omdat de stikstofnormen te hoog zijn geworden en in mijn stad wordt ieder lapje plantsoen volgebouwd met huizen. Toen Janmaat "vol is vol" riep in een tijd dat net de eerste paar Marokkaanse arbeidsmigranten hun kinderen naar Nederland haalden had dit voor zijn aahang vooral een xenophobe grondslag. Ze waren tegen "die buitenlanders". Maar zelfs mensen met een warm hart voor diegenen in nood en geen enkel bezwaar tegen eenn buitenlandse wijkgenoot zoals ikzelf zien wel dat we tegen bepaalde fysieke grenzen komen op te lopen. Ik denk dan ook dat een belangrijk doel voor de komende twintig jaar is om een vorm van veiligheid voor hen die vrezen voor vervolging te vinden maar dat dat wel kan betekenen dat ontvangende landen daar ook wat over in te brengen krijgen want ook de al daar wonende mensen hebben (mensen)rechten die beschermd moeten worden.
Ik zie mensen reageren op deze uitspraak met verwijzingen naar verdronken migranten. Dat vind ik persoonlijk alsof je de eigenaar van een huis die zijn deur op slot heeft zitten de schuld geeft omdat iemand die wil schuilen voor de regen zich niet zelf de toegang heeft mogen verschaffen en is doodgevallen omdat hij in plaats van op de deur te kloppen is gevallen omdat hij door het badkamerraam probeerde te klimmem. Ik vraag me af of die wetenschappers beseffen dat zelfs al zou de EU een voorpost in bijvoorbeeld Marokko bouwen waar mensen veilig asiel kunnen aanvragen voor de EU er toch altijd mensen zullen zijn die beseffen dat ze geen poot hebben om op te staan omdat ze domweg geen vluchteling zijn en dan toch gewoon illegaal zullen proberen in Europa aan de slag te komen en dus zullen kiezen voor een onveilige overtocht.
Wel snap ik niet dat in een tijd van internet er niet een mogelijkheid is gekomen om voor de vluchteling uit het Vluchtelingenverdrag legaal asiel aan te vragen zonder illegaal binnen te komen. Vroeger kon iemand dat doen op een ambassade maar zie daar nu maar eens binnen te komen. Jaren geleden zag ik dat je zo wel over internet er een afspraak voor kon maken bij de Canadezen. Geen idee of dat nog bestaat. Nu zal je in ieder geval naar een Europese buitengrens moeten lopen of vliegen en daar asiel aanvragen. Of je een leven proberen op te bouwen in een buurland waar je veilig kunt verblijven met het geld wat je anders aan mensensmokkelaars zult moeten betalen.
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context. Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email
Reacties