Die Coronapandemie heeft qua techniek ook wel voordelen gebracht. Voor mij als arbeidsgehandicapte jurist is het online kunnen bijwonen van een zitting ideaal. Gisteren logde ik in vanuit de keuken in Drenthe maar mijn cliënten logden in vanuit hun huis helemaal in Saoedi-Arabië. Vroeger kon je als cliënt op geen enkele manier meekijken in je eigen visumzaak.
En dan zit je daar de bank in Saoedi-Arabië en maak je kennis met een Nederlandse rechter, een dame van middelbare leeftijd. Ik neem aan dat dat toch wel anders is dan in Saoedi-Arabië.
"Een mevrouw met een warme uitstraling die me denk ik het beste gunt", zei mijn doorgestudeerde cliënt "maar zij is natuurlijk ook aan de wet gebonden dus ik wacht maar af".
Dat is nou ook een fijn bijverschijnsel van de online zittingen. Je zit zo ongeveer bij elkaar op schoot waardoor je de gelaatsuitdrukking van de ander goed meekrijgt. Ook geeft het een gevoel van nabijheid in plaats van formaliteit. De paar online zittingen die ik heb meegemaakt waren allen heel gemoedelijk en informeel. En dat is in een zittingszaal wel eens anders.
Het ging over de vraag of clienten weer met een visum op bezoek mogen bij hun moeder met kanker. In 2018 ook langs geweest en op tijd teruggekeerd. Deze keer had de familie in Nederland vergeten een officieel logiesformulier bij de gemeente te ondertekenen. Na dat alsnog gedaan te hebben ging de bezwaarafdeling van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) afwijzen op Corona en "spijkers op laag water". Inmiddels is het reisverbod voor bezoek aan zieken opgeheven. Ik had de IND laten vragen of ze toch gingen verlenen. Blijkbaar niet. A.G. Kleijweg was de ingehuurde barrister". Ik ben nl. zelf "kwetsbare groep".
Ik had zeer uitgebreid gevraagd om aanhouding in bezwaar (iedereen wist dat er niet kon worden gevlogen) maar de IND nam gewoon een afwijzend besluit.
De procesvertegenwoordiger zei nog steeds vast te houden aan het besluit terwijl ze nu onder een uitzondering vallen en niet in te willen gaan op de gronden in bezwaar. De mensen konden toch nu een nieuwe poging wagen. Ik zei dat dat voor een gezin van 5 wel minstens 500 euro kosten met zich meebracht en de IND toch gewoon had kunnen wachten zoals ik had gevraagd.
Ik hoop dat de rechter een manier verzint om dit soort formalistisch toegevoegd leed tegen te gaan. Zo ging het 20 jaar geleden toch niet toen ik nog zelf IND procesvertegenwoordiger was.
Hier nog een paar reacties van Linkedin:
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email
Kijk ook eens op dit reisblog: https://www.europevisitandvisa.com/
Kijk ook eens op dit boekenblog bijvoorbeeld voor:
The invasion of the last free kingdom of Sri Lanka - And the love of a girl for an elephant - Review of "The Elephant Keeper's daughter"
http://www.dutchysbookreviewsandfreebooks.com/2021/02/the-invasion-of-last-free-kingdom-of.html