Een dagje vreemdelingenrecht tijdens een pandemie die vele anderen net zo arbeidsongeschikt maakt als ikzelf

Toen ik in 2007 ziek bleek te zijn had ik net de vreemdelingenrechtpraktijk van mr Hemelaar op het kantoor van mr Benders overgenomen. Jos H. begon voor zichzelf en had Jos B. op mij attent gemaakt vanwege het feit dat mijn project bij Vluchtelingenwerk op zijn einde liep (foto deel van mijn team) omdat hij dacht dat ik zo in kon stappen. Ik had immers uitgebreide ervaring bij de IND en de rechtbank.

Je hoort veel mensen tijdens Corona klagen dat het verplicht thuiswerken en vooral alleen thuis zijn zo'n ramp is. Dit is zoals ik leef sinds 2009. En waar nu ook je vrienden thuis bereikbaar zijn, zijn ze dat in mijn normaal niet omdat iedereen op kantoor zit en moet werken. Ook kan ik niet hele dagen vakantie houden net als nu de rest van Nederland niet naar de kroeg kon (Anders kon ik wel gewoon fulltime werken nietwaar). Opeens moest alles vanuit huis en had ik opeens een enorme voorsprong op de rest omdat online dingen doen voor mij gewoon was en nu de rest van Nederland dat ook moest het voor mij makkelijker werd. Opeens kon je met webinars meedoen waar de wereldtop migratieonderwerpen besprak. Ik denk dat Corona voor gehandicapten - en niet alleen doventolken - juist veel mogelijkheden biedt.

Desalniettemin is het missen van "kantoor", van de sjeu van werk en werkmaatjes, iets wat ik nog steeds mis. Daarom ga ik eens in de gemiddeld drie maanden een dagje met A., een bevriende advocaat, naar kantoor. Opgehaald en thuisgebracht en inclusief een zelfbereide lunch. Gisteren voor het eerst in 2020 ook maar weer eens. Met mondkapjes in de SUV met 1,5 meter tussenruimte. Zijn oren zijn waarschijnlijk nog aan het tuiten want A. mag dan een heel stille man zijn, onze kantoordagjes zijn vaak een hoop gekwek zoals hij dat noemt.

A. is niet de enige die zijn voelsprieten aan heeft staan. Ik zat nog midden in de chemokuren toen advocaat J. schreef dat als ik opgeknapt genoeg was ik maar eens mee moest gaan naar het tweemaandelijkse advocatenoverleg bij hem in de stad. Toen dat gebeurde na verloop van tijd zeiden de meest al wat oudere leden dat het best goed is voor een mens zijn geest om nog wat mee te doen en ook al was ik geen advocaat ik toch welkom was. En als ik de benzine niet kon betalen deden zij dat wel.

Aan de andere kant heb je de oud-collega's waar je nooit meer wat van hoort. Maar nu terug naar een dag vreemdelingenrecht in de praktijk.

zitting

Voor het eerst heb ik een online zitting meebeleefd. Eigenlijk vond ik het wel top. Geen reistijd en je zit bijna op schoot bij de rechter waardoor je diens gelaatsuitdrukking beter meekrijgt. Ook voelt het intiemer maar dat komt misschien omdat ik zo gewend bent aan skypen met mijn buitenlandse vrienden. Ik vond de rechter het heel goed doen. Simpele dingen als de griffier voorstellen en dan uitleggen dat zij vervolgens de camera zou uitzetten omdat ze ging notuleren. (Ik dacht "Waarom zou dat een probleem zijn", maar besef nu dat het natuurlijk niet de bedoeling is dat je haar aantekeningen kan zien). De mevrouw van de IND had geen camera aanstaan. Ik weet niet of dat een bewuste keuze was of een computer zonder camera maar dat vond ik vervelend overkomen. Als je geen camera hebt of wil gebruiken zet dan een foto op Skype. "Open vizier" heeft een lading sinds de riddertijd. Als IND procesvertegenwoordiger zag ik vaak in de trein terug met ook de advocaat en ik heb nooit meegemaakt dat de vreemdelingen naar deden.

Ik zie echt voordelen voor de mogelijkheid om ook online deel te nemen aan een zitting. Niet meer voor een zaak van een half uur helemaal naar Roermond, Groningen of Middelburg zal het voor menig advocaat financieel een stuk gunstiger maken. Maar voor mijn visumklanten biedt het ook de mogelijkheid om vanuit Dubai toch bij de zitting te zijn. Ik zou zeggen hou het als keuze!

dissertatie

Jolanda kwam lunchen. Zij en ik hebben de afgelopen jaren de vakken vreemdelingenrecht op de Hogeschool verzorgd. Ik verving haar omdat zij aan het promoveren was. Die promotie is recent afgerond met een proefschrift over klimaatvluchtelingen en die is nu ook in de handel verkrijgbaar. Zoals de mensen weten die vorig jaar op de studiedag waren kan ze er ook heel onderhoudend over vertellen dus nodigt U haar ook eens uit.

IND

Het plaatselijke maatschappelijk werk heeft mijn hulp ingeroepen in een zeer schrijnende gezinsherenigingszaak. Het kind werd in april midden in onze lockdown 18 en ik met mijn bestraalde long deed geen stap buiten. Het aanvraagformulier gefotografeerd en opgestuurd naar mr. A over de mobiel met het verzoek of hij het naar de IND wilde faxen. Gisteren belde de beslisambtenaar. Wat een aardige en meedenkende man! Op zulke mensen moet u zuinig zijn mevrouw Broekers.

Bij de Visadienst doen ze niet meer aan bellen wat vroeger wel gebeurde. Daar zie je zaken in bezwaar worden afgehamerd waarvan ik denk "Had dat dan even gevraagd?" Ik begreep dat daar stapels werk liggen en men maar gewoon is gaan beschikken op Covid. Ik snap dat je achterstanden als organisatie wilt vermijden maar om dit nu net te gaan doen nu de KLM weer gaat vliegen.......  Het is ook goed om niet te vergeten dat een visum voor een heel gezin zo 500 euro kost en dat de kosten voor Nederland aan niet besteedde hotels, diners etc. duizenden euro per familie kunnen bedragen. En klantvriendelijkheid maakt ook dat mensen nog heel lang positief over Nederland praten zoals bijvoorbeeld Rohit uit India doet waar de mevrouw van de Visadienst wel belde.

Alhoewel ik normaal visaklanten aanraad om een nieuwe aanvraag in te dienen en de afwijzingsgronden in bezwaar te proberen te voorkomen ga ik nu mensen doorsturen naar de rechtbank.

Aan de andere kant doe ik dat niet in de zaak waar de IND per ongeluk over een bezwaargrond heeft heengelezen en het bezwaar niet-ontvankelijk heeft verklaard. Die krijgt eerst een brief of ze de beschikking op bezwaar niet willen intrekken. Immers al die proceskostenvergoeding komt ook uit mijn belastingpot en ik wil mijn oud-werkgever niet voor gek zetten bij iets wat ik denk dat per ongeluk is gebeurd.

Zoekjaarstudenten

Vandaag, las ik gisteren, gaan mensen met een Zoekjaar demonstreren in Den Haag. Zij willen graag wat extra maanden aan hun vergunning voor een jaar omdat ze tijdens de Coronacrisis niet konden solliciteren. Wat ik persoonlijk prangender vind is dat Indiase studenten zo terug moeten naar India waar nu een enorme Corona piek gaande is.
Een paar week geleden twitterde de IND dat er aan een oplossing werd gewerkt met allerlei organisaties. Zou van hogerhand dit worden tegengehouden?

Nachtpon

Het gevolg van zo'n enerverend dagje gisteren is dat ik nu om 13.34 nog in mijn nachtpon zit (de 30 graden helpt ook niet). Het vreemdelingennieuws komt daarom wel later op dit blog. Google heeft Blogger gemoderniseerd en dat is nu een langzame ramp geworden.

Fijn weekend allemaal!

Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context. Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email

Kijk ook eens op dit reisblog: https://www.europevisitandvisa.com/

Kijk ook eens op dit boekenblog bijvoorbeeld voor: Review of "House on endless waters" by Emona Elon - Amsterdam Jews during the war

House on Endless Waters: A Novel (English Edition)